a ja czytałem Legacy 2, a wcześniej to hmm, pomyślmy, Legacy 1, przedtem 0 a jeszcze wcześniej to nie pamiętam

Strider napisał(a):
co ciekawe historia tego komiksu powstała przy współpracy z Alice Copperem co z resztą wiadc po pewnej postaci
________
Pożyczam to od Ciebie!!

Co do komiksów no to hmm...

- Punisher vs. Bullseye (cała seria)
- The Punisher Born, coś wspaniałego naprawdę!
- górka Punisherów z TM-Semic
No i zabieram się z Legacy nowe, ciekaw sam jestem. DO Rebelliona mnie coś nie ciągnie, do KOTORa też nie

Dobry temat tak btw

...przeczytałem Legacy #2 - zajebiste, lepsze od #1. Wrażenie wkrótce, w odpowiednim wątku.

Tak poza tym, to siedzę teraz w klimatach samurajskich, więc czytam sobie genialną mangę "Miecz Nieśmiertelnego"; Przeczytałem cztery pierwsze tomy, zabieram się za piąty.

Wcześniej czytałem "Aliens vs. Predator: Duel" - fajny, acz niewiele wnoszący komiks dziejący się między dwoma znanymi i w Polsce historiami (Semic je wydał): "Aliens vs. Predator" i "Aliens vs. Predator: Wojna".

Jeszcze wcześniej były np. Legacy #0 i #1, "X-4", genialna seria "Walking Dead" (u nas znana jako "Żywe Trupy", seria cały czas wychodzi, a ja cały czas ściągam) czy wszystkie Punishery jakie wydał (i wydaje) MAX Comics (czyli tzw. volume 5)...

Ja jestem w trakcie czytania całej serii Kaznodzieji.
Chociaż nie przepadam za amerykańskim komiksem, ten mi się wyjątkowo podoba.

Wiesz Strider myślałam już od jakiegoś czasu nad takim tematem i nawet chciałam dziś założyć, serio Ubiegłeś mnie

Co ja ostatnio ciekawego przeczytałam? Zarzucę najlepszymi pozycjami z ostatnich kilku miesięcy, skoro temat nowy to trzeba to nadrobić.

- oczywiście drugi tom "Żywych Trupów", nigdy nie sądziłam, że komiks o zombie tak mnie urzeknie Wciągający niesłychanie. Miałam jeszcze sesję jak go zdobyłam i chciałam tylko zaglądnąć bo egzamin nazajutrz...przeczytałam do końca Gunfan to rozumie
- "Ostatnie Kuszenie" - jak napisał Strid, świetne rysunki plus zgrabna historyjka
- "Borgia" można by powiedzieć: toż to pornografia ale dobrze się czyta i rysunki ładne. No i hasło "Dobrze by było gdyby łaska spełnienia spłynęła na was jednocześnie"
- "Deszcz" fiński komiks, którego pierwsze zagraniczne wydanie to polskie właśnie. Napisali na okładce, że ten komiks ma w sobie coś z polskiej mentalności. I tak jest rzeczywiście. Trudno go opisać, ale warto przeczytać.
- "Esencja" zdecydowanie zasłużył ten komiks na pochlebne opinie i nagrody. Świetnie się czyta.
- "Glinno" Jacka Frąsia (fan SW) Jedyny komiks obok Trupów, który wywołał u mnie dreszczyk. Ma nastrój, jest niepokojący i miejscami niesamowity. Polecam gorąco.
- druga część "Zemsty Hrabiego Skarbka" no co tu dużo mówić Rosiński i świetna historia, choć pierwszy tom chyba bardziej mi się podobał.

O SW nie piszę. Ale widzę, że trzeba z Legacy#2 się zapoznać

to Legacy #0 i #1 (a niedługo #2) no i jeszcze Purge... potem jeszcze musze uzupełnić luki w Republicach bo doczytałem je tylko do Dreadnoughts of Rendilli... Problem polega tylko an braku czasu bo właśnie się zaczytuję w kupioym ostatnio w Anglii Republic Commando: Hard Contact, a dzisiaj jeszcze przyszła miła paczuszka w której były trzy tomy X-Wingów...

Dziś przeczytałam "300" Franka Millera o bitwie Spartan z Persami w Termopilach. Genialny. Rysunki, kolory, scenariusz - rewelacja. Po prostu mistrzostwo. Jak się go czyta to przenosi się do tego wąwozu i Leonidas staje się bohaterem, wodzem, za którym można by pójść by zginąć z honorem, za ojczyznę. Naprawdę dobry komiks. Polecam.
Szkoda tylko, że taki drogi (85zł).

trzeci tom "Żywych Trupów" (teraz mała prywata będzie - Kasis, wielkie dzięki, że zwróciłaś moją uwagę na ten cykl - koniec prywaty )
Świetny scenariusz, wyraziste postacie bohaterów i niezłe rysunki sprawiły, że stałem się fanem serii (zamówiłem już czwarty i piąty tom - po angielsku rzecz jasna, bo w Polsce jeszcze nie ma) - takiego komiksu jeszcze nie czytałem. Uprzedzam jednak, że jest poważny i czasem brutalny - choć zdarzają się humorystyczne momenty, jest ich bardzo mało.
Polecam.

Przeczytałam ten komiks i muszę przyznać, że od strony wizualnej mnie zachwycił. Rysunki Manary piękne, kolorystyka i poetyka całości naprawdę zachwyca. Natomiast historia. Ciekawa, choć jak na mój gust za dużo kazirodztwa
Ale z komiksem warto się zapoznać.

no cóż ja raczej nie jestem specjalistką od komiksów, ale przez moją koleżankę powoli się zakochuję w mandze.. Dlaczego przez koleżankę ? kiedyś do szkoły przyniosła tom "Hellsinga" no i okładka mnie wręcz zahipnotyzowała, więc cap i po godzinie przeczytałam cały tom teraz się biorę za "Shaman King" a potem być może dokończę "Hellsinga"
a z komiksów Star Warsowych to ostatnio przeczytałam 5 zeszyt KotOR.

Teraz męcze Funky Kowala. Dziwne. Odmienne. Lemowskie troche. Bawi.

A ktoś z was czytał jakikolwiek Click! Milo Manary? Nie potrafiłem się przestać śmiać jak to czytałem.

Jako, że nadal siedzę w klimatach samurajskich, wziąłem się - ze strasznym opóźnieniem - za Usagiego Yojimbo. Przeczytałem właśnie pierwszy tom i muszę powiedzieć, że strasznie fajne toto jest Niby lekkie i rozrywkowe, ale zarazem refleksyjne i mistyczne momentami. Przypomina mi trochę stare filmy samurajskie z lat 60-tych. Naprawdę polecam, nie dziwię się, że ta seria tyle nagród nałapała. A, i zdaje się, że Burzuś też lubi Usagiego...

Poza tym cały czas czytam Miecz Nieśmiertelnego - genialna seria, coś niesamowitego. Ja być pod wrażenie

No, a oprócz tego to niedawno łyknąłem pierwszą miniserię KOTORa. Wrażenia w odpowiednim wątku już napisane, ogólnie średnio mi się podobało, choć początek obiecujący. Zobczymy co z tym dalej zrobią.

Ostatnio czytam tylko Marvele, czasem jakieś DC...no i SW. Dawno już nie czytałem jakichś "normalnych" komiksów (znaczy nie superbohaterskich) i generalnie strasznie się ostatnio opuściłem w zdobywaniu wiedzy ogólno komiksowej .
Ale. Skoro już tu piszę, to polecę coś genialnego, coś, co czytałem dawno temu, ale nadal z przyjemnością do tego wracam. Blacksad. Podobnie jak z Usagim – jest to komiks zezwierzęcony. Antropomorficzny. Podobnie jak Usagi jest to komiks genialny. Może nawet bardziej.
To opowieść o detektywie Johnie Blacksadzie – taki klasyczny czarny kryminał. I jest bardzo, ale to bardzo noir. A przy tym jest genialny...co? Już to pisałem? A niech to .

wszystkie z mandragory/ ciezko je kupic;/

Ostatnio czytałem JF:OS Bardzo fajny komiks kiedyś już czytałem pierwszy zeszyt, ale trzeba przeczytać całość
Ogólnie bardzo fajne rysunki, fabuła też niczego sobie.
Jeden z lepszych komiksów SW jakie czytałem
A zamierzam się wziąść za Episode IV-VI Infinities. Czytałem już początek EIV ... No ... zapowiada się ciekawie

Czyli najnowsza, post-infinitecrisisowa odsłona przygód Amazonki... No nie do końća bo Diane zastępuje narazie Donna, a sama Diana robi w Metahuman Task Force jako agent Diana Prince [jo, Wonder Woman znów ma tajną tożsamość :/].
Scenariusz żadnym wybitnym dziełem nie jest, ale czyta się fajnie. Heinberg ponoć znacznie lepiej radzi sobie w Young Avengers, ale po niedawnej żenadzie pt House of M i aktualnie trwającej żenadzie pt "Civil Wars" nie zamierzam finansować zbrodniczej działalności Marvela [nie dotyczny komiksów pisanych przez Millara, Jossa Whedona i Vaughana oczywiście ].
Donna jako Wonder Woman prezentuje się wyśmienicie i mogłaby zostać nią na stałe. Teksty napisane są nieźle, ale nie rozumiem po co wstawili tyle retrospekcji? OK, wspomnienie o zabójstwie Maxa Lorda jest związane z fabułą, ale po co przypominać originy Giganty czy Chitah?
A rysunki? Dodson udowadnia poraz kolejny, ze w rysowaniu tego tytułu nie ma lepszego artysty. Nastepne numery kupie na sto procent. Chociażby żeby zobaczyć jak skończy się sprawa agentki Diany Prince.

Ostatnio przypomniałem sobie, wydane przez Egmont, "1602" Marvela. Świetna to historia. Co prawda scenariusz nie jest wybitny (szczególnie jak na Gaimana), ale świetnie się czyta.Świetnie też wyszukuje się kolejnych postaci z uniwersum Marvela wśród tych wszystkich dziwacznych siedemnastowiecznych postaci. Ale najwspanialsze są rysunki. Ach i och. I te kolory przede wszystkim. Dla mnie jest to najładniej kolorowany komiks, jaki spotkałem! A kilka już miałem okazję spotkać.
Może sobie "1602: Nowy Świat" być historią potworną (przejrzałem kilka pierwszych zeszytów i odrzuciło mnie), może sobie Marvel rozszerzać świat 1602 kolejnymi seriami (ostatnio Fantastic Four), ale to nie zmieni jednego. "1602" dobre jest. Bardzo dobre. Świetne wręcz.

No i zdecydowanie godne polecenia.

No i wreszcie po dłuuugim oczekiwaniu Egmont zlitował się i wydał drugi tom Husha oraz czwarty tom Lanfeusta w kosmosie.
Zaczne od tego drugiego bo będzie szybciej
Lanfeust jak Lanfeust nie jest powalający ale przeczytać warto zwłaszcza że od czasu do czasu gdzies tam kącik ust podniesie sie nieznacznie a Hush... cóż, Hush to już zupełnie inna bajka. Wbrew temu iż drugi tom oceniany jest wszem i wobec jako znacznie gorszy od pierwszego ja jestem wniebowzięty całością gdyż jest to moim zdaniem wspaniały powrót do tego czym Batman powinen być: komisku dedektywistycznego. Nie ma tu pustego obijania mord metaludziom, choć oczywiście i to się pojawia ale to co najważniejsze w tym komiksie to zagadka, pytanie "kimże jest Hush do jasnej cholery?" I choćby dla tego pytania polecam ten komiks wszystkim.

Ostatnio miałem okazję przeczytać Kozure Okami: Samotny Wilk i Szczenię, tom drugi. Musze przyznać, że jest to bardzo dobre połączenie opowieści o zemście z filozofią samurajów i buddyjską.
Polecam gorąco obydwa tomy.

Komiks wydany niedawno przez Kulturę Gniewu szwajcarskiego autora Thomasa Otta. Świetna rzecz, polecam wszystkim. Pięć krótkich historyjek bardzo przyjemnych dla oka z dodatkiem czarnego humoru. Komiks był nominowany do tegorocznej nagrody za najlepsze rysunki na festiwalu w Angouleme. Szkoda tylko, że cena nie jest jakaś przystępniejsza – 36,90 zł. Album jednak ma tyle mało tekstu, że można go szybko przejrzeć w każdym Empiku .

część 1: Czekając na Hemingwaya. Zabawny i trochę zakręcony komiks Rysunki bardzo fajne i również śmieszne. Mnie osobiście najbardziej podoba się słoń i dżudżu
Z okładki:"Oto komiks, którym polski autor z przebojem wszedł na rynek francuski, choć wcześniej nie był znany w ojczyźnie."
Myślę, że choćby z tego powodu można się z nim zapoznać
Czekam na ciąg dalszy.

Prubujący uciec z piekła człowiek który sprzedał duszę, bezwzględny anioł szukajacy kogoś kto po nim posprząta, łowcy z piekła i nieba których niewiele w gruncie rzeczy różni, Ghost Rider. Mandra wydała pierwszy zeszyt "Ghost Rider: Droga ku potępienu" i musze powiedzieć że jestem mile zaskoczony. Po pierwsze fabuła zapowiada się ciekawiej niż możnaby było się spodziewać apo drugie mamy tu doczynienia z wręcz wspaniałymi rysunkami. Naprawde godne polecenia.

Niedawno stało się tak, ze jestem na bieżąco z Civil War. Mówcie co chcecie, pomysł rozmaskowania SPidera można świetnie wykorzystać a sama seria rozwija się imo nieźle. Niedługo zabieram się za róznie tie-iny. Czekam na Punisher War Journal 2.0!
I co do Puniego to się zabrałem za same początki, czyli vol. 1 z lat 80

ostatnio przeczytałem sobie 300. Co prawda za dużo się nie mogę wypowiedzieć, bo nie mam zbytnio z czym porównać, ale mnie się podobał.

powtórka z rozrywki wszystkie obsesje ( juz prawie na pamieć )

ambitne komiksy ostatnio przeczytałem
Mianowicie :
-Gigant : Strachy na Lachy - po okładce spodziewałem się czegoś więcej no ale.. nie wszystkie giganty są super :/
-Gigant : Sztukmistrz z Kaczogrodu - Tytułowy komiks jest jednym z lepszych jakie czytałem momentami można się nieźle uśmiać

Ostatnio przeczytałem sobie pierwsze sześć tomów Kasty Metabaronów. Musze przyznać, że było to całkowicie przypadkowe, ale... Zakochałem się w tym świecie i - przede wszystkim - w tworach ilustratora. Tak wspaniałych statków kosmicznych i tworów technologicznych nie widziałem w żadnym innym komiksie. Zakrawały wręcz na concepty z jakiegoś bardzo rozbudowanego filmu science-fiction.
Teraz musze poszukać dwóch serii, które dzieją się w tym samym Uniwersum: Incal i Technokapłani.

Bardzo polecam.

Atak Klonó z pięknymi rysunkami Dursemy. Naprawdę warto zobaczyć

Sandman. Fajne czytadło, nieźle napakowane mitologią. Ale od albumu `The Kindly Ones`, który został ostatnio u nas wydany, stacza się w dół. Tzn, przestało mi się podobać, bo jednak Sen miał klasę.

...megapak z Red Sonją. Zawiera on wszystko, w czym się kiedykolwiek pojawiła, od gościnnych występów w marvelowskim Conanie w latach 70-tych, przez własne 3 volumy (lata 70 i 80-te), aż po swoje najnowsze wcielenie w wydawnictwie Dynamite (tzw. volume 4). Nie jest to, rzecz jasna, specjalnie ambitny komiks, zwłaszcza te najstarsze zeszyty. Ale co tam, mam ochotę na trochę howardowskich klimatów... Ogólnie fajna rzecz, przyjemnie się czyta, atmosfera Howarda zachowana, a i popatrzeć jest na co Thumbs up.

Ostatnimi czasy, że tak się modnie wypowiem, wkręciłem się w Green Lantern. Dość spory szmat czasu temu poznałem nieco bliżej korpus, a raczej Hala Jordana za sprawą "Legacy" wydanego u nas przez Egmont a teraz z bliżej nieokreślonej przyczyny wziąłem się za zmartwychwstanie owego bohatera w "Green Lantern: Rebirth" a następnie przeczytałem "Green Lantern Corps" wraz ze wstepem "Recharge" i musze powiedzieć że całkiem mi się to spodobało. Sama postać Green Lanterna jaką znałem przed polskim wydaniem "Legacy" nie była dla mnie niczym nadzwyczajnym a sam testament też niewiele zmienił. Zminiło i to wiele za to ukazanie korpusu latarnii jako całości nie zaś jdenego herosa broniącego Ziemi i to chyba mnie w tych komiksach urzekło. Podsumowując: "Green Lantern Corps" to komiks godny polecenia, przynajmniej w moim odczuciu

przeczytałem komiks Jedi: Mace Windu i jestem pod wielkim wrażeniem.

Mogą pojawić się SPOILERY; czytanie na własną odpowiedzialność.

Fabularnie komiks jest genialny. Nie czytałem spoilerów do niego, więc mogłem się cieszyć wszystkimi naprawdę niespodziewanymi zwrotami akcji. Tytułowa schizma jest bardzo ciekawym pomysłem. Sam Mace jest przedstawiony świetnie i jest rzeczywiście tutaj głównym bohaterem. Świetnie pokazana jego mądrość podczas pogrzebu mistrza Vookto. Gdy przeczytałem tekst A small flaw in your plan-- I am not dead oczami wyobraźni widziłem i słyszałem Samuela L. Jacksona. Miodzio... cały Mace . Pomysł Sory i Asajj świetny. Ventress kiedy się tylko pojawia wymiata. Upozorowanie tego, że jest wysłannikiem Windu... piękne. Fajny pomysł z połączeniem mieczy w lightstaffa- trzeba pochwalić Ostandera. Sora jest pokazany ciekawie. Jego walka z Windu wygląda genialnie... A właśnie: rysunki. Niby nazwisko Duursema mówi samo za siebie, ale tymi rysunkami można się delektować w nieskończoność. Mace jak z filmu, sceny walki piękne, Asajj- najlepiej narysowana jaką widziałem, Sora wygląda dobrze, Quinlan jak zawsze, reszta Jedi też ok, a tła świetne. Nie widziałem lepszych rysunków. Barwy nałożone także perfekcyjnie. Widać światłocień. Dan Parsons jest godnym uzupełnieniem Duursemy.

Oceniając dałbym 10 za wszystko. Komiks genialny. Widać tu kunszt tria Ostander&Duursema&Dan Parsons .

Chyba każdy kto choć trochę interesuje się komiksem wie kim jest Thorgal. W tym roku ukazał się ostatni 29 tom „Ofiara”, a od wczoraj można go już nabyć w Empikach. Dla mnie niestety jest to zamknięcie pewnego etapu życia związanego z komiksami.

Thorgal po raz pierwszy ukazał się w 1976 roku w zachodnioeuropejskim magazynie „TinTin”, a następnie w polskim „Relaksie”. Od początku zdobył całe rzesze fanów.
Przygody człowieka z gwiazd wciągnęły mnie od małego. Pamiętam, że Thorgal był jednym z pierwszych komiksów, jakie czytałem i które mnie wciągnęły w ten wspaniały świat. Jean Van Hamm i Grzegorz Rośiński stworzyli jedną z najlepszych serii komiksowych. Choć kilka ostatnich albumów wydaje mi się trochę słabszych. Kreska lekko straciła na jakości, a fabuła może zaczęła się stawać monotonna. Mimo tego nie dałem się zrazić i żałuje, że to już koniec historii. Z drugiej strony może to jednak dobrze. Przedłużanie serii w nieskończoność nie miałoby większego sensu i w końcu obróciłoby się to na niekorzyść samego bohatera. Jednak jak kończyłem czytać ostatni zeszyt to tak jakoś smutek mnie ogarnął, że następnych numerów już nie będzie.
Thorgal nie zniknie jednak tak do końca. Prawdopodobnie pojawi się w nowej serii opowiadającej o swoim synu Jolanie, zresztą „Ofiara” jest pewnego rodzaju wstępem do nowych przygód. Rośiński nadal będzie rysownikiem ale scenariuszem zajmie się od teraz Yves Sente. Ciekawią mnie efekty współpracy tych panów i mam nadzieję, że będą one przynajmniej dorównywały poprzednikowi.

Ostatnio czytałem dwie części Whiteout: Zamieć oraz Odwilż. Kolejna pozycja (obok np.300 i Żywych Trupów) stosunkowo młodego wydawnictwa komiksowego Taurus, która mnie zainteresowała.

Whiteout nie zostanie raczej hitem i nie będzie wielbiony równie jak Thorgal. Sam biorąc do ręki pomyślałem, że to pewnie nie będzie nic specjalnego. Nie znaczy to jednak, że komiks jest zły. Wręcz przeciwnie. Kreska Steve Liebera, może nie fenomenalna, jest na bardzo przyzwoitym poziomie i wielu przeciwników raczej nie znajdzie. Scenariusz jest moim zdaniem naprawdę pomysłowy i ciekawy. Te dwie rzeczy połączone ze sobą tworzą fantastyczną historię, która mnie wciągnęła na całego.

Akcja komiksów rozgrywa się na najbardziej nieprzyjaznym kontynencie na Ziemi – Antarktydzie. Głównym bohaterem jest, kobieta, szeryf federalny Carrie Stetko. Ta wydaje się zwyczajna osoba, sprawiająca momentami wrażenie babochłopa, musi w pierwszej części rozwiązać zagadkę morderstwa, w kolejnej zaś, już aferę szpiegowską. To co mnie jednak najbardziej zainteresowało w tej opowieści jest sposób w jaki pan Rucka opisuje lód. Klimat Antarktydy nie jest miejscem dla człowieka. Scenarzysta w pierwszorzędny sposób opisuje jak jest on niebezpieczny i zabójczy. Jak bardzo trzeba uważać aby nie popełnić błędu, ponieważ doprowadzi on do śmierci. Czytając ten komiks nabrałem szacunku dla tego miejsca. Przez kilka miesięcy nie ma tam słońca. Kilkadziesiąt stopni poniżej zera to norma. Gdy człowiek jest sam i nie ma doświadczenia to umiera, bardzo szybko w wielkim zimnie. Prawdziwe dno świata.

..czyli o kilku pięknych x-menowych komiksach słówek kilka wróbla ćwirka moich .

Zacznę od słynnej serii Astonishing X-men Jossa Whedona i Johna Cassaday`a. Wiele osób bardzo wychwala tą serię. Mówią, że genialne, i że wspaniale. (Sam to robię ). Dlaczego tak się dzieje? Przesadzają? Otóż moim zdaniem nic, a nic. Bo oto komiks ma świetny scenariusz, a w dodatku jest brawurowo narysowany. I z tych dwóch czynników powstają...

Astonishing X-men vol1: "Gifted"
I tu na jeśli chodzi o pomysł na fabułę, sprawa jest świetnie przemyślana - sam motyw początek spoilera lekarstwa koniec spoilera został przecież użyty w scenariuszu filmowego X-men 3. Ale, jeśli chodzi o dialogi jest jeszcze lepiej. Whedon ma pomysłowe, zgryźliwe i przede wszystkim bardzo śmieszne poczucie humoru, więc rozmowy między mutantami czasem wręcz iskrzą. Joss potrafi doskonale pokazać jak dwie postacie mogą się w pięknie opanowany sposób nienawidzić - że wspomnę relacje między Shadowcat, a Emmą Frost:

- This, children, is Kitty Pryde, who apparently feels the need to make a grand entrance.
- I`m sorry. I was busy remebering to put on all my clothes.
- So gushingly glad you could join us.
Słodkie, nieprawdaż?

Rysunki. I tu jest jeszcze piękniej. Bo rysunki Cassaday`a to przede wszystkim prostota. Prawie klasyka. To oszczędna forma, oraz wszystkie kadry w prostych białych ramkach. I to działa.


Astonishing X-men vol2: "Danger"
Tutaj znów fabuła jest bardzo dobrze przemyślana - tak, żeby pasowała do świata X-men, żeby współgrała z największymi opowieściami w ich historii. Z resztą Whedon bardzo ceni sobie ‘New X-men’ Morrisona co doskonale tutaj widać. Po drugie to podjęcie problemu sztucznej inteligencji. Problem jest tutaj potraktowany (przepraszam, za takie użycie tego słowa) bardzo komiksowo - komiks skupia się na rozwałce, ale jednocześnie nie jest to opowiedziane gorzej niż w Matriksach czy Terminatorze. I wreszcie pierwsze (albo jedno z pierwszych?) początek spoilera pokazanie profesora Xaviera jako manipulatora. To zbawca świata, ale zbawia ten świat na siłę, nie zważając na możliwość błędów. Drugie takie oczernienie tej postaci znalazłem w miniserii X-men Deadly Genesis koniec spoilera.

Na koniec - przez całą serię ASM fabuła wyraźnie dąży do wielkiego finału, który znajdzie się w albumie nr 3 i 4 (tak se autorzy zrobili, że jeszcze ściślej połączyli obie historie) i.. wtedy dopiero będzie można ocenić całość najpełniej. Lecz już w tej chwili Astonishing X-men są - bezapelacyjnie - najlepszą serią x-menową ostatnich lat.



Origin
O rysunkach pisałem już przy okazji przypomnienia sobie o 1602, tu rysował ten sam pan, kolorował ten sam kolorysta a więc znów jest cudnie. A na pochwałę zasługuję także okładki Isanove`a i Quesady, szczególnie ta: http://www.tawerna.rpg.pl/dane/img/misc/origin.jpg
A sama opowieść jest bardzo mało xmenowa. Ba, jest ona nawet mało wolverinowa...i bardzo dobrze. Bo to piękna opowieść o wielkich różnicach pomiędzy ludźmi z różnych sfer społecznych; o tym, że żeby być dobrym, czasem trzeba źle robić, oraz przede wszystkim o przemianie. Dojrzewaniu. Mutacji. (To przecież niemal to samo.)
Świetna to historia. Choć - gdyby była inaczej narysowana, to być może gorzej by się ją odbierało.



X-men : Dark Phoenix Saga.
Czyli klasyka, której - uwaga - wcześniej nigdy nie czytałem . Ot jakoś nie było okazji jeszcze . Kiedy czyta się to teraz, widać doskonale, że komiks ma swoje lata. Choć nadal dobrze się go czyta, i - jeśli go porównać z innymi komiksami wydawanymi w tym czasie - jest fenomenalny. Te rysunki, pompatyczne teksty. To były czasy . Jak doczytam jeszcze kilka razy, jeszcze może coś dodam o nim.

przeczytałem wreszcie 4 i 5 tom Żywych Trupów i muszę powiedzieć, że seria nadal trzyma poziom.

Bohaterowie urządzili się w opuszczonym więzieniu, a wkrótce dołącza do nich kolejna osoba - władająca mieczem samurajskim niejaka Michonne.

Szkoda, że następny tom dopiero w lutym...

I stało sie, w końcu nabyłem trzy wydane w Polsce tomy mangi Cowboy BeBop na podstawie której stworzono anime pod tym samym tytułem i jak pewnie część z was wie jestem fanem. Co prawda przeczytałem na razie tylko dwa toby a trzeci zapowiada się na najciekawszy ale i tak juz skomentuje:
Manga ogólnie mnie nie zachwyca podobnie jak anime, fakt że "BeBop" wpadł mi w oko jest conajmniej dziwny a fakt iż nabyłem mange i tez całkiem mi sie spodobała jest jeszcze dziwniejszy. Rysunki w komiksie co prawda są pierwowzorem ale moim zdaniem do adaptacji się nie umywają, anime wydawała się byc bardziej surowa nie tak... hmmm... dziecinna? Nie wiem jak to określić ale styl rysowania nie pasuje do opowieści o Łowcach Nagród. Fabuła zaś z drugiej strony to czysty "Cowboy BeBop". Miejscami śmieszna, miejscami poważna po prosty dokłądnie to co anime tak więc jełsi przymknąc oko na rysunki to można się przy tym komiksie naprawde dobrze bawić.

W końcu dostałam w swoje ręce upragniony 3 tom "Żywych Trupów" (dziękuję kochanie) o przewrotnym tytule "Bezpieczeństwo za kratami" i totalnie mnie zachwycił. Trzymają poziom i to jaki!
Jestem naprawdę pełna podziwu. W tym tomie bardzo dużo się dzieje, jest kilka zaskakujących wydarzeń i zwrotów akcji (aż sobie z wrażenia dwa razy usiadłam bo czytałam w łóżku). A przy tym wszystkim kapitalnie prowadzone postacie i wiarygodna warstwa psychologiczna.
Ten komiks to naprawdę wielka rzecz. NIemogę doczekać się kolejnych części.

...przeczytałem 300 Franka Millera. Generalnie nie jestem jakimś wielkim fanem komiksu, ale muszę przyznac, że ten zrobił na mnie duze wrażenie. Świetne rysunki, znakomity scenariusz. Może tylko postać greckiego zdrajcy IMHO nieco zbyt przerysowana. Ale i tak jest super .

„Skorpion”, „Drapieżcy”, „Gwiazda Pustyni” i „Cygan” to komiksy tego rysownika. Jakiś czas temu przeczytałem kilka albumów tego artysty. Potrafi on w świetny sposób łączyć kreskę i kolory. Na licznych kadrach można cieszyć oko pięknymi plenerami (innymi widokami też ) jak również sporą dbałością o szczegóły w której nie ma zbytniej przesady. Marini bardzo dobrze dopasowuje się do scenariuszy tworząc niezwykle klimatyczną opowieść. Świadczy o tym chociażby współpraca ze scenarzystą Stephenem Desebergiem nad „Gwiazdą Pustyni” i serią „Skorpion”. Nie będę tutaj opisywał poszczególnych zeszytów, ponieważ każdy zasługuje na pojedynczego posta, ale gorąco polecam te tytuły. Jestem pewien, że spodobają się każdemu kto lubi dobrą historię, bez względu na to czy jest fanem komiksu czy nie.

przeczytałem Dark Times #2 - troche nudny.

a dokładniej to wczoraj przeczytałam "Kochać zbyt mocno
(Kapcie potwora)". Nie jest to może typowy komiks i do typowych odbiorców tegoż skierowany, ale naprawdę warto po niego sięgnąć. Jest to historia przemocy domowej, opowieść kobiety o jej życiu u boku mężczyzny, który okazał się potworem. Miejscami wstrząsające, kilkakrotnie zcisnęło mi gardło ze wzruszenia i wycisnęło łzy do oczu. I pomyśleć, że to wszystko dzieje się ciągle i zaraz obok.

Ostatnio próbowałam też przedrzeć się przez serię "Lanfeusta z Troy", ale mi nie wyszło. Dotarłam do czwarego chyba zeszytu, a resztę przejrzałam pobieżnie by tylko zorientować się w rozwoju histroii. Jakoś tak nie chciało mi się, nie wciagnęło mnie. Zdziwiłam się bo czytane kiedyś "Trole z Troy" podobały mi się bardzo, bardzo. Były zabawniejsze i jakieś takie lepiej przyswajalne.

Nie wiedziałam o jego istanieniu do wczoraj, kiedy przyciągnęła mój wzrok okładka. I pomyśleć, że to już trzecie wydanie.
Naprawdę dobry polski komiks. Można by powiedzieć, że obrazoburczy. Czyta się rewelacyjnie a od strony graficznej też mi się bardzo podobał. Nie chcę zdradzać zbyt wiele z fabuły, bo siłą komiksu jest też zaskoczenie (zwłaszcza na początku) i pomysł, na którym cała historia została oparta. Wspomnę tylko, że jest to opowieść o armaggedonie, a dokładniej o tym co działo się później. Miejscami miałam skojarzenia z "Hiroszimą 1945" i "Żywymi Trupami". W sumie jest to opowieść o miłości, prawie do wolności i do wyboru. Były tam momenty smutne, ale i takie, że śmiałam się na głos.
Gorąco, gorąco polecam.

Początkowo nie miałem zamiaru w ogóle pisać posta na ten temat. Sięgnąłem po ten komiks ponieważ chciałem się dowiedzieć czegoś więcej o osobie Green Arrowa, która mi nie była bliżej znana. „Kołczan” to dwuczęściowa opowieść wydana u nas przez Egmont. Historyjka jak wiele. Fajnie napisana zawierająca humorystyczne dialogi głównego bohatera, który w sumie okazuje się zabawnym gościem. Jest tu dużo nawiązań do świata DC, ale to mi nie przeszkadzało. Kevin Smith (ten od Clerków, ale tego chyba nie musze tutaj pisać) nawet się sprawił. Rysunek także jest ok, trochę podobny do kreskówki Justice League. Fajny komiks ale nie wyróżniająca się moim zdaniem niczym szczególnym.
Dwie rzeczy mnie jednak rozwaliły. Pierwsza wygląda tak. Green Arrow jest członkiem JL i jak wiadomo goni za wszelkiej maści bandziorami. Na jednej z misji razem z Supermanem mają rozbroić bombę. Nasz bohater wkłada jednak do mechanizmu rękę i nie może jej wyciągnąć w wyniku czego ginie rozpylony na atomy. Przyjaciel Arrowa, Green Lantern nie może się jednak pogodzić z jego śmiercią i postanawia ten stan zmienić. I teraz uwaga. Lantern bierze z kostiumu Supermana atom (komentarz super chłopca: „Coś poczułem. …Jakby coś … opuściło moja osobę. Coś małego"), który jest pozostałością po naszym rozerwanym bohaterze i wskrzesza swojego kumpla. Lol . Jak to przeczytałem to myślałem, że spadnę z krzesła. Nie ma co pan Smith się popisał. Pomysł na miarę dziesięciolatka. Druga sprawa jaka mnie rozbawiła to Stanley i jego potwór. Ten pomysł jest z kolei genialny i brawa za niego dla autora. Ale to już trzeba zobaczyć, żeby w pełni docenić .

Wczoraj nabyłem i przeczytałem pierwszy tom serii "Biocosmosis" i zapowiada się ciekawie. Komiks ma wiele niedopowiedzeń i odrazu rzuca czytalnika w sam środek akcji bez żadnego wstępu ale wydaje mi sie iż jest to świadomy zabieg autorów którzy będa rozwijać i wyjaśniać watki w kolejnych tomach. Nie jest to komiks odkrywczy czy specjalnie orginalny ale za to jest porządnym kawałem dobrego sci-fi który gorąco wszystkim polecam.

Z komiksów, które ostatnio czytałam trzy tytuły zasługują moim zdaniem na uwagę.
Po pierwsze rewelacyjny, drugi już, album o Ottonie i Watsonie - "Romantyzm". Po prostu miodzio Gorąco, gorąco polecam. Akcja znów rozgrywa się w Warszawie, z tym że jest bardziej mrocznie i krwawo. Rysunek, pomysły, humor - pierwsza klasa.

"Zagubiona Dusza" Sięgnęłam po ten komiks zupełnie w ciemno, a okazał się być świetny. To taka sympatyczna i ciepła historia o dojrzewaniu, wyobcowaniu, poznawaniu siebie, szukaniu przyjaźni. Brzmi jak wyekspolatowany do cna temat? Ale gwarantuje, że nie jest nudne i schematyczne. Chyba nie ma osoby, która choć raz w życiu nie poczuła się tak jak osiemnastoletni bohaterowie. Zaznaczam, że nie jest to jakiś mdły produkt dla fanów wszelkiej maści nastoletnich seriali. To naprawdę ciekawa pozycja dla każdego.
A graficznie - mi się bardzo podobało. Takie czarno-białe, trochę mangowe, trochę kreskówkowe plansze.

"Murena" Przeczytałam pierwszy cykl tej opowieści rozgrywającej się w Rzymie za czasów Nerona. Pięknie narysowane. Ciekawie opowiedziana historia z postaciami historycznymi i fikcyjnymi. Dużo intryg i zepsutego do cna Rzymu. Czyta się bardzo dobrze.

jakis czas temu nabyłem pierwszy tom mangi "Full Metal Alchemist", nie znam zbyt dobrze anime, widziałem zaledwie kilka ostatnich odcinków z czego część jedynie fragmentami oraz jakieś pół filmu ale mimo to coś mnie w tym wszystkim zainteresowało. Co? Ciężko powiedzieć więc nie będe się zgłębiał i przejde do tego co spotyka nas w pierwszym tomie "Full Metal Alchemist".
Historia zaczyna się od wstępu do retrospekcji, wspomnień głównych bohaterów po czym natychmiast przenosi nas lata w przyszłość gdzie poznajemy nieco bliżej dwóch alchemików Eda zwanego "Stalowym" i Ala Elriców. Bracia szukają sposobu na odzyskanie dla Ala utraconego ciała a dla Ed ręki oraz nogi. Czy im się to powiedzie i jak je utracili nie zdradze, wymienie za to zalety tego komiksu. Po pierwsze mamy tu do czynienia z czymś co po prostu uwielbiam czyli z wymieszaniem gatunków. Alchemia będąca jakby nie patrzeć magią typową dla fantasy jest tu wymieszana z technologią steam punkową co jest dla mnie mieszanką niemal idealną. Ponad to autorzy dają nam raczej klasyczny lecz wciąz sprawdzający się motyw drogi, dwaj bracia, wędrówka, niezliczone przygody, niby klasyka ale sprawdza się znakomicie.
Podsumowując: Świetna historia przygodowa którą gorąco polecam.

odświeżyłem sobie dzisiaj ten komiks na podstawie opowiadania Neila Gaimana. Akcja rozgrywa się na początku czasów, kiedy świat nabiera dopiero kształtów. Jest to historia morderstwa dokonanego na jednym z aniołów. Sprawcę musi wykryć Raguel, anioł zemsty.

Wciągająca historia, niezłe rysunki Craiga Russela.

Album zawierający dużą dawkę twórczości Thomasa Otta, autora wspomnianego gdzieś tam wyżej "Cinema Panopticum".
Niewiele komiksów jakie miałam okazję czytać wywoływało u mnie dreszczyk. Ten z pewnością do nich należy. Czarno-białe, mroczne plansze prezentujące nieraz makabryczne, zaskakujące i pokręcone historie. Niektóre jak wyjęte z koszmarów, przejmujące choć bywa, że i zabawne. Naprawdę świetnie się czyta albo raczej ogląda, ponieważ prawie nie ma tam tekstu.
Gdybym miała wybrać jedną, najlepszą opowieść to byłaby to chyba ta o tytule "Goodbye", tam każde kolejne odwrócenie strony było niezłym zaskoczeniem.
Bardzo gorąco, gorąco polecam.

skończyłem "Flashpoint" czyli drugi tom serii Knights of the Old Republic. Zgadzam się z przedmówcami z tematu o tej serii - jest świetny Nie mogę się doczekać kolejnych przygód Zayne`a i jego kompanii

Czyli komiks w oparciu o prozę R.A. Salvatore`a. Pierwszy tom przygód Drizzta Do`Urdena, tym razem w wersji graficznej. Fajnie jeszcze raz przeżyć najlepszą z jego przygód, choć to co mi się nie podobało, to właśnie fakt, że ta część jak dla mnie najbardziej działała na wyobraźnię, tu zostałem z tego obdarty, ale mam wrażenie, że te gorsze części w tej formie zyskają, jako szybsze i bardziej intensywne .

to w końcu udało mi się dostać do kolekcji nasze wydanie Cieni Imperium,z przykrością muszę stwierdzić ,że jednak komiksy jakoś tak za bardzo mnie nie kręcą,ale druga sprawa ,że mieć trzeba i tu koło się zamyka

czytałem 3 komiksy:
Nigdziebądź: Ciekawy. Fabuła jest autorstwa Neila Gaimana (napisał z Pratchettem "Dobry Omen" i (już sam) "Amerykańskich Bogów"). Komiks mi się podobał, nieźle się wciągnąłem ... Rysunki... No cóż są ok. . 8,5/10

Hellraiser: Bleeee... Pfuuuuj... Siem znaczy mi się (misie rządzą : ) nie podobał. Jest to w sumie zbiór horrorzastych historii... Rysunki mi się strasznie nie podobały. Były zbyt rozmyte. Och, oczywiście takie rozmycie może być świetne... Ale dyskretne (tak jak w "Złodzieju Wszystkich Czasów"). Poza tym nie lubię horrorów 5/10

Blankets: Pod Śnieżną Kołderką: Bomba Świetne czarno-białe rysunki (pasują tu )... Choć w generalnie romansów też nie lubię (bo to w sumie romans w czystej postaci ) to ten... No cóż jest po prostu niebanalny Opowiada o "pierwszej miłości" I jedyną jego chyba wadą jest to że jest... długi (582 strony!)... Niom, w każdym razie polecam 9/10

ja ostatnio zmęczyłem Dartha Maula, krótkie, treściwe, każdy wie o co chodzi.
9/10 dam.
Obecnie, na biurku, leży i czeka, na moją ochotę i czas na czytanie manga (Tom I) Angel Sanctuary. Podobno bardzo dobry komiks, wypowiem się jeszcze jak przeczytam.
PS. I kontynuuję czytanie komiksów od Shedao...

-Blacksad: Czerwona Dusza
John Blacksad, ech, co za kociak... gdybym tylko miała ogon
Bardzo mi się podoba (teraz to już o komiksie): i klimat, i historia, i postacie, i cudne rysunki, i kolory, jednym słowem wszystko. Choć nie, nie wszystko. Cena (35zł) mi się nie podoba. Rozumiem ją, ale i tak mi się nie podoba zwłaszcza, że pierwszy tom kupiłam w doskonałym stanie za 3zł.
Gorąco polecam.

Wreszcie i ja dorwałem "300" - cóż, nie będę powtarzać tego co napisali przedmówcy Komiks znakomity i basta No i bardzo wiernie udało się Zackowi Snyderowi odtworzyć jego klimat w filmie.
Polecam

Autorami tego komiksu są Hugo Pratt (scenariusz) i Milo Manara (rysunki). A znając tego ostatniego można się domyśleć, że jest to opowieść pełna erotyki. Obaj panowie współpracowali wcześniej przy albumie „Indiańskie lato”, wydanym również u nas. Akcja rozgrywa się w 1806 roku. Ukazuje czas walki Hiszpanów z Anglikami o Wicekrólestwo La Platy, czyli dzisiejszą Argentynę. Głównymi postaciami są: szkocki dobosz, irlandzka prostytutka i garbaty majtek. To przez pryzmat ich losów poznajemy historię wydarzeń przedstawionych w „El Gaucho”. Zwykłych ludzi z nizin społecznych, chcących wyrwać się z dotychczasowej egzystencji i rozpocząć normalne życie. Opowieść jest dosyć ciekawa i wydaje mi się , że warto ją przeczytać. Mam wrażenie, że miejscami lekko przesadzono tu z brutalnością. Nie spodobały mi się również kolory, są mało intensywne, zbyt blade (podobnie było w Indiańskim lecie). Ale może przyczyna tego jest wiek tego komiksu. Po raz pierwszy został on wydany w 1983 roku.

czytałem "Unseen, Unheard". Wspaniały komiks o początek spoilera zniszczeniu rodzinnej planety koniec spoilera Vinas marr z Kotor II. Jego czarnobiała oprawa idealnie pasuje do klimatu tej opowieści. Wadą komiksu jest jego długość -jest bardzo krótki i nie wprowadza zbyt wiele nowego. ocena 7/10

Dziś przeczytałem sobie czteroczęściową miniserię, będącą prequelem filmowych Transformerów. Ma ona wprowadzać w wydarzenia z filmu, a ponoć też pomaga zrozumieć część z nich. Na razie nie mogę ocenić, czy to prawda, bo na film idę po południu dopiero, ale komiks ogólnie jest ok, choć nierówny. Pierwszy zeszyt jest masakryczny - akcja dzieje się na Cybertronie, pełno tam Transformerów (dziwne?), ale są rysowane tak, że ledwo da się odróżnić jednego od drugiego, co sprawia, że komiks jest nieprzejrzysty i ciągle nie wiadomo, kto, co i jak. Wszystkiego trza się domyślać. Na szczęście już zeszyty 2-4 są w porządku.

Prequel opowiada o tym, jak Autoboty wystrzeliwują Allspark w kosmos, by nie wpadł w ręce Decepticonów, jak Megatron odnajduje go na Ziemi (ileśtam setek lat temu), ale wpada pod lód na biegunie i zostaje zamrożony. Potem odnajduje go ekspedycja podbiegunowa... W tajemnicy zostaje na przełomie XIX i XX w. przetransportowany do Stanów - w tym samym czasie Amerykanie odnajdują też Allspark. Mamy krótkie sceny z różnych okresów, od ostatnich lat XIX w. do roku 2003, pokazujące działania Sektora 7 - tajnej organizacji rządowej, pracującej nad skopiowaniem technologii napędzającej uśpionego Megatrona i Allspark... A potem na naszej planecie pojawia się Autobot i kolejne Decepticony i zaczyna się jazda, bo wszyscy szukają Allspark...

Nawet niezła ta miniseria jest i generalnie polecam wszystkim, którzy wybierają się na TF, bądź chcą się bardziej wgłębić w jego fabułę.

udało mi się przeczytać w całości Ultimates 2 spółki M. Millar & B.Hitch (szkoda że jest pożegnanie z tym teamem bo dwie następne części pisze i rysuje ktoś inny), no i regularnie od marca czytuje run E. Brubakera "Captain America", seria od początku miała niezły skład(rysują S. Epting i M.Perkins)a i wciągającą fabułę, a od 25 w góre to już coraz lepiej. Ze SW nie wpadło mi ostatnio nic ciekawego w ręce (czytaj nikt nie zasilił mojej kolekcji )

Ostatnio będąc w Kazimierzu Dolnym dorwałem księgarnie z tanimi komiksami i nakupowałem troche tego, miedzy innymi "Ostatniego Szramę" i "10.000 pestek". Jak ktoś jest zainteresowany to o tych dwóch pozycjach napisałem na swojej stronie:
http://www.strid.boo.pl/archiwum_hitman10000pestek.htm
http://www.strid.boo.pl/archiwum_erykostatniszrama.htm
I sukcesywnie będe opisywał kolejne nabyte komiksy

-"Pomidorowa" to czarno-biały komiks i chyba można śmiało powiedzieć, że z gatunku gore.
Historia młodego człowieka, który nienawidzi zupy pomidorowej a jest mu ona ciągle serwowana, ba, nawet mieszka na ulicy Pomidorowej. Któregoś dnia ma tego dosyć i sięga po siekierę.
Trup ściele się gęsto, krew leje strumieniami, ale to co przeraża najbardziej to psychika głównego bohatera.
Pierwszy raz zetknęłam się z tym komiksem chyba w jakimś zbiorze i była tam tylko pierwsza część historii. Uważam, że podany w ten sposób bronił się lepiej niż w całości, jak dla mnie zrobił się za długi, zbyt wtórny. No ale na pewno jest to coś ciekawego.

A trochę innego "okropieństwa" dla odmiany, niestety, z życia wziętego jest w kolejnym, szóstym tomie "Hiroszimy 1945. Bosonogi Gen". To naprawdę jest kawał świetnego komiksu, czy raczej mangi. Za każdym razem gdy to czytam przeraża mnie jak okropny los spotkał tych biednych ludzi. Każdy kolejny tom zawsze każe się zadumać nad tym, do czego doprowadziła wojna i jakie szczęście mamy, że żyjemy tu i teraz, a te doświadczenia nie są naszym udziałem.

za komiksami nie przepadam (poza Thorgalem i SW )
Ostatnio przeczytalem/obejrzalem Star Wars Clone Wars volume 3 i 4.

Musze przyznac, ze nawet niezle. Zadnej rewelacji, bo w koncu to tylko komiks :/ Nie mniej jednak wg mnie sa narysowane bardzo ladnie, a i fabula niczego sobie Polecam.

Burzol uraczył mnie jakiś czas temu tą zacną seryjką. Trochę naciągnięta koncepcja rodziców głównych bohaterów (jak dwoje mutantów mających takie same moce), ale wszystko rozwija się fajnie i ma swój niezaprzeczalny urok.
W życiu każdego nastolatka pojawia się chwila, w której myśli, że jego rodzice są największym złem tego świata. Ale co, jeśli naprawdę są?
A tak poza tym to wczoraj przeczytałem wreszcie Evasive Action: Endgame i chcę dalszy ciąg. Zbyt cukierkowo się skończyło, jak dla mnie.

Zastanawiałem się, czy dać to w "Jaki komiks ostatnio czytaliście" czy w nowym wątku - decyzję zostawiam modom.
W każdym razie, pewnie niektórych miłośników komiksów zainteresuje fakt, że powstaje nowy komiks, związany z Warcraftem. Obszerny wywiad z twórcą scenariusza (dla bastionowych "marvelowców" - jest nim odpowiedzialny m. in. za "Thora" Walter Simonson) i preview dostępny na tej stronie

http://multiplayerblog.mtv.com/2007/10/12/exclusive-look-first-world-of-warcraft-comic-pages-writer-says-its-true-to-game/

Pewnie kupię, jak wyjdzie paperback

Dziś przeczytałam 30. tom Thorgala pt. "Ja, Jolan". Szczerze mówiąc to myślałam, że całą tą historię ze zmianą głównego bohatera itd. poprowadzą inaczej. Jednak zapowiada się ciekawie, naprawdę czekam z niecierpliwością na kolejny tom. Interesuje mnie bardzo, czy nadal te komiksy będą występować pod szyldem "Thorgal" czy zmieni się to może na "Jolan" lub coś w stylu "Jolan, syn Thorgala" i numeracja albumów zacznie się od początku. Choć biorąc pod uwagę akcję tego numeru, to chyba jednak pozostanie po staremu.
A wracając do albumu. Od strony graficznej duuży plus dla Rosińskiego. Naprawdę miło się patrzy na te strony. Zmiana stylu odświeżyła tą serię. Co więcej mam wrażenie, że "Ja, Jolan" jest narysowany lepiej niż "Ofiara". Jakby staranniej.
Co do fabuły. Historia zaczyna się dokładnie w tym momencie, w którym zakończyła się w "Ofierze". Nowy scenarzysta postanowił na wstępie uraczyć nas zaskakującą rewelacją na temat znanych już nam postaci. To czego dowiadujemy się w nowym albumie może stać się początkiem zajmującej historii. Jestem ciekawa jak zostanie to rozwinięte. Jasno też widać, że reszta rodziny Jolana nie odsunie się tak bardzo w cień jak było to zapowiadane. Przynajmniej nie tak od razu.
Kości zostały rzucone, nowi bohaterowie przedstawieni, starzy ukazani w innym świetle, a teraz czekamy na następny album

Ostatnio czytałam też dwa ciekawe czarno-białe komiksy.
Polski: "Pan Blaki"-proste historie prosto z życia: sceny ze sklepu, banku czy parku okraszone filozoficznymi rozważaniami pana Blakiego. Bardzo życiowe i dobrze się czyta. A do tego strasznie sympatycznie i zabawnie narysowany główny bohater.
I niemiecki: "Insekt"-opowieść o Pascalu, zwykłym i bardzo lubianym w szkole chłopcu. Lubianym do czasu... Ciekawa pozycja, warta przeczytania.

Cały czas Kaczora Donalda czytam Giganty, bo gazetki straciły klimat Dzwonki i tapety z tyłu, reklamy sieci komórkowych. Kiedyś tak nie było. I same komiksy w środku jakieś takie... płaskie. Jedyna nadzieja w gigantach, które trzymają poziom.

ostatnio przeczytałem "w okopach"

nie dawno zacząłem czytać mangi Naruto. Przeczytałem dopiero pierwszy tom, ale zamierzam wziąć się za drugi.W tym czasie oglądam również anime Naruto, Fullmetal Alchemist i czasem troche Bleach. Ogólnie zacząłem się interesować japońskimi anime/mangami, a szczególnie do gustu przypadł mi Naruto i Fullmetal. Uważąm, że jeśli ktoś chce obejrzeć anime, lub poczytać mangi to niech zacznie od Naruto.

Jestem po kolejnych, najnowszych dwóch częściach XIII. Konkretnie chodzi mi o „Bezpieczeństwo narodowe” i „Spuścić psy”. Rany, ale ten komiks robi się zakręcony. Żeby się połapać w tożsamości głównego bohatera to trzeba ciągle w tej serii siedzieć. Van Hamme chce chyba zrobić czytelnikom kompletną wodę z mózgu. A poza tym to kolejne albumy trzymają stały dobry poziom całej serii. Intryga się rozwija, pojawiają się nowe wątki, mimo to nadal chyba daleko do rozstrzygnięcia. Brakuje jeszcze czterech części do zamknięcia XIII. Premiera ostatnie dziewiętnastej części ma mieć miejsce u nas w przyszłym roku.

Trylogię Sunwell (składają się na nią "Dragon Hunt", "Shadows of Ice" i "Ghostlands". To trzytomowa manhwa (http://en.wikipedia.org/wiki/Manhwa ) ze scenariuszem popularnego pisarza fantasy Richarda A. Knaaka i czarno-białymi rysunkami Jae-Hwan Kima, rozgrywająca się w świecie Warcrafta, po wydarzeniach z książkowej trylogii "Wojna Starożytnych" również autorstwa Knaaka.

Jest to historia młodej dziewczyny o imieniu Anveena, która ratuje przed łowcami błękitnego smoka Kaleca, który przyjmuje ludzką postać. Ścigani przez sługę Króla Licza Arthasa, elfa-renegata o imieniu Dar`Khan Drathir, który pragnie zdobyć potęgę studni Sunwell, źródła potężnej energii.
Razem z nimi podróżują Tiri - narzeczona Kaleca, również smoczyca w ludzkiej skórze oraz paladyn Jorad Mace, dawniej sługa Arthasa.

Rysunki są typowe dla manhwy, historia interesująca i co mnie ucieszyło, pojawia się tam rasa rzadko eksploatowana w książkach z serii "Warcraft" czyli Nieumarli.
Miłośnikom owego świata polecam
Dalsze przygody Tyri i Jorada zostaną przedstawione w serii "Dragons of Outland", która wyjdzie w 2008 r. Nie mogę się doczekać

Słów kilka o "Ultimate Edition", które posiadam. Jest to potężne tomisko (http://img225.imageshack.us/img225/5888/sunwell3vn2.jpg ), zawierające trzy całą trylogię, kolorowy prolog, przedstawiający zbudowanie miasta elfów, Quel`Thalas ( http://img223.imageshack.us/img223/6900/sunwellgu1.jpg ), koncept arty (http://img205.imageshack.us/img205/199/sunwell1ku2.jpg ), historię świata od jego powstania do narodzin Arthasa jako nieumarłego ( http://img218.imageshack.us/img218/9434/sunwell6ss9.jpg ) oraz posłowie Chrisa Metzena.
Papier jest zwykły, nie kredowy, ale mi to nie przeszkadzało. Jak mówiłem, polecam ową trylogię, której dwa pierwsze tomy wyszły także w Polsce.

PS. *zdjęcia by ja

A ja właśnie zabrałem się za czytanie Usagiego Yojimbo i w tym momencie przerabiam vol.1 The Ronin, Wcześniej przeczytałem vol.2 Samurai i powiem że komiks zrobił na mnie bardzo dobre wrazenie. Jest świetny klimat, ta japonia XVII w. , cudo. I do tego sama postać Usagiego jest bardzo ciekawa , a sam komiks pełen różnych historii, bądz historyjek, bardzo ciekawie nawiązujących do innych postaci bądz zdarzeń z filmów czy komiksów mających swe japońskie korzenie.
Jednym słowem (bądz kilkoma):
Choć dopiero rozpocząłem przygodę z tą serią to już mogę ją polecić

Właśnie skończyłem komiks Usagi Yojimbo vol.6 - Circles i powiem że komiks ten jest wręcz wyśmienity. O rysunkach dużo pisać nie będę bo trzymaj cały czas ten sam, dobry, równy poziom choć są bez koloru i być może to dodaje taki fajny klimat.

Cała historia zawarta w tym tomie jest świetna. Usagi powraca do wioski gdzie chcę zostać na stąłe lecz okazuje się że ktoś porwał Jotaro. Powrtót Usagiego w pewien sposób budzi wspomnienia, widzimy jak zmieniją się bohaterowie i dowiadujemy się pewnych rzeczy. Szczególnie końcówka wgniata (rozmowa Usagiego z Mariko) i stosunek Usagiego i Jotaro, ostatnie strony komiksu wręcz wzruszają.

Powiem tyle zeszyt ten jest genialny, tak samo jak cała seria Usagi Yojimbo i polecam ją każdemu fanowi komiksu.

Z tego co ostatnio czytałam, to do tych mniej fajnych zaliczę, o dziwo, dwa grubaśne albumy znanego i podziwianego Neila Gaimana. Z jednej strony czytało mi się je bardzo dobrze i szybko, ale... Nie do końca do mnie trafiły. A mowa tu o "Księgach Magii" i "Czarnej Orchidei"
Obie historie są ciekawe, z mnóstwem nawiązań do uniwersum Marvela (lub/i pewnie innych, ale ja tam się nie znam). Jednak mam wrażenie zwłaszcza w przypadku Ksiąg Magii, że niby dużo tam treści, ale tak na dobrą sprawę niewiele. Księgi są wypełnione luźnymi myslami, sentencjami, nawiązaniami, faktami i mitami, a wszystko to by pokazać dojrzewanie i to, że magia jest w koło. Niby fajnie, ale jak dla mnie to trochę wodolejstwo. Może nie widzę "magii" tego komiksu, ale nie przemawia do mnie Co do Orchidei, to była ciekawsza i od strony plastycznej podobała mi się bardziej, ale również miała za duże przestoje i jakaś taka zbyt filozoficzna i mdła się miejscami robiła.
Tak więc komiksy całkiem niezłe, ale od pana Gaimana to bym chciała czegoś więcej.

A teraz te fajniejsze
Kolejny "Blacksad: W śnieżnej bieli" (najfajniejszy z tegorocznych gwiazdkowych prezentów) jest miodzio jak i pozostałe tomy. Te rysunki są genialne, mogę się na nie gapić i gapić. Uwielbiam to jak przedstawiona jest mimika postaci. I do tego ciekawa historia.

"Blankets. Pod śnieżną kołderką"- wielokrotnie nagradzany tytuł - to taka dość gruba biało-czarna autobiograficzna tzw. powieść graficzna amerykańskiego rysownika komiksów Craiga Thompsona. Czyta się to rewelacyjnie. Opowieść o dzieciństwie, dorastaniu w dość surowej, bardzo religijnej rodzinie, pierwszej miłości. Naprawdę świetna sprawa. Gorąco polecam każdemu.

"Baśnie na wygnaniu" w tym komiksie mamy postacie z najprzeróżniejszych baśni, bajek (ale i książek, np. pojawia się Narnia), które zmuszone były opuścić swój świat i zamieszkać na wygnaniu, pomiędzy zwykłymi ludźmi. I tak próbują jakoś koegzystować z "doczesnymi" i nie rzucać w oczy. Akcja dzieje się współcześnie w Nowym Jorku. W dziwnych okolicznościach znika siostra Królewny Śnieżki (która jest zastępcą burmistrza baśniogrodu). Sprawą zajmuje się baśniowy "szeryf" - Wilk Bardzo Zły.
Dużo tu jest humoru, czyta się przyjemnie, a rysunek jest taki jak lubię - w starym, klasycznym, dobrym stylu. Wiele motywów baśniowych przeniesionych w czasie i przestrzeni dostarcza dużo zabawnych sytuacji. Niecierpliwie czekam na następny tom i polecam.

A na koniec komiksik, lekki, zabawny i chyba teoretycznie dla dziewczyn młodszych sporo ode mnie Ale spodobał mi się jak go przypadkiem wzięłam do ręki i aż sobie od razu kupiłam. Jest to pierwszy tom serii "Lou!" pt. "Codziennik". Perypetie dziewczynki mieszkającej samotnie z matką. Humorystyczne sceny z życia wzięte. Słodkie i przezabawne, a jakie życiowe Naprawdę fajne.

to ostatnio znowu męczę Punishera, wzięło mnie po wieściach na temat nowej ekranizacji.

Wcześniej przeczytałem pierwszy tom "Ligi Niezwykłych Dżentelmenów" Moore`a. Jak każdy komiks tego ostatniego, i ten jest genialny. Mamy tu drużynę (super-)bohaterów epoki wiktoriańskiej - Allana Quatermaine`a ("Kopalnie Króla Salomona"), Minę Harker (ukochaną Draculi), Dr. Jekylla (wiadomo), Niewidzialnego Człowieka (z powieści Wellsa) i kapitana Nemo ("20 tysięcy mil podmorskiej żeglugi"). A jako ci źli pojawiają się Moriarty (nemesis Sherlocka Holmesa) i doktor Fu Manchu. Same gwiazdy. Zaś świat przedstawiony to alternatywna wersja przełomu XIX i XX w. z bardziej rozwiniętą technologią opartą na maszynach parowych (tzw. steampunk). Bohaterowie i ich perypetie wymiatają, choć to dość specyficzna lektura... W każdym razie za sam pomysł Moore powinien jakąś nagrodę dostać.
BTW: trzymajcie się z dala od ekranizacji z Connerym w roli Quatermaine`a. Ssie i połyka.

A niedługo zabiorę się za "Strażników" (Watchmen), też Alana Moore`a.

Ostatnio przeczytałam drugi tom "Baśni: Folwark Zwierzęcy". I jeszcze bardziej zachwyciłam się tą serią. Ten tom był chyba jeszcze lepszy niż "Na wygnaniu". Jeśli podobało się Wam to jak w Shreku "odgrzeczniono" niektóre bajki to "Baśnie" powinny Was zainteresować. To przeniesienie postaci znanych z legend, baśni i książek do współczesnego Nowego Jorku daje rewelacyjny i bardzo zabawny efekt. Wielką frajdę sprawia mi wyłapywanie wszystkich nawiązań i postaci. A sensacyjna intryga sprawia, że całość jest jeszcze ciekawsza. No i jak już wspominałam dużo humoru, świetne dialogi i bardzo dobrze nakreśleni bohaterowie.
Gorąco polecam.

Poza tym przedwczoraj kupiłam drugi tomik "Lou!" i znów się swietnie przy nim bawiłam. Ten komiks coraz bardziej przypomina mi mój ulubiony serial "Gilmore Girls". Kreskówkowy rysunek bardzo pasuje do samej historii.

A na koniec coś z SW - "Cienie Imperium". Jako samodzielny tytuł nie oceniłabym tego komiksu zbyt wysoko. Jako uzupełnienie książki sprawdza się o wiele lepiej, ale gdybym czytała najpierw komiks a potem książkę, to zdecydowanie by do mnie nie trafił.
Za dużo tam przeskoków łatanych informacjami w stylu "Jak to dobrze, że X wezwał Y i przybyły te posiłki, których nie było z nami jeszcze stronę wcześniej". Ja rozumiem, że to się wszystko razem uzupełnia, ale jednak...
Najciekwsze są perypetie Fetta transportującego zamrożonego Hana. I na dobrą sprawę mogliby się na tym tylko skupić w tym komiksie. Lepiej by wypadł. Rysunki są OK. Myślę, że osoby, które nie czytały książki nie mają po co sięgać po ten tytuł.

-Wanted (scenariusz: Mark Millar, rysunki: J. G. Jones): Większość z nas jest zwykłymi ludźmi. Kazdy wstaje rano, je śniadanie, idzie wykonywać dzień w dzień ciągle te same zdania, żeby potem iść spać. Ale bywają też inni, wybitni ludzie...coś na kształt superbohaterów. Tyle, że na co dzień zajmują się zabijaniem, gwałceniem, kradzieżą, grabieżą i oszustwami podatkowymi. Otóż jak się okazuje świat został zajęty przez światową organizację złych, a dawni superbohaterowie zostali całkowicie wymazani z historii ludzkości, zachowały się po nich tylko niewyraźne ślady w popkulturze, w komiksach czy w serialach. Wesley Gibson był takim zwyczajnym człowiekiem, dopóki nagle nie okazało się, że jego dawno zaginiony ojciec jeszcze do całkiem niedawna żył, w dodatku zawodowo zajmował się zabijaniem ludzi...

Powiem Wam tak: dawno już żaden komiks nie wkopał mnie w glebę tak jak ten. "Wanted" to opowieść bardzo wulgarna, brutalna, przez cały czas jest to w sumie luźna wariacja na dziecięcy pomysł, że superbohaterowie kiedyś żyli wśród nas, oraz swobodne pokazywanie ludzi, którzy nie mają żadnej moralności. Świetnie podkreślają to mocne dialogi Marka Millara, natomiast świetna praca graficzna Jonesa i Mountsa utrzymuje klimat najlepszych opowieści z Marvela czy DC. I w ten właśnie sposób byłaby to tylko prosta opowiastka o złych bohaterach, ale na swoją uwagę zwraca też naprawdę świetne zakończenie, które mnie osobiście zwyczajnie mocno kopnęło po głowie. Polecam gorąco.

Kupiłem sobie w Empiku "Hellboy: Obudzić Diabła" i od razu zakochałem się w ryunkach i pomysłach Mignoli Hellboy jest bosski!!! Nie ma w tym komiksie nic, co mi się nie podoba

Z tej okazji zmiana avka

Ja ostatnimi czasy za pomocą komiksu w poznańskim sklepiku komiksowym Matsuya nabywam starocie w tym głównie komiksy utracone podczas dawnej przeprowadzki w niewyjaśnionych do końca okolicznościach. Ale do rzeczy, nabyłem jakiś czas temu kilka zeszytów "TransFormersów" w stanie niemal doskonałym jak i kilka MegaMarveli których mam ambicje nabyć całą seryjke. A co do samych komiksów to są to przedstawiciele mojego osobistego "złotego wieku" komiksów. Złotym wiekiem określa się w komiksie lata 1930-1940 ale kurcze dla mnie złoty wiek komiksu to właśnie lata 80te i 90te XX wieku które reprezentują w naszym kraju wydawnictwa TM-Semic i które każdemu gorąco polecam

Obejrzałem sobie ostatnio po raz któryś "Constantine`a" i na fali zachwytu nim ściągnąłem całego Hellblazera (200 ileś części). Mam dumny plan to przeczytać. Kiepsko będzie, bo pierwsze numery są z końcówki lat 80/początku 90, czyli kreski się można domyślać. Ale jestem wytrwały

No to ja powiem, że ostatnie dostałem w łapki:

Stephen Kings Dark Tower A Gunslinger Born

No cóż, komiks. Pokazuje niektóre rzeczy, których w książce nie było, ale ogólnie ciekawy. I TA GRAFIKA, mrr.

I oczywiście:

GABRIELLE IS HAWT!

jak pisałem nieco wyżej ostatnimi czasy nabywam stareńkie Mega Marvale. najnowszym moim nabytkiem z tej serii są "The New Warriors" i powiem wam że dawno tak ciężko nie było mi przebrnąc przez komiks. Fabuła jest słaba, szczególnie na samym początku gdzie nasi nowi wojownicy stają oko w oko z Terraxem który ku zgrozie czytelnika nie dość ze został wepchnięty na karty komiksu ewidentnie na siłę to jeszcze na dodatek zostaje pokonany przez bande wymoczków. Drugą część, część właściwą komiksu ratuje nieco występ Spideya choć i on za bardzo nie pomaga. Główny zły czyli Darkling mimo ciekawego nawet pomysłu jest postacią na tyle słabo zarysowaną że cały potencjał leci na łeb na szyje wybijając sobie po drodze wszystkie zęby. Mówiąc krótko ten Mega Marvel serwuje nam to co w wydawnictwie Marvel najgorsze - bijatyke bez większej finezji.
A teraz coś z innej beczki - 9 tom mangi "Fullmetal Alchemist". Nie jest to co prawda również pozycja zbyta ambitna lecz napewno ma fabułę o niebo ciekawszą niż opisywany wcześniej Marvel. Historia się nieco bardziej gmatwa, nie zawsze śmieszny humor no i standardowa porcja walki, ot przyjemne czytadło ale o niebo lepsze od wyżej opisanego.

ostanio (w wakacje) to czytałem 300 , ten na którego podstawie powstał film

przeczytałem pięć zeszytów Ultimate Iron Man Ogólnie rzecz biorąc bardzo mi się podobał.

BTW jest to mój pierwszy komiksy nie SW jaki przeczytałem w życiu

Wziąłem się za całego Hellblazera... 35 zeszyt i zaczynam już łapać schizy od tego komiksu.

Ale John Constantine to angielski gentleman jedyny w swoim rodzaju

Ostatnio wpadł mi w ręce ten komiks. U nas wydaje go Taurus. Do tej pory wyszły trzy tomy : #1 Spalona ziemia rys. Steve Rolston, #2 Gwiazda zaranna rys. Brian Hurtt, #3 Kryształowa kula rys. Leandro Fernandez. Scenarzysta wszystkich części jest Greg Rucka, autor m.in. Whiteout.
Głównymi bohaterami Queen & Country są szpiedzy w służbie Jej Królewskiej Mości. Są to osoby, które nie mają praktycznie nic wspólnego z Bondem jego zabawkami i martini. Nieszczególnie lubią czy nawet nienawidzą swoją pracę. Zawsze jednak wyruszają na misję starając się jak najlepiej wykonać powierzone im zadanie. Czytając ten komiks donosi się wrażenie, że praca agenta wywiadu tak naprawdę nie dostarcza wiele satysfakcji. Praktycznie zero przyjaźni, życie w ciągłym napięciu, a butelka to częsty sposób odreagowania. Trochę dołujące. Dodatkowo agenci są często traktowani bardzo przedmiotowo. Przełożeni wzywają ich gdy są potrzebni, wykorzystują, aby potem pozostawić samym sobie wraz z ich duchami przeszłości lub wyrzucić jak zużytą szmatę w przypadku niepowodzenia. Praca w której nie ma miejsca na sentymenty, a hasło „Za Królową i Ojczyznę” nie zawsze pomaga. Choć sam pomysł przedstawienia tego świata w ten sposób jest całkiem niezły i realistycznie przedstawiony to moim zdaniem nie do końca został wykorzystany. Brakuje mi tu czegoś. Można było stworzyć tą serię bardziej klimatyczną przez co lepiej by oddziałowywała na czytelnika. Może bardziej spotęgować napięcie? Hmm, sam nie wiem. Rysunki tutaj nie bardzo pomagają, przynajmniej w moim odczuciu. Powiedziałbym, że wraz z kolejnymi numerami są gorsze i nie do końca się wpasowują w opowieść. Trochę szkoda. W każdym razie Queen & Country to na pewno interesująca seria z dosyć ciekawie przedstawionymi postaciami i fabułą.

Wszystkie tomy "Giganta" z roku 2006. "Gigant" ukazuje się co miesiąc i zawiera komiksy o Kaczorze Donaldzie, Myszce Miki i spółce

Najlepszymi autorami komiksów w "Gigancie" są moim zdaniem:

Rysownicy: Fecchi, Flemming Andersen, Giorgio Cavazzano.
Scenarzyści: Carlo Panaro, Paul Halas, Romano Scarpa, Mark & Laura Shaw, Flemming Andersen (chociaż zrobił scenariusz tylko do jednego komiksu, który oczywiście sam rysował).

Hellboy: Spętana Trumna i inne opowieści część 2.
Hellboy: Prawie Kolos

Boba Fett: Overkill
Boba Fett: Agent of Doom
Boba Fett: When the Fat Lady Swings

Wszystkie mi się podobają I ładnie prezentują się na półce.

To wprawdzie nie jest komiks, ale całkiem ciekawa rozmowa, która jak sądzę zainteresuje wszystkich czytających kiedyś komiksy TM-Semic. Serwis Alei Komiksu zamieścił na swej stronie wywiad z redaktorem naczelnym TM-Semic - Marcinem Rusteckim. Całość wywiadu znajdziecie w poniższym linku.

http://komiks.nast.pl/artykul/3224/Wywiad-z-Marcinem-Rusteckim/

Ech, po przeczytaniu tego tekstu naszły mnie miłe wspomnienia . To było ładnych parę lat komiksu, które wychowały sobie spore pokolenie dzisiejszych komiksiarzy . Szkoda, że przeminęły.

Poniżej zamieściłem krótki fragment dotyczący komiksów SW. Wtedy też nie było chyba ich tak łatwo wydać. Niestety sam Rustecki nie podał zbyt wielu szczegółów.

"Przekładem komiksów zajmowała się często Katarzyna Rustecka (...) Czy prywatnie lubiła komiksy?
(...) Kaśka jest anglistką, tłumaczem książek. (...) „Star Wars” widziała pewnie z 700 razy, choć nie uniknęła błędów, co nam zarzucano. Jednak Dave Norman - jak Państwo wiedzą - twórca okładek do wielu serii „SW”, ulubieniec Georgea Lucasa, podpisał Kaśce z dedykacją wspaniałe printy, za tłumaczenie, które Amerykanie (ze Studia Lucasa) uznali za dobre. Proszę pamiętać, że Lucas to IMPERIUM. Tomek Kołodziejczak i Przemek Wróbel pewnie mogliby dodać swoje na temat kontaktów z Lucasem. Ja pamiętam swoje."

ja legacy volume 1 i 2

Torment... "Spider-Man: Torment"... Jedno z trzech największych osiągnięć serii Mega Marvel wydawanej prze TM-Semic. Czy trzeba bliżej przedstawiać to dzieło McFarlane`a? Mam nadzieje ze nie. A jutro czeka na mnie "Weapon X" i "Daredevil: The man without Fear". Ahhh zapowiada się miły dzień A już niedługo mam nadzieje dopadnę pierwszego wydanego w Polsce Hellblazera

-Judge Dredd - nagle poczułem potrzebe poczytania komiksu dark sci-fi z odrobiną postapokalipsy. Ledwo, a ledwo, udało mi się sciągnąć chyba wszystkie zeszyty jakie wydano z Sędzią i musze przyznać... Miód.

Zastanawiam się nad ściągnięciem całego magazynu 2000AD, lecz... 28gb to troche dużo jak na komiks, a i źródeł mało. Mh.

Ostatnio czytam głównie komiksy w wersji elektronicznej i wszystkie SW. W wersji papierowej to właśnie Armadę czytąłem ostatnio, nawet miły dla oka komiks, ciekawa postać główna, ale fabuła jakoś mnie nie wciągła.

Kilkukrotnie wspominałem tu o jednej z moich ulubionych serii z wydanych w Polsce - o Mega Mervelach. Aktualnie jestem dumnym posiadaczem całej serii plus niepewnego seryjnie Blade`a a także dwóch pierwszych Mega Komiksów czyli moim skromnym zdaniem tego co w Marvelu najlepsze. Seria ta wraz z tymi dodatkami stanowi wspaniały przekrój przez to czym jest wspaniały świat Marvela. Od genialnych "Weapon X" czy "Torment" przez dobre "Avngers" czy "Silver Surfer" a także "Heroes Reborn" po tragiczne "The New Warriors" czy "Infinity War". Mówiąc krótko - ta seria to po prostu cały Marvel.
Poza zachwytem nad "starociami" od TM-Semic (które nawiasem mówiąc pragne oddać do introligatora ) dopadłem ostatnio również ostatni tom Biocosmosis czyli niemożliwego do wymówienia "Quiciuq". Mógłbym tu się rozwodzić nad świetnymi rysunkami czy ciekawą fabułą ale streszcze się do jednego - To po prostu kawał dobrej space-opery godny polecenia każdemu miłośnikowi Sci-Fi.

- Obsesję cz. 2 i 3, ponieważ wczoraj dopiero przyszły pocztą, a zamówiłem sobie jakiś tydzień temu na allegro świetny komiks, podobało mi się załatwienie Durge`a przez Anakina. Durge był taki pewny siebie, ale się przeliczył Biedny Durge...

Co tu dużo mówić? Egmont wydał jeden z ciekawszych komiksów w historii będący za razem "prawdziwą" i dość odmienną od tej z ekranizacji, historią tego jak John Constantine wymigał się od raka płuc. O tym ze scenariusz jest swietny zapewniać nie trzeba, w końcu to Ennis a i rysunki stoją na dobrym poziomie, w końcu pochodzą z mojego ulubionego okresu w komiksie czyli lat 80/90 i choć nie są najlepsze to i tak miło odpocząć od wszędobylskiej obecności komputera. Tak czy inaczej komiks jest jak najbardziej godny polecenia każdemu miłośnikowi komiksu.

dorwałem pierwsze kilka części w twardej oprawie w Empiku. Całkiem przyjemny komiks, szybko się czyta a historia dość oryginalna i pozostająca w pamięci. Ogólnie polecam, a samemu muszę poszukać drugiej części

Ostatnio przeczytałem komiks pt. Pierwsza Brygada #1: Warszawski Pacjent. Przyznaje, że ta pozycja mnie rozbawiła. Bohaterowie to Staś Tarkowski i Józef Piłsudzki, gdzieś tam nawet zawieruszył się jegomość Bohatyrowicz . Ci co czytali przynajmniej bryki to kojarzą. Pierwsza Brygada ma parę fajnych momentów, choć najbardziej spodobał mi się sposób nawiązania do lektur. Tarkowski momentami zachowuje się jak agent Jej Królewskiej Mości, a jego pomocnikiem jest nie kto inny jak kumpel z dawny czasów czyli Kali z dredami . Autorami scenariusza są Tobiasz Piątkowski (48 stron) i Krzysztof Janicz, a rysunki wykonał Janusz Wyrzykowski. Komiks jest przedstawicielem gatunku steampunka, a wydała go u nas Kultura Gniewu. Naprawdę zainteresowała mnie ta pozycja. Podobno na necie są gdzieś opisane Nowe Przygody Stasia i Nel, autorstwa tych samych panów i w takim samym klimacie, będę musiał poszukać.