Ogólnie rzecz biorąc Ooryl ma rację; uczniowie w toku edukacji smakowali wszystkich Form, a ich założenia poznawali chyba nawet jeszcze jako padawani. Tradycyjnie najpierw opanowywali Formę Pierwszą, by potem doskonalić się w wybranej Formie czy stylu... I rzeczywiście, z reguły specjalizacje były prowadzone pod okiem mistrzów, co pociągało za sobą w naturalny sposób doskonalenie się w Formach przez nich praktykowanych. Wbrew pozorom Obi-Wan rzeczywiście doskonalił się najpierw w Formie Czwartej, którą praktykował Qui-Gon (a właściwie w Shokanie, jednym ze stylów Czwóreczki; chociaż Ulv pewnie by się nie zgodził), ale potem przerzucił się na klasyczne Soresu i w tym osiagnął mistrzostwo. Mace Windu był mistrzem Formy Siódmej, i Depa Bilaba, jego padawanka, również nią walczyła. Quinlan Vos najprawdopodobniej praktykował Formę Piątą, i Aayla Secura też, jak wyczytałem, chociaż w pojedynku z Morgukai wyglądała na Ataro) W wyjątkowych przypadkach zdarzało się, że padawan praktykował inną Formę, ale albo wynikało to z jego cech charakteru (Anakin walczący Djem So z Formy Piątej; swoją drogą to ciekawe, że u schyłku Republiki nikt nie stosował klasycznego Shiena; wszyscy przerzucili się na Djem So; Dooku z kolei stosował Formę Drugą, a Qui-Gon już Czwartą) albo z faktu, że najpierw nauczono go walczyć inaczej (Ki-Adi-Mundi stosował Jedynkę albo Piątkę, a jego padawan, A`sharad Hett praktykował Niman, a więc Formę Szóstą; ale to pewnie dlatego, że on od zawsze walczył dwoma mieczami, bo tak go nauczył ojciec, i Niman był rozsądną alternatywą).
Co do źródeł: Przewodnik Obrazkowy po EII i EIII, "Punkt Przełomu", nowelizacja EIII, komiksy "Show of Force", "Outlander", "Siege of Saleucami" z serii Republic i "Mace Windu" z serii Jedi oraz Insider 62 (w którym zdarzają się różne bzdury, ale z Formami się akurat postarali)