Ja mam bilet na jutro, na 14.30 we Wrocłaskim Heliosie. No cóż zobaczymy ;)

Ja już ten film widziałem na nocce u kumpla jakiś tydzień temu. Możesz mi wierzyć, że film spodoba ci się w 99%, a dlaczego tylko w 99? Nie chcę ci nic zapeszać ale jeśli czytałeś book to zobaczysz.

Miłego seansu życzy Dash z planety Onderon :)

Ja mam bileciki na piatek 19.30. Juz sie nie moge doczekac, na ten fil mczekam prawie tak dlugo jak na SW.

Ja mam bileciki Na 15.02 na 19.00.Czy przed LOTR bedzie puszczany zwiastun AOTC w wersjii oryginalnej?

Ekranizacja „Władcy Pierścieni” ma jedną podstawową wadę – pierwowzór. Jak się zna książkę to oczekiwania co do filmu (przynajmniej moje) były bardzo duże. Byłem bardzo podekscytowany przed samą projekcją, na którą długo czekałem, bardziej chyba tylko czekam na „Atak klonów”. Niestety film nie spełnił moich oczekiwań, ale być może dlatego, że nie było to możliwe. Nie ma wątpliwości, że jest to jeden z najlepszych filmów fantasy, czystego fantasy jaki kiedykolwiek powstał. Może jedynie „Willow” momentami go przewyższa, ale niestety film Jacksona miał być objawieniem fantastyki, jego nowym wcieleniem, ale nim nie jest. Z pewnością nie było możliwe wykorzystanie całej magii Tolkiena, ale film poza tym, że jest dobry, raczej zapiszę się w historii fantasy głównie dzięki pierwowzorowi, a nie samym sobie.

Tak się złożyło, że ostatnio obejrzałem też w końcu pierwszą ekranizację LOTRa, Ralpha Bakshiego, która momentami podobała mi się o wiele bardziej, choć było w niej jeszcze więcej skrótów.

Podstawowym problem „Władcy” Jacksona jest znajomość książki, wg mnie osobom które jej nie czytały film może się wydać nudny i monotonny. A to głównie dlatego, że w swej wędrówce hobbity, a potem drużyna przemierza przez różne dość specyficzne miejsca, gdzie często dochodzi do jakiejś potyczki. O ile w przypadku książki odkrywanie tych miejsc jest prawdziwą frajdą, o tyle w przypadku filmu, zwłaszcza po wprowadzeniu pewnych skrótów trudno jest tę radość odkrywania dostrzec, chyba, że zna się książkę i odkrywa się znane sobie krainy.

O ile o pewnych skrótach i zmianach głównie z Tomem Bombadilem pisano już wiele, w sumie to chyba nawet akurat jego w tej chwili nie żałuję (U Bakshiego też go nie było), ale niestety zabrakło mi np. sceny z kurhanem i upiorem. Problem z adaptacja niestety jest znacznie szerszy. Wiele scen, ważnych w książce, jest w filmie lekko zasygnalizowanych, natomiast wiele mniej ważnych jest rozbudowana. Tak jest np. w prologu do filmu. O ile dzieje pierścienia za czasów Saurona są dość rozbudowane, o tyle to w jaki sposób pierścień wpadł w ręce Golluma jest praktycznie pokazane w jednym ujęciu i do tego skwintowane, czymś w stylu „następnie pierścień wpadł w ręce Golluma”. U Bakshiego, akurat nie w prologu, ale ta scena jest narysowana, a szkoda, że nie ma jej u Jacksona, bo co jak co ale Gollum spełni jeszcze ważną rolę dalszych przygodach drużyny. Natomiast w prologu jest dość dokładnie pokazana historia Isildura, szkoda tylko, że się później jeszcze dwa razy powtarza z dodatkowymi scenami, chyba lepiej by było (moim skromnym zdaniem) umieścić ją raz, a pokazać scenę jak powstał Gollum. Innym wypadkiem przy pracy jest „Gospoda pod rozbrykanym kucykiem”, szkoda, że Frodo zrobił tam większą zadymkę ;). Ale to wszystko da się jeszcze przeżyć. W filmie niestety mamy pewną niespójność narracyjną, czasem jest narrator – np. na początku (Galadriela), innym razem któryś z bohaterów pełni jego rolę, a czasami jej po prostu brak. To że przez większość filmu nie ma narratora, to nie jest problem, ale po tym jak Bilbo opuszcza Shire, mija 17 lat, o których gdybym nie czytał książki nie wiedziałbym. Dzięki temu zabiegowi, wiemy, że pierścień pomagał przedłużyć życie, ale jak spotykamy Bilba w Rivendell, to jest on już mocno postarzony, tak jakby nagle bez pierścienia poddał się naturalnej kolei rzeczy. No niestety to są wady, ekranizacji, bez znajomości książki chyba bym się pogubił i zaczął nudzić.

Niestety kolejnym błędem producentów był Howard Shore, który może i stworzył ciekawą ścieżkę dźwiękową, ale raczej nie wykorzystał potencjału „Władcy”. W sumie muzykę ratuje Enya i wg mnie to właśnie jej (i Clannadowi) należało powierzyć całość robienia muzyki, lub połączyć ich z kimś bardziej kompetentnym od Howarda Shore`a (ja preferowałbym Johna Williamsa, Hansa Zimmera, albo np. Therion, zwłaszcza ten ostatni plus Clannad z którego wywodzi się Enya stworzyliby jedną z najbardziej niezapomnianych ścieżek dźwiękowych). Chyba należy żałować, że jednak Wojciech Killar nie zrobił tej muzyki. O ile kompozycje Enyi i przerobione przez Shore`a jej tematy, które się powtarzają wielokrotnie przez film naprawdę słucha się świetnie (i dla nich pewnie kupię soundtrack), o tyle muzyka podczas scen w Morii w wielu miejscach jest dobijająca. Po prostu denerwuje. Być może na płycie jest OK., ale w filmie jakoś jest trochę nie na miejscu. Wielce się zdziwię jak Shore przypadkiem dostanie za nią Oskara, to byłaby porażka Akademii, bo pamiętajmy, że jest muzyka filmowa, a nie jakieś ładne kompozycje. A kawałki Shore`a, choć nie wszystkie ładnie wypełniają tło i są zjadliwe, ale nie grają w filmie własnej roli. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że w większości zwiastunów przewijał się pewien doskonały motyw muzyczny (chyba nie Shore`a, bo ponoć z jakiegoś innego filmu), który doskonale pasowałby do Władcy. Mało tego ten motyw bardziej mi się kojarzy z LOTRem niż to co usłyszałem w filmie. Nie wiem dlaczego np. w zwiastunach Harry`ego Pottera było słychać muzykę Johna Williamsa, którą tam skomponował, i która zapowiadała się dobrze, bo była dobra, a w „Władcy” odwalono takie oszustwo.

Warto też zwrócić uwagę na koncepty artystyczne i efekty specjalne. I tu chyba będę wyjątkiem, bo powiem, że są one zrobione w większości przypadków dobrze, ale nie wnoszą wiele. Zacznijmy od konceptów, tutaj jest różnie. Np. Isengrad – moje ulubione miejsce w Śródziemiu – dalece odbiegał od moich wyobrażeń, był fajny, ale to chyba nie to. Być może znów bardziej podpasował mi obraz Bakshiego, ale to jest szczegół. Za to przepięknie prezentowało się Lothlorien czy Rivendell czy Mordor. Kiedy zobaczyłem kwitnące kolorami Shire trudno mi było się nim nie zachwycić, było chyba nawet piękniejsze niż w moich wyobrażeniach, bardziej kolorowe. Podobnie zresztą jak Mgliste Góry. Chyba znów poniosła mnie fantazja, bo liczyłem, że tych kolorów będzie więcej w całym filmie. O ile jestem w stanie zrozumieć brak kolorów w Morii, czy podczas scen kręconych w nocy, o tyle trochę się zawiodłem na lasach i stepach, które wydają mi się takie ziemskie, zwyczajne, przynajmniej w porównaniu z Shire. Muszę przyznać, że kiedy zobaczyłem w „Mrocznym Widmie” masz armii Gungan przez zielone pola Naboo, scena ta bardziej kojarzyła mi się z Władcą niż z (Gwiezdnymi Wojnami). Właśnie takich barw szukałem w polach i lasach Śródziemia, niestety trochę się zawiodłem. Moją obawę też budziły posągi królów ludzkich, zwłaszcza po zwiastunach, ale na szczęście okazało się, że w filmie wypadły doskonale. Generalnie prawie wszystkie efekty były wykonane dość dobrze i przekonywująco, ale na pewno nie przepuszczę im trolla jaskinowego. Sorry, ale on wygląda fatalnie, cieńko jakby nie z tego filmu, jego skóra zdaje się być trochę matowa, trochę jakby gumowa. To nie „Wiedźmin”, żeby mieć gumowe bazyliszki. Ale to jeszcze nic, bo może znów jestem przesiąknięty innymi źródłami (np. podręcznik do Warhammera czy AD&D), ale sam troll jaskiniowy nie za bardzo przypominał mi trolla, tylko jakby trochę poprawionego rankora (to taki potwór który chciał zjeść Luke`a Skywalkera w pałacu Jabby w „Powrocie Jedi”). Drugim takim „burakiem” jest sam Barlog. I znów bardziej podobał mi się u Bakshiego, a tu choć w przeciwieństwie do trolla jest już zrobiony dobrze, wygląda jakby znajomo. A mianowicie w jednej scenie widzimy jego głowę, pysk i rogi, sprawiał wrażenie jakbym gdzieś już widział tę istotę, tylko że miała trochę inne kolorki. Mnie (ale nie tylko mnie, bo ja jestem starwarsowcem, a na to zwrócił mi uwagę mój kolega, który nie jest starwarsowcem, a widział LOTRa przede mną) mocno przypominał on niejakiego potwora śnieżnego – Wampę z „Imperium Kontratakuje”. Jeśli chodzi o resztę efektów to raczej nie spotyka się takich grafik komputerowych jak w „Dungeons and Dragons”, gdzie niestety widać, że wszystko jest stworzone w pamięci komputera, choć niestety i we „Władcy” mamy lekkie tego objawy, ale to już jest raczej czepianie się.

Jeszcze raz wrócę do wyboru scen i montażu. Sceny walki są zrobione bardzo efektownie, są szybkie, dynamiczne i niesamowite. W książce były niewiarygodne, np. kiedy Aragorn czy Boromir rozwalają całą bandę wrogów, ale w książce jakoś to tak nie biło po oczach. Tutaj znów jak ktoś nie czytał książki to może być o to trochę rozżalony. Wiele scen we Władcy było kręconych równocześnie z wielu kamer, to super, ale w niektórych scenach walki, montaż jest zbyt szybki, zbyt teledyskowy, wiem, że to ostatnio modne, ale jakoś niespecjalnie przypadło mi to do gustu. A już najmniej przypadły mi do gustu sceny pewnych wyobrażeń, kiedy np. pojawia się Arwena i bije od niej blask. Naprawdę wolałbym zobaczyć kurhan czy jeszcze inne wycięte sceny, niż trochę przydługawe sceny tego typu.

Warto też zwrócić uwagę na to jak strzela z łuku Legolas, to po prostu piękna rzecz, którą trudno opisać i wyobrazić sobie. I właśnie praktycznie wszystkie sceny walk są bardzo dobrze dopracowane i piękne.

Wiem, że film jest i tak długi, ale pozostawia pewien niedosyt. Mnie najbardziej denerwowała mała ilość scen Gimliego i Legolasa, po prostu liczyłem na więcej. Podobnei zresztą jest z Cate Blanchett, która pojawia się w sumie na ekranie bardzo nie wiele. Natomiast miałem pewne obawy co do roli Arweny, ale jak się okazało jej też prawie nie ma. I poza ty, dziwnym blaskiem jak się pojawiłą, bardzo mi się spodobała. A wątek miłosny pomiędzy nią a Aragornem powinien Lucasowi posłużyć za przykład, może by nie wycinał z „Ataku klonów” pewnych pięknych scen, które są „zbyt drastyczne”, niech lepiej potnie wątek miłosny (co chyba i tak trochę zrobił ;)).

Na uwagę zasługują natomiast ci aktorzy, którym dane było albo być dłużej na ekranie, lub też jakoś na nim zaistnieć. Tutaj należy wymienić przede wszystkim trzech – Ian McKellen, Ian Holm czy Christopher Lee. Ten pierwszy chyba słusznie dostał nominację do Oskara i będę za niego trzymał kciuki, ale razem z Ianem Holmem narobili mi olbrzymiego smaku na „Hobbita”. Natomiast Christopher Lee jako Saruman okazał się wg mnie strzałem w dziesiątkę. Jako wielki mędrzec przechodzący na ciemną stronę, pokazał wspaniały talent aktorski i doskonałe wyczucie do roli. Wiem, że może trochę przesadzam, ale nie dość, że lubię Christophera Lee, który zagrał moją ulubioną postać we Władcy, to jeszcze dodam tylko, że w testach w stylu kim byłbym w Śródziemiu, wyszedł mi właśnie Saruman. Żałuję tylko, że nie dostał nominacji do Oskara, ale w sumie trochę mało go było na ekranie. Miejmy nadzieję, że w „Dwóch wieżach” będzie inaczej (a przynajmniej powinno być). W każdym razie jako bardzo mądry i inteligentny czarny charakter, który ma też doskonałe warunki fizyczne, pomimo wieku (vide pojedynek z Gandalfem), Lee przekonał mnie, że Lucas dobrze uczynił angażując go do roli Hrabiego Dooku w „Ataku klonów”, która jest dość podobna w swych głównych założeniach do Sarumana. Z tym, że Lee wspomniał, iż pracowało mu się z Lucasem o wiele lepiej niż Jacksonem, więc efekty powinny być o wiele lepsze. Nie pozostaje mi nic innego jak życzyć mu dwóch nominacji do Oskara w przyszłym roku (za Hrabiego Dooku i Sarumana). Miło się też patrzyło na Viggo Mortensterna, Seana Beana czy Hugo Weavinga.

Jest też wiele scen chwytających za serce. Np. przerażony Pippin w Morii, czy cała rada w Rivendell. Ale scena w której Bilbo obdarowuje Froda zbroją i Żądełkiem, w Rivendell i przypadkiem widzi pierścień, na długo zapadnie w mojej pamięci. Podobnie jest też w Lothlorien czy z Boromierem, po prostu pięknie pokazano jak pierścień oddziałuje na różne istoty. Takich scen jest w tym filmie trochę i to jest właśnie piękne. Inną sprawą jest też np. śmierć Boromira, kiedy to zostaje we wspaniały sposób zrehabilitowany.

I jeszcze chyba najważniejszą rzeczą w tym filmie są przedmioty, tysiące przedmiotów doskonale wykonanych. I to zarówno takich mieczy, miseczek, czy cały domek Bagginsa, jak też np. uszy elfów czy warkocze na brodzie Gimliego lub we włosach Leogolasa. To wszystko powoduje, iż magia tego filmu jest niesamowita, bo film jest dopracowany w tych szczegółach. Szkoda tylko, że nie zatrudnili Johna Williamsa, bo Shore niestety psuje często efekt.

No cóż chyba popełniłem częsty błąd recenzentów, wytknąłem filmowi jego minusy, a na końcu chcę napisać, że mi się bardzo podobał. Tylko że niestety jest tak, iż Tolkien swoją twórczością mocno pobudził moją wyobraźnię, może nawet zbyt mocno. Pobudził też z pewnością wyobraźnie Petera Jacksona, niestety jesteśmy zgoła odmiennymi istotami, a przez to na pewno inaczej sobie wiele rzeczy wyobrażaliśmy. Tak naprawdę poza muzyką Shore`a i tym trollem, wszystko to są drobne szczególiki, które raczej są powiązane, z tym, że idąc na film tak naprawdę znałem dość niewiele szczegółów tej ekranizacji, oraz film Bakshiego i oczywiście Tolkiena. No a moja wyobraźnia załatwiła resztę. Już nie mogę się doczekać kiedy jeszcze raz obejrzę ten film, ale na razie poczekam jakieś dwa, może trzy tygodnie, a to tylko po to, by w kinach było już mniej ludzi. Miałem niestety pecha siedzieć obok jakiejś matki z kilkuletnim synem, który niestety nie czytał książki, i cały czas zadawał swej matce pytania, albo się na filmie nudził, bo nie potrafił rozkochać się w szczegółach krajobrazu. No tak jak ktoś nie czytał książki to go magia świata Tolkiena aż tak bardzo nie zainteresuje. Więc chyba radziłbym wszystkim najpierw, może nie tylko przeczytać Tolkiena, ale go pokochać, bo bez tego z filmu można wyjść naprawdę zawiedzonym. Ja też wyszedłem zawiedziony, ale to z powodu mojego wyobrażenia o Śródziemiu. Wiem, że to moje zawiedzenie z czasem zmieni się w ekscytację tymi wszystkim szczególikami Jacksona, i to właśnie jest siła tej ekranizacji, że wychodząc mam pewien niedosyt, ale już pisząc recenzję po paru godzinach, coś we mnie się zmienia i mam olbrzymią chęć powrócić do kina, byle tylko było mniej ludzi ;), właśnie to jest siłą ekranizacji Jacksona. Czegoś takiego nie czułem u Bakshiego, Bakshi nie wywołał we mnie takich emocji. A skoro J.R.R. Tolkien je wywołał, to w sumie dobrze, że Jackson też to potrafił zrobić, tylko w inny sposób, bo Tolkiena nie da się przenieść na ekran w taki sposób by wszystkich zadowolić.

Lord Sidious
http://www2.starwars.stopklatka.pl

No cóż, jedno co wam powiem, że nie mogę dobrze zdań poskłądać po obejrzeniu Lotr-a. Po prostu- kopara opada i trzba ja dlugo zbierac z podlogi... oczywiście dalek Władcy do ESB lub ANH ale uważam, że jest to film o nieeeebooo lepszy niż TPM, ale nie dlatego, że ma lepszą fabułę czy coś takiego... tutaj zobaczyłem jak można połączyć wspaniałe dekoracje z cudownymi efektami specjalnymi... w TPM wyglądało to wszystko sztucznie a już we Władcy wszystko jest prawie naturalne a po za tym te szczegóły. Powiem wam co mi się najbardziej podobało:
1) rozmowa Bilba z Frodem w Rivendell i nagły wybuch tego pierwszego, o mało się nie wywróciłem ze strachu a koleś za mną wylał sobie na kolana cole
2) Boromir- i tutaj praktycznie wszystko poczynając od narady aż po jego śmierć
3) scen yz Morii... ludzie... ten kto ich nie widział nie wiec co to groza, smutek i wzruszenie w jednym
4) język elfów

To tylko niektóe rzeczy, oczywiście nie będę się rozwodził o książkowym pierwowzorze bo już dawno z tego zrezygnowałe... powieści Tolkiena nie da się przenieś na ekran i tego jestem pewien. Ale FILM Petera Jacksona powalił mnie na kolana. I jedno wam powiem:
"Niech moc będzie z Jakcsonem i Dwie Wieże będą jeszcze lepsze"

No już trochę ochłonołem i mogę trzeźwiej spojrzeć na film. Więc zajmę się kilkoma aspektami.
1) Aktorstwo- genialny Boromir i trochę papierowi hobbici, cudowny Gandalf i Aragorn na równym poziomie; z ról drugo- i trzecio- planowych według mnie najlepiej wypadł Ian Holm jako Bilbo, nieźle też Liv Tyler, chociaż wolałbym zamiast niej ujrzeć Golfrindela; całkowicie rozczaczorowała mnie Galadriela, ani to ładne ani wzbudzające respekt
Co do Christophera Lee to oczywiście doskonale odtworzył on Sarumana ale boję się, że popada on w pewien schemat i powiela elemnty, których używał przy odtwarzaniu innych czarnych charakterów
2) Efekty Specjalne- no cóż... można tylko podziwiać wspaniałe widoki częściowo prawdziwe a częściowo tworzone komputerowo ale prawdziwym majstersztykiem jest pierwszy moment kiedy możemy oglądać bitwę... trochę zawiodło mnie to, że Sauron roznosi armię Elfów i Ludzi niczym asterix ale to już temat na inne dywagacje
3) Muzyka- mogła być lepsza ale niekiedy naprawdę chwytała za serce... najbardziej chyba po wyjściu Drużyny z Morii
4) walki- super, tylko, że miałem wrażenie jakby operator kamery też się z kimś bił... z jednej strony wzmagało to efekt ale z drugiej przez kilka sekund nie mogłem się zorientować ktom, gdzie, kogo i dlaczego, mina Aragorna w końcówce, kiedy naciera na niego horda Uruk-hai mnie po prostu rozwaliła, a to jak Legolas szyje z łuku to jeden z najefektowniejszych trików tego filmu, kiepsko przedstawiono walki Boromira ale widać w nich kunszt wojownika z Gondoru
5) klimat i ogólne wrażenie- nie wiem czemu ten film mi się tak podobał, maże dlatego, że czekałem na niego tyle czasu i był on po prostu skazany na sukces ? w każdym razie czuję w nim ułamek tolkienowskiego klimatu powiązany z najlepszymi cechami kina...
ogółem- czekam na więcej a w międzyczasie AOTC... zaczynam się obawiać, że ten film okaże się gorszy od Władcy i co wtedy... oko czuwa

" Do not be so proud of this Lord of the Rings you saw,
The ability to see Midearth, is insignificent next to the power
of Star Wars "

Gwiezdne Wojny mają dla mnie wartość SENTYMENTALNĄ i LOTR nigdy ich nie wyprzedzi...

mi Galadriela sie szalenie podoba ,scena kuszenia jest kapitalna ,ale sa rozne gusty

Jak dla mnie to ten caly LOTR był nudny. Tak jeszcze te zielone miasto małych stworków było fajne, ale potem szli ktoś ich napadał, uciekli, znowu ich ktoś napadł. A który to ma być Countem Dooku, ten czarodziej co wpadł do tej jaskini z tym stworkiem z mieczem świetlnym. Czy to był flamesabre?

Witam.

> Sorry, ale dobrze, że nie miałem ze sobą scyzoryka,
> który czasami noszę, bo chyba uciszyłbym tego dzieciaka.

Nie podejrzewałem Cię o to.

> Matka próbowała to robić, zwłaszcza jak mnie widziała

To masz taki straszny wyraz twarzy ??

Pozdrawiam ,
Paweł
GG: 204 59 59

Ja też nie czytałam "Lotra" a film wg mnie nie jest zły. Ale trochę jakby przydługawy w niektórych momentach. Być może wynika to z tego, że oddaje jakieś fragmenty książki, o których nie wiem. Na razie i tak czekam na "Gwiazdę za Gwiazdą". Może potem przeczytam.

Uwaga - informacja
W piątek o 20:15 stacja TVN wyemituje film Władca Pierścieni - Drużyna Pierścienia Jak nie będe miał co robić to obejrzę mimo że mam na VHS Zawsze to w TV inaczej
A, i bardzo fajny zwiastun jest Prznajmniej mi się podoba ale chyba jak ostatnio leciał na TVN to ten sam był.

czemu feministki wojujące nie mają pretensji do Arweny. Już o porażającej różnicy wieku nie wspomnę bo jak się poznali to Aragorn 20 a ta ponad 2 millenia.
Że jej postawa jakoś nie jest krytykowana. A mamy tu olewactwo kultury, swej rasy, uczuć rodziny.
Tekścior "Wolę jedno życie z Tobą niż samotność przez wszystkie ery tego świata" to podium i bezapelacyjne wyżyny creepiostwa.
Chyba że chodzi o markę Tolkien, a tego pana krytykować nie wypada.

Tak sobie wyguglałem i znalazłem pewien tekst, napisany przez femine o Aragornie.

"Z “Dodatku A” do Powrotu Króla dowiadujemy się o pierwszym spotkaniu Aragorna i Arweny. Co on ma do powiedzenia? "Często się zdarza że w czasach niebezpiecznych ludzie kryją swój najcenniejszy klejnot. Mimo to dziwię się twemu ojcu i braciom, że chociaż przebywam w ich domu od dzieciństwa, nigdy ani słowem nie wspomnieli o tobie. Jak to się stało, że nie spotkaliśmy się dotychczas? Ojciec chyba nie trzymał cię zamkniętej w skarbcu?" Choć porównanie Arweny do skarbca Elronda jest w zamierzeniu komplementem, pokazuje, że Aragorn postrzega ją jako przedmiot w posiadaniu ojca, a w mniejszym stopniu braci. Według niego, jedynym wyjaśnieniem, dlaczego wcześniej się nie spotkali, jest to, że została zamknięta. W ogóle nie przychodzi mu na myśl, że mogłaby prowadzić swoje własne życie.1 "

Po tym akapicie przestałem czytać i w duchu się uśmiałem, że jakie to życiowe, czasami podobnie zachowuje się moja narzeczona, czyli szukanie dziury w całym, żeby mieć pretekst do strzelenia focha, no i te memy http://img4.demotywatoryfb.pl//uploads/201303/1363283230_19uute_600.jpg

Także ja w tym temacie odpadam.

Tak sobie oglądam już nie wiem który raz i dochodzę do wniosku, że Jackson naprawdę świetnie zaadaptował jeszcze genialniejsze książki Tolkiena. Czasem wydaje mi się, że rzeczywiście są strasznie ślamazarne, wolne, ale raz na rok, dwa sobie obejrzę i stwierdzam, że dzięki temu są tak magiczne. Ale dobra, nie o tym chciałem..

Naszła mnie taka myśl. Te trzy filmy mają jedną bardzo rzadko spotykaną cechę. Są praktycznie pozbawione scen z gatunku "no teraz to już przesadzili". Czyli takich scen, do których można się po prostu przywalić. Jak Leia leciała w kosmosie to moja żona od razu rzuciła: "No teraz to przesadzili trochę". I takie sceny mamy w prawie każdym filmie. Są w ST, są w PT, są i w OT. Wszędzie są takie sceny. Mniej lub bardziej rzucające się w oczy. A dziełu Tolkiena + Jacksona praktycznie nie można nic zarzucić. W uogólnieniu, bo wiadomo że jak ktoś zabiera się za Tolkiena to musi popełnić jakieś błędy, widoczne głównie przez ultrafanów Śródziemia.

Często jak oglądam z żoną jakiś film który lubię, a ona niezbyt albo nie zna to mam wtedy wzmożoną czujność na takie sceny. No i jak np. oglądałem Spiderman: Homecoming to było parę takich scen. Były takie w Avengersach. Natomiast oglądając Władcę mój "radar" w ogóle czegoś takiego nie odnotowuje. Ta historia jest po prostu spójna i konsekwentna od A do Z. Zarówno pod względem fabularnym jak i graficznym i realizatorskim. Nawet zmiany pokroju Arweny zamiast Glorfindela czy całej sekwencji na Osgiliath tego nie burzą.

https://www.thedigitalfix.com/film/home-releases-news/middle-earth-20th-anniversary-4k-blu-ray/

Na przyszły rok planowana jest edycja 4K zarówno LOTRa jak i nieszczęsnych Hobbitów w wersjach rozszerzonej i kinowej. W przypadku trylogii z 2012-14 nie liczcie jednak na 48fps i 3D. W ostatnich latach mówiło się też co nieco o udostępnieniu większej ilości materiału, który powycinano z filmów, na razie to jednak tylko spekulacje.

Pierwotnie wydanie miało ukazać się tego lata, ale przeszkodziła temu pandemia.

Od czwartku do niedzieli Drużyna Pierścienia w IMAX i to chyba najlepsze co kina mają teraz do zaoferowania