Osobiście przeczytalem wszystkie ksiazki SW jakie ukazaly sie w polskich tlumaczeniach i musze stwierdzic ze NEJ wyznacza zupelnie nowy standard zarowno w ksiazkach SW, jak i w EU. Po piersze jesli chodzi o sposb pisania ksiazek to jak juz zostalo wspomniane na forum jest to tsiemiec i to moze sie niepodobac, gdyz przypomina nam jakis serial wieloodcinkowy jakich pelno dzis wokol nas. To jednak, ze nie nawiazuje do trdycyji Zahn`a (trylogia lub duologia), nie znaczy ze musimy NEJ od razu spisywac na straty. Wiadomo ze w kazdej serii sa lepsze i gorsze pozycje i to jest naturlane, tylko wydaje mi sie ze zrozicowanie w NEJ jest zbyt wielkie. Poziom ksiazek jest nierowny, co przyczynia sie do obnizenia jakosci calej serii, jednak musi to byc zrozumiale jak prawie kazda ksiazka pisana jest przez innego autora(osobiscie jestem zwolennikiem cala seria = 1 autor patrz Zahn). Wydaje mi sie iz w zwiazku z roznorodnoscia autorow musimy byc bardziej wyrozumiali co do NEJ, a szczegolnie do pewnych niedociagniec fabuly i sprzecznosci "czasoprzestrzennych", ktore moga denerwowac co bardziej wnikliwych czytelnikow.
Ciekawe w tresci NEJ jest dla mnie usmiercanie glownych bohaterow, z tym nie mialismy dotychczas doczynienia (przypominam sobie moje zaskoczenie po zabicu Chewbacci). Jednak wydaje mi sie, nie wiem czy wszyscy podzielaja moje spostrzezenie, ze cala ta NEJ jest troche zbyt przewidwalna i podczas czytania zwykle doskonale wiem co bedzie za chwile... Dodtkowo uwazam ze niektore z ksiazek NEJ nie powinny sie ukazac bo sa mierne np. "Mroczna podroz" jesto ona przykladem spowolnienia akcji w NEJ. Za to seria Linie Wroga wydaje mi sie chyba najlepsza z calej NEJ i przyzanje ze zrobila na mnie wrazenie. Jakie sa Wasze zpostrzezenia?? Mozliwe ze Mroczna pordoz byla celowym spowolnieniem akcji przez bardziej dynamicznymi ksiazkami Linii Wroga.
Mam jeszcze kilka mniejszych zatrzezen, lecz nie bede Was nimi tu zanudzal. Mimo moze nie do konca przychylnego zdania o NEJ i tak z zniecierpliwieniem wyczekuje kazdej nastepnej ksiazki z serii. Jak kazdy fan SW a dodatkowo fan EU "trzeba czytac wszystko" co nam podstawiaja wiec czytam, czasami z zaciekawieniem, a czasami z niesmakiem!

Szczerze mówiąc "Mrocznej podrozy" nie czytałem. Czytałem serie "Ostrze Zwycięstwa". Być może kiepsko trafiłem bo to troche dalsze przygody NEJ, ale seria mi sie podobała. Jest to troche inny styl pisania książek niż ten co spotkałem przy BHW, czy przy ksążkach Kevina J. Andersona (mojego ulubionego autora). W NEJ mało mi sie podoba wątek Tahiri i Anakina...kolejne odzwierciedlenie nie winnej miłości, ktora spotkaliśmy w AoTc... No i doszło do tych Yuzhan Vongów... sadystów nienawidzących JEDI. To jest coś innego, bo w każdej innej cześci SW akcja rozgrywała się w jednej galaktyce, a tu nagle pojawia się cywilizacja z innej galaktyki, która chce przejąć władzę ze tak powiem "u nas". Pomysł mi sie podoba, ale co do Yuzhan to mam zdania podzielone... Troche są mroczni a zarazem obrzydliwi, brakuje mi w NEJ poczucia strachu, ciemnej strony mocy. Wszystko mi sie wydaje takie obślizgłe. Podobają mi się za to akcje w kosmosie i momenty Jainy i jej wiernego X-WINGA. Opisy uzycia mieczy świetlnych przez JEDI są strawne, aczkolwiek bardzo mi sie podobały te w "Darth Maul - Łowca z Mroku" Michaela Reavesa.

Ogólnie NEJ jest spoko, da sie czytać. Zamierzam przeczytać wiecej książek z tej tego działu i poznać całą historię. Jak dotąd moją ulubioną serią są BHW !

nieno, żartuję. Nowy Zakon Jedi brzmi troche słabo, Era lepsza. Co do moich uwag, to bardzo podoba mi się pojawianie, i to na większą skalę postaci drugoplanowych z dawnych książek. Postępowanie takiego np. Fey`lya`i poprostu mnie urzekło, jedna z lepszych scen w NEJ (a zawsze myślałem, co za kawał drania z tego Borska, a tu..) pozatym ewolucja bohaterów, w końcu widzimy ją jakoś bardziej płynnie, bo wcześniej zmieniali się z trylogii na trylogię, czasem tylko nagle i diametralnie, ale to już nie ewolucja.

Co do uśmiercania, jestem za, ale nie w takim stylu jak Chewiego. Nie było to jakieś może beznadziejne, ale troszke zbyt groteskowe (DLACZEGO W POLSCE NIEMA KOMIKSOW CHEWBACCA, DLACZEEGOOO?!?!?!?!). Natomiast Anakin, tak, to było świetne. Zarówno jego poświęcenie, zjednoczenie z mocą, jak i to jak cała galaktyka to odebrała. Scena Lei zgniatającej nieświadomie Bena była niesamowita. Tylko jedna oboawa - ciało Anakina. Fakt jego odzyskania wiele osób postrzega jako szansę powrotu bohatera do życia. To bybyło samobójstwo twórców nej, jak dla mnie. Zniszczyłoby piękną wizję poświęcenia i pogodzenia się ze śmiercią. Tak jak jest jest ciekawiej. Teraz Jacen musi stanąć na wysokości zadania, musi znaleźć własną drogę, i to już, zanim będzie za późno.

Co do Yuzzhan, to mam mieszane uczucia. Ich obcość jest za mało widoczna w ich zachowaniu. Jeśli na prawdę pochodzą z innej galaktyki, i z ludźmi nic wspólnego nie mają (czy z inną rasą inteligentną) to nie powinni być tak podobni w zachowaniu, nie powinni tak łatwo się przystosowywać. Mimo wszystko, są najfajniejszymi przeciwnikami - obcymi w SW, i jednymi z fajniejszych wogóle (cóż, Thrawna nie przebije nikt).

Bardzo podoba mi się również wielowątkowość cyklu. Fakt, większość książek SW jest wielowątkowa, zwłaszcza jakieś trylogie, ale tutaj wątków jest dużo więcej, i mniej się łączą. Czasem trzeba czekać pare tomów na kontynuację któregoś, dzięki czemu cykl jest bardziej spójny, bo często trzeba odświerzać sobie dawne wydarzenia.

Jednej rzeczy się tylko boję - zakończenia. Czy autor, który je napisze, będzie w stanie zrobić zakończenie bardziej spektakularne niż cały cykl. Bo jeśli nie, to kiepsko. Wyobraźcie sobie NEJ jako balon. Autorzy dmuchają balon, napięcie wzrasta, giną bohaterowie, giną Yuzzhanie, coraz bardziej spektakularne bitwy i pojedynki. Balon już ogromny, i zbliżamy się do końca. Czy autorowi uda się przebić balon tak rzeby pękł?? Czy NEJ zakończy się wielkim spektakularnym BUM z masą fajerwerków? A może autor zrobi małą dziurkę, przez którą powietrze ujdzie pffffffff, i zakończenie będzie nijakie?
Mam nadzieję, że nie spełni się moje czarnowidztwo, i że nej skończy się niesamowicie.

No, popisałem sobie, a teraz dalej czytać, w oczekiwaniu na wielkie BUM

Hmmmmm. NEJ jest IMHO jedną z najlepszych serii Gwiezdnych Wojen, chyba zaraz po trylogii Thrawna i serii X-Wing. A NEJ jako seria kilkunastu ksiażek jest i tak napisana lepiej niż jakakolwiek inna kombinacja kilkunastu książek. Jest fajna bo:
- pokazano nam wojnę jakiej dotychczas w świecie Gwiezdnych Wojen nie było. Na zniszczenie, gdzie NR jest stroną przegrywającą. Jak się czytało Zahna t książki były naprawdę super, ale mimo wszystko za mało było sukcesów po stronie Thrawna.
- Mamy wreszie zakon Jedi w obliczu wojny. Wpawdzie chronologicznie wcześniej znajduje się seria A Clone Wars Novel, ale w końcu nikt z nas nie miał chyba okazji jej czytać przed NEJ.
- Wreszcie Jedi nie są wszech potężni.
- Bo flota Nowej Republiki regularnie dostaje od floty Yuuzhan.
- Bo wrogiem Nowej Republiki nie sa już tylko Yuuzhanie.
No i ogrmne brawa należą się Troyowi Denningowi, którego książkę - Gwiazdę po Gwieździe po dłuższym zastanowieniu uznaje za najlepszą w EU. Świetnie napisał Fey`lę, wreszcie jako wytrawnego polityka, wspaniale opisał całą akcję, działania Nowej Republiki, misję Jedi, a w dodatku odwalił kawał dobrej roboty opisując drugoplanowe wydarzenia.
Medal wreszyłbym też Jamesowi Luceno, Stackpole`owi, Keyesowi, i Salvatorowi (czyli prawie wszystkim)
pierwszemu za napisanie dwóch w miarę ciekawych książek, w których wspaniale połączył inwazję Yuuzhan z codziennością tejże galaktyki.
Stackpolowi za klimat w pierwszej części Mrocznego Przypływu, masę innych atrakcji, oraz za ciekawe zapoznanie mnie z Vongami (tak się jakoś złozyło że Wektor Pierwszy czytałem po Mrocznym Przypływie, na szczęścię później wszystko już szło chronologicznie)
Keyesow, który zamienił Anakina w naprawdę ciekawą postać, a przy tym nie zapomniał o rozwinięciu inwazji.
No i oczywiście Salvatorowi, za humor i ogólnie ciekawą akcję w Wektorze Pierwszym.
Niestety obie panie piszące w NEJ raczej się nie postarały, co nie powinno nas w zasadzie dziwić, gdyż dotychczas tylko cztery książki napisane przez prezedstawicielki płci przeciwnej można uznać za dobrę (Trylogia Hana Solo, i Pakt na Bakurze). No i kopniak należy się Allstonowi, który zamiast dwóch powinien napisać jedną książkę.
I podobnie jak Quide czekam na zakończenie Nowej Ery Jedi, choć znając Lucena zbyt wiele akcji w niej nie będzie.
A i czekam jeszcze z niecierpliwościa na Destiny Way, w której poza nowym stylem walki z Yuuzhanami, przedstawiciele NR będą się nawzajem kosić, ale t już chyba spoiler.

ogulny zamysł NAJ mi sie nie podoba całkowicie inne podejście do żeczy o których wiedziałem wszysto o tak długiego czasu runeło bo jacyś kolesie sobie wymyslili inaczej. Jak komuś się to podoba to jego sprawa ale mnie nikt nie przekona nie i koniec nie podoba mi sie i już.

Mógłbyś Przemasie powiedzieć mi, o jakie podejście do różnych rzeczy Ci chodzi?? Co autorzy NJO wymyślili sobie inaczej?? Nie chcę cie przekonywać do NJO, ale zrozumieć i poznać twój punkt widzenia, bo z twojej wypowiedzi nie wynika za wiele. Z góry dzieki za odpowiedź

Z góry mówię, że żadnej ksiązki z NEJ nie czytałem, bo nie mam kasy, ale chcę zabrać głos w ogólnej sprawie. Piszę tu, ponieważ nie chcę zaczynać nowego tematu a będzie to dotyczyło nowych czasów, po Bitwie o Endor. Mam nadzieję, że mnie nie zjedziecie...
W ogóle nie podoba mi się to, że odrodzony Zakon w dużym stopniu odciął się od tradycji starego. Mówię tutaj o tym wymaganym wcześniej poświęceniu polegającym na rezygnacji ze związków uczuciowych. Sam Luke, o ile się nie mylę, złamał tę zasadę. Czy w NEJ jest to kontynuowane? Nowi Jedi stracili w moich oczach wiele z wyjątkowości. Wymachują sobie mieczem, używają Mocy, ale mało dają od siebie. Od starych Jedi wymagano bezgranicznego poświęcenia i podporządkowania się Radzie. Przykro mi, lecz nie widzę takiej możliwości u ludzi posiadających rodziny. Oni zawsze będą rozdarci...

aby rozwiac twoje wątpliwości, przybliżę Ci trochę NEJ, i wogóle historię Jedi po bitwie o Endor.

Po pierwsze, wielu Jedi ma w tych czasach rodziny, i to tak normalnie, zwyczjanie. Z drugiej strony nie ma rady Jedi, której należałoby się podporządkować. Trzeba zauważyć jednak fakt, ile Luke wiedział o dawnym zakonie, o jego formie i zasadach. A wiedział nic. W innym wątku już pisałem, że ani Yoda, ani Obi-Wan, nie mieli czasu uczyć Luke zasad zakonu. Jedyne co zdołali zrobić, to przygotować go do pokonania Imperatora i pozostania na jasnej stronie.

Po bitwie o Endor Luke musiał odnaleść własną drogę, własny sposób na nauczanie Jedi. Bez pomocy mistrzów było to zadanie niesamowicie trudne, wymagające wielu poszukiwań, i korzystania z niebezpiecznych źródeł wiedzy (vide Joruus C`baoth, mroczny Jedi). Drugim motywem, jakim mogli kierować sie Obi i Yoda, była ich świadomość, że stary zakon nie był doskonały (skoro dał się tak zrobić Sidiousowi, to wogóle można by zapytać, czy stary zakon był dobry) i dlatego postawili wszystko na jedną kartę - na nowy zakon od podstaw. Luke nie miał wyjścia, i musiał podjąć się tego zadania. A co z tego wyszło...

Cóż, wyszło całkiem nieźle, choć z początku Luke szkolił starszych uczniów to później nauke zaczynano w coraz młodszym wieku. Do ekstremizmu zabierania małych dzieci nie doszło (jeszcze) przez co każdy uczeń Luke`a i jego następców, ma świadomość istnienia normalnego świata. Taki system nauki, na pewno jest podyktowany potrzebą chwili - Republika potrzebuje Jedi, więc Luke dał jej takich, jakich był w stanie wyszkolić. Ponadto miał za mało wiedzy i możliwości, aby wykrywać wszystkich czułych na Moc, więc za dużego wyboru w przyjmowaniu uczniów nie miał (nie to co przed upadkiem starej Republiki, gdzie Jedi brali sobie które dziecko chcieli, robili tone testów, i wybierali tych najlepszych).

Co do tego jacy są Jedi po Endorze, to tu wpływ mają dwa czynniki:
Po pierwsze, ich normalne życie. Luke uczy w akademii posługiwania się Mocą, działania dla dobra galaktyki, nie tworzy światopoglądu swoich uczniów, jak miało to miejsce w przypadku dawnych Jedi. Nie wymaga również posłuszeństwa, i nie sprawuje kontroli (znaczy sprawuje, ale tylko na tyle, aby jakiś uczeń nie zniszczył zbyt wielu planet ).
Drugi aspekt, to wymagania społeczeństwa. Obywatele republiki, a władze zwłaszcza, nie widzą już w Jedi dawnych obrońców pokoju, orędowników sprawiedliwości, i wielkich mędrców (jest kilka osób które tak to widzą, lecz większość..) widzą w nich raczej oddziały do zadań specjalnych, posiadających nadnaturalne zdolności i przeszkolenie komandosów którzy stanowić powinni część armii. Jedi nie mają wielkiego wyjścia, i choć w pewnym stopniu muszą dostosować sie do takiego obrazu.
Miejmy nadzieje, że po zakończeniu NEJ Jedi ewoluują w jakąś ciekawą formę pośrednią między starym a nowym zakonem (tak jak to jest w tym czymś co kiedyś będzie moją książka ale o tym narazie nie wiecie ;P )
Cóż, czas pokarze (E3 też )

Cóż, jest jak mówisz Quide, inne czasy, inni ludzie, inne możliwości. Niemniej Nowy Zakon trudno porównać do Starego, szkoda, że tak to wyszło. Nowi Jedi są bardziej zbliżeni do zwykłych ludzi, przez co są też mniej godni do naśladowania. Mam nadzieję, iż ewolucja, o której piszesz, znacząco zwróci ich w kierunku tradycji.

Dla mnie NEJ jest jedną z najlepszych serii SW (tylko Zahn lepszy).
Z całą pewnością powieści te są ciekawsze niż choćby "Jedi Academy Trilogy" cz też powieści o młodych: Solo i Calrissianie

wkoncu mozna czytac ksiazke o tematyce SW i poczuc niepewnosc i nutke beznadziejnosci. wreszcie mozna miec nadzieje na wielki powrot wolnosci po latach niewoli. Wlasciwie to bylo najfajniejsze w ROTJ. Pozdrawiam!

Mnie tam sie podoba. Ogolnie. Jest pare niedociagniec ( Luceno... - obawiam sie o jego zakonczenie cyklu - jezeli bedzie tam tyle Luke`a&co a tyle jakiegos nowego nie kontynuowanego (vides: Droma ) ...) Ale ogolnie to jest dobrze. Dwie prozby. Do tworcow: Jakims cudem umiescic powinni w NJO Quinlana Vosa - moze byc odmrozony, tylko nie klon ... Do forumowcow - blagam, nie robcie tyle bledow ortograficznych... :snif: Pozdrawiam cieplo.

Pamiętam kiedy światło dzienne ujrzała pierwsza książka z tej serii. Zastanawiałem się co taka paskudna twarz może robić na okładce. Jednakże kupiłem i przeczytałem. Uważam, że NEJ to wspaniała seria, która nareszcie odbiega od standardów innych książek Star Wars. Byłem zaskoczony śmiercią Chewbaccy bo nie byłem przywiązany do tej postaci. Czytałem kolejne książki. W końcu została wydana duologia Ostrze Zwycięstwa. Od tamtej pory naprawde polubiłem NEJ. Zginął mistrz Ikrit, o którym wielu z was nie wie. Ja czytałem serie angielską o najmłodszych rycerzach Jedi i uważam, że Ikrit był ważną postacią Gwiezdnych Wojen. Potem doznałem szoku. Pomimo tego, że byłem przygotowany spoilerami na to wydarzenie to jednak nie mogłem dopuścić myśli, że to jest prawda. Anakin Solo, najmłodszy syn rodziny Solo zginął. Był osobą, z którą się utożsamiałem - jak wiele innych osób z innymi postaciami. No bo kto by nie chciał być Marą Jade albo Kypem Durronem. Wtem przyszła mi do głowy pewna myśl. Czytałem Planetę Życia (3 lata po TPM) i tam pojawiła się Vergere. Od razu skojarzyłem tą postać. Ona była Jedi. Po tym wszystkim pojawiły się Linie Wroga, kolejna wspaniała duologia. Na koniec moich nudnych przemyśleń chciałem dodać, że kurczowe trzymanie się ideałow sprzed lat np. Zahna powoli każdemu się znudzi, więc bądźmy wyrozumiali, bo komu nie zapiera dechu na samą myśl o Lusankyi?

// czasami są takie chwile, gdy nie ma co robić przy kompię, więc otwiera się notatnik i pisze... Oto moje sprawozdanie z takiej chwili
by Hubert Zięba

***
PROLOG
Przestrzeń kosmiczna, nieprzemierzona pustka. Zadziwiającą tarcze planety Dantooine przysłonił czarny kształt. Kapitan niewielkiego krążownika, "Szepczącego" wzdrygnął się na myśl o obcej jednostce i jej pasażerach. Jej mroczny, nieregularny kształt sprawiał wrażenie zwykłej asteroidy. A jednak tajemnicza rasa spoza galaktyki kontynuowała swoją ekspancję. Nieliczne sukcesy wojsk Nowej Republiki nie stanowiły większego zagrożenia ich inwazji. Lekceważenie wroga sprawiło, że odparcie agresora stało się niemożliwe. Kapitan "Szepczącego", Lothar Maroon, były wojskowy Imperium stał na mostku swojego statku. Przekażała go myśl o cierpieniach wielu niewolników rasy Yuuzhan Vong.
- Kapitanie. - zawołał oficer.
Lothar Maroon podszedł do stanowiska przy, którym pracował jego podwładny.
- Tak? - zapytał niechętnie.
- Z nadprzestrzeni wyskoczyły dwa myśliwce Nowej Republiki. - zameldował oficer - Zestrzecić?
- Nie, idioto! - Lothar zbeształ podwładnego - Udawaj, że ich nie widzisz.
Kapitan "Szepczącego" był oburzony. Wychował się w ładzie Imperium i czuł się sfrustrowany brakiem logicznego myślenia współczesnych pilotów.
- Nowa Repubika nie jest naszym wrogiem... - zaczął Lothar.
- Ale... - urwał oficer, gdy jego wzrok napotkał surowe spojrzenie kapitana.
Chwilę później dwa myśliwce typu Y zbliżyły się do frachtowca, ale zignorował go i skierowały się ku mrocznemu kształtowi Yuuzhańskiej fregaty. Nagle z otchłani kosmosu, tuż koło statku z koralu yorik wysypały się inne, podobne do asteroid straszliwe statki organiczne Yuuzhan Vongów. Lothar Maroon zaklął pod nosem i podszedł do oficera pilotującego.
- Zmywamy się stąd - rozkazał - I tak im nie pomożemy.
Wolno sunący przez przestrzeń kosmiczną krążownik "Szepczący" zrobił raptowny zwrot, poczym zniknął w otchłani nadprzestrzeni.
***

// czasami są takie chwile, gdy nie ma co robić przy kompię, więc otwiera się notatnik i pisze... Oto moje sprawozdanie z takiej chwili
by Hubert Zięba

***
PROLOG
Przestrzeń kosmiczna, nieprzemierzona pustka. Zadziwiającą tarcze planety Dantooine przysłonił czarny kształt. Kapitan niewielkiego krążownika, "Szepczącego" wzdrygnął się na myśl o obcej jednostce i jej pasażerach. Jej mroczny, nieregularny kształt sprawiał wrażenie zwykłej asteroidy. A jednak tajemnicza rasa spoza galaktyki kontynuowała swoją ekspancję. Nieliczne sukcesy wojsk Nowej Republiki nie stanowiły większego zagrożenia ich inwazji. Lekceważenie wroga sprawiło, że odparcie agresora stało się niemożliwe. Kapitan "Szepczącego", Lothar Maroon, były wojskowy Imperium stał na mostku swojego statku. Przekażała go myśl o cierpieniach wielu niewolników rasy Yuuzhan Vong.
- Kapitanie. - zawołał oficer.
Lothar Maroon podszedł do stanowiska przy, którym pracował jego podwładny.
- Tak? - zapytał niechętnie.
- Z nadprzestrzeni wyskoczyły dwa myśliwce Nowej Republiki. - zameldował oficer - Zestrzecić?
- Nie, idioto! - Lothar zbeształ podwładnego - Udawaj, że ich nie widzisz.
Kapitan "Szepczącego" był oburzony. Wychował się w ładzie Imperium i czuł się sfrustrowany brakiem logicznego myślenia współczesnych pilotów.
- Nowa Repubika nie jest naszym wrogiem... - zaczął Lothar.
- Ale... - urwał oficer, gdy jego wzrok napotkał surowe spojrzenie kapitana.
Chwilę później dwa myśliwce typu Y zbliżyły się do frachtowca, ale zignorował go i skierowały się ku mrocznemu kształtowi Yuuzhańskiej fregaty. Nagle z otchłani kosmosu, tuż koło statku z koralu yorik wysypały się inne, podobne do asteroid straszliwe statki organiczne Yuuzhan Vongów. Lothar Maroon zaklął pod nosem i podszedł do oficera pilotującego.
- Zmywamy się stąd - rozkazał - I tak im nie pomożemy.
Wolno sunący przez przestrzeń kosmiczną krążownik "Szepczący" zrobił raptowny zwrot, poczym zniknął w otchłani nadprzestrzeni.
***
// czy jest sens kontynuowania tego prologo? nie wiem. może ktoś inny będzie wiedzieć...

Chodzi mi o to że moc jest tam inaczej przedstawione niz ja to sobie wyobrzałem po za tym nie lubie jak gina główni bohaterowi a tam cos takiego jest. Ale powiem ci ze coraz bardziej sie przekonuje bo NEJ po tym jak przeczytałem w Empiku troszeczke najnowszej czesci.

powróci 1 marca 2003!!!

super to za 3 dni!!!

bo próbowałem od dłuższego czasu a tam nic

NEJ czytam po kolei i nie wyobrażam sobie inaczej. Przeczytałam wszystkie książki z serii, które ukazały się w Polsce. Są trochę inne niż reszta SW, ale chyba każda duologia, trylogia, czy dłuższe serie różnią się od siebie. Tym razem czytając książki czuje się niepewność, bo każdy bohater może zgonąć. Po Anakinie już nic mnie nie zdziwi. Pierwszy raz mamy do czynienia z tak dużą ilościa wątków. Ukazanych zostało wiele postaci drugoplanowych, co bardzo mnie cieszy, bo przyda nam się odmiana. Co do Yuuzhan to ich nie lubię. Oczywiście to ciekawe postacie i bez nich nie byłoby NEJ, ale ta cała ich ideologia do mnie nie przemawia. Mam tylko nadzieję, że zakończenie całej serii się uda, bo inaczej czułabym niedosyt. Jeszcze jedno: NEJ, to nie żadan telenowela, jest po prostu inna niż dotychczasowe serie.

Powiem tak trzy ostatnie części NEJ spowodowały, że zaczęłem wątpić w tę serię. Mocno sie rozczarowałem... Fatalna Mroczna podróż o problemach z hormonami JAiny, bo do CSM było bardzo daleko. A Linie wroga, to niestety źle wróżą dalszym X-wingom . Są bardzo fajne pomysły, ale gorzej z ich wykorzystaniem. Nyax itp.. to po prostu stracone perełki. Mam nadzieję, że "Zdrajca" zmieni na nowo moje zdanie o NEJ, gdyż jeszcze niedawno uznałbym ją za najlepszą serię SW, z drobnymi wpadkami, ale ostatnio te wpadki się coraz bardziej powtarzają. I wychodzi, że to świetna robota Salvatore`a (jak prawie zawsze, zwłaszcza gdy pisze sam), Denninga i Stackpole`a (który tu się rozkręca po doświadczeniach zdobytych w X-wingach). Keyes i Luceno nie są porywający jak na NEJ, ale lepiej się ich czyta niż niejednąinną powieść SW. No i była jeszcze Kathy, z tym, że się nie popisała, już Pakt na Bakurze był lepszy. Czyli wszystko było świetnie, aż do czasu tych trzech ostatnich ksiażek, które niedość, że drogie, to jeszcze nienajlepsze.

bardzo trudno porównywać NEJ do czegokolwiek, bo to jest seria, jakiej jeszcze nie było jeśli chodzi o ilość książek (no może X-wingi, ale ich jeszcze nie znamy do końca) dlatego należy również powiedzieć, że wpadki muszą się trafić, bo po tylu autorach nie można się spodziewać podobnej jakości. A poza tym NEJ jest również inna w samej strukturze i albo się ją lubi, albo karci (to takie moje spostrzeżenie)

Wydaje mi się że NEJ to bardzo dobry pomysł ciekawe wątpie itp. ale najbardziej mnie zainspirował fakt że któryś z autorów odważył się uśmiercić jednego z głównych bohaterów, gdzie nikt inny tego nie zrobił...i to cechuje NEJ, ta realność nie przedstawia ona Luka Skywalkera który rozwalił poł imperium lub Kyle Katarna który poradził sobie z Armią Desanna...Nej przedstawia Anakina który ginie....Senatora Akla...
FwU

IMHO NEJ jest bardzo dobrą serią. Przede wszystkim podoba mi się wspomniane już wielokrotnie uśmiercanie głównych bohaterów. Po przeczytaniu Szlaku Przeznaczenia dochodzi jednak jeszcze jedna rzecz, za którą polubiłem NEJ. Główni bohaterowie przestali być tacy bezsprzecznie dobrzy. Mówię tu o (uwaga drobne spoilery!) kontrowersyjnym w pewnym punkcie planie Ackbara i wmieszaniu się Jedi do polityki (koniec spoilerów). Wiele wskazuje też na to, że po NEJ też będzie ciekawie. Bardzo prawdopodobna jest kolejna wojna Imperium - Nowa Republika, ale tym razem siły mogą być bardzo wyrównane. Również Zakon Jedi zaczyna przejmować elementy znane ze Starej Republiki, co mi się bardzo podoba.

nie do SW...

NEJ jest porządnie zrobioną serią,przeczytałem wszystkie powieści z cyklu i generalnie są o niebo lepsze niż te wchodzące w skład dziejów
Nowej Republiki(czyli od Endoru do Vong) gdzie tylko Zahn jest ekstra a
reszta to ekskrementy feministycznej Barbary Hambly,Vondy McIntyre i
Kathy Tyers,straszneopisy problemów małżeńskich LeiHana typu "Ślub
księżniczki Lei""Duch Tatooine",tasiemcowe X-Wingi, i różne trylogie, kazda straszniejsza od drugiej(kryzys czarnej floty,trylogia koreliańska)
Nie ma porównania! NEJ jest o wiele lepiej ze sobą powiazana a i autorzy
są lepszymi rzemieślnikami i mają lepsze pomysły.Z drugiej jednak strony mimo tego że jestem wielkim fanem NEJ nie mogę pominąć jej
wad:
1)seria jest rozciągnięta na siłę powinna liczyć maksymalnie 10 tomów
tymczasem jest to serial brazylijski-co chwila "dobrzy" mają dopaść
cudowną broń mającą zniszczyś Vong i co chwila nic z tego nie
wynika-oprócz następnego tomu.
2)o ile kiedyś powieści Star Wars były zbyt naiwne i herosi wychodzili
bez szwanku z najbardziej nieprawdopodobnych kłopotów o tyle teraz
Lucasbooks poszedł w inną skrajność - zaczął mnożyć klęski herosów
a nawet uśmiercać ich bez umiaru co też nie jest dobre.Najgorsze że
uśmierca często bez przemyslenia - np. Lorda Nyaxa który przydałby
sie w post-NEJ albo Anakina zamiast którego można było zabić tego
wrażliwego pedzia Jacena mającego odpowiednika w swej popieprzonej
siostrze i którego mozna było dać na odstrzał(Anakin napewno lepiej
wyglądałby w niewoli Yuuzhan-nie?)
3)cały ten pomysł z inwazją jakiś Yuuzhanovongów jest na siłę i za bardzo śmierdzi Aliens-Gwiezdne Wojny z pięknej baśni o księżniczce,
złym czarnym władcy i dobrym rycerzu przekształcono w przydługi
horror Sci-Fi.I to jest najwieksza wada NEJ.Yuuzhanie po prostu nie
pasują do świata StarWars.Moim zdaniem kiedy lucasowcy wypsztykali
się z pomysłów obejrzeli sobie Ripley i dolepili ten wątek z obcymi na
siłę-co się po prostu czuje.
Nie zmienia to faktu że i tak lubię czytać powieści NEJ-bo są po prostu
lepsze i na wyższym poziomie niż wydzieliny hormonów Hambly.Ale
niedosyt pozostaje.

Wiesz gdyby nie to że w NEJ się coś dzieje to o czym by mieli pisać? O tym jak Luke się starzeje? czy o tym jak mały Ben rośnie...naturalnie gdyby później pojawiły się książki z Benem to będzie dobre ze względu na jego umiejętności używania Mocy

NEJ to wreszcie coś nowego. Przepraszam, ale uszami mi już wyłaziły zwielokrotnione opisy głównych bohaterów i kolejne klony/impki/zbuntowani Jedi. Yuuzhanie Vong przypominają mi trochę samurajów, a trochę Apaczów, z tym że bardziej tych pierwszych. Żałuję Anakina. Ten chłopak miał potencjał. Z pary Anakin-Tahiri mogło COŚ być.
W sumie nie miałam okazji poczytać dalszych części NEJ i nie wiem, czy obróbka, jaką otrzymał Jacen u YV w jakikolwiek sposób mu się osobiście przydała... choć miał pomysły godne McGyvera. Wskoczyłam w Heretyka Mocy i nie zauważyłam, żeby jakoś szczególnie, dramatycznie się zmienił. Choc wydawałoby się, że powinien. A jego siostra drażni mnie na maxa, nigdy nie pamiętam, ile ona ma lat, bo jeśli chodzi o facetów, to zachowuje się mniej więcej na poziomie 14-latki. Musze nadrobić lekturę, bo może się mylę.

dopiero co zaczynam wgłębiać się w NEJ... Narazie kończe Wektor Pierwszy... Ale to jest coś nowego... Yuuzhanie dla mnie to masochiści ale są spoko... Ja jestem bardziej zwolennikiem Old Republik ale NEJ zaczyna mi się podobać... Szkoda mi tylko Chewiego... Czasami mnie denerwował ale odczuwam jego brak... Co do dzieci Solo to po przeczytaniu Młodych Rycerzy Jedi związałem się z nimi nieco... Pozostaje mi tylko siedzieć i czytać dalsze tomy...

NEj jest świetna serią, przyznam to. Ale ma niestety wiele wad, i ,,utrudnień" wg mnie. Oto one...
Wszyscy mowią że NEJ jest doskonale spójna, zoorganizowana itd, itp. Niby tak...ale...
Yuuzhanie sa nieczuli na Moc ani na nic takiego...Więc jak do jansje cholery Jaina Solo w Mrocznej Podrózy mogła porazić Yuuzhan błyskawicami Ciemnje Strony?
W Szlaku przeznaczenia czarno na biały napisane jest, że Leia przekazała Imperium wszystkie ich dane o Yuuzhanach oraz sposoby niwelowania ich broni. A co sie okazuje w Ruinach Imperium? Imperium nie tego, w życiu o tym nie słyszało i dostaje baty od floty YV...Dopiero Mara i Danii Quee podarowuja im te bezcenne informacje..fajna spójność...
Aha-Chiss sa poważna rasa, chłodna..a naszej trylogii heretykow jeden z chissańskich pilotow to jakis wesolek, zgrywus...wogóle nie psaujący do tej rasy...ech...
Na początku NEj Mara Jade, jedna z najlepszych rycerzy Jedi, ledwo daje sobie rade z Yominem Carrem, a sam Luke Skywalker z 3 Yuuzhanami gdy ratuja Jacena...
Ale po Stackpolu Jedi wyrzynają Yuuzhan na peczki, np w SbS...Keyes akurat jeszcze dobrze ukazuje walke Anakina z jakims przedstawicielem domeny Choka, ale zwykle już jest tak, że Jedi tna YV ile wlezie...Moge ejszcze w miare zrozumieć Gannera, gdyz on dostał powiedzmy to power-up w Zdrajcy i faktycznie nikt nie przeszedł...ale w innych sytuacjach ech..
Jaina Solo pokonuje Tsavonga Laha. Bardzo fajnie i wogole. Zrozumiał bym gdyby ot zrobił Anakin, Luke, Corran chy chocby Jacen..ale Jaina!? przeciez ona z nimi praktycznie nie walczyła mieczem świetlnym lecz pilotowąła mysliwce..jej bracia mieli duża praktykę...ale żeby Jaina pokonała mistrza wojennego YV...ech...
Szefem brygady pokoju na początku ejst ten no Reck Dash, i dysponuje całą jedna korwetą corrlelianską..i wydaje sie że Brygada została zniszcozna po zabiciu Desha..a tu nie! Okazuje sie nagle, że Brygada to olbrzymia organizacja, która ma od groma cżłonków i niezłą flote wojenna...
Nom Anor w trylogii Heretyków Mocy jest zszkowany, widząc ,,bluxnierców i heretyków" na Yuzzhan`tar...a w Szlaku przeciez sam osobiscie był na takiej ceremonii...
Zreszta w Slzaku Anor przekonuje sie że bogowie nie istnieją,a w Ruinach nadla jest nioby wierzący na początku i dlatego właśnie ejgo szok...
Niestety, wielu autorów nie czytało ksiązke, albo nawet ledow co konsultowała sie z innymi autorami NEJ...i wychodzą takie kwiatki
Dalej
Technika w NEj.
Taki Williams, autor Szlaku, rzuca fajnymi kwiatkami, które njei sa wina tłumacza jak ktoś mi powiedizał na BAstionie...mysliwce w kształcie klina, czteroskrzydłowce....o takim SSD mierzącym 4 kilometry nie wspominając...
Flota Yuuzhan. Może to zabrzmi głupio..ale to utrudnia zdecydowanie psianie funficow Działąnie ich mysliwców i okrętów..ogólnie sa wielkie trudności ze zrozumieniem ich działania....Niby wszystko zostało ładnie wyjasnione w Duologii Mrocznyt Przypływ ale nadal jest to ..ech...skomplikowane, i to cholernie.

Sami Yuuzhanie
Cóż, szczerze mowiąc, sa oni ,,zbytnio" obcy...Czemu używaja biotechnologii? Jest to wg mnie beznadziejny pomysł...powinny uzywac techniki, wyalienowanej ale zawsze korzystać z maszyn itd,a nie mieć amistaffy cyz jakies inne robale...To taka moja osbista uwaga-oni przez to wygladaja jak banda buszmenów i tyle
Wszsycy YV sa praktycznie bez wyjątku mordercami, procz może robotników i zhanbionych ( no i Nen Yim) Czy to logiczne, ze każdy wojownik be mrugniecia zarznie niemowlaka, a kapłan złozy w ofierze cieżarna kobiete..i tak WSZYSCY to robia...ech...
Dalej..
Zdecydowanie za mało wg mnie uwzględniono role Chiss...jest eskadra mysliwska, nasz Jag Fel, pojawia sie Soontir i i naukowcy... i tyle...
Pewnie dlatego że jakby Chiss wkrocyzli to by YV bardzo szybko uciekali z galaktyki
Totalne olanie Imperium miedzy 4 a 14 częścia serii...
Prawie nic o Ciemnych Jedi-no jest lrod Nyax oraz nasza urocza parka w SbS,ale nic pozatym;/

Ogolnie poziom niektórych autorów NEj jest....hmmm...np Kathy Tyers czy autorki Mrocznej Podróży, a tych australijskich pajacach od Heretyków Mocy...

To sa mniej więcej główne wady NEJ...

bardzo podoba. Daje to przeogromne pole dla wyobraźni, Nie mówiąc już o tym, że takie urządzonko, zepsute, można szybko wyleczyć. Trochę mniej mi się podoba załatwianie wszystkiego rozmaitymi gatunkami żuków, chrząszczy i innego typu chitynowego dziadostwa. No i faktycznie, niezwyciężeni na początu YV nagle dostają w d... aż miło. I straszliwie szybko ewoluują - z początku wszystko było bluźnierstwm i abominacją, a w TUF nawet DOTYKAJĄ miecza świetlnego...Jak na takich fanatyków szybciutko im to idzie...

swoje podsumowanie serii zrobiłem w innym wątku. Ale w skrócie. Pomysł był przedni, wykonanie średnie, ale zakończenie fatalne.

W NEJ nie ma klimatu Star Wars...Vongovie...Ech...
Ale TO TYLKO I WYŁĄCZNIE MOJE ZDANIE!
Proszę na to nie odpowiadać.

Póki co zacząłem cztać "Mroczną podróż" z Nej [podobno najsłabszą] Jak do tej pory moje odczucia są mieszane ale raczej bardziej pozytywne niż negatywne. O ile sam pomysł Yuuzhan Vongów z innej galaktyki na początku mi się nie spodobał czytając "Wektor pierwszy" O tyle z pozycji na pozycję zaczęło mnie wciągać. W szczególności wymieniana boiotechnologia Yuuzhan oraz ich wierzenia, duża częstotliwość walk powietrznych i lądowych, trochę polityki, bohaterskich wyczynów, obalenie mitu nieśmiertelności, dylematy młodych Jedi oraz ich nauczycieli no i wszystko po trochu co w SW najlepsze.

Może nie są to książki w stylu Zahna ze skąplikowaną fabułą [szczególnie seria "Ostrze zwycięstwa" jak dla mnie] ale żeczywiście są pozycje gorsze i te bardzo dobre ["Gwiazda po Gwieździe"]. Szczerze powiedziawszy NEJ w formie tasiemca mi nie przeszkadza, bo można się nią nacieszyć dłuższy czas Natomiast wielką wada jest to iż "z książki na książkę" piszą inni autorzy. Np. Han po śmierci Chewbaccy został odrzucony na margines w książkach z serii "Mroczny przypływ" po czym trzeba było zrekompensować jego brak pewnej części fanom i powstała seria "Agenci chaosu" z Hanem jako głównym bohaterem na czele. Jak dla mnie to jest jeden galimatjas. W dodatku odczułem że postać Corrana Horna jest tylko zarezerwowana dla pana Salvatore, gdyż dość podstępnie wyeliminował tą postać dla siebie z dalszej gry po "Mrocznym przypływie".

Jak dla mnie NEJ jest dobra a momentami wspaniała dlatego że głównymi bohaterami serii staje się młodsze pokolenie [Jedi] a nie oklepany do bólu Luke, Leia i Han-chociaż nie uwolnimy się od nich chyba nigdy Ich problemy, nie są to już postacie jednoznacznie dobre czy złe. Pozatym piasarze w NEJ odwołują się do większości książek i [i ich bohaterów] które zostały napisane przed nią, co według mnie jest wielką zaletą.

Były to moje luźne odczucia co do NEJ, a w zasadzie jej połowy, które sobie na szybko skleciłem

Bardzo mi sie podobała "Gwiazda Po Gwieżdzie" kiedy lezałem w szpitalu chłonąłem ją jak orzeżwiającą wode mineralną wielkie wrażenie zrobił na mnie równierz "Wektor Pierwszy" na który natrafiłem całkiem przypadkowo dawno dawno temu w odległegj galaktyce Geana książki te były dla mnie zawsze swietną rozrywką i nie irytowały mnie tak jak naiwna i pełna bzdur seria "Młodzi rycerze Jedi" Pozdrawiam wszystkich

Pierwsze moje skojarzenie po przeczytaniu Wektora i nasuwających się wniosków było oczywiste. To będzie COŚ nowego. I tak też było. NEJ jest trylogią którą nie da się porównać z niczym innym co było wcześniej. Moje pierwsze spostrzeżenie dotyczyło YV. Miałem wrażenie że już gdzieś o tym słyszałem. Nie znam pierwowzorów, które posłużyły jako inspiracja dla YV, ale mi na pierwszą myśl przychodzą koczownicy wszelkiej maści jacy przewineli się w dziejach naszego kontynentu. Jest to moje własne zdanie i mam ku temu kilka powodów aby tak sądzić. Oczywiście pewnie jako pierwowzór posłużyło całkiem coś innego, ale mi cały ten pomysł wędrówki, odmiennej obyczajowości, sposobu walki nieustannie kojarzy się z Scytami, Sauromatami, Hunami, Tatarami itd.

Oczywiście to co najbardziej utrwaliło się u mnie w główce, to śmierć Chewiego i młodego Solo. Han po śmierci swojego najlepszego przyjaciela stwierdza że klosz pękł. Naturalnie po przeczytaniu Wektora, w pierwszej chwili zrodził się bunt. Jak oni mogli i po jaką jasną cho***rę!? Ale już po krótkiej chwili refleksji przyznałem w duchu rację. Śmierć tych dwóch postaci była szokiem, lecz nadała całemu Universum SW realności. Oto nasi bohaterowie nie są już nieśmiertelni, okazało się że nieustanne igraszki z kostuchą mogą skończyć się źle. I tak też się stało. Oczywiście można dywagować na tamat czy potrzebne było uśmiercenie akurat tych postaci, ale niezmiena to faktu że mit "wiecznych farciaży" musiał w końcu paść.

Co do reszty: chwalić można pomysłodawców za inwencję. Mnie jednak w tym wszystkim najbardzej doskwiera brak prawdziwego Sitha, który gdzieś się uchował, i na własną rękę walczy z najeźdzcami. Odczówalny jest dysonans w piórach autorów, którzy pisali NEJ. Przykład: Mroczna Podróż a Gwiazda po Gwieździe. Mam jednak wrażenie że gdzieś cały ten dobry pomysł się zagubia, plącze w rozlazłej wielowątkowości.

Ta nazbyt obszerna dygresja jest moją własną opinią i jak się domyślam nie jest koniecznie pasującą do innych wypowiedzi, czego nie oczekuję.

Jako, że przeczytałem całość, warto by coś skrobnąć ogólnie.

Sam zamysł na nej, czyli zakończenie potyczek z imperialnymi i mhrocznymi forceuserami, na rzecz nowego wroga oceniam jak najbardziej na plus. Oczywiście kocham GCW i liczę na jakieś nowe publikacje w szczytowym okresie imperialnej wojny domowej, ale ciągnięcie tego ćwierć wieku po Yavinie trzeba było ukrócić. Niestety nej się tego całkiem nie wyzbyła i dostaliśmy wielki powrót pana Ismarena (i to u tak wielbonego przeze mnie Allsotna; do Dzieci Jedi się nie wraca...) i niezbyt rozgarniętych imperialców, ale liczy się główny nurt.

Teraz sami Yuuzhanie.
Biotechnologia i jej pobudki-tak.
Podział kastowy-tak.
Historia Yuuzhan`Tara i Sekot-przejdzie.
Nie spodobała mi się jednak ich zbytnia humanoidalność. Skoro w znanej galaktyce można znaleźć inteligentne kryształy, drzewa, pąkle okrętowe i Waru z innego wymiaru, dlaczego istoty z innej galaktyki są humanoidalne jak mało co? Nie oczekuję wielkiej kreatywności, bo trzeba się jednak jakoś z bohaterami identyfikować, ale masochistyczny mroczny elf, to nie to...

Ich przedstawienie na przekroju całej serii.
W Wektorze byli niepokonani. Jeden Miid ro`ik pokonywał ISD. Skoczki rżnęły tuzin Kupa jak chciały. Potem zaczęli wymyślać NR różne nowe techniki i strategie, aby zniwelować ich przewagę. Nagle vongowie zaczęli zdychać jak imperialni. Jaina i Wedge z powodzeniem walczyli z dwudziestokrotnie liczniejszym przeciwnikiem. I nagle pod koniec trochę wzmocniono Yuuzhan, żeby mogli potykać się z sojuszem jak równi z równymi. W jakim celu powstała taka cosinusoida? Stworzono zbyt potężnego wroga i nie potrafiono prowadzić fabuły bez nieuzasadnionego stonowania jego możliwości? Taki dovinbasal może przecież służyć jako pożeracz tarcz, napęd i promień ściągający na raz, czyniąc skoczna stworzeniem przeważającym nad jakąkolwiek maszyną galaktyki.

Wektor pierwszy. Czyli nej w starym stylu. Ot książeczka, uznana za przełomową poprzez ubicie futrzastego dywanika, będąca w istocie bardziej tradycyjna od większości serii. Druga bitwa o Helskę przecież jest świetnym przykładem wroga pokonanego sprytnym, nierealnym sposobem, znanym z wielu starych pozycji EU. No i konstrukcja, pozwalająca na zakończenie nejki w jednym tomie, gdyby się nie sprzedawała.

Samo przeczyszczenie bohaterów nijak mnie nie bulwersuje. Może bardziej odgórny nakaz pozbycia się Anakina, który nieco namieszał w serii. Po Chewbacce Han dwa tomy rozpaczał. Po rodzonym dziecku zebrał się w kilkanaście stron. No nie ładnie. Ciekawe jak wyglądałaby seria, gdyby wrócił z Myrkra. O zastąpieniu Wookiego Lukiem nie wspominam nawet, a i takie pomysły ponoć były.

Wielkim plusem serii, jest zebranie większości wątków z istniejącego w tamtych czasach EU, lekkie zretconowanie ich i połączenie w spójną całość. Era Nowej Republiki nabrała dzięki temu głębi i nawet największe głupoty stają się bardziej strawne. W szczególności mówię tu o młodych i najmłodszych rycerzach. No i same nawiązania zawsze są przyjemne do wychwytywania przez fana EU.

Cała wojna też była opisywana różnorako. Wreszcie ktoś spojrzał na mapę i dał nam porządny konflikt pozycyjny. Niestety nie wszyscy autorzy potrafili temu podołać. Za pozycję wzorcową uznaję tu Szlak przeznaczenia. W takich Heretykach jednak już tego kompletnie brakuje. Całe sektory, opanowane przez Yuuzhan, zostały pominięte w opisach z nieznanej mi przyczyny. No i boli ten upadek Kuata, o którym dowiadujemy się z TUF. Dlaczego, poco?

Bardziej niż śmierć garstki głównych bohaterów, boli mnie zubożenie galaktyki, poprzez wymordowanie tylu mocno eksploatowanych ras. Fallen, Rodia, Duro, Ithor, Nar Shaddaa... Spustoszenie Bastionu, Coruscant i właściwie połowy znanego świata. Roztopienie świątyń Massasich na Yavinie IV, zniszczenie sieci Holonetu, no i te 365 miliardów ofiar. Galaktyka już nigdy nie będzie taka sama. A przynajmniej nie powinna być. O tym się przekonam, gdy wreszcie tknę dziedzictwo. Przed nejką wzbraniałem się przez lata a w końcu całkiem mi się spodobała, więc pewnie i do świrującego Jacena kiedyś wejdę.

Pewnie zapomniałem o połowie rzeczy o których chciałem napisać, ale ciężko ocenić dziewiętnastotomową serię bez robienia notatek po każdym tomie.

Parę minut temu zakończyłem "Jednoczącą Moc" J. Luceno, jednocześnie kończąc pewną przygodę, którą rozpocząłem niecały rok temu siegając po "Wektor Pierwszy". Zaraz dojdę do przemyśleń na temat tej ery i Yuuzhan Vongów, ale najpierw parę kategorii (tak jak kiedyś zrobił z serią "Republic").

Najlepsze książki:
Zdrajca, Gwiazda po Gwieździe, Wektor Pierwszy

Najgorsze książki:
Mroczna Podróż, Heretyk I, Heretyk III

Najlepsza postać: Jacen Solo

Najciekawszy Yuuzhanin: Nen Yim, Vua Raapung

Najciekawsza planeta: Myrkr

Najlepszy autor: Greg Keyes

Co sądzę o tej erze? Zaczęło się ciekawie. Yuuzhanie pojawili z pompą, brutalnością, owiani tajemnicą. Aż do "Gwiazdy po Gwieździe" wątek Yuuzhan Vongów był ciekawy, całkiem fajnie rozwijany. Ksiażki były lepsze i gorsze, zwykle na poziomie 7-8/10, ale same zagrożenie Vongami było ciekawe. "Gwiazda.." opowiedziała bardzo fajną historię, ale potem coś się załamało. Mimo, że uwielbiam styl Allstona to już wtedy coś się zaczęło załamywać. Vongi przestały mnie interesować, totalnie nie chciało mi się czytać o koralowych skoczkach, amphistaffach itd.

NA SZCZĘŚCIE chwilę później natknąłem się na arcydzieło - Zdrajca M. Stovera. Jakie to było dobre. Nie wiem czy najlepsze książka SW w historii, ale na pewno pierwsza trójka (Legendy + Kanon).

Zdrajca narzucił bardzo wysoki poziom przez co wszystko co dalej to był już niestety szajs i dno mułu. Jednocześnie ja zacząłem czytać masę interesujących książek spoza SW (Cosmere, Malazańska, Lem) i brnięcie przez kolejne tomy NEJki to była dla mnie istna mordęga. "Szlak Przeznaczenia" po prostu nudny. Trylogia Heretyka Mocy to jakieś nieporozumienie. Szczęśliwie następny tom był dziełem mojego ulubionego autora NEJki czyli Grega Keyesa i "Ostatnie Proroctwo" okazało się przyjemną książką - szczególnie wątek o wyprawie Nen, Harrara, Noma, Corrana i Tahiri na Zonamę. Ten wątek jak najbardziej przywrócił mi jeszcze jakiekolwiek zainteresowanie serią.

A po tym przyszedł czas na finał. Widzę, że oceny >8 i pewnie sam bym dał 8/10 a może i więcej gdybym poznawał NEJkę przez te ~5 lat, a nie tak jak zrobiłem, czyli w ciągu niecałego roku po tym jak już kurz opadł i nawet nie było się z kim jarać i teoretyzować. Niestety ja czytałem "Jednoczącą Moc" Luceno już totalnie znudzony Vongami. Nie jest to jednak zły finał. Cały wątek Zonamy został całkiem przyjemnie ograny. Brawa za początek spoilera Onimiego koniec spoilera, choć spodziewałem się, że jego tajemnica okaże się jednak trochę ciekawsza.. no ale i tak niezły plot twist. Zupełnie mi było wszystko jedno jak dochodziło do, że tak powiem, wojen w gwiazdach. Nawet za bardzo się nie skupiałem nad tym co tam się taktycznie działo, wpadało jednym uchem, a wypadało drugim. A niestety było tego dosyć sporo.

Tu taki mały disclaimer. Uważam, że niewielu jest autorów SW, którzy potrafią ciekawie opowiadać o walkach w kosmosie. Większość ogranicza się do technikaliów, nie ma w tym żadnych emocji, czytelnik nie czuje tych bitew. Luceno, moim zdaniem, też nie jest mistrzem w opisywaniu walk myśliwców.

No i co ja jeszcze mogę powiedzieć.. Zmarnowany czas to nie był. Zawsze chciałem się dowiedzieć więcej o Yuuzhan Vongów i o tym jak wyglądał Luke posROTJ w wersji starego EU. Póki co utrzymuję swój poglad, że nie ma za czym tęsknić (jeśli chodzi o kasację EU i okresu postROTJ). Nie wiem, może Legacy of the Force pokaże mi zupełnie inny wymiar Legend i wypluję te słowa, ale póki co ENR i NEJ nie mają zbyt wiele cech, które jednoznacznie pokazywałyby, że legendarne postROTJ jest czymś lepszym od kanonicznego. LotF, you are the last hope.