niestety znow nie dam rady, bede za granica ale zycze milej zabawy

ja dam radę i będę prawie na pewno

bede i watpie zeby cokolwiek bylo mnie w stanie przekonac o zmianie planow

acz bardzo ważna.
czyli kwestia Alkoholu. Sprawa wygląda tak, LARP bedzie trwał pewnie z 6 godzin i w tym czasie koncentrujemy się na zabawie w LARPa i klimacie. Nie ma tam przewidzianych żadnych tawern czy knajp, więc osoby, które będa w stanie wskazującym, bądź będa chciały się napić itp. niech sobie LARPa podarują i ew. poczekają na mniej oficjalną część spotkania. Po prostu sprawa wygląda tak, że chcemy zrobić sensownego LARPa, a nie coś co mogłby go przypominać. Jeśli ktoś nie akceptuje takiego podejścia, to proszę by podarował sobie to spotkanie.
(nie oznacza to oczywiście, że po LARPie gdzieś nie pójdziemy, więc trzeba tylko odczekać trochę).

jesli jeszcze można, to wpiszę się na listę chętnych,

z alkoholem nie powinno być problemu (nie piję od ponad 14 lat )

pewne problemy z larpem. chodzi o frekfencje. z taktycznego zwiadu wynika ze bedzie mało osob. czesc z nich nie ma bladego pojecia czym jest LARP i prawdopodobnie to rowniez jest powodem. w ramach programu edukujacego zapostuje w tym tygodniu krotka definicje/opis. dodatkowo na najblizszych spotkaniach powiem co nieco dla tych ktorzy niewiedza o co chodzi a wiedziec by chcieli. jesli macie jakies pytania to nie bójcie sie ich zadawac, zawsze odpowiem.

mi tam. Nudze się to wrzucę

LARP (ang. Live Action Role Play) - odmiana gry fabularnej rozgrywana na żywo.

LARP jest bardzo podobny do improwizowanej sztuki teatralnej. Reżyser i scenarzysta w jednej osobie, zwany Mistrzem Gry (MG), jest jedyną osobą, która zna scenariusz w całości. Reszta uczestników (graczy) staje się aktorami - wciela się w swoje postaci i odgrywa przydzielone im role w tworzonej wspólnie historii. To, co mówią jest traktowane jako wypowiedzi prowadzonych przez nich postaci, a to co robią - jako akcje postaci. Postaci te mogą być odgórnie przydzielone przez MG lub stworzone przez graczy w uzgodnieniu z nim. Prowadzący zdradza każdemu z uczestników tylko tyle informacji, ile posiada jego postać w chwili rozpoczęcia rozgrywki. Gracze mają za zadanie dostosować się do zaistniałej sytuacji, nie wychodząc jednocześnie z roli (zachowując się tak, jak zachowywałyby się ich postaci).

W zależności od warunków i gra toczy się w plenerze lub we wnętrzach z odpowiednio zaaranżowaną scenografią. Najczęściej, również, gracze przebrani są w kostiumy odpowiednie dla odgrywanych przez nich postaci. Scenografia i kostiumy różnią się w zależności od LARPa - bywają bogate i barwne, symboliczne i umówne lub też nie ma ich wcale, a przywołanie odpowiednich obrazów pozostawione jest wyobraźni graczy.


wikipedia.org


Zapraszamy na grę fabularną na żywo, z ang. LARP (Live Action Role- Playing). Dobra naukowa nazwa to połowa sukcesu, a zatem mając to już za sobą pora wyjaśnić pokrótce na czym będzie polegała nasza zabawa. Najważniejsze jest bowiem przyjęcie do wiadomości, że nasz LARP ma być przede wszystkim jak najlepszą zabawą, w której weźmie jednoczesny udział kilkadziesiąt osób. W tym rozumieniu nie jest to gra, w której najważniejsza jest wygrana - na czymkolwiek by ona nie polegała. Najważniejsze jest atrakcyjne spędzenie czasu w świecie wyobraźni dzielonym z jak najbardziej prawdziwymi ludźmi - innymi graczami. Wygrana nie jest celem samym w sobie. Przede wszystkim liczy się przyjemność z brania udziału w zabawie, która - miejmy nadzieję - dostarczy Wam wielu niezapomnianych i wspaniałych wrażeń i wspomnień.

Osobom, które nigdy wcześniej nie brały udziału w grach fabularnych, szczególnie tych rozgrywanych na żywo (czyli LARPach właśnie), cała koncepcja tej zabawy może wydać się w pierwszej chwili dziwna i niezrozumiała. Prawda natomiast jest taka, że już od maleńkości wszyscy bawiliśmy się w coś, co można by przybliżyć do LARPów. Chodzi o odgrywanie ról i wspólną zabawę w wyimaginowanych realiach, które przyjmują do wiadomości wszyscy uczestnicy. Zabawa "w dom", policjantów i złodziei, podwórkowe "wojny" - wszystko to doskonałe przykłady prostych zabaw w odtwarzanie ról. Najważniejsze w tych zabawach nie były rekwizyty (patyk wystarczał i za karabin laserowy i za magiczną różdżkę), ani nawet scenografia, bo nawet szare blokowisko mogło stać się w wyobraźni tajemniczym ogrodem albo bazą na obcej planecie. Radość płynęła z wcielenia się w postać z naszych marzeń, przy czym wyobraźnia pozwalała przekroczyć granice realnych możliwości. Bohaterowie dziecięcych zabaw, czyli my sami podczas wspólnej zabawy, potrafili latać, rzucać czary, znikać i byli niezniszczalni. Zupełnie jak postacie z anime i mangi. Jeśli na kilka godzin chcecie zamienić się w postać niemal dosłownie żywcem wyjętą z Waszych ulubionych filmów i komiksów (o tematyce yaoi, oczywiście) - zapraszamy, ta zabawa jest dla Was!

Analogię do dziecięcych zabaw przytaczamy tylko dla przybliżenia idei LARPa. Nie należy sądzić, że nasza propozycja jest infantylna i skierowana tylko dla dzieci. W istocie, wręcz odwrotnie. To zabawa dla ludzi, którzy potrafią bez obawy dać się porwać własnej wyobraźni, ale nie zapomną, że wszystko będzie odbywać się w jak najbardziej rzeczywistym świecie, wraz z jego ograniczeniami i prawami. Treść przygotowywanej dla Was gry jest również powiązana z tematem przewodnim całego konwentu, a zatem należy być przygotowanym na występowanie elementów występujących w filmach yaoi, czyli między innymi związkami między mężczyznami. Naturalnie, jest to od początku do końca tylko gra i nic nie powinno wykroczyć poza ustalone konwencje udawania i zabawy. I chociaż Wasze postacie będą potrafiły walczyć, władać nadnaturalnymi mocami, a nawet mogą zginąć - wszystko to spotka je tylko w naszej zbiorowej wyobraźni. W realnym świecie nie stanie się nikomu nic złego. Chyba, że ktoś postanowi naprawdę przeniknąć przez ścianę, bo jego postać to potrafi!

Nad dobrą zabawą i bezpieczeństwem graczy czuwać będą organizatorzy, którzy będą brali czynny udział w grze (także jako postacie ze świata gry) i których w dowolnej chwili będzie można poprosić o pomoc lub wyjaśnienie wszelkich wątpliwości. Zadaniem organizatorów (w tym przypadku nazywanych dumnie Mistrzami Gry) jest przygotowanie gry i jej prowadzenie na wzór scenarzysty filmu, który na bieżąco wprowadza do akcji nowe wątki, a także reżysera, który proponuje role aktorom- graczom i dba o zachowanie spójności akcji.

Należy zauważyć, że w odróżnieniu od dziecięcych zabaw, LARPy są grami - a co za tym idzie, mają swoje zasady. Podstawową zasadą jest jak najwierniejsze trzymanie się otrzymanej roli - z tego zresztą płynie największa satysfakcja i przyjemność udziału w grze. Każdy z Was otrzyma lub wybierze sobie postać, w którą wcieli się na czas trwania gry. Postacie będą nierzadko dość dokładnie opisane, łącznie z ich cechami wyróżniającymi i psychologicznymi. Należy potem jak najlepiej odtwarzać swoją postać i starać się podczas gry "wejść w jej skórę". Brzmi to może groźnie, ale wcale takie nie jest. Taką postacią może być na przykład tajemniczy cudzoziemiec, który poszukuje zaginionej pamiątki rodzinnej, a do tego nie cierpi kotów. Zadaniem gracza będzie jak najlepsze "zagranie" tej roli. Powinien (lub powinna) mówić z "obcym" akcentem, starać się zachowywać tajemniczo i bez przerwy wypytywać wszystkich o poszukiwany przedmiot (choć może to też robić bardziej dyskretnie). No i oczywiście gracz powinien wręcz prychać z odrazą na koty (którymi mogą być inni gracze!) - choćby nawet naprawdę był wielbicielem/wielbicielką tych futrzaków.

Użyliśmy określeń takich jak scenariusz, reżyser, aktorzy, a przede wszystkim odgrywanie ról. Skojarzenie LARPów z teatrem jest jak najbardziej słuszne. Istnieją jednak poważne różnice. Nasza gra to nie jest zabawa w teatr, choć istotnie może się taką wydawać. Przede wszystkim, tutaj nie ma podziału na aktorów na scenie i widownię. Sceną będzie cały obszar przeznaczony na zabawę (salka i kilka innych wskazanych pomieszczeń), aktorami i obserwatorami wydarzeń natomiast są wszyscy uczestnicy. Każdy ma do odegrania swoją rolę, ale jest to tylko szkic postaci, natomiast to jak potoczą się jej losy podczas gry, zależy w głównej mierze od samego gracza. Oraz od decyzji i reakcji pozostałych graczy. W tym sensie przypomina to film, który ma rozpisanych aktorów, a nawet coś w rodzaju podwalin scenariusza, ale jego ostateczny przebieg i zakończenie, włącznie z losami wszystkich postaci pozostaje niewiadomy nawet dla Mistrzów Gry - reżyserów tego przedstawienia, a przy tym także odgrywających swoje role.

Scenariusz gry oczywiście istnieje; bez pomysłu i różnych wątków wprowadzonych do opisanego świata gry wszystko przypominałoby tylko zbieraninę pozostawionych samych sobie graczy wraz z ich rolami. Rola nie narzuca graczowi, co ma robić podczas gry, a tylko w jakiś sposób daje szkic jego/jej postaci, opisuje dostępne możliwości i ewentualnie określa, czego postać nie jest w stanie zrobić w świecie gry (np. nigdy nie jest w stanie odmówić innej postaci poczęstunku ryżowymi ciasteczkami).

Ważną zasadą zapewniającą komfort i bezpieczną zabawę dla wszystkich uczestników jest absolutny i bezwzględny zakaz wykonywania czynności, które mogą być niebezpieczne, odrażające lub obraźliwe (w stopniu wykraczającym poza przyjętą konwencję zabawy) dla innych uczestników. Jeśli nawet nasze postacie, czyli osoby żyjące w świecie wyobraźni, mogą ze sobą walczyć i zadawać sobie rany, albo wręcz przeciwnie, mogą szukać zadowolenia w różnego rodzaju, ehem... bliskich związkach, o tyle w świecie rzeczywistym gracze ograniczają się tylko do opisania takich wydarzeń lub symulowania w sposób określony przez bardziej szczegółowe zasady. Innymi słowy - nie wolno nikogo bić, rzucać się na innych uczestników, okradać ich z przedmiotów nie biorących udziału w grze (czyli rekwizytów), ani w żaden inny sposób sprawiać, że gra stanie się dla kogoś przykra. Wszelkie walki między postaciami będą przeprowadzane na zasadzie gry w papier-nożyczki-kamień, oddzielne zasady będą regulowały rzucanie czarów, zdolności specjalne i ogólnie wszystko, czego nie da się lub nie należy realizować w świecie rzeczywistym. Większość z tych szczegółowych zasad będzie przedstawiona i obszernie omówiona na specjalnej liście dyskusyjnej dla graczy, a także przed rozpoczęciem samej gry. Oczywiście, w jej trakcie również zawsze będzie można o wszystko zapytać Mistrzów Gry.

Niejasna może pozostawać kwestia, jak odróżnić gracza od prowadzonej przez niego/nią postaci? Po pierwsze - zachęcamy gorąco do przygotowania strojów odpowiadających wybranej postaci. Dzięki temu nasza gra nabierze koloru i realności, łatwiej będzie rozpoznawać inne postacie, a co więcej, znacznie przyjemniej i prościej będzie wcielić się w swoją postać, gdy będziemy ubrani tak jak ona. Stroje można przygotować według swoich możliwości, czasami wystarczy tylko jakiś niewielki element (np. kapelusz, kokarda, ciemne okulary, odpowiedni makijaż i podobne). Posiadanie przebrania nie jest też obowiązkiem dla uczestników gry. Więcej sugestii dotyczących strojów znajdziecie na wspomnianej liście dyskusyjnej dla graczy. Po drugie - wszystkim postaciom będą przypisane numery. Każdy z graczy otrzyma kartkę (nie wolno jej pokazywać nikomu podczas trwania gry!) wraz z opisem własnej postaci i listą innych postaci, które nasz bohater/ka zna i informacjami o nich. Dzięki temu szybko dowiemy się, kto jest kim w grze, kogo znamy, co o nich wiemy (mowa cały czas o postaciach, nie prawdziwych graczach!), kto jest dla nas interesujący z punktu widzenia świata gry, a kogo powinniśmy unikać. Naturalnie pozostaną także postacie, o których nie wiemy nic - są to dla naszych postaci całkowicie nieznajome osoby i od nas zależy, jak wiele dowiemy się o nich. A taka wiedza może być bardzo przydatna i interesująca. I rzecz najważniejsza, o której już wspominaliśmy, ale warto podkreślić to jeszcze raz: na czas gry wszyscy uczestnicy przestają być realnymi osobami, które być może znamy skądinąd - z chwilą rozpoczęcia LARPa wszyscy powinni być traktowani jako postacie ze świata gry. Wszystko jednak przy zachowaniu zasad bezpiecznej zabawy.

Częstą obawą osób, które dopiero zamierzają spróbować zabawy w prawdziwym LARPie, jest wątpliwość co do swoich zdolności aktorskich. Nie przejmujcie się - tutaj najważniejsza jest wyobraźnia, otwartość umysłu i improwizacja. Nikt nie każe Wam wyuczyć się roli na pamięć, wszystkich kwestii i kolejności pojawiania się na scenie. Powróćcie myślami do dzieciństwa. Zabawa w dom, kowbojów i Indian itd. przychodziła z naturalną łatwością i nikt się nie martwił o to, czy jest dobrym aktorem, prawda? I oto tu chodzi. Niektórzy gracze (niekoniecznie weterani LARPów) będą wyraźnie lepiej wcielali się w swoje postacie, ale nawet osoby, które będą miały trudności z "graniem innej osoby" będą traktowane na równi, szanowane i nikt nie będzie wytykał niedostatków aktorskich. O co bardzo prosimy zresztą. Z praktyki wynika, że po dość krótkim czasie nawet najbardziej zamknięci w sobie i niepewni gracze "rozkręcają się", zapominają o swoich wmówionych kompleksach i bawią się świetnie. Naprawdę.

O co chodzi w LARPach? Czy gra się w nie dla jakiejś wygranej? Otóż i tak i nie. Z jednej strony każda postać ma jakiś swój cel, być może nawet kilka i podczas gry powinna starać się je zrealizować. Na przykład nasz tajemniczy cudzoziemiec ze wcześniejszego przykładu powinien usiłować odnaleźć swoją zgubę. Cały świat gry, do którego się przeniesiemy, także ma swoje problemy. Ich rozwiązanie nie jest oczywiste, ani z góry wyznaczone. Faktycznie, możliwych rozwiązań może być mnóstwo i wszystko leży w rękach samych graczy. Z pewnością jednak uratowanie świata przed katastrofą jest czymś, z czego postać (i gracz zarazem) może być dumna. Są jednak także postacie, które pragną czegoś dokładnie przeciwnego. [demoniczny śmiech].

Z drugiej strony, przyjemność bierze się z samego udziału w grze, z możliwości przeniesienia się na pewien czas do świata, w którym możliwe są rzeczy, o którym nawet nam się nie śniło tutaj i teraz. Stajemy się kimś, kim nigdy nie moglibyśmy zostać i możemy dokonać rzeczy normalnie nieosiągalnych. Co więcej, dla innych graczy rzeczywiście jesteśmy tą postacią i jej czyny są realne. Wypełnienie celów postaci lub rozwiązanie problemów świata gry jest dopiero drugorzędne i tylko dodaje satysfakcji z udziału w grze.

Sam udział w grze polega przede wszystkim na rozmowie z kolejnymi spotkanymi postaciami-graczami. Rozmawiamy, wymieniamy się informacjami, przysługami, przedmiotami (wyznaczone rekwizyty). Postacie zawiązują sojusze, knują, snują spiski, wspólnymi siłami rozwiązują problemy. Czasami dochodzi do starcia. Realia gry pozwalają na strzelaniny, walkę wręcz, atakowanie czarami, a nawet podanie trucizny. W naszej rzeczywistości gracze będą po prostu deklarowali takie czynności, po prostu mówiąc - Atakuję cię magiczną wichurą! - Mistrzowie Gry i szczegółowe zasady rozstrzygną wynik takiego starcia. Podczas rozmów i wszelkich interakcji z innymi graczami mówimy "głosem" naszej postaci, to znaczy stosujemy wypowiedzi w pierwszej osobie i przedstawiamy się jako nasza postać: - Jestem hrabia Dókó, przywódca klanu Sęparatystów, czy możemy zamienić kilka słów? - Do tego powinno nastąpić odpowiednio dworskie zachowanie: głęboki ukłon, finezyjny gest dłonią lub stuknięcie szablą (bez względu na to, czy rzeczywiście istnieje jako rekwizyt) - jeśli tego wymaga nasza wizja odgrywanej postaci.

No właśnie. To był taki maleńki przykład zachowania gracza odtwarzającego swoją postać podczas gry. I właśnie przykłady są najlepsze dla zrozumienia i wciągnięcia się w grę. Po prostu weźcie w tym udział. Aktywność waszej postaci będzie zależała tylko od Was. Jeśli czujecie się niepewni to przez kilkanaście-kilkadziesiąt pierwszych minut gry obserwujcie zachowanie innych graczy. Wszystko powinno być jasne już po kilku chwilach!


http://aicon.anime.pl/index.php?page=larpm (z małą zmianą Akiro na Dókó ).

Jak ktoś chce - niech czyta, jak nie chce - niech nie czyta. A ja sie nudzę dalej

(wyszukiwarka Vengar.peel dostępna 24h na dobe po numerem gg podanym w profilu )

definicje mam z głowy jesli ktos ma jakies pytania to piszcie ja i tak swoja w tygodniu zapostuje zeby nie było, że wtorny jestem
Na alderaanie był Larp??jesli tak to moze mi ktos dac jakies małe info na jego temat. Jestem na etapie rozpisywania ról więc jesli macie jakies specjalne zyczenia co do postaci ktorymi chcielibyscie zagrac to moge uwzglednic uwagi i błagania

tego co mowisz to cheili wykorzystac zasady terenowek i kompletnie nie mieli pomysłu na organizacje;/ idiotyczny pomysł.

Ho and behold. Wielki Akwizytor Tremayne zaszczyci was swoją obecnością. Nie mogłem przegapić LARPa SW, może w końcu będzie jakiś porządny!
Zapisy jeszcze możliwe? Bo ja chętnie bym się zapisał i przytelepał w końcu do Wrocka na spotkanie.

Gdyby co, brałem udział już w paru LARPach, ale to raczej WoD, Deadlands i 7th Seas, więc mieszanka raczej dziwna.

też sie wybiore razem z Tremem wiec jesli zapisy sa mozliwe to sie zapisuje A i gdyby co to nie bralem udziału w paru Larpach. Co więcej nie bralem udziału w żadnym

W odpowiedzi na ten post prosze deklarowac swoja prezencje na larpie. Jesli chcecie zabrac znajomych ktorzy nie maja mozliwosci poinformowania o tym sami to piszcie ile osob wezmiecie. To bardzo istotne bo larp musimy rozpisac na konkretna liczbe osob(a przynajmniej ją w duzym przyblizeniu oszacowac). Prosze nie piszcie w odpowiedzi nic innego, chce poprostu byc pewnym co do liczby graczy. Dopisze 2 dodatkowe role dla tych którzy jakims cudem nie wpisza sie tu. Gramy w terenie dlatego to tak wazne. Po powrocie z goblikonu zabieram sie za finalizowanie wszystkiego dlatego uprzedzam, ze duzo czasu nie zostało.