Jutro już startuje nowy sezon 
Przypomnienie:
Zabrania się umieszczania jakichkolwiek linków mogących prowadzić do nielegalnych kopii serialu The Bad Batch.
Źle widziane jest również spamowanie na temat podpisów czy innych rzeczy nie mających nic wspólnego z danym odcinkiem.
Oczywistym jest, że każdy fan chce obejrzeć. I jak chce, to znajdzie sposób. Sam lub na privie. NIE na forum i w komentarzach do newsów.
Mogło być. Bohaterowie wyruszają na Serenno, żeby zdobyć łupy hrabiego Dooku, ale na miejscu jest już Imperium. Jak zwykle postrzelali, polatali 
wrócił wiceadmirał Rampart, trochę się działo.
Postrzelali, polatali.. czuję że ten sezon to będzie solidne 5/10.
I pomyśleć że od tego sezonu dzieli mnie ponad 120 odcinków innych sezonów...
Do tych swoich 5 dodaj jeszcze 3 lub 4 i można się zgodzić.
Nikt nie spodziewa się hiszpańskiej inkwizycji i sheldona
= 
Raczej niech doda 2, taki solidny średniak, ładne planety, fajne stworki, coś się dzieje i jest na co popatrzeć, ale ogólnie przewidywalna nuda.
Jak najbardziej rozumiem że TBB się może podobać, bo to nie jest zły serial. Po prostu jakoś nie potrafię znaleźć w nim żadnego punktu zaczepienia - postaci, wątku, wydarzenia fabularnego. W poprzednim sezonie czułem zainteresowanie wątkiem Kamino, ale nie było tego zbyt dużo.
Pomysły na akcje przypominaja mi w tym serialu to co działo się w Walking dead.
Pierwsze to dzieciak, który zamiast siedzieć na d... chodzi próbując ratować wszystkich w taki sposób, że wszyscy musza jego ratować ściągając na siebie sam problemy.
Dwa, w stylu...hej, za tymi drzwiami pewnie jest mega dużo kłopotów...ale nie, może tam wejdę i przekonam się, że jednak nic tam nie ma. Wchodzę...oj nie, jest jednak mega dużo kłopotów ).gif)
Ot taki balans między infantylnością scenarzystów i widzów.
Nie tylko w WD, ale generalnie w większości Teen Drama, ale gorzej że emocje jak na grzybobraniu u SW-Yogurta, "czy nic im się nie stanie i w jaki sposób wystrzelają imperialnych którzy w nic nie trafiają".
Ten serial ma spory problem ze stawką - wiadomo, że nic im się nie stanie, choćby mogło - bo nikogo nie obchodzą. To jest przykre, szczególnie, kiedy przypomnimy sobie o klonach z Wojen Klonów, których wizualnie trudniej było od siebie odróżnić, a jednak byli na tyle dobrze napisani, że widzowie przywiązywali się do nich po jednym/dwóch odcinkach. Ja z parszywą zgrają nie czuję się związany po arku w Wojnach Klonów, pierwszym sezonie dedykowanego serialu i pierwszych dwóch odcinkach drugiego sezonu - ze smutkiem stwierdzam, że nie wielkie są szanse na zmianę w tej kwestii.
THIS.
Bartoszcze nie czytaj
W TCW (o CW nie wspominająć) już na początku mieliśmy zabijane klony z "naszej" ekipy, i do końca nie było wiadomo kto przezyje a kto zginie, czuliśmy się z ekipą związani i każda śmierć była w jakiś sposób związana z emocjami. Nawet w sezonie 9, gdy już bylo wiadomo że Rex przeżyje to i tak było ciekawe i były emocje.
A tutaj to polatają, postrzelają, wszyscy uciekną i tyle ich widzieli.
Chciałbym się na tym dobrze bawić, ale mi się nie udało... chyba już za stary jestem na takie historyjki , bo poziom scenariusza jest taki jakby dla młodej młodzieży 😏😄
W pewnym momencie pierwszego sezonu przestałem na bieżąco recenzować odcinki, tak bardzo był mi obojętny. Wymęczyłem do końca.
Ostatnio jakaś polska jutuberka powiedziała, że "Andor" jest się nie podobał bo to nie są jej "głupiutkie gwiezdne wojny, jak Mandalorian czy BB". I faktycznie ten serial jest infantylny, ale może takie proste historie do kogoś trafiają. Ja byłem zażenowany mikroskalą i fabułą "quest, quest, quest" z której nic nie wynika, nic tu nie rezonuje.
Nic dodać, nic ująć.
Całe dwa odcinki przeciętne, fabuła stoi, nic ciekawego a ratowanie sytuacji lokacją powiązaną z Dooku to niewykorzystany potencjał.
Jej, a myślałam, że to tylko ja miałam takie odczucia .
(W ogóle mam postanowienie noworoczne wrócić na forum... Ciężko jest w pracy 
).
Wiecie co, oglądając to, miałam cały czas w głowie myśl: "Może ja jestem na to za stara?" No ale nie, "Opowieści Jedi" fajnie się pochłaniało, mimo zgrzytów w kanonie (nadal jestem zła). Byliśmy z narzeczonym na "Kocie w butach" w weekend, to wyszłam z kina uchachana, że hej. Więc nie o to chodzi. Tutaj...
- Na główny, moim skromnym zdaniem, problem, zwrócił mi uwagę narzeczony, zadając pytanie: "Czego oni właściwie chcą?". I wiecie, to się tak kupy nie trzyma... Minęło kilka miesięcy od końca pierwszego sezonu i, jak można wyczytać z kontekstu, cały czas pracowali dla Sid. Nie wierzę, że nie zarobili w tym czasie dość kredytów, by kupić sobie jakieś poletko na Zewnętrznych Rubieżach. Zwróćcie uwagę ile kasy musiało iść na paliwo, bo pewnie jakby ktoś zrobił mapkę ich podróży, to by się okazało, że zwiedzili pół galaktyki. A tak wykonują misję za misją, bez celu, bo Cid im tak każe, co prowadzi do kolejnego problemu...
- "Misja tygodnia". Nawet recenzenci pisali, że nie za dobrze się to ogląda. No bo kurczę ile można wykorzystywać ten sam format? Popatrzcie, wszystko zaczęło się od TCW, gdzie właściwie cały serial jest na tym oparty, ale to jeszcze się jakoś trzymało, bo mieliśmy przynajmniej sporo bohaterów. A tu mamy świętą trójcę, a tu Kita Fisto, a tu Adi Gallię... Śmierć też nie była czymś obcym, przywiązywaliśmy się do bohaterów, ale wiedzieliśmy, że możemy ich stracić.
W "Rebelsach" zaczęło się to moim zdaniem nieco psuć, bo z jednej strony dobrze mieć stałą ekipę, z drugiej no ileż można patrzeć na formułę "Imperium robi X, pójdziemy to naprawić, pojawia się trudność Y, ale dzięki pomysłowości/sile przyjaźni/ducha uda się nam". Przyszedł też problem "nieśmiertelności" bohaterów. Jasne, tak, Kanan zginął. Niemalże na koniec. I przez to wszystko Badbacze serial są zwyczajnie nudni.
- Nie umiem przywiązać się do tych bohaterów. Wiecie, mam w szkole klasach problem - dzieci mają koszmarnie ubogi język. Pewna rzecz rzuciła mi się w oczy podczas zajęć indywidualnych, podczas których chłopiec z 7 klasy umiał opisać bohaterów tylko słowami "miły" i "niemiły". Jak dowiedziałam się, że Świtezianka była niemiła, to aż mi ciśnienie skoczyło. Nie podstępna, zdradliwa, może trochę zraniona, nieufna, cwana... Nie, ona jest niemiła. Nie umiał nic innego wydusić. Od tego czasu zaczęłam bardzo zwracać na tu uwagę w wypracowaniach, a moją klasę w zeszłym roku potwornie ochrzaniłam, gdy na pytanie o cechy Skawińskiego odpalili, że był MIŁY oczywiście.
Wytłumaczyłam im potem, że chodzi o infantylność. Jasne, że ktoś może być (nie)miły, ale nie można sprowadzać bohatera lub w ogóle człowieka do jednego słowa. A to właśnie robią twórcy Badbaczów. Zauważcie, że mimo iż w "Rebelsach" mieliśmy sporą ekipę, to każdym z nich można sporo powiedzieć, każdy z nich dźwigał własny krzyż, każdy z nich miał swoje wady i zalety, historię... Tutaj, mam wrażenie, patrzę na kolektywny byt, który różni się od siebie mniej, niż wszystkie Reksy, Jessie, Wolffe`y i Gregory razem wzięte. Interakcje między nimi są tak... nudne, tak przewidywalne... Nie wiem - może w tym drugim sezonie coś się ruszy.
+/- Wątek Separatystów zawsze na plus... Ale zły hrabia Dooku, który okrada swoich? Proszę, Dooku to człowiek interesu, wiedział przecież, że okradanie swoich nie byłoby korzystne ani wizerunkowo, ani ekonomicznie. Tym bardziej przecież, że w niedokończonych odcinkach byli pokazani zwykli ludzie z Serenno, to była bogata planeta.
-
A to właśnie robią twórcy Badbaczów. Zauważcie, że mimo iż w "Rebelsach" mieliśmy sporą ekipę, to każdym z nich można sporo powiedzieć, każdy z nich dźwigał własny krzyż, każdy z nich miał swoje wady i zalety, historię... Tutaj, mam wrażenie, patrzę na kolektywny byt, który różni się od siebie mniej, niż wszystkie Reksy, Jessie, Wolffe`y i Gregory razem wzięte. Interakcje między nimi są tak... nudne, tak przewidywalne... Nie wiem - może w tym drugim sezonie coś się ruszy.
Tak bardzo to jest mój problem z TBB. Nie widzę powodu, żeby być zainteresowanym historią któregokolwiek z badbatchów, bo to są postacie jak ze starych komiksów bez głębi. Ciekawa jest Omega, ale póki co wygląda, że wyczerpali jej wątek w pierwszym sezonie. Niemniej jednak to m.in. w niej doszukuję się szansy na lepsze w dalszych odcinkach.
A te dwa odcinki są dla mnie sporym zawodem. Póki co TBB działało tak, że miało mocny pilot, mocny finał i dużo nijakich misji pomiędzy (choć były też perełki, te niezwiązane z badbatchami). A teraz mamy pilot sezonu drugiego i jest po prostu jedną wielką generyczną misją.
Mi się wydaje, że to może być kwestia podejścia, gdy jedna osoba widzi dodatkowe rzeczy, kiedy inna ich nie widzi, a uwagę skupia na innych rzeczach, ja na ten przykład bez problemu jestem w stanie wymienić po 1 sezonie zalety i wady Zgrai, co jest na tyle dużym bo po ich odcinkachw TCW miałem mieszane uczucia a Wreckera to wtedy wręcz nienawidziłem.
Albo możę jeszcze inaczej, obie osoby wychodzą z podobnymi obserwacjami, ale ma inne odczucia co do tego. Na przykład jak byłem z bratem na Avatarze 2, to nasze wnioski były takie same czyli Pułkownik i komandosi to najlepsza część filmu, wielorybnicy tak kreskówkowo przerysowani, że zabawni, no i ładne widoczki, zaś reszta to taki szum plus to samo co było w jedynce. A jednak ja z filmu wyszłem usatysfakcjonowany, zaś brat mega wkur ,,, niezadowolony.
Nikt nie spodziewa się hiszpańskiej inkwizycji i sheldona
=
Jasne, że tak. Ja tak mam z Wielką Republiką. Jarają mnie tam rzeczy, których część osób pewnie by nie zauważyła, bo zwraca uwagę na zupełnie inne cechy książki/komiksu. Podobnie w sumie jest z Andorem. Niektórym nie przypadł do gustu, co nie jest dziwne, bo jeśli kogoś nie fascynuje pewien określony aspekt Star Warsów to w tym serialu brak tych innych aspektów, które można znaleźć np. w TCW, Kenobim czy epizodach.
Ani dobrze, ani źle. Niby wygląda ok, widać ciągłość z poprzednimi animowanymi produkcjami, czyli świat (w przeciwieństwie do Resistance czy BoBF, gdzie z każdym kolejnym odcinkiem coraz bardziej mnie irytował - poza flashbackami) jest ok, ale nie dzieje się nic ciekawego, bo mamy odgrzewany kotlet. Powstaje pytanie czy na drugi sezon jest jakiś pomysł czy powstał jedynie siłą rozpędu? Wkrótce się przekonamy.
