Keran napisał:


Ale matura znowu pokazała, że to durny kawałek papieru

A jutro przeklęty przedmiot.. brrr


-----------------------

Hehe, no tak jak zawsze

Matematyka fajna jest
Podobno jestem humanistą... a z maty machnąłem 88%, w odróżnieniu od polskiego z którego tylko 57% Z próbnych nigdy nie przekroczyłem 63% - a prawdziwa, tak jak napisałem wyżej. Także wiesz - będzie lajtowo

Ciekawe ile bym teraz uwalił...

Hehe

Oj, chyba jest odwrotnie - jak tak obserwuję kalendarium urodzin to większość jest raczej po trzydziestce

Wiedziałem że Keran nie jest jedynym Bastionowiczem maturzystą

Jakie dodatkowe piszesz?

Matura z angola... o kurka aż sobie przypomniałem jak na rozszerzonym w liście dowaliłem tyle słów że przekroczyłem limit chyba trzykrotnie... na szczęście nic mi nie odjęli

Ja zawsze przy rozprawkach używam przykładów ze Star Wars i jeszcze nigdy się nie zawiodłem. Używam też innych tekstów kultury z którymi zazwyczaj jestem lepiej obeznany (np. twórczość Tolkiena, Martina, Sapkowskiego, ale też filmy, seriale, gry oraz komiksy) niż z obowiązującym kanonem lektur, z którego tak naprawdę najbardziej przydatne i nawet ciekawe to: "Lalka", "Pan Tadeusz" i któraś powieść Sienkiewicza do wyboru (ja lubię Quo Vadis), ewentualnie można dodać jeszcze "Jądro Ciemności".

Co do tegorocznej rozprawki to wiem, że mój znajomy podał Anakina i Joraha z GoT przy czym podawał argumenty, że nie warto kochać, ale Wokulski z "Lalki" jak najbardziej pasuje do tematu rozprawki. Moje argumenty na temat tegorocznej rozprawki masz napisane powyżej

Jestem tegorocznym maturzystą i do rozprawki na to że NIE WARTO (oprócz oczywiście fragmentu czwartej części Dziadów który był napisany na arkuszu) przywołałem postać Lady Makbet i to do jak okropnych czynów się posunęła z miłości do Makbeta. A jako drugiego tekstu kultury użyłem właśnie Zemsty Sithów i miłośći Anakina i Padme Miłość Wokulskiego do Łąckiej może być jak najbardziej użyta, i to w obydwie strony. Z jednej strony nie warto bo bardzo cierpiał itp wiadomo, a z drugiej warto bo nauczył się choćby angielskiego (taki przykład pierwszy z brzegu wiadomo było więcej tego) Wszystko zależy od tego jakich argumentów użyjesz

Ja ten problem uznałem za o wiele bardziej złożony - prawda leży gdzieś pomiędzy przy odpowiednim udziale poświecenia, namiętności, naszych celów i innych czynników, których tutaj już nie wymienię. Odwołałem się do załączonego fragmentu, Revenge Of The Sith i filmu My Girlfriend Candice autorstwa Casey`ego Neistata.

Mi wyniki po 40 minutach się pojawiły

Gratki. Baw się dobrze

Jesteś pierwszą osobą jaką znam, która napisała rozszerzony polski gorzej niż podstawkę Zazwyczaj taki wynik jak u ciebie wypada odwrotnie.

Ale wyniki i tak świetne, a to wojsko i wybór wrogiego celu zacny

masz perspektywę pełnienia obowiązków Prezydenta...

Ja jestem po prawie. I szczerze - nie polecam. Wszyscy idą na studia z wizją, jak to zajebiście będzie potem - gówno prawda. Na rynku jest taki przesyt prawników - szczególnie tych młodych - że jak tylko skończysz te studia, to czekają Cię lata wyrzeczeń. Aplikacje - no niby są otwarte dla wszystkich, ale bez znajomości (czyli tak naprawdę koneksji rodzinnych) dostaniesz co najwyżej ofertę taką, że przez 3,5 roku będziesz miał na opłacenie tejże aplikacji (około 6 tysięcy złotych rocznie na adwokackiej czy radcowskiej), biletu miesięcznego a o resztę będziesz żebrał od rodziców. Już lepiej jest na prokuratorsko/sędziowskiej (wypłacają na ten moment około 2,7 tys. zł miesięcznie), ale dostać się tam jest cholernie ciężko. A i musisz zadać sobie pytanie, czy chcesz być całe życie urzędniczyną

Ja po studiach pracowałem początkowo przez rok jako asystent sędziego w sądzie (kolejna opcja BTW), w sumie spokojna praca, ale słabo płatna i taka typowo urzędnicza - zrobiło się po prostu zbyt monotonnie, a perspektywy na awans marne. Potem pracowałem w dziale prawnym banku, przez chwilę w dużej kancelarii przekształcającej się w korpo - była akurat wyjątkowo dobra oferta, więc spróbowałem; NIE POLECAM! - no i aktualnie w dziale prawnym telewizji, gdzie mimo wszystko działa się na pograniczu świata prawa i mediów. I raczej ku temu drugiemu zmierzam, chciałbym się odciąć całkiem od prawniczego bagienka - może się uda

Jasne, masz zawsze opcje bardziej zbliżone choćby do tej mojej aktualnej (czyli tzw. in-house lawyer w dużych firmach), są służby mundurowe, ministerstwa itp., ale wbrew pozorom tych miejsc pracy nie jest wcale tak wiele, często jest ona bardzo słabo płatna (szczególnie państwówki), a prawników produkuje się obecnie masowo. Rokrocznie z każdego uniwersytetu (tych jest kilkanaście) wychodzi około 250-300 osób z samych studiów dziennych. A gdzie zaoczni, gdzie absolwenci prywatnych uczelni?

Pewnie - niby mówi się, że prawnik znajdzie pracę wszędzie, nawet niekoniecznie na prawniczym stanowisku. Ale to też nieprawda - wszystko zależy od Twojego indywidualnego nastawienia i cech osobowości, nie od wykształcenia. Sytuacje, kiedy pracodawcy wolą zatrudnić kogoś z innych kierunków (nawet tych, wydawałoby się, absurdalnych) są nagminne - bo często myśli się, że jak prawnik, to buc i będzie się szarogęsił - inna sprawa, że często jest w tym dużo racji

Gdybym mógł jeszcze raz wybierać, to szczerze mówiąc, nigdy nie poszedłbym na prawo - raczej wziąłbym jakąś choć trochę egzotyczną filologię + potem dorobił licencjat (lub nawet samą magisterkę) z innego kierunku (z zakresu ekonomicznego zapewne). Prawo to w dzisiejszych czasach serio kierunek dla osób mających wyraźnie wytyczony plan kariery po studiach, wsparcie rodziny/znajomych (czyli plecy w branży) i mocno zafiksowanych na punkcie tego, co chcesz robić po studiach. Zrób rachunek sumienia i zastanów się, czy na pewno to jest to, co chcesz robić w życiu, i podejmij decyzję

Ja bym w każdym razie doradzał psychologię (jeśli wybór jest ograniczony do tych dwóch kierunków) i dołożenie sobie po 2 roku licencjatu z fajnej filologii

Mam nadzieję, że pomogłem choć trochę

Idź na to, co Cię interesuje. Bez pleców nic Ci nie da to, że skończysz prawo. A psychologia jest na pewno ciekawsza. Nie ma sensu męczyć się studiami, które "są przyszłościowe", a w ogóle w najmniejszym stopniu nie kręcą. Żaden kierunek nie gwarantuje znalezienia pracy po studiach.

Mam trzech znajomych na prawie. Każdy sfrustrowany ilością nauki (wiadomo, po to się na studia idzie, ale jest wyjątkowo ciężko). A perspektywy na pracę nie są najlepsze. Dodatkowo każda z tych trzech osób żałuje swojej decyzji, bo kilka lat studiów uświadomiło ich, że niekoniecznie chcą to robić. Są to też studia jednolite, więc nie masz wyboru i albo jeśli zmienisz zdanie, to musisz dociągnąć to 5 lat albo olać i zmarnować tyle ile już zdążyłeś poświęcić - w przypadku licencjatu/mgr przynajmniej można już to przeżyć, dociągnąć te 3 lata i jeśli Ci się nie podoba, to pójść na inny kierunek później.

No i przede wszystkim tak jak mówi Ricky: z pracą po prawie nie jest tak kolorowo. Minie bardzo dużo czasu zanim skończysz studia, potem aplikacja i dopiero szukanie roboty. A boom na studia prawnicze jest bardzo duży w ostatnich latach, bo każdy myśli, że czeka go życie jak w Suits. Poważnie się nad tym prawem zastanów. To jest bardzo ważny wybór w głupim wieku. Ja np żałuje swojej decyzji odnośnie kierunku na licencjacie. Tego na magistrze już nie, bo byłem mądrzejszy. Aczkolwiek teraz bym zrobił tak jak mówi Ricky: nauka egzotycznego języka + lic/mgr z czegoś z ekonomii. Ale co tam człowiek wie jak się ma 18 lat, eh.

Wybór jak między dżumą a cholerą

Na temat prawa (UMCS, jak sądzę? ) dostatecznie wypowiedzieli się przedmówcy. Niestety, psychologia to równie kiepska perspektywa, a jeśli w Lbn - tym gorzej. Odkąd pamiętam - czyli jeszcze sprzed czasów jak ja zdawałam maturę - psychologia była jednym z najbardziej obleganych kierunków (obok właśnie prawa i medycyny). Rynek pracy w Lublinie (HA HA) jest nasączony więc podobnymi specjalistami.

Propozycja filologii jest roztropna; nie wiem jak stoją absolwenci kierunków ekonomicznych, bo sama jestem gdzieś na drugim krańcu spektrum edukacji, ale jest jeszcze jedna kwestia: najlepiej byłoby studiować w innym, większym mieście, z lepszymi perspektywami zatrudnienia niż na Lubelszczyźnie. Nie ma tu dużych firm, inwestorów, są za to tysiące studentów którzy są gotowi pracować na śmieciówkach. Jasne, studenci są w każdym mieście wojewódzkim, ale to Lbn ma nieproporcjonalny do wielkości miasta, przerośnięty aparat akademicki, który w dodatku nie stoi na jakimś wysokim poziomie (przez co nie może być konkurencyjny dla innych ośrodków).

Nie wiem czy rozwijać wątek, więc na razie na tym poprzestanę ;P

-Rynek pracy w Lublinie


No a skoro już tak rozbawiło mnie to stwierdzenie, to dorzucę i swoje niewiele warte trzy grosze.

Idź na to, co cię interesuje, tyle i aż tyle. Zadaj sobie pytanie, czy kręci cię to na tyle, żeby się z tym trochę przemęczyć, czy chciałbyś się tym potem faktycznie zajmować i związać z tym zawodowo, czy po prostu jest to chwilowe, luźne zainteresowanie jakimś tematem, które może ci przejść zanim na dobre zaczniesz studiować. Może rada dosyć oczywista, ale z doświadczenia wiem, że studiowanie czegoś, co cię kompletnie nie kręci to męczarnia, bo masz zerową motywację. Kij z perspektywami zawodowymi, uczysz się dla siebie. Jeśli coś cię interesuje, to na pewno coś z tego wyciągniesz i coś z tym później zrobisz. Jeśli dane zagadnienie ci nie leży, to będziesz musiał włożyć w to wielokrotnie więcej wysiłku tylko po to, żeby to później olać. Nie mówię, żeby od razu lecieć na turystykę i rekreację, ale sam kierunek studiów przyszłości ci nie załatwi, a męczenie się dla jakiejś statystycznie większej szansy to strata ładnych paru lat. Jeśli chcesz zająć się czymś na poważnie, to i tak będziesz musiał na własną rękę szukać dodatkowej wiedzy, więc skup się na czymś o czym wiesz, że mógłbyś próbować uczyć się tego sam już teraz.

Jest zresztą spora szansa, że już w toku studiów natkniesz się na kierunki rozwoju czy zagadnienia, które będą dla ciebie o wiele atrakcyjniejsze, wiec jeśli nie jesteś pewny, zawsze lepiej zostawić sobie jakąś furtkę (ja na przykład zostawiam sobie właściwie same otwarte furtki ). Tak w zasadzie to jestem raczej marnym doradcą w tej kwestii, więc mogę ci zasugerować głównie jak nie popełniać tych samych błędów.

Tak jak napisała Kathi, jeśli masz możliwość, szukaj szczęścia w innym mieście, bo pewnie i tak będziesz musiał się potem ewakuować, a będziesz miał już trochę sensowniejszy start. Jeśli pracodawca w innym mieście będzie miał do wyboru kogoś z takim samym CV, ale po uczelni warszawskiej czy wrocławskiej, to dużej szansy na wybór osoby z Lublina nie wróżę. Poziom tu jest jaki jest i wszyscy zdają sobie z tego sprawę. Mi tu dobrze, więc się pewnie nie ruszę, tylko jeszcze nie wiem pod którym mostem się rozkładać, słaby wybór

No i filologia faktycznie jest niegłupim pomysłem, jeśli znajdziesz sobie stosunkowo mało obleganą, ale nie jakąś niszową, taką, na którą istnieje pewne zapotrzebowanie, do tego zakręcisz się bardziej w temacie (jakieś wymiany, projekty kulturalne etc.), to możesz wyłapać jakieś naprawdę fajne propozycje. No ale tu też musisz mieć trochę szczęścia i intensywnie mu pomagać, bo nie ma tego dużo i trzeba się wstrzelić. Możesz spróbować na ukrainistyce, tu na pewno się przyda

No ja wiele nie pomogę, ale wahając się miedzy historią sztuki a polibudą wybrałem to drugie i w sumie nie żałuję, choć na studiach zazdrościłem kolegom na rożnych kulturoznawstwach itp.

Jak pisali przedmowcy, warto wybrać to co się lubi, nie przejmować się obecnymi trendami, bo "rynek pracy" za 5 lat może być zupełnie inny.

Nie pomogę, bo tak jak inni mogę jedynie stwierdzić, że trzeba iść na to, co kogoś kręci. Studia są wówczas po prostu ciekawe, nawet jeśli ciężkie. Efektem może być praca, która nie jest pracą, a hobby. ~
Sam jestem po PWr i nie żałuję, choć jako technolog elektronowy nie pracuję, ale od tego zaczynałem i nadal pracuję w tej samej firmie (z dokładnością do nazwy ~).
A co do oblegania psychologii, to idzie na nią kupa ludzi, którzy zamiast na studia powinni iść do psychologa... ~ a może ~

A na co chciałeś iść mając 10 lat?
To na to idź Nie kombinuj - ja tak zrobiłem i nie żałuję Choć pomysłów było wiele pomiędzy... Od prawa, przez filologię angielską, geografię po turystykę W sumie, to nigdzie nie czułbym się tak dobrze, jak jest teraz, gdybym nie poszedł za głosem 10 latka

masz marzeń by wprowadzać w życie realne prawo wpływające na losy ludzi żyjących między Bugiem a Odrą?

Wiesz co jest najgorsze? Mówisz, że "najwyżej stracisz rok-dwa" i pójdziesz na coś innego, ale...

Na pierwszym roku masz same fajne przedmioty - historyczne w różnych wariantach (prawo rzymskie, historię prawa, historię ustroju, itp.), i jakieś wstępy do prawoznawstwa. Jarasz się tym - więc nie odchodzisz.

Na drugim roku - podjarka jeszcze jest, bo wskakuje prawo karne, pierwsze części cywila, międzynarodowe, doktryny ustrojowe i prawne - potrafi to być fajne - więc brniesz dalej.

Na trzecim roku zaczynają się nudne przedmioty, ale coś fajnego jeszcze się trafi. Zaczynasz czuć, że coś z tymi ludźmi wokół Ciebie jest nie tak, ale myślisz, że zagryziesz zęby i kiedyś będzie lepiej - więc wciąż brniesz dalej.

Na czwartym roku przestajesz mieć złudzenia: materia do nauki straszna, wokół prawie same zjeby, a perspektywy po studiach - marne. Ale szkoda już się wycofać po zaliczonych trzech latach (tym bardziej że to jednolite magisterskie, a nie licencjat+magisterka), więc ciśniesz do końca... z bólem, bo z bólem, niedobrze Ci już, ale ciśniesz.

Żeby nie było (jak za 5 lat przeczytasz tego posta znowu), że nie ostrzegałem!

No, no
Zajefajnie to rozegrałeś To teraz już można pogratulować - 5 z rozszerzonej matury Piękny wynik

Zawsze trzeba walczyć do końca. Good job jak to mawiał Kenobi!

ciekawości, nie wiem jak teraz wyglądają matury, ale... skok o 40%? Za pierwszym razem sprawdzający był pijany, czy jak?

Gratki. WYgrać z tym potwornym molochem to nie lada sukces

Ja w tym roku pisze maturę. Dzięki za życzenia.
Polski cześć testowa dosyć trudna ale nie chce się zbytnio o polskim wypowiadać bo z tej matury trudno ocenić się samemu gdyż nie wiadomo jaki klucz odpowiedzi będzie i nie wiadomo jak egzaminator oceni.
Matma raczej łatwa, jakieś pojedyncze błędy mogę mieć i ostatnie zadanie chyba pod wpływem stresu doznałem jakiegoś zaćmienia bo źle ostatniego zadania zrozumiałem treść.
Angielski podstawa prosta, mam jeden błąd w części testowej, wypracowanie też zależy jak będzie ocenione.
Rozszerzony angielski mam chyba 6-7 błędu i znowu sprawa wypracowania. Choć mi nie podszedł temat do gustu.
Matematyka rozszerzona myślę że będzie tak około 50%
Jeszcze mnie czeka w przyszłą środę ustny polski, w czwartek fizyka rozszerzona i piątek ustny angielski.
Z nadchodzący chyba się boję że dostanę pytanie językowe i będzie trudno z przykładami. Językowe tyczy się zawsze takich dziwnych rzeczy co nikt nie zwraca uwagi jak czyta, a jest wymagany właśnie przykład. Fizyka rozszerzona to chciałyby mieć ponad 50% jest jeszcze trochę czasu by się nauczyć.
Odpowiedzi nie sprawdzałem nie chce się nie potrzebnie stresować bo nie wiadomo jaki będzie klucz odpowiedzi, sprawdziłem tylko angielskie.

Ok, ujawniam się. xD Choć to było raczej wiadome wcześniej, jak ktoś czytał temat o Star Wars Day założony prze Gapcia.

Dobra, skończyło się. W sumie spoko czas to był.

Teraz tylko ostateczny kierunek studiów wybrać trzeba. xD

No jestem już po ustny polskim. Dostałem 27 punktów co daje 67,5% Jestem zadowolony z wyniku. Miałem pytanie o to jak przedstawiani są marzyciele na podstawie podanego obrazu i przykładów z literatury. Jako moje przykłady dałem wizję Polski w Przedwiośniu, idealistów w Lalce i Kordiana.
Jutro fizyka tu nie wiem jak mi pójdzie bo są działy które rozumiem też jest parę z których nic nie umiem. Zależy jakie będą pytania

Xalkigo napisał:
Im bliżej wyników tym jestem coraz mniej spokojny o nie
-----------------------

Heh, ja przez chwilę zwątpiłem w dobry wynik z polskiego, ale ostatecznie wyszło elegancko. Z żadnego przedmiotu, który zdawałem nie mam poniżej 80%.