Luceno?
Hmm... to może być fajne, byle tylko nie bawił się w naturalizm, do którego zapędy ma...

Cóż, znowu będzie ekstaza jak przy Tarkinie, a potem jeden wielki zawód.
Luceno, by był dobry musi mieć wolną rękę, a nie dostosowywać się do innych pozycji.

Jeśli powieść będzie znowu zupełnie o niczym, tak jak Tarkin, to nie ma za bardzo czego oczekiwać.

Ale może to była wpadka, która może się zdarzyć każdemu pisarzowi? Luceno to jednak ktoś.

Dla niego przeczytam. To świetny pisarz mimo, że Tarkin był rozczarowaniem.

będzie jakieś dziadoskie... Możno jak kto pożyczy to przeczytam. Może Ricky kupi ?

Krennic za dzieciaka nie zażerał się surowizną z własnoręcznie upolowanego zwierzątka to może być jak tam sobie chce. Bo mam nadzieję, że o Dyrektorze też coś niecoś wspomni

Iiii... mamy blurba.

http://edelweiss.abovethetreeline.com/ProductDetailPage.aspx?group=related&sku=9780451486189

początek spoilera
War is tearing the galaxy apart. For years the Republic and the Separatists have battled across the stars, each building more and more deadly technology in an attempt to win the war. As a member of Chancellor Palpatine’s top secret Death Star project, Orson Krennic is determined to develop a superweapon before their enemies can. And an old friend of Krennic’s, the brilliant scientist Galen Erso, could be the key.

Galen’s energy-focused research has captured the attention of both Krennic and his foes, making the scientist a crucial pawn in the galactic conflict. But after Krennic rescues Galen, his wife, Lyra, and their young daughter, Jyn, from Separatist kidnappers, the Erso family is deeply in Krennic’s debt. Krennic then offers Galen an extraordinary opportunity: to continue his scientific studies with every resource put utterly at his disposal. While Galen and Lyra believe that his energy research will be used purely in altruistic ways, Krennic has other plans that will finally make the Death Star a reality. Trapped in their benefactor’s tightening grasp, the Ersos must untangle Krennic’s web of deception to save themselves and the galaxy itself.

Separatyści, fajnie . W ogóle liczę, że pokażą dyrektora w czasach rządów Kanclerza. koniec spoilera

Egzemplarze recenzenckie już puszczone w świat i jeśli wierzyć temu typowi, to w powieści pojawi się początek spoilera ktoś wrażliwy na Moc. O ile oczywiście nas nie strollował i nie chodzi o Vadera, to kogo Waszym zdaniem mógł mieć na myśli? Jyn? (oby nie). Galena może?

Albo Krennic, bo Krennic = Snoke. koniec spoilera

https://twitter.com/KristianHarloff/status/795122112067342340

A kiedy planują u nas wydać R1 Catalyst?

Bardzo dobra książka. I zgadzam się z recenzentami, że pozwalająca "pełniej" zrozumieć film.
Chwilami trochę ciężka do czytania po angielsku ze względu na ogromną ilość kosmicznego technobełkotu, ale coś czuję, że po polsku byłoby tak samo

Poniżej kilka spojlerowych uwag, oczywiście jakby co chętnie odpowiem na wszystkie pytania:
początek spoilera
- Krennic wcale nie jest imperialnym jakiego się spodziewałam. To taki mały... (niecenzuralne słowo), śliski i przebiegły, o ogromnym mniemaniu o sobie i swoim miejscu w szeregach Imperium. Zjada go ambicja i to ona jest jego największym problemem. Myśli, że jest w stanie wygrać z każdym i nie potrafi dostrzec, gdy inni nim grają.
- Lyra Erso to dla mnie główna bohaterka tej książki. Świetnie napisana, pełnowymiarowa. O wiele, wiele ciekawsza od dość nijakiego Galena, mogłaby być interesującym dodatkiem do Rouge One. Niestety, patrząc na Disneya podejście do matek spodziewam się, że szybko ją załatwią :/ Godny przeciwnik dla Krennica, w jego oczach "rywalka" i zagrożenie.
- Galen Erso mnie... rozczarował. Kompletnie odklejony od rzeczywistości naukowiec, trochę idealista, zupełnie upośledzony społecznie, trudny do polubienia, niemożliwy do identyfikowania się z. Genialny, ale mimo wszystko na tle innych wypadł blado, choć może to było celowe.
- Tarkin. Tarkintarkintarkin, pan Luceno doskonale wie, jak napisać REWELACYJNEGO Tarkina. Oj Krenniku, Krenniku, żadna biała pelerynka ci nie pomoże, duuużo się jeszcze chłopcze musisz nauczyć, by dorównać wielkiemu moffowi.
- Największe zaskoczenie - gościnny, niewielki acz znaczący występ Sawa Gerrery. Rewolucjonista i idealista ale bardzo sympatyczny i inteligentny. Świetne wspomnienie wydarzeń na Onceron z TCW, pokazanie dlaczego wciąż walczy. Nie wiem co się stało później, że zmienił się w tak niebezpiecznego radykała, że nawet w Bloodline go wspominano ze zgrozą, jako dowód na dwuznaczność Rebelii.
- I jeszcze jeden ważny bohater - dresselliański przemytnik Has Obbit. Bardzo fajnie i konsekwentnie poprowadzona postać, ważna a jednocześnie dająca czasem chwilę oddechu od technicznych detali. Chyba najbliższy przeciętnemu czytelnikowi i to jego POV czytało się najłatwiej.

To co mi się podobało, to mnogość ras występujących - po zwiastunach w większości ludzkiego Rouge One to bardzo miła odmiana.
koniec spoilera

Różne detale techniczne na pewno docenią hardkorowi fani, mi się mimo wszystko Catalyst całkiem nieźle czytało - chwilami ciężko, chwilami męcząc się nad technikaliami, ale sama historia wciąga.
Taka miła odmiana po Ahsoce - tam czytało się błyskawicznie, ale opowiastka była raczej nudnawa XD

A czy wiadomo coś o nim prywatnie? Był żonaty albo coś?

sądząc po opisie vilkali odnośnie Galena Erso to ewidentnie zrobili z niego męską Dr. Bant`enę Fhernan...

Pojawiła się zapowiedź powieści "Star Wars: Katalizator"! W Empikach już od 29 marca!

http://swiatstarwars.blogspot.com/2017/02/zapowiedz-powiesci-star-wars.html

zawsze do czegoś doczepić? Czy to nasza taka"wada" narodowa że szukamy dziury w całym. Nie lepiej się cieszyć że książki są wydawane, może nie tak często jak to kiedyś było za czasów Amberu, ale są. No i z uwagi na osobę Pani tłumacz, nasza wersja z pewnością będzie zacna

To dzisiaj odebrałam z Empiku SW Katalizator - nie wiem kiedy ma być oficjalna premiera, ale ja dzisiaj zabieram się do czytania....

Zacząłem już czytać "Catalyst" - to prawda, ostatnio Luceno dodaje zbyt dużo naturalizmu, który nie pasuje do "Star Wars". Było pożeranie serc w "Plagueisie" i "Tarkinie" a tym razem mamy lubiącą spluwać strażniczkę więzienną o imieniu Gruppe. Trochę też zamieszano w kanonie: arcyksiążę Poogle w więzieniu? Powinien raczej przebywać z innymi przywódcami separatystów. A jeśli zaczął współpracować z Republiką, to jego zabicie przez Anakina nie miało sensu.

Skończyłem już czytać no i cóż, Luceno potrafi pisać dużo lepsze powieści. Zaletą jak dla mnie jest to, że treść konsultowana była ze specjalistami od fizyki kwantowej i opisy projektu superlasera są miksem współczesnej nauki i fantastyki. Również Krennic jest świetnie napisaną postacią, cwaniak jakich mało, potrafi przechytrzyć samego Tarkina.
Czasem jednak brakuje tego czegoś co powinna mieć książka spod znaku Star Wars, praktycznie brak Palpatine`a, za dużo Masa Amedy, a Galen i jego żona jakby w ogóle nie przejmowali się tym co się stało z Jedi. Coś w rodzaju "zniknęli to zniknęli, po co drążyć temat?". Błędem jest moim zdaniem przywrócenie do kanonu durnowatej bitwy o Hypori z równie durnowatej kreskówki Tartakowskiego. Jak przypomnę sobie przesadnie przehype`owanego Grievousa odpierającego samodzielnie atak kilku Jedi, a także padawana-Kudłatego z kreskówek o Scoobbie-Doo to cholera bierze mnie, jak tak można było gwałcić kultowe uniwersum.

i żałuję, że dopiero teraz a nie przed premierą RO. Książka napisana bardzo sprawnie i przyjaźnie dla czytającego (pomimo technobełkotu).Czytałam w oryginale, bo mam uprzedzenia do polskich tłumaczeń

Bardzo mi się podobało ukazanie postaci Lyry, Krennica i Tarkina. Nie do końca kupuję kreację Galena jako naukowca kompletnie oderwanego od rzeczywistości i mam wrażenie, że nie do końca mieli pomysł na wiarygodne przedstawienie jego udziału w projekcie, więc zdecydowali się na pójście po linii najmniejszego oporu

I jestem zadowolony. Nie jest to jakoś wybitnie genialna książka ale kawał dobrej powieści. Akcja, standardowo jak u Luceno rozwija się bardzo slamazarnie, długo poznajemy postacie i ich motywację, ale końcówka bardzo fajnie i dynamicznie zamyka historię. Największe plusy? Mocno rozwinięta postac Lyry i Galena. Świetnie pokazany konflikt Krennica i Tarkina. Ciekawa historia Hasa Orbitta i jego związek z pewną postacią z R1. Jeśli chodzi o technologiczne aspekty Republiki i Imperium to dowiedzieliśmy się z tej książki naprawdę wiele. Podobał mi się też pomysł z planetami Dziedzictwa.

8/10

Moje drugie zetknięcie z książkowym Nowym Kanonem i tak wyszło, że po raz drugi jest to powieść Jamesa Luceno (tą pierwszą był Tarkin).

Katalizator, porównując do opowieści o Tarkinie (zresztą ta pierwsza książka łączy się w ostatnim rozdziale z początkiem tej drugiej), wypada dobrze. Tym razem przedstawiona została zapełniona wieloma światami i postaciami Galaktyka, opisane wydarzenia to nie jakaś nieistotna przygoda, ale rzeczy całkiem kluczowe. Wielki, żyjący świat.
Katalizator fajnie wprowadza do Łotra 1, pogłębia i przybliża niektóre z postaci, pokazuje jak wyglądały pierwsza lata Imperium, a także łączy czasy Prequeli z Oryginalną Trylogią. Równocześnie jednak, pomimo tego wszystkiego, niewiele się tu dzieje. Galen skupia się na badaniach, trochę ocieramy się o wojnę, politycy debatują nad budową nowej broni, ale brak tutaj przesadnej spektakularności. Nie przeszkadza to w czytaniu, bo książka napisana jest bardzo sprawnie, ale niech nikt nie oczekuje tutaj fabuły, którą będzie wspominał do końca życia. To poprawnie zrobiony prolog filmu, ale nic więcej.

Najciekawszym bohaterem jest oczywiście Krennic, który manipuluje, kłamie i kręci, ściera się z Ameddą i otwarcie rywalizuje z Tarkinem, starając się zdobyć jak najlepszą pozycję w imperialnej hierarchii. Galen jako dobry, trochę naiwny i oderwany od rzeczywistości naukowiec również wypada sympatycznie, za to Lyra jest dla mnie nieznośna. Taka wścibska, wiecznie zmartwiona "żona", do tego do przesady naiwna (ale w innym, gorszym znaczeniu niż Galen) idealistka i pacyfistka, której się wydaje, że swoim rzyganiem tęczą ocali świat przed złem. Reszta bohaterów stanowi tło, Saw Gerrera (tak jak w filmie) pojawia się krótko i nadal niewiele wiemy o tym dlaczego jest tym kim jest, Tarkin jest Tarkinem, a Has Obitt dość typowym No name`em, który po prostu miał do odegrania swoją rolę w fabule.

7/10


PS. Nie wiem co to za trolling, ale link do tematu umiejscowiony pod bastionową recenzją, odsyła do czegoś takiego:

http://star-wars.pl/Forum/Temat/1740

Mocno taka sobie. Jest parę smaczków, jest ukazana relacja Krennica z Galatem, ale cała powieść to w sumie takie pierdololo o niczym.

Całość można streścić tak:


Tl;dr:
- no weź pomóż galen fajne rzeczy budyjymy
- ej krennic ale to nie broń?
- nie no co ty żadna broń
- ale na pewno to nie broń?
- nie no na bank żadna broń
**
- ej galen a ty nie budujesz broni?
- nie no Orson mówił że to nie broń a ja mu wdzięczny jestem
- ale na pewno to nie broń?
- no na pewno bo Orson to mój kumpel i muszę mu się odwdzięczyć a to nie broń
**
- ej krennic ale to na pewno nie jest broń?
- nie no na pewno nie jest broń to nie jest broń
- dobra to jak nie broń to zbuduje ale tylko jeśli to nie jest broń
- nie to nie jest broń
**
- ej galen mi to wygląda na broń
- ale krennic mówił że to nie jest broń więc to nie jest broń jestem mu wdzięczny super kumpel
- ale trochę wyglada jednak jak broń
- ej no w sumie trochę tak
**
- ej krennic to chyba trochę jak broń nam wyszło
- kurdebele galen, ja już do exela wpisałem że to nie bron.. dobra kij zostaw tak
**
- ej lyra to jednak była broń uciekamy

Nie mam ostatnio wiele czasu na czytanie (i inne rzeczy), ale właśnie przeczytałem moją pierwszą powieść z NK, więc można coś skrobnąć.

Słowo kluczowe przy omawianiu tej książki to:

"KULISY"

Tak jest. Kulisy. Jeśli ciekawi Was, na jakich zasadach zakulisowo działają różne rzeczy w uniwersum SW, to ta kniga jest dla Was. Luceno przemyca tu multum informacji na temat funkcjonowania najrozmaitszych organizacji w późnej Republice i wczesnym Imperium, mamy komitety, zespoły naukowe, organizacje uczelniane i cholera wie, co jeszcze. Jeśli Was to interesuje, łykajcie. Jest to całkiem ciekawe, ale zapewne nie dla wszystkich.

Ogólnie powieść jest bardzo dobra, ale do dynamicznych nie należy. W końcu główni bohaterowie to naukowiec-pacyfista i jego żona, prawda? Akcji trochę mamy, ale nie za wiele. Głównie zapewniają ją Has Obitt, Saw Gerrera, trochę Tarkin. Mało tego. Ale ja się nie nudziłem zazwyczaj mimo to, bo sam proces powstawania Gwiazdy Śmierci kawałek po kawałku i wszystkie manipulacje Krennika z tym związane były bardzo dobre.

Postacie były niezłe, przy czym Krennic jest niewątpliwie o niebo ciekawszy od Galena, ale ten ostatni daje się lubić. Lyra jest ok, nie mam zastrzeżeń. Mała Jyn rulez. Has jest fajny. A Tarkin... jest dokładnie taki, jak trzeba.

Cieszyły mnie, jak zwykle, smaczki z Prequeli, czyli Mas Amedda, końcówka Wojen Klonów, Geonosis i Poggle, wzmianki o Dooku itp. Do TCW też tu nawiązań nie brakuje, bo było o bitwie na Ryloth, był oczywiście Saw, było o obu bitwach na Geonosis oraz o królowej Geonosjan.

"Katalizator" udowadnia, że Luceno nadal pisze najlepsze wprowadzenia do filmów z Sagi, bo to spokojnie poziom "Maski kłamstw" i "Labiryntu zła", tyle że zarazem to o wiele spokojniejsza książka. Jeśli chcecie dużych ilości akcji, to ta pozycja Was może odrzucić, ale jeśli lubicie poznawać wspomniane kulisy uniwersum SW, to polecam mocno.

Na pierwszy rzut oka zachwyciła mnie okładka, naprawdę fajnie została pokazana skala gwiazdy śmierci gdzie w tle widać malutkie niszczyciele.

Co do fabuły i historii rodziny Erso jest całkiem w porządku. Fajnie przedstawiona została historia budowy gwiazdy z szczegółami oraz badania kryształów kyber.

Co do postaci podoba mi się rywalizacja Krennica z Tarkinem gdzie widać przewage tego pierwszego choć w filmie wiadomo jak to się skończy.

Co do postaci Lyry i Jyn nie mam nic do zarzucenia to trochę nie pasowało mi jak został napisany Galen, trochę szalony naukowiec czasami nie panujący nad emocjami.

Ogólnie zasłużone 7/10 i jak każdy polecam przed Rogue One a nie jak większość w tym ja na odwrót.

Luceno doskonale buduje tło fabularne - tam, gdzie wielu autorów nowego kanonu nie ma czasu/chęci/wiedzy/kompetencji/wyobraźni i zwyczajnie ogranicza się do prostych historii bazujących na sprawdzonych schematach to Luceno wjeżdża z wątkiem ekonomiczno-naukowym, który jest ciekawszy niż nie jeden wspomniany twór pełen pustej akcji i pościgów. To pisarz, któremu się chce nakreślić jakieś sensowne założenia i prawa jakimi może rządzić się odległa galaktyka, próbuje nadać jej większy sens i wiarygodność solidnie napisanym tłem fabularnym. Pamiętam jego fenomenalne opisy galaktyki w "Sokole Millenium", gdzie skupiał się na sektorze cywilnym i gospodarce wstającej z kolan po wojnie z Yuzchaan Vongami i drugą wojną domową rozpętaną przez Darth Caedusa. Ta jego skrupulatność w łączeniu akcji i reakcji, skutków ubocznych tych wszystkich wojen czyniła to uniwersum jeszcze bardziej ciekawym i dopracowanym.

A Wendig to przykład pisarza ograniczonego brakiem wykształcenia. Nie można mu odmówić wyobraźni, ale jego dziecinna narracja, pełna durnego patosu i naiwnych założeń męczyła mnie strasznie w czasie lektury.