Brakuje warstwy technicznej - Lucasa w roli reżysera, słabego aktorska ... chyba że chodziło wyłącznie o kwestie fabularne ?

Zgadzam się szczególnie z punktem nr 2 w Ataku Klonów jest zdecydowanie za dużo miłości.

Co do piątego to myślę że brak takich scen nie zaszkodził filmowi i tak widać że się kochają.

Zgadzam się co do Christensena w E2. Cały miłosny wątek na Naboo, a szczególnie jego spojrzenia [!!!] w kierunku Padme po prostu wywołują u mnie śmiech.

Za to w E3 jest już OK. Wyrobił się.

1. Pierwszy i najważniejszy - Jar-Jar Binks.
2.Wątek miłosny pomiędzy Padme, a Anakinem wygląda co najmniej żałośnie względem Hana i Lei...
3...zresztą po co ja to wypisuje i tak znajdą się tacy, którzy mnie oplują i zaczną bronić lamusowatego Christensena... . Ogólnie cała NT to kierunek TYLKO efekty, reszta tematu jest olana totalnie, jedynie muzyka stoi na poziomie, no bo przecież Williams

Hola, hola
W RotS Sidious w rozmowie z anakinem o plegiousie mówi o "wpływaniu na midichloriany".

Co do meritum. Największym problemem nowej trylogii jest głupota Lucasa i to, że tak na prawdę to chyba nie miał pomysłu na Anakina.

Otóż jeśli ktoś w jednym filmie chce łączyć "kino familijne" z wątkami tyczącymi się politycznych rozgrywek i walki na śmierć i życie między Jedi a Sith`ami to proszę bardzo, oby tak dalej.

Atak klonów byłby zupełnie spoko gdyby skoncentrować się na wątku armii klonów i Dooku. Byłoby kapkę ciekawej gdyby pokazali Obi-Wana przewalającego się w porządnym wątku detektywistycznym przez kilka planet odległych rubieży. Tymczasem Kenobi odnajduje armię klonów faktycznie tylko po wyprawie... Do knajpy swojego kumpla Dextera, który mówi mu od razu gdzie lecieć żeby dorwać jango Fetta i przy okazji ostro spoileruje, mówiąc że kamionanie to klonerzy. Brawo panie Lucas. Przecież trzeba było pokazać zajebiste sceny na naboo (podobno dialogi pisał Dostojewski), nie można zostawić tego co tam się działo niedopowiedzianego.

RotS jest dobry, bo jest w nim dużo akcji. To po pierwsze.
Po drugie byłoby może lepiej gdyby Anakin nie przechodził na ciemną stronę ze względu na swoje sny (mi się zawsze chce śmiać jak widzę te wizje), a po prostu z żądzy władzy, strachu przed tym co zrobią Jedi gdy dowiedzą się o jego związku i przede wszystkim obłudnie podjudzany przez Sidiousa. Na szczęście trochę tego w RotS jest, więc środek filmu jest słabszy niż początek i koniec, ale nadal znośny.

W przeciwieństwie do wielu osób nie mam nic do midichlorianów - uważam, że jest to bardzo dobre naukowe wytłumaczenie Mocy, a jako bardziej ścisłowiec niż humanista uważam, że powinno się dążyć do naukowego wytłumaczenia wszystkiego. No i midichloriany to coś, czym można manipulować i dzięki czemu powstała koncepcja Dartha Plagueisa - a chyba tego nikt nie może mieć prequelom za złe.

Odnośnie dużych błędów prequeli nie zostało wymienione tutaj umieszczenie ich tak wcześnie przed Starą Trylogią. Wiązało się to nie tylko z dużą ilością retconów powstałego do tego czasu EU, ale też kilkoma absurdami (po 19 latach nikt nie wie kto to byli Jedi? 29-letni Han przebył galaktykę wzdłuż i wszerz i nie spotkał śladów istnienia Mocy? Czy chłopiec z Korelii, jednej z planet raczej w centrum Galaktyki przespał Wojny Klonów?). Gdyby Prequele wydarzyły się powiedzmy 10 lat wcześniej niż się wydarzyły, prawdopodobnie to wszystko mogłoby być lepiej opowiedziane.

Wprowadziłem poprawki w podpunkcie o midichlorianach a także dodałem postscriptum odnośnie książki "Darth Plagueis", która jest zdecydowanym "wybawieniem" dla tego motywu
Polecam wszystkim tę lekturę.

-@jakaptur

1. Midichloriany - to prawda, są zbędne według mnie. Ale żeby je określić mianem "5 największych błędów"? Zdecydowanie nie, było dużo gorszych rzeczy.
2. Atak Klonów jako romans - cóż, pomijając fatalną grę Christensena, to moim zdaniem AOTC jest zdecydowanie najlepszą częścią NT.
3. Jar-Jar Binks - sam nie wiem, z pewnością jest zbędny i żałosny. Ale czy jest jednym z tych największych błędów? Jakoś ROTJ jest dobrze oceniany, pomimo posiadania wątku Ewoków.
4. Zmarnowany potencjał Dartha Maula - rzecz gustu. Ktoś powie, że zmarnowano potencjał Maula, ktoś inny że Dooku, a ktoś inny że Grievousa. Mi tam by nie przeszkadzało, gdyby Maul w ogóle nie istniał, nigdy mnie nie przekonywała ta postać.
5. Brak scen pokazujących przyjaźń Obi-Wana z Anakinem - tutaj się akurat zgadzam.

Generalnie widzę to jednak inaczej, niż autor wątku.
Dla mnie największym problemem nowych częsci jest fakt, że moim zdaniem nie stanowią one trylogii. Mroczne Widmo jest filmem kompletnie oderwanym od pozostałych części, a moim zdaniem nawet od reszty Sagi.
W częściach 2-6 mamy wyraźnie zarysowaną szóstkę bohaterów pierwszoplanowych: w częściach 2 i 3 są to Anakin, Obi-Wan i Padme, a w częściach 4, 5 i 6 są nimi Luke, Han i Lei. TPM serwuje nam zupełnie inną trójkę głównych bohaterów, do tego w koszmarnych proporcjach. Dochodzimy więc do dwóch największych błędów samego TPM, które straszliwie rzutują na całą NT.

1. Postać Qui-Gon Jinna.
Należy on do ścisłej czołówki moich ulubionych bohaterów Sagi. Pozostali to Vader i Dooku. Z przykrością muszę jednak stwierdzić, że ta postać jest nie tylko zbędna, ale i rujnuje NT. Żaden bohater nie dostał w jednej części tyle czasu co Jinn w TPM. Jinna oglądaliśmy niemal przez cały film, obserwowaliśmy jego relacje z Obi-Wanem, Anakinem i Radą Jedi. Pytanie tylko: po co?
Podstawową sprawą NT powinny być relacje na linii Anakin - Obi-Wan, Anakin - Padme i Anakin - Palpatine. To Anakin powinien być jednym z trzech głównych bohaterów TPM. W ST było wprost powiedziane, że to Kenobi postanowił szkolić Anakina, oraz że Yoda był jego nauczycielem. Tutaj niestety postać Jinna wszystko to dodatkowo komplikuje. Mógł on być - w najgorszym razie - pewnym odpowiednikiem Kenobiego w ST, ale to i tak było by zbędne.

2. Linia czasowa.
No właśnie. Jeśli Anakin miałby być jednym z trzech głównych bohaterów TPM, to powinien być starszy. 15-16 lat lat, czyli wiek zbliżony do wieku Padme, byłby w sam raz. Może nawet powinien być nieco starszy.
Jak wiemy Christensen się w roli Anakina nie sprawdził, ale wtedy Lucas nie mógłby tego wiedzieć. Sam autor wątku zaznaczył, że to nie dyskusja o aktorach, co według mnie jest słusznym podejściem. Więc Christensen w TPM, ze znacznie większą rolą.
Starszy Anakin byłby gwarantem:
- szybciej poprowadzonego i bardziej przekonującego wątku romansowego,
- bardziej wiarygodnego zwycięstwa w finałowej bitwie.
Tak więc wiek Anakina, to według mnie jeden z największych mankamentów TPM. Nie znaczy to jednak, e tylko wiek Anakina bym zmienił.
Podobnie jak Anakin, Obi-Wan powinien być starszy. 35 lat to w sam raz, przy założeniu że akcja TPM rozgrywać się będzie na 30-35 lat przed wydarzeniami z OT. Obi-Wan na początku filmu jest oczywiście sławnym i poważanym rycerzem, a nie padawanem.

OT opowiadało o losach Luke`a, Lei, Hana i Vadera, a tłem była Galaktyczna Wojna Domowa. Analogicznie, chciałbym żeby w NT tłem dla wydarzeń były Wojny Klonów. Połączyłbym tutaj część wydarzeń z TPM i AOTC tak, aby finałowa bitwa TPM była pierwszą bitwą Wojen klonów. Także kolejnym błędem jest według mnie:
3. Zbyt późne zapoczątkowanie Wojen Klonów.

O zmianach, jakich dokonałbym w AOTC i ROTS napiszę w następnym poście.

Ręce opadają i tyle .

1. Ten incydent na Cato Neimoidi... - Ktoś tu ROTSa nie oglądał. Podobnie jak sceny w windzie w AOTC. Generalnie to co wypisujesz o relacjach to właśnie moim zdaniem potwierdza siłę Lucasa. Anakin miał fioła na punkcie Padme i dla niej był gotów zrobić wszystko, moim zdaniem większa dramaturgia tu jest niepotrzebna. Wystarczy mi jak oni (Anakin i Obi-Wan) ze sobą rozmawiają i widać, co jest na rzeczy. Nie muszą ściskać bratać itp. Upadek Anakina jest bardzo autentyczny i naprawdę mocny, jak się weźmie uczucie straty matki i obsesyjna miłość do Padme. I paraliżujący go lęk. Niczego więcej nie potrzeba. A już na pewno nie braterstwa, czy rozbudowanej psychologi w stylu Stovera, która w takich przypadkach jest po prostu o kant rozbić.

2. Maul - po części mógłbym się zgodzić, ale jak czytam że TCW wynagradza fanom... to ręce mi opadają. Maul był ekstra kretynem na posyłki, nie ma miejsca dla niego w II i III Epizodzie i w sumie dobrze, że go nie ma.

3. Jar-Jar - przepraszam a kto to? Chyba, że o Jar Jara chodzi . Ale jednocześnie Jar Jar i Darth Maul były najbardziej lubianymi postaciami wprowadzanymi w TPM, przede wszystkim widać to było w sprzedaży gadżetów. A że fani w średnim wieku go nie lubią to już ich problem. To nie był bohater dla nich.

4. Takiej bzdury, że Portmanowa trzyma poziom w tym filmie to ja nie słyszałem nigdzie... Ona z Haydenem osiąga tam dno. Zresztą nie raz pisałem, że ona dobrą aktorką nie jest, za to jest bardzo podatną na wpływ reżysera. Besson świetnie ją poprowadził w Leonie Zawodowcu, gdzie jest fenomenalna, za Łabędzia nawet dostała Oskara. Natomiast jeśli ktoś mi chce powiedzieć, że ona jest dobrą aktorką to polecam film "Gdzie serce twoje" i Portmanową rodzącą w supermarkecie. Za rolę tę zasługuje na Malinę wszechczasów.... Natomiast wszyscy wiemy, że Lucasowi ciężko idzie prowadzenie aktorów. W scenach miłosnych to widać. Dwa i Hayden i Natalie mają po prostu braki w wiedzy filmowej. Lucas mógł im powiedzieć, że inspiruje się częściowo Casablancą pisząc AOTC, co poniekąd jest ciekawym pomysłem. Tylko, że aktorzy nawalili. Nawet te ciężkie dialogi mają odbicie w dialogach Ingrid Bergman i Humphreya Bogarta. Tylko, że Portman to nie Bergman, a Christensen to nie Bogart...

5. Znów mam wrażenie, że dawno temu (lub nieuważnie) oglądałeś ROTS - tam midichloriany odgrywają istotną rolę w kuszeniu Anakina. Nie zamierzam ich bronić, bo niezbyt mi się podobają. Natomiast w przeciwieństwie do Jar Jara (to jest właściwa pisownia), Lucas spokojnie do nich wraca. I jakoś nie ma ich w Mrocznym widmie też specjalnie tak dużo, są po prostu dziwne, ale są.

Ja na tych epizodach się wychowałem. Wiele osób je krytykuje. Grę aktorską. Efekty specjalne. Scenariusz. Wszystko. Dosłownie wszystko. Ja nie dostrzegam żadnych błędów. Może gra aktorska nie jest jakoś szczególnie pociągająca, ale zła też nie jest. Także krótko podsumowując wątek, nie widzę jakiś druzgocących błędów w epizodach 1-3. Niech Moc będzie z Wami.

1. Brak Hana Solo
Nie mam na myśli samego Hana Solo, ale postaci w stylu Hana Solo labo chociaż Lando. Kogoś spoza tego "Jedi biznesu", zwykła istoty bez mocy, o własnym zdaniu, celach niekoniecznie zbieżnych z głównymi bohaterami, wplątana w całą aferę przez przypadek, nieco dwuznacznej postawy moralnej, zadziornym charakterze, zawadiaki który w głębi serca jest porządną osobą. Rozumiecie o co mi chodzi. Zamiast tego mamy pełno właściwie jednakowo myślących Jedi, mdłą Padme(gdy myślę o Lei, to stwierdzam że daleko padło jabłko od jabłoni), Anakina i Jar Jara.

2. Przesyt Bad Guyów
Jednym z głównych powodów, dla których trudno śledzić porządnie wczuć się w historię, jest ciągła zmiana głównych przeciwników. W oryginale mieliśmy Dartha Vadera, a w prequalach mamy ich w sumie 3(4 jeśli liczyć Jango Fetta) i za każdym razem gdy udaje się jakoś się do nich przyzwyczaić, zawsze zostają błyskawicznie usunięci. W efekcie czego, widzimy w nich nic więcej, jak tylko kolejnego przeciwnika do pokonania, aby przejść na kolejna planszę. To naprawdę wpływa negatywnie na odbiór historii w seriach przygodowych, kiedy brakuje wyrazistego przeciwnika, czy też wyzwania które bohaterowie muszą pokonać.

3. Cholerny nadmiar CGI
Wiadomo że czasy się zmieniają. Dostęp do nowoczesnej technologii, sprawia że proces tworzenia efektów specjalnych już znacznie łatwiejszy i nie ma niczego złego, w jego używaniu. Problem pojawia się jednak, kiedy się go nadużywa. Tak jest i w prequelach. Wszędzie go pełno, zarówno w normalnych scenach, scenach batalistycznych, pojedynkach na miecze(Yoda vs Dooku) oraz w tych kosmicznych. Lucas zapomniał że efekty powinny być używane tylko w niektórych, ważnych scenach, a nie wszędzie tam gdzie się tylko da. W efekcie często mamy coś na wzór przerywników z jakieś gry, zamiast porządnie wyglądającego filmu. A nawet gorzej, bo w wielu przypadkach postacie wcale nie reagują przekonująco na otoczenie, anie nawet nie interpretują z nimi. Dodatkowo w większości przypadkach CGI wygląda po prostu słabo. Porównajmy sobie Yode z I i pozostałych dwóch części. Do licha kukiełkowy Yoda z oryginalnej trylogii wygląda bardziej realistycznie niż wygenerowany komputerowo.

4. Brak wyjaśnień i liczne głupotki
Stara trylogia też ma wady, ale posiada też liczne zalety które sprawiają że nie psują wrażenia z oglądania. W porównaniu do oryginalnej trylogii, prequele wydają się zupełnie nie przejmować wyjaśnieniem kilku ważnych aspektów i niekiedy idą po prostu na łatwiznę, czyniąc wiele scen głupawymi. Kilka przykładów: dlaczego Jar Jar nagle uzyskał taką charyzmę, ze wszyscy senatorowie poparli jego projekt? jak to właściwie było z tym całym Sifo-Dyasem? Valorum naprawdę zasługiwał aby go odwołać że stanowiska? kim jest ten cały Zgrywus czy jak tam temu generałowi? po co zabraliście Anakina na misję odbicia pałacu? po co w ogóle zabraliście go na Naboo na wojnę? Prequel naprawdę cierpi na spoistości i logice jako samodzielny produkt, i bez głębszego wejścia w EU, masa rzeczy będzie niejasnych.

5. Romans Padme i Anakina
Nie będę tu się rozpisywał. Powiem krótko: nie ma chemii. A dialogi o ich miłości są zwyczajnie kiepskie.

6. Darth Vader aka arogancki dupek
O mocy wyzwolona. Jak można było tak schrzanić jednego z ikonicznych bad guyów w historii. Jak można było zmienić go, w aroganckiego, irytującego, egocentrycznego, nadętego, dupkowatego, gnojka(kiepsko granego), użalającego się nad sobą, w dodatku z tendencją do pojękiwania przy każdej okazji, nawet po włożeniu zbroi ("Noooo"). Nie wspominając że cały jego proces przejścia na ciemna stronę, jest cholernie niesatysfakcjonujący, za szybki, pozbawiony większej głębi. Powiem szczerze, żałuje że miałem okazje poznać Vadera sprzed jego upadku.

7. R-D2 i C3PO są zbędni
Żeby było jasne, lubię te postaci. Ale czy tylko Ja mam wrażenie że dodani zostali do tego filmu praktycznie na silę? C3PO nie odgrywa praktycznie żadnej roli, a RD2 też nie odgrywa aż tak istotniej roli, a sceny z ich udziałem to zapychacze które można byłoby wykorzystać w inny sposób. Przy okazji, wyjaśni mi ktoś jak to jest że R2-D2 może latać w prequelach, a w oryginalnej trylogii już nie?

Trylogia prequeli jest tak beznadziejna, że czas na REBOOT z prawdziwego zdarzenia.

No trochę tych błędów było.
Po pierwsze, oczywiście drewniany reżyser. Z całym szacunkiem dla Lucasa, ale nie było to jego świętym obowiązkiem aby kręcić drugą i jednocześnie ostatnią trylogię. On wtedy mawiał ,,Zacząłem to, teraz muszę to zakończyć" czy jakoś tak, ale tak czy siak o to mu chodziło. Moim zdaniem on się za bardzo przejął tymi filmami, uważał że wszystko spoczywa na jego barkach, reżyseria, scenariusz, dobór aktorów, dobór efektów specjalnych. Podczas gdy moim zdaniem mógł spokojnie dopatrywać trylogii zza biórka scenarzysty, bo akurat w scenariuszu problemu nie ma, był dobry tyle że źle go przelano na taśmę filmową.
Po drugie, drewniani aktorzy, a jakże by inaczej. Bardzo daleko Christensenowi i Portman do talentu Forda i Fisher, wątki miłosne wątki w wykonaniu tych par diametralnie się od siebie różnią. W Starej Trylogii wątek miłosny jest wątkiem komediowym, przynajmniej z początku, natomiast w Prequelach to każdy wie, tragedia. Anakin cytujący jakieś wzruszające teksty, jest tak żałosny, że kiedy to oglądam, najchętniej schowałbym się pod stół, szczególnie kiedy nie oglądam tego sam.
Po trzecie humor, wątek komediowy, który w prequelach przejawia się w postaci Jar Jara, głupich droidów bojowych i pary legendarnych droidów C3PO i R2-D2 którzy wypadli o wiele gorzej niż w ST. Humor w prequelach jest równie żałosny co wątek miłosny, tak że zamiast wywoływać u widza umiarkowany atak śmiechu, wywołuje co najwyżej uśmiech politowania.
A czwartym błędem jest oczywiście blue screen, który jest obecny wszędzie i przez który wszystko się w tych filmach świeci i błyszczy, a co przynajmniej dla moich oczu jest bardzo drażniące.
I to chyba tyle. Jedyną rzeczą jest dla mnie bezbłędną jest muzyka, wiadomo starego, dobrego Williamsa nikt nie zastąpi.

Wg mnie prequele nie były aż tak złe jak chce tego większość fanów. Fakt że aby zrozumieć do końca niektóre rzeczy trzeba zapoznać się z innymi źródłami jak np. książki ale nawet "okrojona" filmowa wersja broni się sama. A co do Twojej listy:

5. Brak scen pokazujących przyjaźń Anakina z Obi-Wanem - oprócz tych kilku scen o których wspominałeś, jest jeszcze jedna bardzo ważna o której zapomniałeś. Kiedy Anakin zabił Dooku od razu sprawdził co z Kenobim, a później mimo protestów Kanclerza ratował go niosąc go na plecach - chyba ciężko o większy dowód przyjaźni niż ratowanie kogoś z narażeniem swojego życia. Co więcej to nie było tak że po jednym zdaniu Palpatine`a Skywalker zmienił swoje uczucia co do Kenobiego o 180 stopni. Na tą zmianę składało się kilka czynników (wspomniane w książce - Zdradziecka Delegacja 2000 która miała kontakty z Jedi, zauważanie Kenobiego wychodzącego rano z apartamentu Padme) zlecenie Anakinowi misji szpiegowania Kanclerza, nie bronienie go przed Radą kiedy odmówili mu tytułu Mistrza, wyczucie obecności Kenobiego w mieszkaniu Padme - może odrobinka zwykłej ludzkiej zazdrości no i w końcu widok Obi-Wana na statku na Mustafar "Liar, you`re with him, you brought him here to kill me".

4. Głównym złym wszystkich trzech filmów jest Sidious. A jak już miałbym zdecydować się na któregoś z pomagierów Sidiousa aby był przez wszystkie 3 filmy, bez wahania wybrałbym Dooku. Maul to tylko dobrze wyszkolony zabójca, daleko mu do Dooku czy Vadera z OT. Dlatego uważam, że żaden potencjał Maula nie został zmarnowany, ponieważ Maul takiego potencjału nie posiadał.

3. Jar Jar - Fakt że poziom humoru scen z Binksem jest dużo niższy, ale bądźmy szczerzy, oczekiwania większości widzów na początku XXI w. są dużo niższe niż w latach 80. ubiegłego wieku. Niestety świat głupieje i dlatego w filmach pojawiają się żarty o "wiatrach" i "gaga".

2. Wątek miłosny a AOTC - nie mam pojęcia dlaczego uważasz że tylko Christensen był zły, jak dla mnie Natalka również się nie popisała w tych scenach, no ale czego oczekiwać po takich dialogach... Fakt że romans w AOTC do pięt nie dorasta temu między Hanem a Leią, z drugiej jednak strony może właśnie w tym szaleństwie jest metoda. W OT mamy pokazany romans między szmuglerem - zabawnym, pewnym siebie aroganckim i mającym spore doświadczenie z kobietami łajdaku a młodą księżniczką która chce być niezależna i broni się przed tym rękami i nogami. W prequelach mamy miłość między młodą dziewczyną która jako nastolatka była królową Naboo a młodym chłopakiem który całe nastoletnie życie spędził w Zakonie w którym miłość była zabroniona i była wręcz tematem tabu. Chyba oczywistym jest że takie osoby będą miały troszeczkę mniejsze pojęcie o miłości czy flircie niż taki Han Solo, w związku z tym takie "kiepskie" pokaznie wątku miłosnego miałoby jakiś sens.

1. Midichloriany - kwestia gustu, mi osobiście aż tak bardzo nie przeszkadzają.

Co do niewykorzystania potencjału Maula, nie zgodzę się, jak dla mnie akurat na postać w EU też nie prezentowała się zbyt interesująco. W sumie najlepiej zostało to pokazane w Plagueisie - dzieciak szkolony od małego na zabójcę i gościa od czarnej roboty, nie prawdziwego ucznia Sithów. We wszystkich książkach z jego udziałem, które miałam okazję przeczytać (Maska kłamstw, Łowca z mroku i Sabotażysta) jego obraz jest względnie spójny - pewny siebie, ale fanatycznie oddany swemu mistrzowi, do tego pozbawiony kompletnie osobowości. Sam pomysł mi nie przeszkadza, pod kątem budowy postaci i pokazania kunsztu Palpiego sprawdza się bardzo dobrze, ale większej roli niż dostał bym mu nie dała.

Co innego Dooku - ta postać ma zdecydowanie większy potencjał i pod tym kątem się zgodzę, że o ile zrobienie z Maula przewijającego się w tle siepacza do zarąbania nie przeszkadza, nie rozwiniecie postaci Hrabiego to już spory błąd. Można było w ciekawy sposób przedstawić tą postać, rozwinąć motywy jej postępowania, to jak nie tak głupie na początku idee zostały mistrzowsko zmanipulowane przez Sidiousa itp.

A co do reszty z grubsza się zgadzam. Najbardziej boli mnie to, że samo tło NT jest zarysowane naprawdę świetnie, ale w pełni można to docenić dopiero po poczytaniu książek z tego okresu. Idea konfliktu ekonomicznego wokół stref wolnego handlu, skorumpowany senat i Palpatine pociągający za sznurki, do tego skostniali, uciekający przed rzeczywistością i nie do końca potrafiący poradzić sobie z sytuacją Jedi. A jednak to, co na papierze wyglądało naprawdę bardzo dobrze (IMHO dużo ciekawiej niż typowy motyw szlachetni Rebelianci walczący ze złym Imperium, który mimo nieco sztampowego charakteru został zrealizowany o niebo lepiej i bardziej pomysłowo), w praktyce w sporym stopniu zmarnowano.

- za dużo niepotrzebnego efekciarstwa, scen walki, a za mało dobrych dialogów i budowania ciekawych postaci i relacji między nimi.

- postacie są płytkie i nudne. O Padme trudno cokolwiek powiedzieć, jest żoną Anakina i matką bohaterów Galaktyki i tyle. I ma dobry charakter. I tyle, nie poznajemy jej jako osoby. Qui-Gon jest tak samo nudny, a jego działania są bez sensu. Obi-Wan trochę się broni, ale tutaj też zabrakło lepszego rozbudowania jego postaci.

- głupkowaty Jar Jar

- słyszymy, że postaci mają ze sobą jakąś relację (przyjaźń Anakina i Obiego albo przyjaźń Anakina i Palpiego), ale zupełnie tego na ekranie nie widać.

- walki na miecze są z jednej strony fajnie zrobione, artystycznie, ale emocji nie ma w tym żadnych. Wolę tak, jak to było w OT lub TFA, mało walk, mało kto ma miecz, walczący nawet słabo się pojedynkują pod względem technicznym, ale zawsze wiąże się to z ogromną ilością emocji, walki są tam naprawdę częścią historii.

- bezsensownie pokazane intrygi polityczne. Niedawno powtórzyłam prequele i nadal nie wiem, czemu kupcy blokowali Naboo i czemu to miało wywołać mega kryzys w całej galaktyce, czemu Palpie był nie do ruszenia, czemu Jedi kazali go szpiegować Anakinowi, choć bali się, że to go wtrąci w CSM itd.

- mało się dowiedzieliśmy o Jedi. Choć może i dobrze, zważywszy na midichloriany i na to, że Jedi to w gruncie rzeczy przemądrzali egoiści.

Ogólnie, zmarnowany potencjał.

W sumie można by podobny temat o TFA założyć.

Dla mnie największym błędem był brak efektu wchodzenia w nadprzestrzeń. Te gwiazdy zmieniające się w linie to znak rozpoznawczy Star Wars. Jak mogli o tym zapomnieć? Najgorsze, że nawet w Wojnach Klonów ten efekt się pojawia (tutaj Filoni dał radę). Znam krytykę Pana Plinketta i sam mógłbym jeszcze to i owo dorzucić. Jednak dla mnie jest to podstawowy błąd, który powinni naprawić zaraz po Mrocznym Widmie.

Dla sporej rzeszy fanów SW i niektórych gości z Disneya (jak słyszałam) największą wadą prequeli jest chyba to, że powstały - ewentualnie, że powstały jako filmy "aktorskie" vel fabularne a nie jako średniej jakości animacje. Bo wtedy, i tylko wtedy TFA w oczach tych miłośników sagi, do których pisząca te słowa się zalicza nie byłoby słodko-gorzkim rozczarowaniem.
Prequele zalewają efektami świetlo-wizualnymi/feerią barw i dźwięków... po której OT i TFA są jakoś tak z lekka ubogie. O ile jako "wychowana" na OT jestem w stanie ją zaakceptować (w wersji specjalnej ) to TFA - oby na razie - jakoś mi nie leży. W ramach gdybania mogę co najwyżej spróbować wyobrazić sobie prequele w klimacie OT lub OT w klimacie (wizualnym ) prequeli. Cóż, prequele w klimacie wizualnym OT nie byłyby takie złe, tylko mniej kolorowe, OT w klimacie prequeli mogłoby zyskać sceny iście monumentalne + więcej dynamiki.
Odnośnie samej fabuły: zmiany aż się proszą o wprowadzenie, w obu trylogiach - przede wszystkim dla poprawienia spójności obu trylogii. Skoro w tym temacie czepiamy się błędów prequeli to przeprowadzając korektę midichloriany zostawiłabym jedynie jako wyznacznik poziomu wrażliwości na Moc albo wyrzuciłabym zupełnie, wątek Anakina jako Wybrańca przerobiłabym, wyrzucając absolutnie pomysł a`la "z ducha poczęcie" - już lepszym rozwiązaniem byłaby dziura w pamięci Shmi (wymazana pamięć) albo taktowne ucięcie kwestii w stylu "ojciec nie żyje". Jar Jar może zostać, ale nie w wydaniu głupawego fajtłapy a w nieco poważniejszej wersji; wątkowi miłości Anakina i Padme też przydałaby się korekta (może wtedy i gra aktorska byłaby lepsza) podobnie jak naświetlenie "niedopasowania" Anakina do zasad i wymagań Zakonu Jedi. Zaś w kontekście OT cięty język i złośliwy uśmieszek po ojcu dziedziczyłaby Leia a Luke odziedziczyłby wyraźne cechy charakteru Padme. Natomiast Palpatine jest jednak ciut lepszy w wersji prequeli (większe doświadczenie? ) Przydałaby się również jakaś sugestia,że jednak nie wszystkie klony wykonały Rozkaz 66 (albo kompletnie kasujemy REBELS )Oczywiście to tylko wierzchołek góry lodowej
A same prequele? oh, come on, nie są w końcu takie najgorsze...

Fakt, że w ogóle powstały.

Zgodzę się, że Oryginalna Trylogia ma w sobie ten czar, to dziecięce uczucie że każdy z nas może władać Mocą, walka dobra ze złem w najczystszej postaci oraz postacie bardziej przyjacielskie. To jest ta magia pierwotnych wersji filmów, która teraz jest powielana przy TFA i innych materiałach (Rebels, Battlefront) - także Prequele nic nie zaprzepaściły.

Jednak jeżeli chcielibyśmy zagłębić się w uniwersum, poznać wszystko od strony bardziej ,,logicznej" (bez koneksji Mocy, decyzje ludzi oraz społeczność Galaktyki), to Epizody I-III robią to, moim zdaniem, wyśmienicie. Mamy Senat, problemy związane z polityką, historię upadku Zakonu Jedi, mamy pokazane planety-domy milionów istot. Poznajemy intrygę Palpatine`a (nie jest po prostu symbolem całego zła, które pojawiło się niczym smok w bajce i należy go pokonać) który pokazuje swoją potęgę nie tylko rażąc Luke`a błyskawicami. No i historia Vadera jest wiarygodna, taka bardziej ,,realistyczna" bym powiedział.

Myślę więc, że dla każdego coś dobrego.

Włosy Obi-Wana i Qui-Gon Jinna w TPM- tragedia. Wszyscy byli zajęci Amidalą i Maulem, więc charakteryzację Jedi, robiły (chyba) dzieci Lucasa. Tak nieudolnie przyklejanych włosów, to nigdy wcześniej nie widzałem. Na DVD (oglądany z dużej odległości, na małym tv) Qui-Gon- jakoś się bronił, ale "era HD" i dostępność dużych ekranów, okazały się tutaj bezlitosne.