Szkoda, że dłuższego tytułu nie ma.

Fajnie.. a ja nie mam jeszcze tomów 2. i 3.

..., ale wpierw muszę kupić trzeci tom.

już wolę zapomnieć bo nie mam zamiaru łazić po antykwariatach, ale muszę znaleźć 3 część, żeby większych zaległości nie było Nie mogę się doczekać "Masks" ;]

Nie kupię tak samo jak nie kupiłem poprzednich trzech tomów

http://www.swiatkomiksu.pl/gfx/ksk/userfiles/_public/komiksy/star_wars/rycerze/zaslepieni/sw_rycerze_4_cov.jpg

Co prawda nie nabyłem jeszcze 2 i 3 ale 2 powinienem miec za tydzień w sobotę, a 4 na pewno nabędę. Okładka mi sie podoba.

Egmont podał dokładną zapowiedź czwartego tomu KOTORa.

Rycerze Starej Republiki tom #4: Zaślepieni nienawiścią, Rycerze cierpienia

Uciekający padawan Zayne Carrick – fałszywie oskarżony o zabójstwo innych uczniów Jedi – nigdy nie miał szczęścia.
Bogaty przemysłowiec, chcący umocnić pozycję ojczystej planety, zleca skonstruowanie broni, która zagraża bezpieczeństwu całej Republiki... Kluczową rolę w projekcie odgrywa przyjaciel Zayne'a, szalony geniusz Camper!
Gdy na Taris napadają wojowniczy Mandalorianie, Zayne wraca, by pomóc w obronie planety, lecz zostaje oskarżony o doprowadzenie do inwazji. Co gorsza, staje się sojusznikiem pewnej Jedi, której bardziej zależy na jego śmierci niż na ratowaniu planety.
Na domiar złego jedyna dziewczyna, z którą Zayne'a kiedykolwiek coś łączyło, wierzy oficjalnej propagandzie i uważa go za mordercę. Chce go zabić, by pomścić śmierć swojego brata!
Zbiorcze wydanie składa się z dwóch historii pierwotnie wydanych w zeszytach Knights of the Old Republic # 19-24 przez Dark Horse Comics.
Scenariusz John Jackson Miller, rysunki Bong Dazo i Dustin Weaver, okładka Colin Wilson, kolory Michael Atiyeh, tusz Dan Parsons.
Premiera: 8 listopada.

Okładka i przykładowe plansze - /news.php?12630,komiksy-star-wars-w-listopadzie-zapowiedz.html

zdaniem największy plus tego tpb to, że za miesiąc wyjdzie wektor xD .

na pewno kupię.

W poniedziałek lub wtorek pójdę wybrać 3-kę i odrazu zamówię sobie 4

R-E-W-E-L-A-C-J-A!!!

Tymi oto słowy zaczynam ninejszą reckę . Bo czy można zacząć inaczej, kiedy oprócz wspaniałej zawartości w środku, można stwierdzić, iż seria ta nie obniża lotu, lecz trzyma go na równym - niezwykle wysokim poziomie? Zaślepieni nienawiścią & Rycerze cierpienia, potwierdzają, że warto wydawać te niecałe 40 zł.

Fabuła.

Tom IV jest podzielony na dwie części. Pierwsza - Zaślepieni nienawiścią, to kontynuacja wydarzeń z tomu poprzedniego. Odbywa się swoisty targ, który Adasca chce przekuć na osobisty sukces. W wyniku ogromnych zawirowań z targu nic nie wychodzi. Ta część jest niezwykle ważna dla czytelnika, gdyż ukazuje nam pogłębiające się różnice wśród Jedi. Rewanżysta Squint i Lucien, to oni w zdawkoych komentarzach są zapowiedzią nieuchronnych zawirowań w Zakonie. Mandalor, to inna bajka. To uosobienie starej siły w nowym wydaniu. Jemu nie zależy na bezzasadnych znisczeniach. Wojna ma stać się drogą do ładu wg. Mando. Rohlan wydaje się być graczem lubiącym operować z cienia . Jako gracz wydaje się mieć zawsze swojego asa w rękawie, którego użyje w dogodnym momencie. W tym całym polityczno - socjopatycznym galimatiasie jest oczywiście Zayne, Camper i Jarael. Camper by ratować Galaktykę, będzie zamierzał odkupić swoje grzechy, pozostawiając swoją młodą opiekunkę i stawiając ją na nowej drodze.

Widać w części I, że niektórzy będą starali się zarobić na wojnie, inni, tak jak Lucien, wciąż są zdeterminowani do realizacji planów. Tocząca się wojna nie będzie sprzyjała łatwej realizacji śmiałych planów, a jedynie będzie potęgować chaos.

Część druga - Rycerze cierpienia, dzieje się w trakcie inwazji Mandalorian na Taris. Tu Zayne i jego drużyna będą starać się dopomóc ruchowi oporu. Carrickowi przyjdzie w czasie tej współpracy pracować z Raaną Tey, która tak jak poprzednio Lucien, będzie starała się dokończyć masakrę. Zayne będzie także musiał się zmierzyć z nienawiścią do niego ze strony Shel - w której się podkochiwał. To oczywiście tylko jeszcze bardziej komplikuje jego sprawę.

Uczucia, one stanowią kanwę tej części, chociaż nie brak ich w poprzedniej. Niemal każdy - choć jest praktycznie sam - wykazuje ogromną potrzebę "drugiej połówki". Squint, Jarael, Zayne, Shel, a nawet (a może przede wszystkim) Lucien.

Całościowo daje się odnotować pewną tendencję. Zayne na każdym kroku udowadnia swoimi uczynkami, że nie jest tym za kogo ma go Lucien, czy też Raana. Przy bliższej znajomości przekonuje do siebie Onasiego, Gadona, no i Shel. Ukoronowaniem takiego postępowania jest jego pojedynek z Togrutanką. Znakomitym komntarzem są słowa Grypha, który mówi, że:początek spoilera "Dzieciak ratuje ludziom życie...Czy o tym wie czy nie. Czy na to zasługują, czy nie. Bez pytania...I bez zapłaty" koniec spoilera. A ja pod tymi słowami się podpisuję .

Rysunki.

Bong Dazo w większości przypadków daje radę, aczkolwiek nadmienię, że rysunki ze stron: 67, 70 - 72, wydają się słabsze od reszty. W drugiej części, mamy powrót do znamienitej formy ilustracji, znanej z poprzednich tomów. Niechcę napisać, że początek tomu, jest słabszy, lecz na pewno jakościowo odstaje od części drugiej. Może to kwastia tuszów?

Nie przychodzi mi nic innego jak wycenić tom IV 10/10. Przede wszystkim za wspaniałą fabułę - chyba najlepszą do tej pory jakie ukazały się w KotORze. Mam nadzieję, że Egmont utrzyma swoją strategię, dość częstego wydawania tej serii, bo jest po prostu genialna .

no i kolejny kotor przeczytany. i muszę powiedzieć, że ten tom mnie pozytywnie zaskoczył. dobre tłumaczenie i fabuła, ale obrazki słabe ( wolę jak ching rysuje ). jak dla mnie to na razie najlepszy tom ( razem z flashpoint). ocena 8/10

kotory:
I miejsce- tomy 2,4
II miejsce- tom 1
III miejsce- tom 3

...temat jest już tak długi, a tu żadnych wyliczeń jak bardzo opłaca się kupować pięknie wydane, z dobrym tłumaczeniem, komiksy Egmontu gdyż wychodzi zaledwie 6,50 zł za jeden zeszyt komiksu!!! A jesli kupić na empik. com to nawet mniej, ewentualnie można w merlinie w kilka osób to wtedy będzie wysyłka gratis!!! A Kotor wymiata!!!

A tak poważnie. Tom mi się bardzo, bardzo podobał. W sumie nie ma się co produkować więcej.

ps. Kupuję wszystkie serie Egmontu. Wszystkie mi się podobają. Po IV tomie Kotor utrzymuje 1-sze miejsce, ale bardzo się cieszę że zbliża się powrót Legacy i Dark Times.

Zdecydowanie najsłabszy z obecnie wydanych albumów. Rysunki jakieś takie byle jakie, ciągle zmieniający się rysownik albo styl rysowania.
Fabuła nudnawa trochę. Jedyny push dla akcji pod koniec, gdy mamy walkę mistrzyni Tey i Carricka. W pewnym momencie Jarael miała cycki, więc to na plus. Trochę walki, zdecydowanie więcej nawiązań do KotOR I. Jako, że ten numer najmniej mi się spodobał, wystawiam 6/10.

A raczej aukcja, to chętni do nabycia Exogorthów nieźle się licytują. Na skutek tego otrzymaliśmy niezłą mieszankę firmową Zayne, Jarael, Camper, Squint, Karath, Rohlan, Lucien, Carth Onasi, Mandalor Ostateczny i oczywiście kapitalny Adasca w jednym miejscu. A potem jeszcze paru kolejnych znajomków

Przynajmniej w pierwszym komiksie, który jest naprawdę świetny. Lord Adasca jest o tyle ciekawy, że kierują nim ciekawe motywy: coś na kształt patriotyzmu. Gotów jest handlować niszczycielską bronią niszczącą wszystkich i wszystko, byle tylko uchować Arkanię od wojny, a także zrobić z planety gracza na skalę galaktyczną. Niestety, historia ma 2 wady: pierwsza to zniszczenie Adasci przez zrobienie z niego rasisty. Nagle się okazało, że gardzi tzw. Odpryskami. Naprawdę szkoda, bo w poprzedniej części uchodził za inteligentnego gościa. Poza tym elementy fabularne są stałe: Lucien dalej chce zabić Zayne`a, Squinta i Rewanżystów traktuje się jak szalonych krewnych, Zayne i paczka znów mają kłopoty itp.
Drugą znaczącą wadą są rysunki: są po prostu tragiczne. Niektóre postacie wyglądają jak małe dzieci, jak Ejee, a lucien i Adasca wyglądają jak bracia bliźniacy. Ogólnie robi to też paskudne wrażenie. Za "Zaślepieni nienawiścią" mogę dać 8/10

Kolejna część, "Rycerze cierpienia", to przede wszystkim konfrontacja Zayne`a Carricka i Raany Tey. Trzeba przyznać, że kończy się w nieprzewidywalny sposób. Poza tym mamy wojnę o Taris z Mandalorianami, uliczny gang, który przyłącza się do ruchu oporu, niejakiego Cassusa Fetta(krewniak Janga i Boby?) oraz dawną ukochaną Zayne`a, znaną z pierwszego tomu. Tutaj raczej jako wrogowie, ale nie do końca jednak. Świetna, choć dziwna jest końcówka, gdzie Zayne poznaje imię Kryndy. Choć raczej kluczowe powinno być tutaj poznanie imienia Haazena, a nie Kryndy, ale wybór autorów.
Intrygujący był też obrazek u góry na ostatniej stronie: Lucien i Q`Anilia szykujący się do snu...razem? Kolejny element fabularny?
Niestety, i tutaj wadami są rysunki: z jednej strony nie są złe, z drugiej Zayne znowu nie przypomina Zayne`a. Poza tym, do tak ważnego wydarzenia, jak walka na śmierć i życia Carricka i Tey, powinien być zaangażowany Ching, a nie Weaver. 9/10 bo za te rysunki trzeba obniżyć.

W sumie za całość też mogę dać 9, bo dobrze się czytało, no i ładnie wydane.

Jest tutaj: http://komiks.bestiariusz.pl/komiksy/recenzje/1312/nie-kazdy-chce-byc-bohaterem
Zaprasza goraco do lektury i komentowania - to dla mnie wazne (najlepiej na stronie )

Nadrabiania komiksowych zaległości ciąg dalszy i tym razem przyszło na 4. tom RSR. Lektura była to bardzo przednia ale przejdźmy do rzeczy.

Zaślepieni nienawiścią.
Mimo iż historia w moim odczuciu była zbędna to spokojnie można ją było przeczytać nawet z przyjemnością. Szkoda głównie Lorda Adasci, z którego autorzy zrobili typowego bad guya a szkoda gdyż w poprzednim tomie był bardziej szarą postacią a przez to i ciekawszą. Oprócz tego mamy miszmasz losów wszystkich głównych bohaterów gdzie każdy z nich dostał po trochę uwagi ale z grubsza wyszło to trochę po łebkach. Po raz kolejny niestety mamy innego rysownika, którego styl tym razem przypomina komiks superbohaterski, i choć nie jest specjalnie zły to jednak wolę zdecydowanie Briana Chinga. 7/10

Rycerze Cierpienia.
Zdecydowanie jedna z lepszych miniserii. Powrót na Taris, powrót do głównego wątku morderstwa padawanów i rozstrzygnięcie sprwa pomiędzy Zayne`m a Raaną Tey. To co najbardziej w tym komiksie mi się podobało to pokazanie że wspólny cel jednoczy nawet największych wrogów jednak nie zapominają oni o swoich podstawowych zadaniach. Akcja goni ostro po przodu i wyczuć już można klimat znany z gier. I to jest bardzo fajne a poparte świetnymi rysunkami ( choć Zayne znów wygląda inaczej ale nie będę się już powtarzał )daje naprawdę świetny efekt. Zagadki zaczynają powoli się rozwiązywać co może oznaczać kluczowe momenty serii. I być może szykuję się nam trójkąt miłosny ?
9/10

Średnia wychodzi 8/10 i myślę że to sprawiedliwa ocena. Trzeba uzbroić się w cierpliwość i czekać na kolejne tomy

No to na jakiś czas przerwa z KotORami, dopóki nie zaopatrzę się w kolejną partię komiksów.

A 4. tom? Pół na pół, bo oba komiksy zdecydowanie odbiegają od siebie poziomem.


Zaślepieni nienawiścią - kontynuacja wątku Arkanii, który tak jak w tomie poprzednim, trochę się dłużył. Może te negocjacje dwóch - a nawet trzech - stron były trochę lepsze niż spacery Adaski i Jarael po statku, ale to nadal było zbyt długie odejście od głównego wątku. Rysunki ładne, fabuła niezła, ale największa zaleta komiksu to to, że już go skończyłem


Rycerze cierpienia - a tutaj nie mam już żadnych zastrzeżeń. Powrót na Taris, wojna w pełni, do tego kolejne postacie z gry w osobach Gadona, Brejika, Zaerdry, Mission i Griffa. Czytając zastanawiałem się, co najbardziej lubiłem i lubię podczas grania w KotORa. I wyszło mi na to, że jest to właśnie Taris To chyba najbardziej klimatyczny dla mnie fragment pierwszej części gry - te kanały, Dolne Miasto, Podmiasto.... ehh, to był zdecydowanie najfajniejszy punkt KotORa. A teraz mogłem zobaczyć sobie to miejsce od innej strony, ale w równie mocnej - a może i mocniejszej - wersji.


Pierwszy komiks trochę obniża ocenę, więc za ten tom będzie "tylko" 9/10.