No może nie wczoraj, ale W dzieciństwie lubiłem horrory klasy B, Tremorsy wbiły mi się w pamięc, a że ostatnio ściągam stare, klasyki słabego kina ...
Zadupie Ameryki, gruba hillbillys broni się w miasteczku przed grasującymi w okolicy wielkimi robalami, wyłażącymi spod ziemi. Jedynym sposobem obrony, jest nie wydawanie dźwięków, ani nie poruszanie się, gdyż czują one wibracje. I w sumie wszystko wiadomo Kupa śmiechu, a kontynuacje jeszcze zabawniejsze. Tym bardziej, że w 2 i 3 części, dowiadujemy się o nowych stadiach ewolucji Graboidów 4 juz na dysku, jeszcze nie oglądałem, ale jest ona prequelem, dziejącym się w czasach dzikiego zachodu, i jest już podobno totalną parodią serii... i dobrze, bo trójka wykorzystała potencjał na maxa.

Gada się ostatnio coś o piątce, czy tam o remake`u, ale sam nie wiem, czy jest sens.

Dwa filmy zbiorczo na dobranoc.

Prorok
BAFTA, Grand Prix i w ogóle.
Poszedłem, bo trzeba być otwartym na każde kino chociaż czas seansu był paskudny.
No i niestety sprawdziły się moje obawy, bo o ile historia jest nawet ciekawa to można by ją spokojnie skrócić przynajmniej o 20 minut.
Historia Araba Malika jest świetnym przykładem na to co dzieje się obecnie w Europie. Na świetnym przykładzie Francji.
Rozpasany socjalem kraj (cele większe niż niektóre pokoje w polskim mieszkalnictwie + dvd z telewizorem) zatraca nawet własny bandytyzm (Korsyka) na rzecz muzułmanów i czernuchów różnej maści.

I mnie osobiście to rzuciło się w oczy, a nie jakieś tam wyznaniowe, muzułmańskie rozterki o tożsamości. I standardowa przemiana z popychadła na gangusa.

Oczywiście scena z żyletką jest mocna, ale niepotrzebna. Wolałem `zwierzęta na drodze`
Dobre kino, ale nie warte tych nagród.

Daję 3.5/5


Toy Story 3
Właściwie nie widziałem po co na to idę. Kolejne odpalane edycje kolejnych animacji nudzą, nawet Sthur wypowiadał się ostatnio z męką o dubbingu osła.

Ale pamiętałem, że mając 11 lat chyba zachwyciłem się komputerową nowinką. Chyba, bo taki smak został mi w głowie choć pewnie wtedy nie za bardzo kumałem różnicę pomiędzy standardową animacją. Czy jakoś tak.

Drugiej części z kolei w ogóle nie pamiętam, ale tak czy siak poszedłem.

Ooou.

Film mnie zniszczył mimo że to part #3
Po prostu w tych zabawkach jest jakaś siła, która... nie wiem. Dawno nie byłem na filmie, który jest jednocześnie nostalgiczny, do śmiechu i prawdziwie zakręci łezkę w oku.

Oczywiście polski dubbing nie jest jakiś wyjątkowy więc specjalnie ściągłem jeszcze wersję oryginalną.
Duet Hanks-Allen jest po prostu bezcenny, Michael Keaton jako Ken miażdży, niszczy i owni na całego. Każdy jego dialog z Barbie po prostu mnie zabijał.

Scena z Rexem w przedszkolu i chodźcie do tatusia oraz to co potem się działo utwierdzają mnie tylko w przekonaniu, że prezerwatywy powinny być dotowane przez państwo, a automaty z nimi stać na każdym rogu ulicy.

Lots-O`-Huggin` Bear i Ned Beatty - nowe wcielenie pedo
Whoopi Goldberg jako ośmiornica -

No i autentyczne łzy kiedy łączą się w łańcuch rąk przed spaleniem - powiem szczerze, że jakieś dziecko zaczęło płakać w kinie
o0
Gruba rzecz.

Daję 5/5, a bez znaku jakości tylko dlatego, że to jednak 3 część.
Ale i tak musicie pójść.

Wujek Dżordż strzelił sobie stopę oddając Pixara (co mnie zresztą nie dziwi), ale prawdziwy podziw to za to ile niesamowitych dzieł jest w stanie wydać ta stajnia
Toy Story
Finding Nemo
Ratatouille
i najlepsza animacja ever, przy której płaczę bez skrępowania czyli WALL-E

Coś niesamowitego.


Średnia sezonu 3.6

Pewnie wielu ten post rozśmieszy, ale wczoraj byłem w kinie z własnej nieprzymuszonej woli na Zaćmieniu i muszę powiedzieć, że jestem zadowolony. Całość została fajna nakręcona. Mamy fajne efekty i żywą ciekawą akcję. Dodatkowo na plus można zapisać teksty Charliego i Jacoba, niekiedy kupa śmiechu Na minus oczywiście postać Jacoba (nie lubię go od czasów przeczytania całej sagi ) oraz pobliskie dziewczęta, które przez większą część filmu wygłaszały do siebie swoje uwagi odnośnie bohaterów. Z ich komentarzy dowiedziałem się, że Jacob z nową grzywką jest zajebisty, Edward ma boską klatę, a Victoria to suka.

Ogólnie to było śmiesznie, film nie przynudzał i wcale nie jest tylko dla dziewczyn bo mamy na końcu piękną bitwę z nowo narodzonymi wampirami, a potem spotkanie z Volturi.

Ocena 8/10

Wbrew tytułowi nie udałem się do kina na jakiegoś ostrego pornola (btw w Polsce chyba nie ma `takich` kin?)

To fragment jedynego ciekawego dialogu z filmu Predators.
Sumiennie ostrzegam: mogą być grube spoilery, więc jeśli ktoś chce przeczytać opinię niech od razu poleci na pogrubiony finał

Zakładałem, że bardzo źle nie może być. Reżyseruje Nimród Antal, a produkuje Robert Rodriguez i Elizabeth Avellan.
Cały problem tkwi jednak w scenariuszu. Robili go niejacy Alex Litvak i Michael Finch, którzy przynajmniej wg Filmwebu nie mają nic innego w dorobku. Teoretycznie też opierali się podstawie bazowego skryptu Jima i Johna Thomasów (ludzie od pierwszych dwóch Predziów).

Co im wyszło? Ano jak dla mnie (a jestem fanem Predatorów, nawet bardziej niż kolonialnych marines ze smart gunem) straszna kaszana.

Ot mamy ekipę archetypów, którzy reprezentują wszelakiej maści twardzieli. Niestety stereotypowo i sztampowo.
Mamy więc Ruska - to oczywiście Specnaz.
Mamy Azjatę - to oczywiście Yakuza (jak w tym przypadku) albo Triady.
Mamy Południowca - to oczywiście jakiś kartel narkotykowy
Itd.
Itp.

I teraz ta cała zgraja włóczy się po dżungli obcej planety, na którą zostali przymusowo desantowani. Przyznaję, że odwrócenie motywu wędrówek Łowców do miejsc ciekawszych konfliktów na Ziemi jest niezłe. Po co samemu pakować się w awanturę, lepiej wybrać co lepszych wojaków i spuścić im manto na swoim terytorium.
O.K.

Niestety wykon tego jest stanowczo zbyt smutny. Totalnie brakuje napięcia, uczucia zagrożenia, dezorientacji. Mamy giwery to sobie poradzimy.
Więc ja od samego początku zacząłem robić zakłady kto przeżyje, a kto pierwszy odwali kitę. Oczywiście Brody jako główny bohater i Braga jako jedyna samica dadzą radę. Pierwszy miał odlecieć czernuch o najbardziej przekoksowym imieniu ever - Mahershalalhashbaz Ali (w myśl Strasznego Filmu chyba, że czarni nie przeżywają nigdy ), potem żółtek albo meks...

Jak się okazało Danny Trejo wziął za rolę najmniej, więc i najkrócej zagrał
Ale finałowy duet utrafiłem gdyby ktoś pytał.

No więc wesoła ekipa ni to stawia czoła, ni to ucieka przez dżunglę, poznając jej florę i faunę, powoli tracą kolejnych "twardzieli".
Oczywiście mógłbym się przyczepić do nudnych standardów jak nieskończona amunicja, strzelanie ze snipki jak z karabinu czy tachanie miniguna (tak wiem, też go lubię ale po pierwsze Ruscy maja swoje działko GShG, po drugie oddziały specjalne USA już dawno uznały taszczenie takiego monstrum za nieefektywne do starć naziemnych, więc Specnaz w Czeczenii...).
Mógłbym, ale płytkość scenariusza a przez to samej akcji w zupełności wystarcza. Jednym zdaniem - tej wersji brakuje tego czegoś. Nawet jak na film akcji.

Warto na chwilę zatrzymać się przy głównym bohaterze, czyli Adrienie Brody`m. Różne słuchy chodziły o tym, kto ma zagrać naczelnego najemnika. Wybrano "pianistę", który szczerze powiedziawszy warunkami fizycznymi daje radę (ten kaloryfer na brzuchu ) ale głosowo... nie wiem kto mu nakazał mówić tak ochryple, jakby po porcji napalmu, ale brzmi to komicznie.
Przynajmniej ja bawiłem się świetnie

A o czym to ja jeszcze nie wspomniałem? No przecież o Predatorsach
Pierwszego widzimy po ok. 40 minutach taśmy.
Przywiązanego do drzewa. Słabo, nie?

Polująca trójka daje radę, chociaż imo mają bardzo rozkalibrowane plasma cannony
Fauna na ich usługach wygląda nijako i ma takie samo zastosowanie.
A Black Super Predator? Wytrzymała bestia, ale specjalnie podziału wewnątrzgatunkowego nie da się odczuć.


Żeby tylko nie niszczyć tego filmu powiem, że po godzinie zaczyna się coś dziać. Coś sensownego.
Mamy genialne wejście Morf... o, przepraszam Laurence`a Fishburne`a Jego postać jest najlepszą z całego filmu, niestety tak jak pojawia się znienacka, tak szybko i efektownie znika. Wielka szkoda, obarczona do tego pewnym minusem.
Wg mnie za cloaking device odpowiada oprogramowanie zawarte w komputerku Predzia, a nie w jego masce. A takiego czegoś u Nolanda nie zauważyłem.

Mamy dwa świetne momenty w postaci gasnącej flary u dr Edwina, a w tle charakterystyczny klekot Predzia oraz chwili gdy uwolniony Łowca przywdziewa swoją maskę.

Druga część filmu zawiera również dwa świetne pojedynki:
Japończyk Hanzo vs. Predator (oczywiście żółtek musiał dostać sztampową katanę )
Predator vs. Black Super Predator

Niestety to wszystko to za mało żeby uratować nudny scenariusz i pierwszą połowę filmu. Mogło to się jeszcze udać w scenie finałowej, w której oddano hołd wersji z 1987.
Znaczy się Brody walczy na gołą klatę z BSP. Niestety próba nawiązania do klasyki rozczarowała.

A sam koniec, z nowymi spadochroniarzami, niestety zwiastuje nieunikniony sequel. Zupełnie niepotrzebny widzom, ale dla studia każdy dolar sie liczy.
Mogę się założyć, że dwójka będzie miała tytuł Predators: Next Season albo Predators: Escape...
Chociaż mogą się starać wyrobić na tym trylogię.
Przerażające.


Film mógłby byś świetny, gdyby powstał na bazie innego scenariusza. Wykańczanie drużyny w dżungli już było. Minigun też był. Czy naprawdę nie da się z tego tematu wycisnąć nic więcej?

Oceniam na 3/5 i tylko dlatego, że nie chcę bardzo popsuć sobie średniej.

A ta w obecnym sezonie spadła do 3.5


P.S.
Ten dobry dialog, a raczej cała scenka
Stans: Man let me tell you, if I get out of here... I`m going to do so much cocaine. I`m gonna rape so many bitches... Yeah, it`s after 5:00? Time to do some coke and rape some bitches. You know what I mean?
Edwin: Oh... yeah. 5pm? Bitch raping time.
Nikolai: You should stay away from him.
Edwin: Yyyeah.

obejrzałem "X-Men Geneza: Wolverine". Cóż, filmik całkiem przyzwoity. Aktorzy dobrze dobrani - niezła rola Schriebera jako Victora. Efekty specjalne niezłe, muzyka ujdzie, trochę smutna historia. Taa, wiem, że pewnie są błędy (nie znam tak dobrze historii Wolviego, nie bijcie ). Fajny film w każdym razie.

obejrzałem koreański film "The Host - Potwór". To historia współczesnej rodziny walczącej z potworem, który "urodził się" z wlania do rzeki materiałów trujących i który zaatakował miasto.
Potworek fajnie zrobiony dość, aktorstwo dobre, muzyka taka sobie. Film zawiera akcenty dramatyczne i komediowe.
Da się obejrzeć, całkiem interesujący, ale trwa dość długo, bo ok. 130 minut.

Jak już pisałem wyżej, miałem ostatnio ochotę pooglądać horrory klasy B, które ryły mi baniak w dzieciństwie. Po Tremorsach przyszedł czas na Crittersy Jest to coś w stylu Gremlinów, ale jednak dużo brutalniejsze. Takiem Gremlins na sterydach. Niestety, po latach film okazał się tak denny i głupi, że mimo fajnej podróży w czasy dziecinstwa, nie ogarnąłem już pozostąłych (trzech) filmów z serii.

Poza Crittersami, zassałem też Langoliery. Jest to film telewizyjny na podstawie opowiadania S.Kinga, niestety jest on dość słaby. Zresztą, ma tę samą przypadłość, co większość ekranizacji jego dzieł - dobry pomysł, słabe wykonanie. Zaczyna się jak 5 sezon Losta niemal W czasie lotu znika pewna grupka osób z samolotu. Ci, którzy pozostali, lądują w Bangor, a lotnisko i całę miasto jest opuszczone. Wydaje się, że na świecie nie ma nikogo poza nimi. Dodatkowo, z zachodu słychać narastający dźwięk, który budzi we wszystkich przerażenie. Nieznajomi muszą działać wspólnie, aby odnaleźć odpowiedzi na wszelkie pytania, i uratować życie, nim źródło dźwięku znajdzie się na tyle blisko, aby się przekonać, czy jest dla nich niebezpieczne...

A teraz na swoją kolej czeka oryginalny, czarno-biały King-Kong Oglądałem niedawno wersję z 2005, i mnie ponownie oczarowała, a wersji oryginalnej nie widziałem od dziecka

Ostatnio byłam w kinie na Prince of Persja. Bardzo mi się podobało,a najbardziej końcówka. A na DVD kupiłam sobie 2012. To był prawdziwy film katastroficzny. Te trzęsienia ziemii, tsunami i wybuchy wulkanów oraz oczywiście fabuła sprawiają że film jest pełen akcji.

Polecam oba filmy.

skończyłem oglądać "Trzy Królestwa", historyczny film w reżyserii Johna Woo (wersję 150-minutową). Akcja toczy się w 208 r. n.e. Ambitny generał Cao Cao pragnie spacyfikować sąsiednie królestwa. Ich władcy zawiązują sojusz.
Film jest epicki Sceny bitewne (szczególnie finałowa z wybuchającymi statkami i ogólnie ogniem ) robią duże wrażenie. Aktorzy grają bardzo dobrze, muzyka też jest udana. Ogólnie porządne kino historyczne, które polecam

-Iluzjonista z E.Nortonem,
Przyznam że to pierwszy film po "Podziemnym kręgu" (nawiasem także z Nortonem), który mnie tak oszukał. To jedno z tych dzieł, które oglądasz i dosyć szybko nabierasz takiego dobrze znanego przekonania "łeee, wiem co się zdarzy za chwilę". Za chwilę jednak dowiadujesz się, że zrobili cię w konia. początek spoilera W tym filmie cały czas dostajesz informacje, że magia istnieje, że Edward (bo tak nazywa się bohater, ot i zbieg okoliczności) czaruje i nie jest to iluzja, a jego zdolności sięgają aż po najtrudniejszą ze sztuk magicznych, nekromancję. Prawda jest jednak inna, mogłoby się wydawać, że bolesna, ale to wspaniałe uczucie zadziwienia przez film rekompensuje zawiedzioną, dziecinną nadzieję, że ten pan z bródką robi wielkie czary-mary. Jedyny mankament filmu, który rzuca się w oczy po pierwszym obejrzeniu to wygląd lekarza Iluzjonisty, różnica pomiędzy sceną na dworcu, a tą nad rzeką jest zbyt mała (przynajmniej dla mnie). koniec spoilera
Reasumując film (jak to mówi mój dobry znajomy) kapcie wyrywa.
Ocena: 9/10 (z czystym sumieniem i bez naciągania).

Pozostaje tylko pytanie, jakim cudem o tym filmie nie huczało? Bardzo duża część dennych produkcji amerykańskich jest tak reklamowana, że głowa boli od reklam w TV, plakatów na ulicy, bannerów w necie itp. O Iluzjoniście (z tego co pamiętam) słychać nie było. O co chodzi? Gawiedź za tępa żeby pojąć? Ja jestem tępy i zachwycam się zwykłym filmem na niedzielny wieczorek? Producent nie zauważył potencjału?

Długo zbierałem się do opisania Incepcji. Głownie z powodu takie, że liczyłem na jakiś jeszcze film w kinie. Ale nie wyszło.
Wielu ludzi mówi o tej produkcji, że jest epicka. Że Nolan przeszedł samego siebie, że czas w kinie po prostu znika. Że nowy Matrix, ba… o niebo lepszy od Wachowskich.
Ludzie nie przestają mnie zadziwiać jeśli chodzi o pokłady dobrego samopoczucia.

Długo zbierałem się do opisania Incepcji. Głownie z powodu takiego, że liczyłem na jakiś jeszcze film w kinie. Ale nie wyszło.

Wielu ludzi mówi o tej produkcji, że jest epicka. Że Nolan przeszedł samego siebie, że czas w kinie po prostu znika. Że nowy Matrix, ba… o niebo lepszy od Wachowskich.
Ludzie nie przestają mnie zadziwiać jeśli chodzi o pokłady dobrego samopoczucia.


Przyznaję – film zrealizowany jest świetnie pod względem technicznym. Moment rozpiżdżenia chińskiego domku albo francuskiej uliczki, ucieczka ulicami Mombasy czy akcja w hotelu – super.
Ale zejdźmy na ziemię z oczojebnych komputerów, zostawiając je biednym sierotom po Avatarze.

Samo sedno filmu miało być jak chyba w Diunie opisują – finta fintą w fincie. Czyli sen snem w śnie.
Miał być ale nie był. Dla mnie Incepcja to przerost formy nad... pomysłem. Bo ten był niezły i ja osobiście sam się zastanowiłem (zresztą kolejny raz) na swoimi nocnymi przeżyciami
Umysłu oczywiście.

Przerost dlatego, że gruncie rzeczy nie jest łatwo przedstawić ideę, którą wymyślił sobie Nolan. Architektura snów, wypełnianie treścią, kradzieże, wkładania... mimo dobrych chęci wyszła imo papka. Bełkotliwa papka.
Kino bowiem ma swój pewien schemat, historia musi być jakąś sensowną całością albo częścią całości, ale podana w przystępny sposób.
To, że widz po wyjściu z kina nie bardzo wie co się działo, nie jest zaletą. Jest wadą, wybitną wadą – przynajmniej dla mnie. I tak właśnie czułem się po wyjściu z sali. Jakby brakowało dobrego wstępu i równie dobrego zakończenia.

Zresztą odniosłem wrażenie, że nie tylko ja tak to odebrałem. Ale co tam inni... To chyba trzeci film Nolana w którym bawi się on naszym, szeroko rozumiany, umysłem.
Memento, Bezsenność, Incepcja.
Może pora zmienić tematykę i zrobić coś ala Prestiż? I przestać niszczyć uniwersum Batmana...

Ale nie, wracając do filmu powiem tylko że śnienie na sofach a Matrix i jego szpila w czaszkę... spodziewałem się czegoś bardziej oryginalnego. Zwłaszcza jeśli taszczymy ze sobą teczkę z usypiaczem, której zapominamy na samym końcu.

Poza tym czas wcale nie znika, bo film jest wydłużany na siłę. Przy skarbcu i zimowej twierdzy (dla mnie to już psychodela) poszedłem się odlać bez cienia żalu że coś stracę.

Tak więc historia wyszła do bani, ale plusowo się jeszcze plenery. Japonia, Francja, Afryka... zakładając że tak rzeczywiście było to bierze zazdrość. U nas 20 mln PLN marnuje się na gówno w 3D, a taki Almodovar robi swój filmik z Bandersaem w Hiszpanii za 10 mln. Euro.

No i czasami jeszcze muzyka. I Ken Watanabe. I niezmiernie komiczne serie z automatów, które omijają wszystkich "dobrych", ich samochody itp.


Daję 2.5/5.
Średnia sezonu to nadal 3.5

obejrzałem film Martina Scorsese "Przylądek Strachu" z Nickiem Nolte i Robertem de Niro w rolach głównych. To remake filmu J. Lee Thompsona z 1962 r., w którym grali Robert Mitchum i Gregory Peck (tutaj też mają małe rólki). Niestety tej wersji nie widziałem (co ciekawe, w internetowym Telemagazynie napisali,że będzie właśnie wersja z 62 r.).

Max Cady (de Niro) wychodzi po 14 latach z więzienia. Postanawia zemścić się na prawniku Samie Bowdenie (Nolte), który zataił pewien fakt, mogący zmniejszyć mu wyrok. Zaczyna nachodzić jego dom i rodzinę.

Trzyma w napięciu, aktorzy grają dobrze (no może Juliette Lewis w roli córki Bowdenów jakoś mi nie podpasowała), muzyka dobra.

Także polecam

Mimo iż od premiery minęło sporo czasu, w końcu oglądnąłem Anioły i demony. Kontynuacja przygód profesora Roberta Langdona podobała mi się w równym stopniu co część pierwsza. Tym razem nasz naukowiec bada spisek Iluminatów, którzy objawiają się po wiekach nieobecności, by zniszczyć kościół katolicki. Epicka sprawa, szkoda tylko, że tak naprawdę za wszystkim stoi młody kamerling Patrick McKenna, odgrywany przez dobrze nam znanego Ewana McGregora. Jego nieczyste sprawki oczywiście zostają odkryte, przez co postanawia się spalić w bazylice św. Piotra. Po jego śmierci znów wszystko wraca do normy, czarni obejmują władzę nad światem...

Polecam wszystkim ten film!

Obejrzałem The Expendables(Niezniszczalni).
Jak wszystkim wiadomo film z największymi twardzielami Hollywoodu.
Sylvester Stalone, Jason Statham, Dolph Lundgren, Mickey Rourke, Eric Roberts, Jet Li, Bruce Willis, Arnold Schwarzenegger... Choć zabrakło mi jeszcze dwóch kozaków to jest: Jean Cloude Van Damme i Steven Seagal. Ponoć ten pierwszy ma zagrać w kontynuacji, o tyle z drugim jest problem, ponieważ mógł wystąpić teraz, ale z powodu iż nie lubi się z jednym z producentów obrazu, to nie wystąpił, a szkoda.
Scenariusz to porażka i tutaj nie trzeba być znawcom filmu, bo to widać gołym okiem jak strasznie to wszystko razi, teksty są sztywne i nijakie.
Fabuła, strasznie naiwna i przewidywalna.
Poza paroma fajnymi scenami rozwałki, film jest lipny. Efekty też na niskim poziomie, gdyby członki ciała odpadały tak jak w Rambo IV to mmmm... słiiiitaśnie by było... (yes, i like it)
Ogólnie film ma 5/10. 5 za obsadę i kilka ciekawych momentów akcji.

Coś mam jakiś filmowy nastrój, dlatego dziś obejrzałem sobie: X-Men Geneza: Wolverine. Jak sam tytuł wskazuje widzimy w nim początki Wolverine`a i jak stał się niezniszczalny. Trochę typowa jest obecność tego złego co chce zniszczyć tych dobrych, no ale co zrobić. Ogólnie film mi się podobał dlatego wystawię mu ocenę 7/10.

Filmowa passa trwa, więc tym razem zobaczyłem Quantum of Solace. Musze przyznać, że nigdy nie oglądałem filmów z Jamesem Bondem, aż do teraz. Do samego filmu nie ma się o co przyczepić, fajna fabuła, ciekawa akcja i Olga Kurylenko. Wkurza mnie jednak, że gość biegający w laczkach i garniaku skacze po dachach, balkonach i Moc wie czym jeszcze, jest niepokonany itp. No, ale to w końcu James Bond, nie ma się co dziwić jego fenomenowi... 6/10 - za te laczki i garniaka.

Kolejny film jaki wczoraj oglądnąłem to 12 rund. Seryjny morderca i handlarz bronią zostaje aresztowany przez policję, przy czym jest świadkiem śmierci swojej dziewczyny, z ręki jednego z gliniarzy. Po roku ucieka z więzienia i łaknie zemsty za swoją stratę. W roli głównej John Cena - wrestler WWE pracujący w rosterze RAW. Osobiście muszę powiedzieć, że wybrałem ten film ze względu na Cenę, jednak po oglądnięciu muszę go polecić wszystkim, którzy lubią dobrą akcję, a nie tylko WWE. 10/10 - za Johna Cenę .

Z wczorajszego repertuaru tylko: Agent z przypadku. Muszę powiedzieć, że lubię produkcje rodem z Hongkongu. Kolejna komedia z Jackie Chanem w roli głównej, w której jak zawsze jest masa walki przy czym nikt nie umiera. Tym razem mistrz sztuk walki zostaje wplątany w konszachty swojego ojca, który porzucił go gdy Jackie był dzieckiem. Mamy walkę o wyjątkową odmianę opium, o którą biją się trzy kraje. Który wygrywa? Aby się przekonać zapraszam do oglądania. Oceniam ten film na 7/10

-Uwaga na spoilery! (to tak na wypadek oburzeń Dave`a)

A ja dalej swoje. Dzisiaj zdarzyło mi się oglądnąć Apocalypto w reżyserii Mela Gibsona. Początkowo w ogóle nie obczajałem o co w tym filmie chodzi i co się dzieje, gdyż na samym początku zgraja dzikusów biega za świnią, z czego obraz jest przedstawiany z perspektywy świni Potem się nieco rozkręca: jest smaczne jedzenie jąder i nacieranie penisa rozgrzewającymi ziołami Oo. Wbrew pozorom to nie koniec imprezy, gdyż znienacka pojawiają się Majowie! Jest mała nawalanka, a w konsekwencji część dzikusów idzie w niewolę do najeźdźców. Tu zaczyna się nudna część filmu, gdyż przez 20 minut obserwujęmy jakże emocjonującą wędrówkę przez dżunglę. Gdy jednak dobiega ona końca, a wędrowcy docierają do swojego celu, możemy poobserwować składanie ofiary itp itd, no to co Majowie umieli najlepiej. Gdy jednak znikąd powstaje zaćmienie słońca, Majowie postanawiają "uwolnić" część więźniów. Oprawcy urządzają sobie kolejną zacną zabawę: kto pierwszy zabije uciekającego jeńca. O dziwo jednemu z nich naprawdę udaje się uciec! Wyczyn Łapy Jaguara, bo tak zwie się nasz dzielny wojak, sprawia, że jego prześladowcy ruszają za nimi w pościg do... jakże emocjonującej dżungli! Znowu kupa nudy, właściwie do końca filmu, kiedy to Łapa Jaguara jakimś zrządzeniem losu pokonuje swoich prześladowców, po czym wraca do ukrytej w lesie rodziny. Głupi to opis, sam muszę przyznać, ale niemniej jednak pasuje podsumować film oceną. Jest ona następująca: 8/10 - za czyste zęby ówczesnych ludzi

to chyba moje dwa pierwsze filmy z tego kraju. No nie powiem żeby była to przesadnie przyjemna przygoda ale do rzeczy.

Zone of the Dead obejrzałem właściwie z zawodowego obowiązku, no bo w końcu zombie. Film nawiązuje do chlubnej tradycji "...of the Dead" - takie filmy oglądam, nawet gdy było to Flight, Dance czy Porn

Niestety film czerpie z trendu lat `00 - czyli zombie biegają. Chyba już filmowcy nie wyobrażają sobie, żeby tak nie było. Szkoda, bo tym samym głównym wątkiem staje się spier***anie przed zombiakami a nie różne ciekawe treści, które na tle epidemii zombie przekazywali nam twórcy.

Dość śmieszna jest w tym filmie obsada - wiadomo natkali trochę amerykańców (a cały film jest zdubbingowany na ang - niektóre głosy brzmią na prawdę śmiesznie), ale żeby główny bohater był... czarny? No tak, Serbia pełną parą. W kraju muszą być dumni

ZotD ma przyjemny klimat - przyznaję. Jest mrocznie, jest niepokojąco. Jest kilkoro ciekawych bohaterów. No i przede wszystkim: mimo ewidentnych kroków poczynionych w celu sprzedania się na zachodzie (i dobrze, przynajmniej było słychać o tym filmie i go obejrzałem), nie jest amerykańsko. I za to chociażby jest plus, bo choć film nie jest wysokich lotów, to wyróżnia się na tle innych o podobnej tematyce.

Ale tak na prawdę posta piszę, żeby podzielić się wrażeniami z innego filmu.

A Serbian Film - tytuł co najmniej problematyczny w rozmowie ze znajomymi. "Widziałem film. Jaki film? Serbski film. No ale jaki tytuł? No właśnie taki."

Do obejrzenia zachęcił mnie news:
http://www.filmweb.pl/news/Potencjalni+dystrybutorzy%2C+mdlej%C4%85+ogl%C4%85daj%C4%85c+%22Serbski+film%22-60710

myślę: good, będzie kolejny chory film do obejrzenia z kumplami. Zapomniałem jednak o jednym: poprzeczka szokowania jest podnoszona coraz wyżej. Dziś, gdy oburzenia wywołane "Kaligulą" czy "Ostatnim Tangiem w Paryżu" wydają się śmieszne, filmowcy muszą posuwać się coraz dalej. I to dalej już nie polega na łamaniu tabu - bo takich pozostało bardzo niewiele (i raczej chodzi tu o rzeczy słusznie nielegalne) - tylko na szokowaniu widza pomysłem, ideą - czasem dodatkowo wizualnym przedstawieniem tej idei. Stąd dziś szokuje "Martyrs" czy "The Human Centipede" - filmy oparte na pomysłach tak obrzydliwych że ich reżyserom nie podałbym ręki, a większość tutejszych forumowiczów by zadzwoniło na policję . No ale znowu: do rzeczy. Bosz, jak ja blubram, że też ktoś mnie jeszcze czyta.

No przejechaliśmy się na tym filmie.

Czego to tam nie ma... za wiki: Upon its debut on the art film circuit, the film received substantial attention for its graphic depictions of pedophilia, rape, necrophilia, and incest.

Serbski film ruszył nawet nas - zatwardziałych koneserów chorego. To już chyba samo w sobie o czymś świadczy. Od połowy to jeden wielki festiwal szokowania. Chodzi mi tu dokładnie o dwie, prawie na końcu. No i samo zakończenie - ale to już właściwie nie szokuje, do tego czasu widz już jest przestawiony na inne parametry rozróżniania co pop****one

I nie mogę tylko przestać myśleć, co by było gdyby podobny film powstał w Polsce... ekipa od niego byłaby u nas skończona. Skoro taka "Szamanka" wywołała takie negatywne emocje? Łuhuhu.

Tak czy siak - A Serbian Film zapada w pamięć. Zdecydowanie. Został zrobiony z przytupem i odwagą na jaką USA nigdy by nie było stać. Film imo balansuje na granicy prawa, zdecydowanie nie jest dla zwyczajnego widza. No cóż tu więcej pisać - od tej pory będę uważnie obserwował nowe produkcje z Serbii. Chociaż trochę strach się bać co będzie, jeśli ktoś postanowi przebić Serbski Film.

Nadiru, czekam na Twoją opinię.

Czasami myślę, że bogowie nas pokarali niektórymi twórcami filmowymi za to, że już nie oddajemy im czci Ale do rzeczy.
Na "Centuriona" czekałam z niejakim zainteresowaniem, bo w końcu miało być coś o armii rzymskiej w Brytanii. No i było, ale... Scenarzysta po łebkach potraktował historię (Agricola za panowania cesarza Hadriana??? O strzemionach, których nie powinno być to nawet nie wspomnę, bo tego w Hollywood chyba nigdy się nie nauczą). To luźne traktowanie historii można jeszcze byłoby wybaczyć, gdyby fabuła jako tako trzymała się kupy i była interesująca. Ale sorry - siedmiu facetów, zaprawionych w bojach rzymskich legionistów, uciekających przez niemal cały film przed chyba piątką Piktów? I to uciekających przez szczyty gór, w śniegu po kolana (a ponoć chcieli zacierać za sobą ślady...). PORAŻKA!!! A już szczytem głupoty było to, że początek spoilera należy zabić ostatniego ocalałego z wyciętego w pień legionu centuriona po to, żeby w Rzymie nie dowiedzieli się o zagładzie tego legionu (no cóż, chyba nikt NIE ZAUWAŻY nagłego zniknięcia jakichś 5 tyś. żołnierzy koniec spoilera

Jednym słowem film-masakra. Chała jakich mało, chociaż miało być tak pięknie. Z tego, co wiem, szykuje się kolejny film o brytańskim legionie i aż się boję, co to będzie.

Dzisiaj wyjątkowo długo, mam nadzieję że ktoś to będzie chciał przeczytać

Zacznę od zaległości, które zaliczyłem. I chyba bardzo żałuję, że nie poszedłem do kina, bo… straciłem naprawdę dobre filmy. Oczywiście bez wliczania tego do średniej. A szkoda.

Harry Brown
Zacznijmy od małej dygresji. Odnośnie filmwebu. Na stopklatce się ucieszą
W opisie filmu możemy przeczytać Dynamiczny film o krwawej zemście w stylu „Uprowadzonej”. Dwukrotnie nagrodzony Oscarem Michael Caine („Mroczny rycerz”, „Batman – Początek” ) w roli bezwzględnego mściciela.
Nie wiem czy jest to celowe działanie jakiegoś najaranego fana „nowego” Batmana czy zła maniera tego serwisu ALE. Czytając sobie ten fragment całkowicie naturalnie, luźno i po polsku, można dojść do wniosku że Michael Caine otrzymał te dwa Oscary właśnie za filmy wymienione w nawiasie.
NIE.
Otrzymał je za dwie role drugoplanowe w filmach „Hannah i jej siostry” (1986) i „Wbrew regułom” (1999). Oczywiście statuetki rok później.
Ten wybitny angielski aktor zagrał naprawdę wiele ciekawszych i znaczących ról niż komerchowe Batmany. Wyrażam zatem swój stanowczy sprzeciw wobec dobierania tytułów wg… niewiadomo jakiego widzimisie. I jestem w stanie pójść o zakład, że człowiek robiący ten opis owych dwóch oscarowych dzieł nie widział.
To tyle dygresji, jeśli czyta to ktoś piszący aktywnie na filmwebie to może przekazać to dalej albo samemu wziąć pod uwagę.

Odnośnie samego filmu. Michael Caine podczas kręcenia ma lat 76. Więc wybitnie emeryta-kombatanta nie musi udawać Ale tak czy siak robi to z wielką klasą. Co prawda trochę może śmieszyć wizja starcia staruszka z młodocianą angielską gangsterką (czy raczej prostacką bandą nierobów), jednak nawyki zawodowego żołnierza zostają. W tym strzeleckie oko.

To co widzimy na ekranie to życie. Ilu z was po obejrzeniu powie, że zbliżone rzeczy dzieją się bądź działy w waszym obecnym miejscu zamieszkania lub na „starych śmieciach”?
Właśnie. Nie będę tu zaczynał rozmowy (chyba że ktoś jednak będzie chciał podyskutować) o mojej wizji radykalizacji życia w Europie, ale… uważam że wiele rzeczy wymaga naszej własnej uwagi, naszych własnych odważnych działań. I ten film dobrze to pokazuje. Jego zaletą jest prosty, jasny scenariusz, o uzasadnionej zemście wyfiksowanej ze sprawiedliwością. Bez tony patosu, serii z automatów omijających naszego superbohatera itd.

Bo takiej jest życie. Jeśli nie jesteś odgrodzony od rzeczywistości płotem swojego osiedla, poruszasz się czymś więcej niż tylko samochodem i masz oczy otwarte to… postęp technologiczny nie zmieni nic z barbarzyńskiej i dzikiej prozy życia.


Wyspa tajemnic
Bardzo chciałem pójść na ten film. Bardzo. No i jakoś się nie udało :/
Ale nadrobiłem.

Oczywiście ekran komputera nie może oddać w pełni tego co mnie urzekło, czyli zdjęć Roberta Richardsona. Człowieka, który pracował m.in. przy Bękartach wojny, Kill Billu, Ciemnej stronie miasta czy Zaklinaczu koni. I przy wielu, wielu innych.
Czuć ten zajebisty klimat wyspy otoczonej bezkresnym morze, tonącej we mgle a na jej powierzchni zakład dla psychicznie chorych przestępców. Tak w ogóle moim zdaniem trzeba by wyjątkowo złego reżysera, który mógłby spieprzyć ten nastrój-samograj. Mnie tam od razu kojarzy się Arkham Asylum.

Sama adaptacja tego bestsellera Dennisa Lehane’a wyszła chyba Scorsese nieźle (nie wiem bo nie czytałem oryginału), ja osobiście wciągnąłem się w śledztwo prowadzone przez Teddy’ego Danielsa. Niesamowicie podobały mi się przebitki z Dachau i rzadkie u Amerykanów trzymanie się realiów – mówię tu o egzekucji SS-strażników w tym obozie.

Im dalej w las tym ciekawiej, chociaż ja dość wcześnie zacząłem się domyślać, że zakończenie może być inne od oczekiwanego i że szeryf tak naprawdę nie jest tym… bądź nie chce być tym kim jest. Zakończenie… pewnie dla wielu jest super. Dla mnie nie było taki szokiem jak np. końcówka „Innych”. Ale mimo wszystko finta fintą w fincie

Rola Leosia DiCaprio nie jest wybitna, ale z pewnością o niebo lepsza niż okrzyczana i wymuszana „Incepcja”. Bardzo również podobał mi się Ben Kingsley jako główny doktorek. W ogóle ten aktor działa na mnie jakoś tak… kojąco

Film polecam, jest dobry jak na możliwości tego reżysera, co oznacza że w większości przypadków porównawczych można go uznać za wybitny.



Pora przejść do spraw bieżących. Czyli na czym było się w kinie ostatnio.

Kucharze historii
Film z gatunku dokumentalnych. Podparty specjalnym wyróżnienieniem jury nagrody głównej Millennium Award na wspaniałym festiwalu odbywającym się w Warszawie, czyli 6. Planete Doc Review (2009).
Jak człowiek zobaczy więcej produkcji tego typu to jest przekonany, że sztuka dokumentu może spokojnie pobić sztukę komercji.

Kucharze to film… nie tyle zabawny, bo wojna mało kiedy jest zabawna, ale… zabarwiony surrealizmem i psychodelą. Humorystyczną, ale niektórych może nie śmieszyć zestawienie sześciu wojen, dziesięciu przepisów i 60 mln trupów.
Mnie podobało się bardzo

Osobiście spodziewałem się czegoś innego, może więcej opowieści o gotowaniu pod ostrzałem (chociaż wiadomo że kuchnia jest raczej z dala od linii ognia), a dostałem (owszem) wspomnienia kombatanckie, ale raczej takie… łagodne.
Jednak pewną rzecz dało się zaobserwować – jakby to ująć… pewną narodową prawdę o wojnie ale i o kuchni. Znaczy np. Niemcy nie poczuwają się do winy bo wykonywali rozkazy, a rozkaz to świętość. No i że ich chleb był najlepszy. Z kolei Rosjanki odpowiada, że chleb to chleb, wszędzie jest taki sam, chociaż widać jej nabożne podejście do niego. No ale jeśli ktoś przeżył blokadę Leningradu to ja się nie dziwię. Chorwat przenigdy nie ugotuje z Serbem, choćby kucharkami były przeurocze dwie panie. Kocioł bałkański był, jest i będzie czymś strasznym. I tak dalej, mimo jednoczenia się, Unii itp. wiele spraw utkwiło głęboką drzazgą w umysłach ludzi.

Mówi się, że przez żołądek do serca. Żołnierzowi raczej do celności, bo z pustym brzuchem to nawet w stodołę nie trafi. Dokument pokazuje autentycznych kucharzy, gotujących na żywca autentyczne potrawy, przemnożone składnikowo np. przez 300 otrutych chlebem SS-manów (w zestawieniu z niemieckim komiśniakiem dla armii prących na wschód) czy 500 tys. Francuzów walczących w Algierii, a zajadających się coq au vin.
Najbardziej wstrząsający moment to zabijanie krowy, świni i koguta live. Zwłaszcza umierająca wołowina... uwielbiam mięso, ale… potem jak poszedłem do knajpy to wziąłem pizzę z sosami pesto i pecorino

Dokument pierwsza klasa, więc spokojnie wystawię mu 4/5


Święty interes
Na ten film poszedłem tylko dlatego, że usłyszałem pomruki o jego obrazoburczej treści, że rechoty z Największego i Od Razu z Mety Świętego Polaka, że prześmiewczo o katolikach.
Czas taki, szczerze powiem, że tego typu produkcja idealnie utrafiła w obecny czas i moje na ten przykład potrzeby. Wszyscy, którzy czytają moje komentarze, wiedzą o co chodzi.

Co dostałem? Ano teoretycznie świetno-świętą obsadę w postaci papieża-Adamczyka i męczennika-Woronowicza. Niby to też miało dodawać subtelnej pikanterii.
Jasne.
W skrócie – dwóch braci dostaje w spadku po ojcu samochód. Nic więcej, bo resztę szanowny tatuś przekazał na Instytut Papieski czy coś podobnego. Niby kicha, ale okazuje się że bryka to Warszawa M-20 z bonusem. Bonus w postaci poprzedniego właściciela, czyli Karola Wojtyły.
Bracia, obaj raczej pilnie poszukujący kasiory, dochodzą do wniosku, że da się ów zabytek opędzlować na aukcji za grubszą sumkę. Problem w tym, że miejscowa społeczność wiejska (a jakże) również rości sobie prawa do tego... do tej cudownej relikwii.

I tyle. Temat płytki, ale wbrew pozorom można pocisnąć ludzką ciemnotę, zabobony itd. Można, jeśli chce się to zrobić. Ja miałem wrażenie, że reżyser ze scenarzystą postanowili pohasać sobie dookoła, niezbyt drażniąc rozmodlony ogół społeczny.
W taki razie zapytuję się – po co wychodzić z pomysłem ostrego seksu, żeby potem skończyło się na mizianiu, nawet bez hand-jobu?

Gagów, śmichów jak na komedię maaaalutko. Kreacje wiejskiej społeczności nudne i wyświechtane. Zresztą w ogóle ma człowiek wrażenie, że Polska to jedna wielka wiocha. Chociaż… to może dobre przeciwieństwo do snobującej TVN-Warszawa i w ogóle całej tej „rodziny”.
Tyle dygresją.

Film jest całkowitym nieporozumieniem i stratą czasu. Jedyną godną uwagi sytuację tworzy Mariusz Bonaszewski jako poszukujący bukmacher Borys hyhyhy
Jego pierwszy wjazd na ekranie to epickość dialogu i aktorstwa. Właściwie potem można wyjść z sali.

Ocena? 1.5/5
Ta połówka to wyłącznie za Boryska.


Salt
Ten film z kolei obejrzałem zwiedziony występem Daniela Olbrychskiego. No i nie będę ukrywał, że plusem były usta Andżi, na które uwielbiam patrzeć i w ogóle

Sam film to dla mnie nie thriller czy szpiegowski (jak opisuje filmweb) ale zwykła akcja. Dlaczego? Bo chociaż scenariusz ciekawie odnosi się do motywu zimnowojennych i post- „śpiochów” radzieckich, to łamie sobie zęby na współczesnych realiach.
Po co niszczyć USA (ach ten mózg przeżarty ideologią) skoro one wyniszczają same siebie – kryzysem, nieudanymi operacjami wojskowymi, katastrofami naturalno-ekologicznymi, pazernością banków i rozwarstwieniem społecznym…
A Rosja? Mimo, że brudna i zardzewiała nadal ma najwięcej czołgów na świecie (chociaż nie wiadomo czy ma wykarmionych tankistów), najwięcej głowic nuklearnych (chociaż nie wiadomo ile z nich jest w stanie oderwać się od ziemi), wysyła swoją flotę po całym świecie (podjazdy na Arktykę chyba i największe sukcesy w łupieniu afrykańskich piratów) a do tego rządzi i dzieli surowcami naturalnymi.
+ powolne ale skuteczne rozpieprzenie Czeczenii, Ukraina znowu po dobrej stronie i rurociąg z Niemcami.

Kto chciałby zabijać prezydenta i porywać „piłkę futbolową” po to żeby wystrzelić kilka głowic na kraje Bliskiego Wschodu? Przecież odpalenie arsenału w USA z olbrzymim prawdopodobieństwem wiązałoby się z odpowiedzią Ruskich (już nie ważne której frakcji)…
Ogólny pie**olnik i wielka szansa na Fallouta.

Ale pomijając polityczne dywagacje akcja jest niezła. Znaczy byłaby naprawdę niezła, gdyby nie to że jest wyjątkowo śmieszna. Nie chodzi mi tu o to, że te przeróżne masakry dokonuje kobieta. Tylko co ona robi? Zawstydza wszystkich pakerów kina:
* MacGyvera, budując w sali przesłuchań „coś” z nogi od stołu, gaśnicy i dwóch płynów do polerowania podłóg
* Bourne`a, śmigając po parapetach swojego bloku
* Neo, skacząc po dachach ciężarówek na autostradzie (a może to był Morfeusz? )
* Spidermana, wędrując sobie w dół szybu windowego
* Bonda… James jest cienki. W całokształcie
+ przeróżne łatwe dostawania się i wydostawania z ekstra strzeżonych miejsc… a ja myślałem, że grając Hitmanem jestem niezły.

Za to mega pozytywne zaskoczenie to rola Olbrychskiego. Niby epizod, taka pół-rola, ale dla mnie to ważna i ciekawa postać. Dobrze zagrana, w jego stylu i świetnie z jakością języka – angielski z „wschodnią” naleciałością, ekstra rosyjski w porównaniu z ruską mową Andżeliny, której (tak mi się wydaje) podłożono dubbing.

Spokojnie dam 3.5/5.
Dałbym nawet 4 ale trochę komedia mi tutaj nie pasuje.

Średnia sezonu niestety obsunęła mi się na 3.4


Dodam jeszcze krótko dwa tytuły, które chciałem obejrzeć, ale pomimo wielkich chęci nie dałem rady.
Ze względów technicznych Jonah Hex.
Nie wiem czemu nie zdecydowali się puścić tego w Polsce, więc próbowałem pogrzebać w sieci ale najlepsza wersja CAM jest… kiepska. Za kiepska na ocenę.

Ze względów estetycznych Tekken.
Kolejna gra, którą sfilmowano niepotrzebnie. Ponieważ zniszczono całą atmosferę itp. Brak ciosów postaci, brak głównych zawodników i miałkość dialogowa. Pierwszy Mortal Kombat wypada przy tym oscarowo.

Twój na zawsze

Świetny film o miłości. W Polsce może mało znany, a jeśli już to tylko, że gra tam Robert Pattinson (Edward z serii Zmierzch i Cedrick z serii Harry Potter).
Główny bohater to nie jakiś Hugh Grant czy inny podobający się kobietą przystojniak. To normalny facet. W ogóle film nie przesadzony, nie jakiś mega romantyczny. W dodatku ma ciekawą fabułę. Zwłaszcza widać to w zakończeniu. Ten film jest świetny. Gdyby zamiast gniotów typu Jeszcze raz w Polsce robiono takie filmy... 10/10

Amelia

Fajny film. Ma oryginalny klimat i nie schematyczna fabułę. Jedyną wadą jest trochę za dużo "tych scen", całkowicie niepotrzebnych. IMO Film bez nich wyglądałby lepiej. W filmie zastosowano ciekawą formę narracji, gdy tylko pojawia sie nowa postać dowiadujemy się kim ona jest i co lubi. Fajna komedia romantyczna, ale tylko widzów dorosłych (przez "te" sceny, bo tak w filmie nic złego nie ma) 9/10

Ondine

Ciekawy film. Interesująca fabuła i świetna rola Alicji Bachledy Curuś. Szczerze mówiąc to w niektórych momentach bardzo przypomina Keirę Knighley (TPM, Księżniczka złodziei, To właśnie miłość, Król Artur i Piraci z Karaibów). Film warty zobaczenia, choć akcja posuwa się trochę wolno (ale film nie jest nudny). 8/10

Nie chce mi się rozpisywać, bo każdy chyba oglądał już Krzyk przynajmniej raz. Ja z kolei już kilkukrotnie widziałem część pierwszą, która jest dla mnie klasyką horroru. Między innymi dla tego, że konwencją gatunku bawi się i jest ogólnie luzackim filmem (mimo, że w napięciu trzyma jak najbardziej). Postanowiłem w końcu obejrzeć kontynuacje. I w sumie nie są złe, chociaż do "jedynki" im daleko. Dwójka nic nowego do serii nie wnosi, ale ogląda się spoko bo zachowuje powagę ... natomiast "trójka" wprawdzie stawia serię do góry nogami, ale za to ma się wrażenie, że twórcy momentami próbowali zrobić komedię. Wrażnie potęguje gościnne pojawienie się początek spoilera Jaya i Cichego Boba z filmów Kevina Smitha koniec spoilera, oraz przeniesienie akcji z małego miasteczka, do Hollywood, wprost na plan filmu "Stab 3", czyli w uniwersum Krzyku, filmu opartego na wydarzeniach serii Postacie można polubić, seria dostarcza sporo smaczków. BTW, w filmie "Jay i Cichy Bob Kontratakują", głowni bohaterowie wpadają na plan "Krzyku 4", gdzie zabójcą okazywała się małpa, ale to rzecz jasna były jaja. Mimo to Krzyk 4 powstaje i zobaczymy go już za parę miesięcy, bo jest już oficjalna data premiery Dokładnie - 15 kwietnia 2011

obejrzałem ten film, niestety z polskim dubbingiem, bo nie ma z napisami w kinach No i zachęciły mnie recenzje, że niby film jest mocny i z przemyconymi elementami nazistowskimi (dobra, przemowa Metalbeaka ma coś z tego) i dzieciaki mogą płakać i się bać (pewnie przez początek spoilera małe, oślepiane sówki koniec spoilera ). Cóż, może i tak, ale nieszczególnie jakoś jak dla mnie, no ale ja już jestem dorosły Jest trochę krwi, ale nie aż tak jakoś do przesady.

Akcja toczy się w świecie sów. Bohaterem jest Soren, który ze swoim bratem Kluddem zostaje porwany przez sługusów złego Metalbeaka i królowej Nyry, którzy pragną zdobyć królestwo dla "czystych rasowo" sów.

Filmik ujdzie. Poczekam na DVD żeby obejrzeć z napisami/lektorem. I zachęciło mnie, żeby sprowadzić i przeczytać wszystkie 15 części

Cóż, efekty 3D całkiem niezłe, a muzyka Davida Hirschfeldera znakomita, zwłaszcza motyw przewodni ( http://www.youtube.com/watch?v=MBZydIt0LiI )
Dubbing w miarę. Także czekam na wydanie DVD

Te trzy filmy miałam okazję ostatnio oglądać w kinie. Zabawne jest to, że żaden z nich nie jest tegoroczną produkcją.

"Metropolis" chciałam bardzo obejrzeć już od lat, ale ciągle nie było okazji. Kiedy dowiedziałam się, że film wraca na ekrany bardzo się ucieszyłam. Szkoda tylko, że tyle musiałam czekać, żeby jakaś kopia dotarła do Rzeszowa. Dodam, że tylko na jeden jedyny seans, w ramach nocy grozy (z takimi tytułami jak Dorian Grey i Piranie 3D :/). Miało to niestety wpływ na widownię. Siedziałam pomiędzy dwoma parami, które ciągle coś jadły i gadały. Z sali co chwilę słychać było śmiechy, chichoty, rozmowy, syki otwieranych piw. Nie pomagało to w cieszeniu się filmem. Rozbroiła mnie jedna dziewczyna, kiedy już po seansie wychodziłam z sali, która powiedziała do znajomych, że w ogóle nie zrozumiała o czym był ten film…
Natomiast mi podobał się bardzo. Przez te wszystkie lata, kiedy trochę o tym filmie czytałam, widziałam jakieś fragmenty, stworzyłam sobie pewną wizję. On tymczasem pod wieloma względami okazał się być inny, ale i tak mnie wielokrotnie zachwycił i zaskoczył.
Po pierwsze wizualnie. Niektóre sceny i dekoracje zrobiły na mnie naprawdę duże wrażenie i bardzo mi się podobały. Myślałam sobie co jakiś czas „To był 1927 rok!” ;] Film potrafił mnie zaciekawić, zaskoczyć (długo nie byłam pewna jak się skończy), a nawet z dwa razy przestraszyć. Sama historia pod wieloma względami się nie zestarzała, w przeciwieństwie do gry większości aktorów. Jak to w niemym filmie, królowała przesadna mimika i gestykulacja, zwłaszcza w przypadku głównego bohatera. Ale już jego ojciec podobał mi się bardzo, z tą swoją oschłością i profilem przywodzącym na myśl Cushinga jako Tarkina Muzyka na żywo była fajnym urozmaiceniem i momentami robiła wrażenie, choć ogólnie wszystko było zbytnio na jedno kopyto. Zwłaszcza kiedy czytało się równocześnie jaką muzykę grano oryginalnie w danej chwili. Ponieważ ta wersja filmu opatrzona była napisami, które nie tylko opisywały co wydarzyło się w brakujących, zaginionych fragmentach filmu, ale tłumaczyły symbolikę, zwracały uwagę na szczegóły i detale, metody filmowania itp., porównywały sceny z książkowym oryginałem. Jednym słowem pełno ciekawostek i objaśnień. Ale do końca nie jestem pewna czy mi się to podobało. Na początku mnie to rozwiązanie zdecydowanie irytowało, bo wybijało ze zwykłego oglądania filmu, potem przywykłam i nawet momentami byłam zadowolona. Ale chyba najpierw wolałabym obejrzeć po prostu sam film, odebrać go po swojemu, a dopiero przy drugim seansie poznać te wszystkie smaczki i ciekawostki. Miejscami to było takie zbyt nachalne.
http://www.youtube.com/watch?v=7j8Ba9rWhUg
Na koniec chciałam tylko dodać, że oglądając ten film z 1927 roku co chwilę odkrywałam sceny, motywy, elementy, które do dziś znajdują odbicie we współczesnych filmach. A ile tam było Gwiezdnych Wojen, albo raczej ile w Gwiezdnych Wojnach Metropolis (albo „bohatera o tysiącu twarzy” ;]).

"Wątpliwość" obejrzałyśmy z mamą, w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego i choć nie miałyśmy czasu zostać na dyskusji po seansie, to i tak wałkowałyśmy go całą drogę powrotną z kina, bo ciągle miałyśmy wątpliwości Naprawdę świetny film i z całą pewnością jeszcze do niego wrócę. Po pierwsze aktorskie mistrzostwo Meryl Streep. Philip Seymour Hoffman i Amy Adams również wyśmienici. Przy czym to Streep kradła całe sceny, kiedy tylko pojawiała się na ekranie. Istna królowa aktorek. To jak została opowiedziana historia, pomału, kameralnie, zdjęcia, sceneria bardzo mi się podobało. Niby nic się momentami nie dzieje, ale film wciąga. A na dokładkę temat taki na czasie…
http://www.youtube.com/watch?v=OnrmWLp1Ub8

"Aż po grób" na ten film trafiłam trochę z przypadku, ale nie żałuję, bo dobrze się go oglądało. Podobał mi się, choć był trochę dziwny i nawet ciężko mi tą jego dziwność określić. Może wynika to z tego, że w sumie nie jestem do końca pewna do jakiego worka go wrzucić? Jednym z największych plusów tego filmu byli zdecydowanie aktorzy, z Duvallem i Murrayem na czele. No i rewelacyjne dialogi.
http://www.youtube.com/watch?v=GrB2hpkgm3o&feature=fvst

i Insygnia Śmierci. Wyszkolony na maxa film. W przeciwieństwie do poprzednich ekranizacji film zachował większość scen i wątków z książki. Co warto dodać pojawiły się nawiązania do wątków, które były tylko w książkach. Oczywiście niektóre rzeczy pominięto, ale to jest wielkim minusem. Zakończenie było wspaniałe. A muzyka przy napisach -coś pięknego. Stanąłem z boku, ludzie wychodzili, a ja zdałem sobie sprawę, że prawie 9 lat temu w tym samym kinie widziałem pierwszą część serii. Teraz tylko czekać na ostateczny koniec. To była pierwsza dłuższa seria filmowa, którą od początku oglądam w kinie. Wiele innych filmów widziałem dopiero po premierze (m.in Star wars).

Super film. MistrzSeller poleca.

ostatnio mam fazę na oglądanie anime (nadrabiam spore zaległości )i zaczęłam od obejrzenia "Hellsinga". Cóż mogę powiedzieć? Cud-miód! Ale po kolei.

Najpierw obejrzałam serial tv. Tragiczny nie jest, ale szału też nie ma. Przede wszystkim serial bardzo luźno opiera się na mandze, co nie wychodzi mu na dobre. Poza tym jest niechlujnie zrobiony, ale to pewnie dlatego, że czas produkcji był ograniczony i strasznie goniły terminy.

Natomiast filmy OVA (OVA czy OAV? spotkałam się z dwoma formami i nie wiem, która jest prawidłowa) to inna bajka. Wierne mandze, pięknie rozrysowane, z cudowną muzyką (na przykład chóralne partie w "Gradus Vitae"). Szkoda, że na kolejny film trzeba jeszcze trochę poczekać

Co mnie tak ujęło w tej opowieści o wampirach? Przede wszystkim klimat i główny bohater. Klimat, mroczny, ciężki, zdecydowanie nie dla dzieci. Krew się leje strumieniami, trup ściele gęsto, a cały Londyn obraca w perzynę. Natomiast główny bohater, wampir Alucard, ma z tego wszystkiego niesamowitą uciechę (nie będę tu przytaczać wątków fabuły - zainteresowanych odsyłam na wikipedię chociażby).
Nareszcie mamy tu prawdziwego wampira, a nie te wymoczkowate pokraki ze "Zmierzchu" czy chociażby nieco lepsze z "True Blood". Alucard jest żądnym krwi potworem, który spuszczony ze smyczy zamienia wszystko w piekło. I to mi się w nim cholernie podoba
Dodatkowo w wersji japońskojęzycznej Alucard ma niesamowicie seksowny głos i śmiech, ale to moja subiektywna ocena i nie każdy musi się z nią zgadzać

Właśnie obejrzałem film animowany w reż. Shane`a Ackera pod tytułem napisanym w tytule posta
Po wojnie ludzi z maszynami na ziemi pozostały jedynie szmaciane lalki, które nauczyły się mówić. Nie mają imion, jedynie numery. Ale po jakimś czasie okazuje się, że nie są same...
Bohaterem jest numer 9 (głos Elijaha Wooda), który budzi się w tym świecie i spotyka innych pod przywództwem numeru 1 (głos Christophera Plummera).

Film jest utrzymany w ponurej tonacji, poważny, posiada świetną animację (przypominającą Bagińskiego) i nie najgorszą muzykę.

Podobał mi się i polecam

To chyba ostatni taki wypis w tym roku. Chyba.
Jedne filmy dłużej, jedne filmy krócej, bo to miałem już wysłać, a to poszedłem znowu...

Może zaczniemy od tego co nie weszło u nas do kin (szczerze powiem nie wiem czemu), czyli
Jonah Hex
Szczerze powiem czekałem na ten film z dużą dozą ciekawości. Interesowało mnie, co wyciągnie reżyser i scenarzysta z komiksów, które swój klimat miały, ale nudziły na dłuższą metę.
Wyciągnął Hexa, a resztę dodał od siebie.

Smutne to, bo film miał spory potencjał, a jeszcze bardziej nastrajało do tego komiksowe wprowadzenie. Ale potem już standard – obrotowe działka przyczepione do koni, drewniane chaty wybuchające niczym składy amunicji i na końcu mega-super-hiper-broń zagłady. Z miniatomowymi pociskami… szkoda tylko, że parę scen wcześniej widać spore problemy przy elektryfikacji kraju.

Męczy mnie też w tym filmie sztampa z jaką przedstawiono pokonane konfederackie Południe. Dostali w dupę i teraz odradzają się w cudowny sposób z fantastycznymi gadżetami. Z tych wszystkich dziwadeł wolałbym obejrzeć jeszcze raz Wild Wild West.

Josh Brolin jako Jonah Hex ujdzie. John Malkovich jako Turnbull rozmienia swój talent w holiłudzkiej sieczce. A Megan Fox – proszę.
Więc raczej słabiutko.
2.5/5 gdybym zapłacił za bilet.


A teraz już kinowo.
The Social Network
Postaram się w recenzji tego filmu unikać moich prywatnych negatywno-obojętnych opinii o twarzoksiążce. Chociaż będzie trudno, ale spróbuję.
Na jej użytek będę używał prawidłowej nazwy – Facebook.

Na film wybrałem się nie dlatego, że Facebook, że rekordy oglądalności w US czy coś. Wybrałem, bo reżyserem jest David Fincher – człowiek od genialnego Se7en i jeszcze genialniejszego, jednego z najlepszych filmów w mojej historii, chyba z TOP3 - Fight Club.
Poza tym The Game czy Alien 3. Scenarzystą został Aaron Sorkin, człowiek od Wojny Charliego Wilsona, na podstawie książki, ale film jest „mięsisty” nawet jak na ekranizację (jeśli tak to wygląda).

I od czego by tu zacząć? Może od boskiej sztuczki techniki filmowej, mianowicie bracia bliźniacy Winklevoss to jeden i ten sam aktor. W ogóle o tym nie wiedziałem i niczego nie zauważyłem. Myślałem, że do filmu znaleziono braterski, aktorski duet. A tu patrzę na imdb i podwójną robotę wykonał Armie Hammer. Ale specjaliści od magii kina jeszcze lepszą, bez porównania ciekawszą i wydajniejszą niż spazmy 4C.
Uou o0

No i początkowa scena kiedy Mark biegnie sobie przez miasteczko uniwersyteckie. Żal dupę ściska bo chciałby człowiek pouczyć i pobawić się w czymś takim. Mają rozmach… Amerykanie

Sam film… potwierdził tylko moje dobre założenie, że F’book to moda. Chwilowe, może dłuższe, ale modowe szaleństwo. A że ja z modami zawsze byłem na bakier to i teraz przeżyję. Zresztą imo poza paroma fajnymi gierkami nic nie stracę. Tym bardziej nie zyskam.

F’book to produkt kradziony. Jakkolwiek rozumielibyśmy kradzież, tym bardziej czegoś takiego jak dobra intelektualne to twórca, Mark Zuckerberg, po prostu zerżnął pomysły i eureki jednych, innych wydymał i oszukał bez mydła, a sam wypłynął. I stawiany jest za jakiś symbol, wzorzec… ciekawe.
Oczywiście nie odmawiam mu talentu informatycznego, prawdopodobnie genialnego umysłu albo pobliskich okolic – ale czy to usprawiedliwia?
I zresztą kogo – człowieka, który nie potrafi pogadać normalnie ze swoją dziewczyną przy piwie?

Właściwie całego F’booka i jego twórcę można skreślić jednym, długim cytatem z filmu, który wypowiada jego była, Erica.
http://img257.imageshack.us/img257/7331/tsn.png
I tyle. Czy trzeba więcej?

Ale jeśli już jesteśmy przy kobietach… hmm dziewczynach probably, bo ja kobiecość definiuję ociupinkę inaczej, to nie mogę się powstrzymać przed kilkoma zdaniami.
Mianowicie nastał dość smutny czas, gdzie dziewczynki, bejbsy, cziksy czy jak je tam określimy kur**ą się na lewo i prawo. I nie dotyczy to wcale marginesu, ale studentek Ivy League. Zresztą pewnie wszystkich innych też.
Nieważne kim byłeś kiedy tobą pomiatałam. Ważne kim jesteś teraz (a jesteś kimś) i teraz właśnie chcę cię „lubić” i na szybko, bez skrępowania pociągnąć ci w kiblu. Autentyk.
Nie mówię tu oczywiście o swobodzie seksualnej studentek i studentów wspaniałych campusów licealnych. To jest właśnie cool, młodość itd. Ale kiedy chcemy, chociaż w teorii, przejść na wyższy pułap to co się okazuje? Bling-bling.

Dla mnie podsumowaniem tego i idealną wizualizacją jest scenka gdy azjatycka dupeczka objeżdża Eduarda Saverina, za to że nie zmienił sobie do tej pory statusu związku na F’booku. Na jego słowa, że jest dyrektorem finansowym i nawet nie wie jak to zrobić, reaguje dzikością i atakiem – jak to, współtwórca systemu nie zna jego obsługi?
Żal dupę ściska, że tak jest.

Wracając ponownie do filmu to wartą podkreślenia jest rola Justina Timberlake’a jako Seana Parkera, twórcy Napstera. Naprawdę świetnie zagrane, ale postać oślizgle obrzydliwa. Ale niestety przylepialska.


Podsumowując, film jest dobry. Na pewno nie dorównuje Se7en czy Clubowi, ale może warto coś wiedzieć o człowieku, któremu sami oddajecie wszystko o sobie.
4/5


RED
Kino akcji, kino komedii w najlepszym tych słów znaczeniu. Fabuła szczerze powiedziawszy mogłaby być dowolna. Z tą obsadą aktorską po prostu jest mniodzio.
Bruce Willis
Morgan Freeman
Helen Mirren
Richard Dreyfuss
i na końcu sama śmietanka, czyli John Malkovich jako… świr po prostu. Ale genialny świr. Zawsze się zastanawiam jak można zagrać jednocześnie tak dobrze jak tutaj i tak źle jak w JH. A podobno ma też rolę w Transformersach 76 czy tam 77…

W każdym bądź razie na film warto się wybrać chociażby po to żeby zobaczyć jak Bruce rozwala gangusów niczym Leon Zawodowiec, Morgan prosi o poprawienie ostrości obrazu, Brian Cox gra ruskiego agenta czy każda, każda scena z Johnem.

Świetna zabawa i ten nieśmiertelny uśmieszek Bruce’a
http://www.fan-lexikon.de/film-tv/bruce-willis/bilder/l/bruce-willis-5073.jpg
4/5


Chrzest
Tutaj naprawdę króciutko. Ten film fenomenalnie podzielił widzów – dla jednych to głębokie i zajebiste dzieło, dla innych kicha i potwierdzenie, że film polski nadal leży.

Ja powiem tylko jedno – po seansie sprawdziłem kto to reżyserował i kto pisał scenariusz. Ten sam duet, który wypocił „Moją krew” z Lubosem. I wszystko jasne.
Znowu maczyzm, znowu niby kobieta ważna ale w gruncie rzeczy olana i taka tam gangsterka-bandytka.

Stanowczo druga wtopa Wrony, ale zachwyty są. I nagrody są, i nominacje… Za co?
2/5


Essential Killing
Film o którym było głośno przed premierą (z winy reżysera), a potem prawdopodobniej jeszcze bardziej po. Bo nagroda, bo specyfika, bo tematyka.

Powiem krótko – gówno prawda. Na film poszedłem tylko dlatego, że pamiętam jego ciekawy film „Fucha”. A to czy mu Tarantino dał nagrodę i czy sala biła brawa na stojąco – jasne. Sztuka współczesna ma to do siebie że masy „elit” (komicznie to brzmi, wiem) i „znawców tematu” potrafią oklaskiwać chałę, a rozjeżdżać ciekawe projekty.
Przynajmniej z mojej perspektywy

Film ze znikomą ilością dialogów (złośliwi mówią, że to wina scenariusza napisanego na kiblu w 2 dni), których brak ma zastąpić wymowa. I teraz każdy doda coś od siebie – czy standardowa ucieczka więźnia, czy konflikt człowieka z władzą, czy znowu Guantanamo czy może coś innego.

Dla mnie jedynym plusem jest względnie krótka taśma. Parę scen jest mocnych, ale wiele beznadziejnych, niezrozumiałych i niepozostawiających nic względem przemyśleń.
Nie rozumiem tej nagrody, nie rozumiem achów i ochów i nie rozumiem czemu Seigner musi grać niemowę?
Aha, no tak – scenariusz kiblowy.

Dla mnie wielkie nic.
2/5


Aż po grób
Film wybitny. Kropka.
O odchodzeniu, o rozliczaniu się z przeszłością, o wielkiej miłości, która jakże często prowadzi do wielkich tragedii.
Film w najlepszym amerykańskim stylu, świetnie zagrana opowieść, z komediową nutką (ale z umiarem) wsparta genialną muzyką Jana A.P. Kaczmarka.
Co oprócz historii i klimatu tamtych czasów uderza to wybór scenografii – fantastyczną rzeczą jest to, że w Ameryce nadal można nakręcić coś, co da ułudę potęgi natury nad drobnymi, ludzkimi osadnikami. Da też się poczuć ciężką, wytrwałą pracę tychże osadników celem stworzenia „raju na ziemi”.

Bardzo warte wspomnienia są role główne: Robert Duvall i Bill Murray zagrali mega genialnie. Mam nadzieję, że chociaż jeden z nich otrzyma nominację, a może statuetkę? Naprawdę nie miałbym nic przeciw temu.

Film mnie wzruszył, dał sporo przemyśleń a i łezka się zakręciła coś jest rzadkością. I z ciekawości rozejrzałem się po wypełnionej sali, kiedy zapaliły się światła. Kilka osób miało w rękach chusteczki, kilka tarło oczy i to zarówno męska jak i żeńska część widowni.

Jak powiedziałem – film z mojej perspektywy wybitny.
5!/5 i Wujcio Bart Poleca.


Skrzydlate świnie
To z kolei jest ciekawy film, ponieważ z mojej perspektywy należy podzielić go na look „normalny” oraz kibicowski/piłkarski.

Po normalnemu to będzie komedia obyczajowa. Komediowych rzeczy to tam za wiele nie ma, chociaż wybitnymi wstawkami są monolog Pana Edzia (Andrzej Grabowski) z początkowych scen i historia ślubu Jana Nowackiego (Witold Dębicki).
Co do obyczajowości to film dotyka standardowych tematów jakimi są miłość, przyjaźń, uczciwość wymiksowanych w k’skości życia, które nigdy nie daje łatwych i prostych wyborów. Jednak moim zdaniem nie jest to takie mocne i konkretne jak wypadałoby w filmie obyczajowy (przynajmniej wg mojego rozumienia).
Tak więc historia jak historia, na godzinę 40.

Natomiast jeśli miałbym na poważnie podejść do części piłkarskiej to… scenariusz jest kpiną. Abstrahując od podziału kibiców, od dziwnej fascynacji reżyserki Poznaniem czy udziału w tym kobiet. Nie wiem kto i jakimi historiami się kierował, ale nigdzie i nigdy nie słyszałem o „kupowaniu” czy sztucznym „organizowaniu” kibiców. Nie wierzę żeby można było przywdziać inne barwy jeśli jest się prawdziwie przywiązanym do danego klubu. Nie wierzę w „tworzenie ultrasów” za dniówki i nie wierzę, że ktoś w coś takiego uwierzył.

Dlatego gdybym miał oceniać film dość realistycznie to dałbym mu dno i muł. Ale, że większość ludzi może nie kumać o co chodzi (chociaż ciekawe czy zmieniliby barwy polskie na np. niemieckie podczas takiej Olimpiady) więc przyjmę fikcję twórczą taką jaką jest.
I wtedy „Skrzydlate świnie” są całkiem niezłą rozrywką.
3.5/5


Maczeta
Świeżutki film od Roberta Rodrigueza. Reżysera, którego lubię, ale który imo zawsze stał w cieniu swojego kumpla Tarantino i który zawsze bardzo, bardzo chciał mu dorównać.
Przynajmniej ja mam takie wrażenie.

Nie będę już opisywał skąd wziął się pomysł na film itd. Powiem tylko, że nie spodziewałem się po nim wiele, ale i nie spodziewałem się że będzie tak płytko i żałośnie.
Tak, tak – beznadzieja miałkości tego filmu (w konwencji gatunku oczywiście) trwa od pierwszej do ostatniej minuty. Fabuła, czy jej brak, czy może poszczególne sceny są nudne, sztampowie i ani śmieszne ani smutne.
Po prostu cały film jest totalnie nijaki. Wydaje mi się, że powstał tylko po to żeby Danny Trejo (fenomenalna twarz drugiego planu) przeżył do końca taśmy, żeby pokazać parę gołych dup, parę litrów krwi i numerów w stylu bardziej pasującym do From Dusk Till Dawn.

Jedynym plusem jest próba umiejscowienia w rolach aktorów, którzy na co dzień kreują zupełnie inne postacie, prowadzą zupełnie inne życie… nie sorki Lindsay Lohan jest po prostu sobą
Zawiódł jednak Steven Seagal, nie zwracając uwagi na kilogramy to „odstawił” swoją postać gorzej niż normalnie.
Zawiódł Robert De Niro, zawiodła Michelle Rodriguez i normalnie standardowo ‘malinka’ Jessica Alba. Nieźle wypadli Jeff Fahey i Shea Whigham, a jedyne (skromne) brawka należą się duetowi Marin-Johnson… cóż bartender never gets killed

Cóż, wiele osób czeka na Sin City 2. Ja nie. Wątpię by Rodriguez wrócił do formy i może lepiej żeby kręcił badziewie dla dzieciaków? Smutne trochę.
2/5


Średnia sezonowa wychodzi mi nadal 3.4
Kurczę, zeszłoroczna była 3.8...

wzięło mnie na oglądanie filmów ostatnio, więc się podzielę moim zdaniem:

- Incepcja - jezus maria, jaki to był syf. Po reżyserze Batmanuf liczyłem na coś konkretnego i fajnego. A dostałem zestaw scen bez zupełnie jakiegokolwiek logicznego związku, które ktoś chyba pod koniec pisania scenariusza próbował jednak posklejać jakoś. Ale mu nie wyszło. Całość już zrobił eXistenZ z Jude Law`em i wyszło im znacznie lepiej, choć film był średni.
- Repo Men - całkiem w porządku lekko cyberpunkowy film akcji ze wspomnianym już Judem Law - w niedalekiej przyszłości można wymienić każdy organ w swoim ciele, ale za taką sumę pieniędzy, że firma, która się tym zajmuję musiała zatrudnić egzekutorów długów, którzy znajdowali dłużnika i na miejscu wycinali ten organ. Zazwyczaj zabijając przy okazji biedaka. Polecam jak ktoś ma głód na takie klimaty o/
- Resident Evil Afterlife - 1,5 godziny intelektualnego bólu zaserwował mi ten film. Tak głupi i bezsensowny, w ogóle nie wciągający film, dawno nie widziałem takiego. Już nie mówiąc, że wygląda jakby był nakręcony tylko dla scen 3D, które swoją drogą były tak zabawnie akcentowane slow motion, że film mógłby trwać godzinkę. Odradzam o/
- Jonah Hex - Dziwny Zachód, gatlingi przymocowane do koni, rozmawianie z martwiakami, wielka broń ostatecznej zagłady i Megan Fox. Film nie najwyższych lotów, ale bawi i miło się spędza te półtorej godziny. No i klimat Wierd West jest. Jeżeli ktoś lubi westerny, które nie są nudnym szczelaniem się o 12, to bardzo polecam o/
- TRON - no klasyka kina s-f, a z nadchodzącą kontynuacją stwierdziłem, że sobie odświeżę. Haker wciągnięty do wnętrza systemu komputerowego i walczący ze złym programem, który chce przejąć władzę nad światem. Pokaz niemożliwych efektów specjalnych, przewyższających lujowe star warsy o dekady. Gorrrrąco polecam!

teraz czeka na mnie Macheta, Wolverine i Expendabelsi, więc będzie v2 posta o/

no i reszta:

- The Expendables - testosteronu litry, konkretne strzelanie, automatyczny szotgan czarnucha i totalny rozpiździel. Jednym słowem, jak brakowało ostatnio filmów z wybuchami, tak ten jest idealny. Polecam!
- X-Men Origins: Wolverine - no będąc po lekturze komiksowego Originsa kiedyś, trochę czegoś innego oczekiwałem, ale zadziwiająco dobrze się przy nim bawiłem. Chociaż żałuję, że Deadpoola tak lujowo zrobili i za mało go było. Polecam!
- Machete - tutaj napisałbym coś w smsowym skrócie, ale `Machete don`t text.`
- MacGruber - TRZYMAĆ SIĘ W CHOLERE Z DALEKA, UTWORZYĆ ZONĘ BEZPIECZEŃSTWA ŚREDNICY 200 KILOMETRÓW I NAJLEPIEJ PONOWNIE ATOMÓWKĄ POTRAKTOWAĆ.

Teraz w kolejce jest District 9, A-Team i Wolfman, zobaczymy co będzie o/

Obejrzałem sobie(ponownie) Incepcje, tym razem na BluRay i film podobnie jak w kinie, był zaje...sty.
Gorąco Polecam.

kolejna porcja:

- District 9 - jeden z najlepszych filmów sci-fi jaki widziałem ostatnimi czasy, żadnego płytkiego szczelania się, tylko konkretne filozoficzne rozkminy. Polecam gorąco!
- The A-Team - no cudo film po prostu. Rimejk bardzo fpytkę, szczególnie scena z czołgiem jest <3 Ogólnie polecam, typowe holiłuckie kino heroic.
- The Wolfman - no tutaj to lekki przyfejl, bo scenerie ładne, zdjęcia ładne, fajnie nakręcony... tylko film jakiś taki ni przypiął. No i Hugo Weaving. Z nudów można zobaczyć o/
- Book of Eli - tutaj to mnie film zaskoczył tak pozytywnie, że nie wiem jak to wyrazić ;O Jakbym oglądał Fallout The Movie, taki klimat, tematyka całkiem ciekawa, a plot twisty jeszcze lepsze. Bardzo polecam, nawet jeżeli nie lubicie moralizowania, to godny film. No i Mila Kunis jakoś mi się zaczęła po nim podobać ;p
- Vampires Suck - no cóż, amerykańska komedia na poziomie Strasznych Filmów, Epic Movies i innych takich - czyli kretynizm do kwadratu, ale mam wrażenie, że film został specjalnie tak nakręcony, żeby obśmiać sagę zmierzchu. Ja się osobiście dobrze bawiłem i śmiałem dużo. Polecam na odstresowanie!


no i ból mam teraz, bo nie mam nic ciekawego do oglądania już. zostało mi jakieś Pandorium czy coś, ale w jakość filmu wątpię ;s

Polecam, nie ma w filmie zbędnego pieprzenia, a akcja po wylądowaniu mięsa armatniego na planecie Predatorów szybko się rozkręca, no i nawiązanie do Schwarzenegger`a było miłe.

No, co prawda jest jeszcze Tron chyba, ale to jest tandeta straszna dodatkowo opatrzona znaczkiem Walt Disney Pictures...

Zwerbowana miłość
Niektórzy mówią, że to popłuczyny po "Różyczce", tyle że `Zwerbowana...` miała premierę jeszcze w 2009... znaczy chyba i nie wiem dlaczego tyle ten film przeleżał.
Poza tym, że Więckiewicz znowu gra SBka itd.
Zrzędzenie

Film jest... normalny. Normalny, dobry, ale płaski. Taki dla TeatruTV. To znaczy nie mówię, że dlatego że płaski
Po prostu mam wrażenie, że 90 minut fabuły to i tak za dużo, a ona sama - jest dość dziwaczna.
Teoretycznie opiera się na faktach i wychodzi, że jedni SBcy podkładali świnie innym. No i że trup się ściele gęsto, a na końcu i tak dewizowa ku*wa przechytrza wszystkich.

Ciekawa, ale jakoś tak za mało. Ot, wyłącznie miły seansik w ciepłym kinie oceniany na
3.5/5

Średnia roczna pozostanie zatem na poziomie 3.4

Hmm... dawno tu nic nie naskrobałem, więc kończąc rok dwa filmy.

Powiedz tak - początek spoilera mniej znacząca pozycja w tym poście. Prosta komedia? romantyczna?, w której jak zawsze nieszczęśliwa dziewczyna (Jennifer Lopez) spotyka faceta (Matthew McConaughey), z którym chce być lecz nie może, gdyż ten facet się żeni, a na domiar złego ona mu organizuje wesele. Pierwszy raz się z taką rzeczą spotkałem co mnie lekko zaskoczyło bo myślałem, że gatunek oklepany na wszystkie sposoby, tata naszej bohaterki znajduje jej kandydata na męża. Biedulka w rozpaczy postanawia wyjść za niego co by zapomnieć o tamtym. Ustala datę ślubu na dzień, w którym jest wesele jej klienta czyli tej nieszczęśliwej miłości. Gdy już ma się zakończyć film podwójnym weselem, zainteresowani uciekają sprzed ołtarzy i spotykają się razem w parku i wyznają sobie coś na kształt miłości? jak dla mnie straszny bezsens także 5/10 koniec spoilera

Zapowiedź - początek spoilera nie wiem dlaczego, ale lubię filmy z Nicolasem Cage`em. Początkowo zapowiadało się tajemniczo jakaś tam dziewczynka lekko stuknięta wyczynia jakieś ekscesy. Potem nagłe przeniesienie 50 lat później i pojawia się Cage. Akcja skupia się na odkopaniu wehikułu czasu sprzed 50 lat i przeglądnięciu rysunków ówczesnych dzieci. Syn Cage`a, który jest przypadkowo profesorem astrofizyki dostaje dziwny przekaz tej pomylonej dziewczynki ze skupiskiem cyfr. W nocy nasz profesorek sprawdza ten kawałek papieru i okazuje się, że to daty i współrzędne katastrof dziejących się przez te całe 50 lat. Na domiar uciechy trzy z nich jeszcze się nie wydarzyły! W tym momencie zaczyna się wielkie zapobieganie, rozmyślanie itp. W między czasie jest szukanie krewnych owej pomylonej dziewczynki z przeszłości, pojawienie się jakichś obcych (to moim zdaniem zepsuło efekt filmu) i ogólna panika. Gdy dwie katastrofy już się wydarzyły, Cage odkrywa, że trzecia będzie końcem świata. Jak to w Ameryce bywa zaczyna się jeszcze większa panika, główni bohaterowie mają błyskotliwy plan i w tym momencie znów pojawiają się obcy, którzy "wybrali" syna Cage`a i córkę córki pomylonej dziewczynki z przeszłości, by na innym świecie odbudowali rasę ludzi. Następuje naciągane pożegnanie, a potem koniec świata. Kurde, według mnie ci kosmici zepsuli cały efekt... po co oni się tam pchali? były takie fajne przepowiednie, aż tu ci nagle oni wyskakują i jakieś bzdury powstają... początkowo chciałem dać 8 albo nawet 9, ale ci kosmici spowodowali, że Zapowiedź dostaje ode mnie 7/10. koniec spoilera

w sklepie wypatrzyłem horror pod tytułem "Krzesło" i kupiłem, na początku myślałem że będę żałował zakupu, ale film okazał się jak dla mnie ciekawy, mimo iż ekranu nie zalewała krew podsumowując niezbyt krwawy, ciekawy, ale jednak brakuje czegoś co pozwala pamiętać pewne sceny przez dłuższy okres czasu.

od jakiegoś czasu mam wielką fazę na anime i nadrabiam zaległości.
Dzisiaj skończyłam oglądać "Hagane no Renkinjutsushi", czyli "Stalowego Alchemika", anime z 2009 roku. Ponoć ta seria jest bardzo wierna mandze (nie wiem, bo mangi jeszcze nie czytałam), a na pewno bardzo różni się od pierwszego anime o braciach Elric.
Cóż mogę napisać o tym anime? Jest po prostu świetne. Lubię takie historie. Interesująca i zaskakująca intryga z armią w tle, wiele ciekawych postaci (w tym mój ulubiony bohater - pułkownik Roy Mustang). Historia przede wszystkim niebagatelna, miejscami bardzo poważna, poruszająca wiele bardzo ważnych problemów. Bardzo mi się całość podoba
Ech, teraz muszę znaleźć obie kolejne anime do oglądania...

Dzisiaj oglądałem RRRrrr!!!

czyli powinno być oglądane #1/2011
Ale proszę was, umówmy się że nie widziałem tego filmu.
Chodzi o Weekend Cezarego Pazury.

Naprawdę... nie idźcie na ten film. Nie ściągajcie go nawet. Po prostu byłem w totalnym szoku, że Polski Instytut Sztuki Filmowej dołożył jakąś kwotę do tego syfu.

Żal totalny, 70 metrów mułu i obijające się o dno 50PLN za bilety i picie.
Znacie jakiś ciekawy sposób na lepsze wydanie tej kasy?

-TRON: Legacy >>>milijart>>> lujowy avatar.

ale pewnie oscara nie dostanie, pierdzielone hype i durni widzowie ;/

Obejrzałem wczoraj po raz drugi (pierwszy raz w kinie, gdzieś pod koniec lat 80. XX wieku ) film Marka Piestraka z 1987 r.
To połączenie filmu przygodowego z SF, nie wiem dlaczego ktoś to kiedyś zakwalifikował też do horroru.

Akcja rozpoczyna się w 1954 r. w Indochinach, kiedy to helikopter, którym podróżuje francuski żołnierz Bernard Traven (Roman Wilhelmi) zostaje zestrzelony. Jego towarzysz ginie, a Traven dociera do buddyjskiej świątyni skąd kradnie cenne manuskrypty. Trzydzieści lat później w Paryżu spotyka polskiego profesora Jana Tarnasa (Krzysztof Kolberger), którego prosi o rozszyfrowanie skradzionego manuskryptu. Okazuje się, że wskazuje on drogę do tajemniczej Doliny Potęgi i Mocy. Obaj postanawiają tam wyruszyć. Towarzyszy im francuska dziennikarka Christine Jaubert (Ewa Sałacka).

Cóż, film ogląda się po latach całkiem dobrze. Efekty specjalne w dzisiejszych czasach mogą wzbudzać politowanie (trzeci Khuman czy scena w laboratorium i końcówka z samolotem), ale ogólnie nie jest tak najgorzej. Nawiązuje do filmów o przygodach Indiany Jonesa czy innego Allana Quatermaina , muzyka jest taka sobie (niezła melodia podczas napisów początkowych), nie przeszkadzało mi dubbingowanie wietnamskich aktorów przez Polaków. Wilhelmi i Kolberger grają w porządku, Sałacka w połowie filmu ogranicza się do wydawania okrzyków przerażenia , reszta obsady ujdzie.

Jak mówię, nie takie kiepskie jak to wszyscy opisują Jeśli ktoś ma kanał Ale Kino! to jak chce, niech czeka na powtórkę i się przekona czy rzeczywiście jest taki słaby.

W ramach walki z nudą i opierania się sesji, postanowiłem coś oglądnąć. Dzisiaj na tapetę idą dwa filmy: Wrogowie publiczni i Starcie tytanów. Pierwszy z nich czyli Wrogowie publiczni miał u mnie duże wymagania, jednak zawiódł mnie. Największym mankamentem jest przewidywalność, od razu było wiadome, że wszyscy współpracownicy głównego bohatera zginą, jego kobieta zostanie złapana, a on zostanie zdradzony, a w końcu zabity. Szkoda, że tak wyszło bo mógłby to być fajny film o "złym" zakończeniu czyli o zwycięstwie gangsterów, a nie organów ścigania. Na Filmwebie oceniłem 5/10, więc. jeśli ktoś nie ma co zrobić z dwoma godzinami życia to polecam. Druga pozycja czyli Starcie tytanów to przypadkowy wybór na dziś, acz chciałem to zobaczyć już dawno. W tym przypadku jest zdecydowanie lepiej, może dlatego, że bardziej lubię przygodówki niż dramaty. Akcja wartka, fabuła fajna, świetni aktorzy, zakończenie też satysfakcjonujące, mogli jedynie zrobić jakąś dłuższą potyczkę Perseusza z Hadesem, no ale to pewnie ujrzymy w kolejnej części. Kolejny plus to postać Io - lubię grającą ją aktorkę. Minusów oprócz tego co powiedziałem przy zakończeniu chyba nie ma, więc wystawiam ocenę 9/10.

obejrzałem film Paula Greengrassa zatytułowany "Krwawa niedziela". To rekonstrukcja autentycznych wydarzeń, do jakich doszło 30 stycznia 1972 r. w Derry, w Irlandii Północnej. Zorganizowano wtedy pokojowy marsz przeciwko niesprawiedliwości z jaką traktowani byli mieszkający na tamtych terenach katolicy i nadużyciom, jakich dopuszczała się brytyjska policja. Zginęło wówczas 13 osób, a 14 odniosło rany.

Film jest stylizowany na dokument, stąd kręcone z ręki ujęcia, czasem urywane sceny, aktorzy właściwie nieznani.
Reżyser pokazał sprawę z dwóch stron - uczestników marszu i sztabu angielskiego dowodzenia, dlatego często przemieszczamy się między ulicą a sztabem oraz stanowiskiem polowym wojska.

Muzyki nie ma wiele, prawie w ogóle jej nie słychać, grający główną rolę James Nesbitt wypadł bardzo dobrze.

Polecam

Na filmie Tron: Dziedzicwo byłem we wtorek w ramach przywilejów, które przysługują pracownikom. Wcześniej jedynie ściągnąłem sobie OST do tego filmu i przesłuchałem go parę razy, nie oglądając przy tym żadnych trailerów.

Kiedyś oglądałem "starego" TRONa, ale mało z niego zapamiętałem i nie za bardzo wrył mi się w pamięć. Ale skoro mam okazję póki co chodzić na filmy kiedy chce i na co chce to postanowiłem nie czekać na wydanie DVD (czytaj DVDRip) i iść do kina... Od samego początku byłem wgnieciony w fotel.. Muzyka i efekty specjalne w tym filmie są tak genialne, że nawet geniusz Jamesa Camerona wysiada przy nich. Mimo, że w filmie zrobionym w 3D są sceny tylko i wyłącznie w dwóch wymiarach to nie przeszkadzało mi to ani trochę podczas seansu, prawdę mówiąc dopiero po wyjściu z kina sobie w głowie układałem, które sceny były w 2D a które w 3D

Nie nastawiałem się też na jakąś wyszukaną historię, tylko na rozrywkę w najczystszej postaci i się nie zawiodłem. Igrzyska, wyścigi, skoki z wieżowców - i wiele innych rzeczy nie pozwalało mi się nudzić podczas seansu. Wręcz przeciwnie aż chciało się "jeszcze więcej i intensywniej" Mimo tej całej akcji moją ulubioną sceną jest chyba ta w lokalu u Castora, chyba głównie ze względu na muzykę a szczególnie przez utwory Daft Punk: "Casor" i "End of Line". Ogólnie każdemu polecam OST z tego filmu, jest to drugi soundtrack z filmu, który ostatnio oglądałem i na stałe się wpisał na moją playlistę.

Aktorzy.. Olivia Wilde jest tak cudowna, że aż się dziwiłem, że może być jeszcze ładniejsza niż w Housie <3

Ogólnie film, jak wyjdzie na DVD to ja go kupuje i zasili moją domową wideotekę, w wolnym czasie pewnie przejdę się jeszcze raz na ten film bo warto!


Polecam&Pozdrawiam.

Kolejna edycja moich przygód filmowych. Dzisiaj na tapetę idą trzy pozycje.

1. Tydzień tu, tydzień tam (Une Semaine sur deux) - film opowiada o losach pewnej rozbitej rodziny, głównie z perspektywy 12 dziewczynki. Widzimy w nim problemy miłosne i wychowawcze, które Francuzi ukazali jak zwykle w świetny sposób. Bardzo fajny i niebanalny film, także polecam każdemu.

2. Jack, jakiego nie znacie (You Don`t Know Jack) - ta pozycja również jest niebanalna, gdyż przedstawia losy dr. Kevorkiana, który walczył o zalegalizowanie eutanazji w USA. Fajne ukazanie walki o prawa człowieka, oraz postaci samego doktora. Polecam.

3. Dzieci Ireny Sendlerowej (The Courageous Heart of Irena Sendler) - na koniec zostawiam zdecydowanie najlepszy film z tej trójki. Ireny Sendler nie trzeba chyba nikomu przedstawiać oraz tego co zrobiła podczas II wojny światowej. Film jest wspaniały, nie będę tego ukrywał łzy pociekły mi nie raz. Jeśli ktoś chce zapoznać się z częścią historii to ta pozycja jest do tego idealna.

wróciłem z kina z "Polowania na czarownice".

Dwóch rycerzy,Behmen (Nicholas Cage) i Felson (Ron Perlman), którzy opuścili armię krzyżowców, otrzymuje zadanie eskortowania kobiety oskarżonej o czary (Claire Foy) do odległego klasztoru. Towarzyszą im mnich Debelzaq (Stephen C. Moore), młody giermek Kay (Robert Sheenan), rycerz Eckhart (Ulrich Thomsen) i złodziejaszek Hagamar (Stephen Graham).

Cóż, film ujdzie, jeśli nastawimy się na rozrywkę w weekendowe popołudnie, a nie na głębokie treści

Film posiada nie najgorsze efekty specjalne, przyzwoite aktorstwo, a tajemnica kobiety przewożonej do Severac, która wyjaśnia się w finale jest zaskakująca dla kogoś kto nie czytał spoilerów (jak ja ).

tego można się dowiedzieć z bajki o tym samym tytule. Żałuję, że nie poszłam na ten film do kina, no ale cóż, bywa. Jestem zachwycona fabułą. Niby mamy prostą historię. Gdzieś na końcu świata jest mała wikińska wioska, od pokoleń atakowana przez hordy smoków. Każdy mieszkaniec uczy się zabijać smoki, ale jest jeden wyjątek - wyjątkowo wątły, ale nadrabiający pomysłowością Czkawka, który chcąc się wykazać marzy o zabiciu swojego pierwszego smoka. I to nie byle jakiego smoka tylko legendarnej Nocnej Furii. Ale jego kłopoty zaczynają się z chwilą, gdy okazuje się, że pomimo sprzyjających okoliczności nie jest w stanie smoka zabić. A więc rozpoczyna obserwację smoczych zachowań i trening...
Dawno nie widziałam tak interesującej historii dla dzieci (ostatnio tak bardzo zachwycił mnie chyba WALLE). Smoki są przedstawione w ciekawy i różnorodny sposób (czy tylko mi Szczerbatek, czyli Nocna Furia, przypomina Stitcha?), Wikingowie również. W ogóle bohaterowie są przedstawieni w ciekawy sposób - to twardzi ludzie żyjący w trudnych warunkach, mocno związani z innymi mieszkańcami wioski i tradycją.
Bardzo podoba mi się ścieżka dźwiękowa - muzyka idealnie odzwierciedla klimat opowieści. Ale najbardziej podoba mi się zakończenie.początek spoilera niby mamy happy end, ale nie do końca, bo główny bohater traci nogę. koniec spoilera To pokazuje, że w życiu często musimy płacić za nasze działania, nawet gdy są one słuszne. I musimy się godzić z takimi skutkami, ale nie poddawać się.
"Jak wytresować smoka" bardzo przypomina mi opowieści, które czytałam w dzieciństwie - nie jakieś głupiutkie bajki, ale legendy z różnych stron świata, w których roiło się od dziwnych stworzeń, bohaterowie dowodzili swej odwagi i męstwa niejednokrotnie wiele przy tym tracąc. To były bardzo mądre opowieści i dla mnie ten film stał się jedną z nich. Oby takich opowieści dla dzieci powstawało więcej.

Nic dodać ,nic ująć Film po prostu genialny, nie nudziłem się ani przez chwilę. Odpowiednia dawka przemocy, humoru i całkiem ładnych kobitek Polecam 9/10

Zaczniemy od filmu nie-z-kina
You Don`t Know Jack
Dobre to było – ściągnąłem film po czym obejrzałem go w TV
Dobrze, że nie ma opłat za pobieranie

Film to mini biografia amerykańskiego lekarza, Jacka Kevorkiana (cudowny Al Pacino), który od lat 80-tych publicznie opowiadał się za prawem do śmierci dla nieuleczalnych pacjentów, asystując przy 130 tzw. samobójstw wspomaganych. Film przedstawia wydarzenia od pierwszego „zabiegu” przeprowadzonego w dość prymitywnym i strasznym otoczeniu do finału zakończonego wyrokiem.

Ale nie jest to wcale historia prosta, ani standardowy amerykański film sądowy. Chyba najlepiej oddaje całość tytuł książki na bazie której powstał scenariusz - „Between the Dying and the Dead Dr. Jack Kevorkian the Assisted Suicide Machine and the Battle to Legalise Euthanasia”.

Dla niektórych pewnie tematyka może się okazać odstręczająca albo za ciężka – wg mnie film jest idealny dla każdego kto chce się chwilę zastanowić nad problemem umierania w cierpieniu. Nie jest to dzieło epokowe na miarę ‘Filadelfii’ ale Barry Levinson spisał się świetnie.

Jako rekomendację można przedstawić inne jego filmy Avalon, Bugsy, W sieci, Fakty i akty, Kula, Good Morning Vietnam czy moje trzy ulubione: Włamanie na śniadanie, Uśpieni i genialny Rain Man.
Łącznie te tytuły zdobyły nominacji ZłotyGlob/Oscar 17/20 a statuetek 4/6, więc chociażby dla reżysera.

==============================================================

Soul Kitchen
Pierwszy tegoroczny.
Fantastyczny film ze względu na muzykę. I na pewne dziwactwo, bo dźwięki pasują do scen idealnie, ale jak potem przesłuchacie soundtrack to… już jest kiepsko, chociaż to praktycznie to samo. No ale może ja nie trawię tej akurat nuty.

Świetna historia „z życia wzięta”, o tym po co są przyjaciele i co ważne w życiu, jak gotować i jak jest gotowane. Oczywiście w realu pewnie nie zakończyłoby się to tak samo, ale po to mamy kino.

Cudna rola brata głównego bohatera, Moritz Bleibtreu jako Illias Kazantsakis, drobny grecko-niemiecki lub niemiecko-grecki (ach ta swoboda przemieszczania tudzież zamieszkania i otwartości na zmiany… Niemcy, czy Niemcy jeszcze ponad wszystko?) cwaniaczek hazardzista kradnie ten film. Chociaż Adam Bousdoukos i jego ból pleców też są przekonywujący

Warto, bo historia zwięzła i dobrze nakręcona. Chociaż wiem, że niektórzy nie mogą słuchać po niemiecku


Polowanie na czarownice
Normalnie nie chodzę na takie badziewie, ale lubię średniowieczne klimatu, te wiedźmy gusła itp. Wybrałem się, chociaż główną rolę dostał Nicolas Cage – facet, który imo na 92 filmy zagrał fajnie w… pięciu? Fakt, ma Oscara i Globa ale kto ich teraz nie ma

W każdym bądź razie ‘Polowanie’ dostarczyło mi typowej amerykańskiej sieczki, w której to radośni burgerożercy ciągną z historii Europy i świata co chcą, miksują to w sposób dowolny i jeszcze dorabiają zawsze jakąś ideologię. Dźwiganą na naprawdę debilnych dialogach.

Mamy więc nieistniejących w realu krzyżowców, walczących w bitwach których nie było, w miejscach i porach roku komicznych. Mamy uderzenia z bańki w głowę rycerza chronioną hełmem oraz iście wiedźmińskie popisy Cage’a w odbijania bełtów.
Co prawda w pewnym momencie wkrada się mały klimacik ala Diablo, ale i tak jest to odrobina, która musiała się znaleźć w tym filmie zupełnie przypadkowo.

Powrócę jeszcze do tematu, który kiedyś mnie śmieszył a teraz tylko drażni. Mianowicie Amerykanie biorą sobie jakieś hasło i nawet nie mają tyle chęci aby przeczytać o nim na Wiki. Chodzi mi głównie o „magiczną” kościelną księgę Salomona, czyli pewnie Większy Klucz Salomona. Niby służy ona do walki z wiedźmami, demonami itp. ale żeby stosować zawarte w niej arkana trzeba było mieć odpowiednie przygotowanie a przede wszystkim czystość duchową.
Jakie to więc ciekawe, że w filmie używa jej praktycznie każdy a największą wolę wykazuje klecha, który bez mrugnięcia okiem wyżyna bogu ducha winne kobiety…

No chyba, że różnie rozumiemy czystość duchową… film jest rzadki i niewart ceny biletu. Zresztą jak większość filmów z Nicolasem. Szkoda, że swoją rólkę odegrali tu Ron Perlman, Christopher Lee czy Stephen Graham.


Czarny łabędź
Nihil novi. Darren Aronofsky pozostaje jednym z najuważniejszych kronikarzy ludzkich obsesji.
Bardzo cenna i trafna uwaga redakcji Filmwebu.
Nihil novi. I na tym właściwie można by stanąć.

Kolejny film Aronofsky’ego, w którym widz zamęczany jest naszymi dziwactwami, schizmami i ogólnym pierd*** które każdy z nas ma. To trochę taki mocniejszy Dzień Świra.
Dlaczego napisałem „zamęczany”? No bo to następny tytuł, który tak naprawdę nie wnosi niczego nowego w twórczość reżysera. Niczego. Jestem za to bardzo ciekawy co zostanie pokazane w Wolverine albo RoboCopie, jeśli uda mu się to nakręcić.
Cierpienia faceta z ostrzami w rękach czy wizje mózgu przeszczepionego do maszyny? Bardzo się zdziwię jeśli to będzie normalna rozwałka

Inną parafią jest oczywiście sposób nakręcenia „Czarnego łabędzia”. Warsztat operatorsko-dźwiękowy stoi na najwyższym poziomie. Myślę że spodoba się zarówno zwykłemu widzowi jak i osobom lubiących dodatkowo teatr, operę, filharmonię i balet (jak moja mama która uznała film za wybitny i most wanted do kupienia np.). Operowanie klasyczną muzyką, kamerą wirującą w tańcu itp. są rzeczywiście świetne
Fajnie również, że Darren nie stroni od seksu i tej tematyki… „dotykanie się” Niny przyjąłem całkiem normalnie i w oczywisty sposób, a spotkanie z Lily… cóż. Nie jest to co prawda zabawa z „Requiem dla snu” ale może to i dobrze.

Na koniec dwie sprawy. Jak wiecie czasami zdarza mi się obserwować reakcje widowni przed, w trakcie i po seansie. No i niezmiernie zadziwiły mnie kobitki zgromadzone na sali (ta wypełniona była w 75%, głownie przez pary, ale też właśnie przez grupki kobiece, ot taki Seans w mniejszym mieście ), bowiem w „dotykalskich” momentach filmu rżały ze śmiechu albo parskały albo dość głośno komentowały.

Szczerze powiem spodziewałbym się takiej reakcji po facetach. A ci nic. Jeden tylko raz poszedł śmieszek kiedy kelner przedobrzył z gadką
Nie bardzo kumam o co im chodziło, bo przecież to nie był film z okazją do śmiechu, no chyba jak zwykle czegoś nie zrozumiałem…

Drugą sprawą jest Mila Kunis. O matko, nie powiem – rozgrzała mnie. I od razu przyszła mi na myśl rozmowa z przyjaciółką czemu mężczyźni (uogólniając) wolą takie laski podszyte początek spoilera kurewskością koniec spoilera?
Ja bym tego tak nie nazwał, powiedziałbym raczej że to wyzwolone dziewczyny, które bez skrępowania chcą cieszyć się życiem no i wykorzystują swoje atrybuty – duże oczy, duże wargi itp.
Dlaczego o tym piszę? Bo jednak bardziej spodobał mi się czarny łabądek


Jak zostać królem
Kolejny raz tajemnicą pozostaje tworzenie polskich tytułów filmowych. Bynajmniej dzieło Hoopera nie odpowiada na to pytanie. Albo odpowiada – w jednej scenie. Z… walniętym lekko braciszkiem.

Ale ja nie o tym. Właściwie o filmie też jeszcze nie. Otóż chyba przestanę się cieszyć, że naród wali do kina. Dzisiaj cała sala była wypełniona, ale bez jaj – ludzie śmierdzą potem i brudem ubrań, żrą i siorbią bez opamiętania, odbierają komórki z głośnym dzwonkiem a szczytem wszystkiego były dwa angielskie pedały, które zamiast oglądać były zajęte sobą.
Pierwszy raz chyba zdarzyło mi się zje’ać po angielsku parę ćwoków, a potem na zaskoczone pytanie „ale o so chodzi” miałem naprawdę ochotę odpowiedzieć „**** ci w d* chodzi – to jest kino do oglądania filmów, a nie porn theatre na macanki”. Jakoś się powstrzymałem, ale ilość buractwa na metr kwadratowy zniszczyła mnie.
Chyba przestanę chodzić na filmy tuż po premierze :/

Natomiast dzięki bogu różne około seansowe dziwności nie zmąciły przekazu. Film jest wybitny, cudownie teatralnie zagrany i moim zdaniem Colin Firth oraz Geoffrey Rush powinni dostać po Oscarze. Bez względu na inne nominacje.
Sam film zaś bije na głowę inne wdziane przeze mnie a nominowane tytuły.

Wspaniale dawkowany angielski humor i oddanie klimatu tamtych czasów. Świetnie wspomniany motyw Edwarda i pani Simpson oraz atakowanej Polski (chociaż obydwa trochę za słabo ja na mój gust). I przede wszystkim wzajemna relacja między przyszły królem a logopedą-amatorem.
+ stara prawda, że za każdym wielkim mężczyzną stoi jakaś kobieta.
No i dzięki doborowi aktorów angielskich (a jak przekornie Rush jest akuratnie Australijczykiem ) można usłyszeć wspaniale akcentowane zabawy słowne.

Film na najwyższym poziomie i słuszny pretendent do triumfu oscarowego.


Oceny:
Soul Kitchen 4/5
Polowanie na czarownice 1.5/5
Czarny łabędź 4/5
Jak zostać królem 5!/5

Średnia sezonu 2001
3.6

Kolejna porcja moich filmowych oglądnięć.

1. Co z oczu, to z serca - Clooney i Lopez w rolach głównych, całkiem przyjemnie się oglądało, fabuła używana wiele razy, no ale co poradzić.

2. 500 dni miłości - opowieść o chłopaku i dziewczynie, nie myśleć tylko, że o miłości. ukazanie perypetii w związku oraz cierpienia po jego zakończeniu. ciekawa sprawa, że laski, w których kocha się główny bohater to Lato i Jesień ^^`

3. This Is It - dokumentalny film o M. Jacksonie. myślałem, że będzie tam więcej filmu niż śpiewania, ale myliłem się. wkurzało mnie to ciągłe "niech Cię bóg błogosławi" MJ`a.

4. Harry Potter i Książę Półkrwi - było w telewizji, więc postanowiłem sobie przypomnieć. biorąc pod uwagę, że po premierze Insygniów powtórzyłem sobie książkową serię teraz mogę się w pełni zgodzić, że ta filmowa część jest zdecydowanie najsłabsza ze wszystkich. tyle błędów to nie ma nigdzie. do zaakceptowania jak zwykle świetna postać Rona.

5. Bękarty wojny - super film, wojna z lekkim akcentem humoru. alternatywne zakończenie życia Adolfa, jak i kilku innych ważnych Panów. liczyłem tylko, że tą żydówkę zabije Landa, no ale cóż.

obejrzałem "Sędziego Dredda" z m. in. Sylvestrem Stallone, Robem Schneiderem i Armandem Assante. Jest to film SF z 1995 r., na podstawie komiksu (nie czytałem ). W przyszłości role stróżów prawa odgrywają specjalni Sędziowie, którzy na miejscu wydają wyroki, przez co oszczędza się kosztów procesu Jest wśród nich Dredd, twardy i nieprzekupny. Pewnego dnia zostaje wrobiony w morderstwo...

Film ogląda się całkiem przyjemnie. Ma całkiem dobrą muzykę autorstwa Alana Silvestriego, udane efekty specjalne, trochę humoru i doborową obsadę (oprócz wyżej wymienionych grają m. in. Diane Lane, Jurgen Prochnow czy Max von Sydow, narratorem jest znany nam James Earl Jones). Podobała mi się rodzina Angelów, nie sądziłem, że są tym, czym powiedział Dredd towarzyszowi niedoli, że są
Fajny, chociaż zbiera niskie oceny. Wcale nie taki zły jak go malują Stallone gra nieco sztywno, ale nie czepiajmy się na siłę

Dredd oglądałem wiele razy gdy byłem młodszy lubiłem ten film chyba muszę jeszcze raz obejrzeć dla przypomnienia dobry film

Niedawno obejrzałem drabinę jakubową - świetny dramat psychologiczny , bardzo oryginalne sceny i w ogóle świetny montaż, chociaż oczekiwałem kolejnej komerchy o Wietnamie (http://www.filmweb.pl/film/Drabina+Jakubowa-1990-5188) , Bonnie i CLyde - trzeba obejrzeć ! Nawet jeśli nie lubisz Westernów (http://www.filmweb.pl/film/Bonnie+i+Clyde-1967-4303#) i "V jak Vendetta" - dosyć niezła ekranizacja powieści graficznej Moor`a , znanego głównie z from Hell.

Czyli dylogia "Wściekłe pięści Węża" oraz "Sarnie żniwo czyli pokusa statuetkowego szlaku" by GIT Produkcja.

Co tu dużo pisać trzeba zobaczyć te kultowe filmy. Najlepiej przy piwku (ew kakale) ze znajomymi.

wczoraj nudziło mi się i obejrzałem mecz Polska- Norwegia Ale to nie ten temat do tego, więc przejdę do rzeczy. Po meczu obejrzałem film pt. "Ostatni Samuraj" z Tomem Cruisem. Jest to świetny film! Wszystkim polecam!

Najpierw zacznę od tego co nie-w-kinie. To już drugi raz… może to nowa tradycja?

Przypadek
Krzysztof Kieślowski 1981/87 i co najważniejsze prawdopodobnie jeden z najbardziej zmarnowanych talentów polskiego kina – Bogusław Linda. Obejrzyjcie filmy z nim do… prawdopodobnie 1990r. do Krolla chyba. Ale najlepiej ten najwcześniejsze… epickie. Potem Franz i koniec.
Żal po prostu.

A film – cudowny. Cudem znalazłem go przypadkiem w kinie, jeden seans na 18 chyba. Ale, w mordę, było warto. Prosta w założeniu historia pościgu za jednym uciekającym pociągiem. I co może z tego wyniknąć jeśli zdążymy. A co jeśli nie?
Mnie film dał olbrzymiego kopa do zastanowienia się nad tym co mogłoby być gdyby… każdy ma przecież w życiu takie momenty. Czy byłbym dzisiaj kimś innym? Gdzie indziej? A może by mnie nie było?

+ piorunująca końcówka, zupełnie szokująca i WTF.
Po takich filmach nie dziwię się, że wykładają Kieślowskim na zagranicznych uczelniach filmowcy.


Obcy - decydujące starcie
Wg mnie jeden z tych przypadków tzw. „drugich części” które są lepsze niż pierwowzór. Wiadomo – tu rozpoczęła się moja miłość do smartgunów i Remember: short, controlled bursts hehehehe To nigdy nie działa

Ale do czego zmierzam. Przed chwilą, przez przypadek oglądałem tego Obcego na Polsacie. Jakość tłumaczenia czytanego przez lektora powinna podpadać pod jakiś paragraf. Ja tam nie jestem perfekcyjnym anglistą, nie mam żadnego certyfikatu, pierwsze angielskie zdania ćwiczyłem z Johnnym Bravo na CN (Hey there smart momma, typin` recipes? ). Ale czegoś tak straszliwego nie powinno się dawać. Bo to bezczelny brak szacunku dla widza.

Naprawdę… czemu tak?

==============================================================


Ajami
Jak zwykle premiera na świat maj 2009, Polska styczeń 2011. Żal.

Na Filmwebie porównali do ‘Miasta boga’. Tyle, że w klimatach… międzynarodowego i międzyreligijnego kotła jakie daje Ziemia Święta. Święta już chyba tylko z nazwy. To bardzo trafne podobieństwo, bo film jest identycznie realistyczny i brutalny.

Wyreżyserowany przez Araba żyjącego w Izraelu (w Ajami właśnie) i będącego chrześcijaninem i Żyda. Ortodoksyjnego. + aktorzy naturszczycy i już mamy blisko/dalekowschodni gulasz.
Dla mnie za każdym razem niezrozumiały i praktycznie nierozwiązywalny. A mimo to wielu ludzi chciałoby żyć obok siebie tak całkowicie naturalnie.

Mocne, dobre kino. Warto.


Pewien dżentelmen
Dwa wnioski po tym filmie – pierwszy to, że czasami k’sko ciężko być sobą, nie mówiąc już o gentlemenieniu
Drugi to… nie będzie się wam potem chciało jeść. Więc lepiej do kina pójść przed spaniem. Chociaż na seks też wam przejdzie ochota

Film jest… z pewnością nie jest komedią. No chyba, że skandynawskiego stylu. Jeśli ktoś to lubi i łapie klimat to o.k.
Jeśli ktoś chce dopiero zacząć to niech lepiej spróbuje z „łagodniejszymi” tytułami. A jak ktoś jest na ‘nie’ to i tak kit mu w oko.

Olbrzymie zaskoczenie przy wykorzystaniu polskich „dźwięków” i ten realizm. Tak… realizm. Heh. Trzeba to zobaczyć i tyle.
Świetna rola Stellana Skarsgårda, polecam tego aktora w europejskich filmach.


Prawdziwe męstwo
Mister Cogburn, in your four years as US Marshal, how many men have you shot?
Shot? Or killed?
Let us restrict it to killed so we may have a manageable figure!

Na końcu crême de la crême. Prawdziwie wybitny film braci Coen. Rzadkich okazów reżyserskich, które przeważnie nie robią złych produkcji. Jeśli jakieś zrobili to pewnie jeszcze ich nie oglądałem…

Film z dobrym, wieloznacznym tytułem. Kogo uznać tutaj za bardziej odważnego – atakującą emancypacją dziewczynkę chcącą pomścić ojca, ale nie w myśl głupiej zemsty tylko wedle prawideł boskich i ziemskiej sprawiedliwości. A może styranego życiem szeryfa federalnego, który pomimo nadwagi, alkoholizmu i jednego oka jest w stanie walczyć przeciwko liczniejszym bandytom no i ten finał. Ale to samemu ocenicie.

Wybitne role Jeffa Bridgesa (jednooki szeryf), Matta Damona (nie lubię go ale za teksańskiego Strażnika – epic!) i przede wszystkim Hailee Steinfeld. To dziewczyna z castingu, która powiedział że nie zważa na żadne nominacje, bo zagrała co miała zagrać i wraca do szkoły. A zagrała tak że o ja p!

Jednak te cudowne kreacje byłyby niczym bez feno-o-omenalnych dialogów. Praktycznie każdy z wyżej wymienionej trójki ma stworzoną bajeczną ścieżkę dialogową. Już pierwsze dwie sceny zabijają kiedy to Mattie targuje się z handlarzem, a potem słucha szeryfa Cogburna zeznającego przed sądem.

Powiem krótko – ja pierd***. Dawno nie słyszałem tak zajebistych dialogów. A już takich dialogów w westernie? Nie pamiętam kiedy.
Jedynym minusem który mógłbym wytknąć (na siłę!) to dość delikatne podejście do Indiana Territory. Mogłoby być więcej Indian… no i ogólnego zła tych ziem.

Na sam koniec mogę powiedzieć, że ten western jest świetny, ponieważ to świetny film, a świetny film będący dodatkowo westernem to już rzadka sprawa
I teraz właściwie zastanawiam się kto powinien zdobyć Oscara za najlepszy film – król czy szeryf? Aktorsko jednak Colin Firth, ale już osadzenie Hailee Steinfeld w grupie drugoplanowych kobiecych to wg mnie skandal. Czy w debiucie nie mogłaby wygrać z „1”? Z pewnością niszczy Portman.

Kapitalny, epicki film, który stanie się jak najszybciej moją własnością i dołączy do kolekcji najlepszych westernów ever. A cel na najbliższe tygodnie to dopadnięcie wersji z 1969 (John Wayne, Glen Campbell, Robert Duvall, Dennis Hopper) oraz książki Charlesa Portisa. A dlaczego książki? http://wyborcza.pl/1,76842,9081502,_Prawdziwe_mestwo___Kobiecy_western.html
I tak jeszcze zamówię oryginał...

Mr. Cogburn, did you find a bottle with a hundred and twenty-five dollars in it?
Objection your Honor, Leading
Sustained. Rephrase the question.
What happened then?
I found a bottle with a hundred and twenty-five dollars in it.



Oceny:
Ajami 4/5
Pewien dżentelmen 4.5/5
Prawdziwe męstwo 5!/5 and Uncle Bart The Fastest Motherfucker of WildWild West recommends

Średnia sezonu 2001
4.0

Zupełnie przypadkiem trafiłem na Marsjanie Atakują! na TVN7.

Przeczytałem kilka recenzji tego filmu i nie były zbyt zachęcające przeciwnie, na filmwebie zjechano go od stóp do głów, mimo że to Tim Burton. Jak dla mnie - nie było tak źle.

Przede wszystkim, jest to parodia amerykańskiego kina sf, więc fabuły nie można brać na serio, jak (mam wrażenie) oceniają to niektórzy.

Co my tu mamy - porwania przez kosmitów, statki kosmiczne wyglądające jak talerze kuchenne, prezydenta USA, równoznacznego z władcą i przedstawicielem świata (jego budująca mowa na pod koniec przypominała mi Billa Pullmana w "Dniu Niepodległości" ), wszechwładny (ale zamierzony) KICZ.
Burton po mistrzowsku wyśmiał napuszenie amerykańców i ich poczucie wyższości w stosunku do innych nacji.

Moim zdaniem głównym problemem tej produkcji są aktorzy. Jest tutaj cała masa znanych nazwisk, jak Nicholson, Close, Portman, Brosnan, Benning, czy nawet Skolimowski w epizodzie. Ten nawał rozpoznawalnych twarzy, mających często epizodyczne, albo mocno drugoplanowe role to duży błąd. Każdy z nich jest na tyle dobry w swoim fachu, że nadawałby się do większych i sensownych ról, a tutaj wiele postaci (jak DeVito) jest po prostu zbędnych.

Ale mimo to daję dziełu Burtona 6,5/10 i w sumie mogę to polecić.

obejrzałem "Greka Zorbę" Michaela Cacoyannisa na podstawie powieści Nikosa Kazantzakisa, z 1964 r. Powieść czytałem dawno temu, film też widziałem sporo czasu temu, więc sobie odświeżyłem.

Jest to historia angielskiego pisarza, pół-Greka, który wyrusza na Kretę, aby uruchomić kopalnię, którą zostawiła mu rodzina. W porcie, przed wyruszeniem w drogę, spotyka Alexisa Zorbę, który postanawia mu pomóc i prosi by Basil wziął go ze sobą. Ten zgadza się.

Film jest popisem aktorskim Anthony`ego Quinna w roli Zorby. Na uwagę zasługuje też Lila Kedrova w roli francuskiej wdowy mieszkającej w wiosce do której przybywają bohaterowie - madame Hortensji (za tą rolę otrzymała Oscara). Alan Bates w roli Basila wypada nieco słabiej.

Niektóre sceny wywołują wzruszenie, niektóre bawią, a niektóre nieco przerażają (początek spoilera śmierć greckiej wdowy, z którą łączył Basila romans, a która jest nienawidzona przez społeczność koniec spoilera oraz początek spoilera rozgrabienie domu Hortensji po jej śmierci koniec spoilera.

Poza tym bdb muzyka Mikisa Theodorakisa, ze słynnym motywem tańca Zorby, niezłe zdjęcia. Jeśli ktoś jeszcze nie widział, to bardzo polecam

Normalnie tego nie robię, ale napiszę bo trafiłem na wyjątkowy film.

Rango

I nic więcej.
Megaepicka historia w klimatach westernowych, z jednym z najlepiej wyglądających anim-bohaterów. Do tego dubbing Johnny`ego Deppa. Jedyny chyba seans w Wawie z napisami...

Jutro idę na polski dubbing. Nie bawiłem się tak animacją od czasów... WALL·E?

Cejrowski rządzi

BTW porównanie trailerów
http://www.youtube.com/watch?v=k-OOfW6wWyQ
vs.
http://www.youtube.com/watch?v=QgdduVSTw5c

Obejrzałem Epokę Lodowcową I. Niby film star, dla dzieci, le kiedy oglądałem przygody głupkowatego leniwca Sid`a mamuta Mańka i tygrysa Diego świetnie się ubawiłem. Uważam, że ten film rozśmieszy do łez każdego. ;P

No i kolejny film nawiązujący do poetyki Grindhouse`u, moim zdaniem lepszy od Maczety. Po prostu bardziej poskładany, spójny, Maczeta był kapkę chaotyczny IMO.

Fajna fabuła, fajne zadymy, klimacik tworzony przez głownego bohatera, Księgowego i pseudomesjasza jest naprawdę niezły. Motyw piekielny nietypowy i sympatyczny, choć mogłoby go być więcej. Cage jak zwykle mi się podoba, ale ja ogólnie mam do niego słabość (tak, wiem, że jestem w mniejszości, zresztą jeżdżenie po Cage`u zrobiło się modne ostatnio).

Ogólnie zajebista, lajtowa rozrywka, jak macie ochotę na film z przemocą, gołymi dupami i lekkim wątkiem nadprzyrodzonym (klawe zakończenie!) to bardzo polecam. Fani Grindhouse`u powinni być zadowoleni.

PS. Jak na razie ze wszystkich widzianych przeze mnie filmów 3D ten miał najczystszy i najwyraźniejszy obraz. 3D było nienachalne, momentami naprawdę pomysłowo użyte (retrospekcje).

Avatar zaiczony, niestety bez jednego wymiaru...

Ale to już było, biali kowboje atakują czewonoskórych indian bo Ci nie chcą uprawiać ziemi, ścinać długich włosów, mieszkać w hatach i zmienić wyznania...

No tak przesłanie szczytne ale to ludzie ludziom...

Owszem jest kolorowo, zgrabnie, ale to już było...

Może faktycznie +1D do wymiaru dawał te niezapomniane wrażenia. Fabularnie dostajemy odgrzewany kotlet, mięsko gulaszowe w nowym sosiku, a ja wole kurczaki Ed.

Avatar w 2D mocna 3 (w skali 1-5)

Obejrzałem dzisiaj, czekałem odkąd się dowiedziałem, że powstaje, bo wykorzystali jednego z bohaterów jednego z moich ulubionych pisarzy, Roberta E. Howarda. Chyba nie było w kinach, ale wydali na DVD. Film wyreżyserował Michael J. Basset a w roli tytułowej wystąpił James Purefoy.

Jest rok 1600, Afryka. Najemnicy pod dowództwem Solomona Kane`a włamują się do pałacu chcąc zdobyć skarby. Jednak nie wszystko idzie po ich myśli.
Rok później Kane przebywa w jednym z opactw w Anglii, wyrzekłszy się przemocy. Jednak musi opuścić schronienie. Przyłącza się do rodziny wyruszającej do Nowego Świata. Wkrótce stają się ofiarami napaści tajemniczych bandytów, którymi dowodzi człowiek w masce...

Film jest utrzymany w poważnym klimacie opowiadań, to duży plus. Purefoy jak najbardziej pasuje na Kane`a. Pozostali aktorzy również dobrze grają, muzyka Klausa Badelta jest taka sobie. Charakteryzacja również niezgorsza. Tożsamość człowieka w masce jest pewnym zaskoczeniem. Nawet początek spoilera pojawiający się pod koniec potworek im wyszedł. koniec spoilera

Udany film

byłem na "Czarnym Czwartku". Rzadko, właściwie wcale, nie chodzę na filmy polskie, ale ten postanowiłem zobaczyć.

Bardzo dobry obraz, ukazujący reakcje robotników ze stoczni gdyńskiej na podwyżkę cen żywności w 1970 r., zakończone pacyfikacją tychże robotników. Symbolem stali się niosący zabitego Janka Wiśniewskiego (właściwie Zbigniewa Godlewskiego) na znalezionych drzwiach manifestanci:


http://files.students.ch/uploads/a/2011/02/26/drzwi-500.jpg


Akcja skupia się też na jednej z rodzin.
Brunon Drywa mieszka z żoną Stefanią i dziećmi w bloku, do którego się przeprowadzili. W feralnym dniu zostaje przypadkiem zabity kiedy jedzie do pracy.

Szczególnie mocna jest scena katowania młodego ucznia szkoły przystoczniowej, Wiesława Kasprzyckiego.

W film wmontowane są czarno-białe kadry. Bardzo dobre role stworzyli Piotr Fronczewski jako Zenon Kliczko i Wojciech Pszoniak w roli Władysława Gomułki (szczególnie ten pierwszy). Są to epizody, ale zostają na dłużej w pamięci. A oprócz nich całkiem nieźle wypadła Marta Honzatko jako Stefania Drywa.

Na koniec "Ballada o Janku Wiśniewskim" w wykonaniu Kazika, która to wersja leci podczas napisów końcowych i wg mnie jest lepsza od tej użytej w zwiastunie:

http://www.youtube.com/watch?v=1WRv33Lh5-Q

Nie, Czarny Czwartek nie jest za dobry. Głowna aktorka strasznie denerwująca

Wczoraj byłem na Czarnym Czwartku. Był nawet spoko. Do dźwięku i muzyki nie mogę się przyczepić. Bardzo realistyczny jeśli chodzi o walki robotników z wojskiem i milicją. Gra części aktorów też była nie najgorsza (najbardziej podobali mi się aktorzy grający ludzi Gomułki i sam Gomułka). Fajne było też pomieszanie życia Brunona Drywy z wydarzeniami pod komitetem. Co mi się nie podobało: Otóż nie podobało mi się przedstawienie śmierci Janka: Janek biegnie, nadlatuje helikopterek, Janek patrzy w górę, Janek nie żyje. Było też parę hmmm... nowoczesnych elementów w trakcie filmu, np. reklama LIDL-a na bloku.

Dam 4/5.

Dawno tu nie pisałem, bo w sumie dawno nie oglądałem żadnego filmu. Dzisiaj przerywam ten impas, gdyż we wtorek byłem w kinie na Jak zostać królem. Nie będę pisał nie wiadomo ile bo jakoś tak dziwnie się składa, że każdy mój dłuższy post w kwestii filmów zawiera jakąś tam dawkę spojlerów Stosując się do tego postanowienia, napiszę, że film jest wyśmienity i że warto go oglądnąć, nie ważne w kinie, czy w inny sposób. Dzieło to całkowicie zasłużyło na otrzymane Oscary. Nie oglądałem jeszcze Czarnego łabędzia, na to przyjdzie czas już w tą niedzielę, ale na chwilę obecną Jak zostać królem to zdecydowanie najlepszy film 2011. Kreacja Colina Firtha zagrana po mistrzowsku, nie wiedziałem, że to aż tak dobry aktor. Kolejna fajna sprawa to rola Geoffrey`a Rusha, którego bardzo lubię od czasów Piratów z Karaibów. W sumie to do obsady nie ma się co przyczepiać bo to praktycznie same gwiazdy wielkiego formatu. Historia Jerzego VI i perypetie tamtych czasów ukazane w przyjemny sposób, więc nie pozostaje nic innego jak dać 10/10

Miałem tego w ogóle nie oglądać, ale jakoś mnie tak wzięło Dzisiaj wybrałem się do kina na Prawdziwe męstwo. O tym filmie będę pisał mało, gdyż to był mój, zdaje się, pierwszy western w życiu. Po obejrzeniu tej pozycji, jestem pewien, że westerny nie zostaną moich ulubionym gatunkiem filmowym, bo... bo tak. Jak dla mnie to za bardzo oczywista była ta cała wyprawa, wiadome było jaki los spotka głównych bohaterów, końcówka została za szybko ucięta, wkurzała mnie postać tej dziewczynki. Piszę same negatywne aspekty, no ale jak już napisałem, western nie będzie moim naj gatunkiem. Jak na pierwszy raz mogę podciągnąć ocenę filmu do 6/10, ale wiadomo każdy ma swój gust Jutro Czarny łabędź bo wrócił do kina w Tarnowie!

okazji Dnia Wagarowicza moja szkoła urządziła zbiorowe wyjście do kina na Jak zostać królem. Film był świetny i zasłużenie dostał wiele nagród. Należy się wielkie uznanie Colinowi Firthowi za rolę w tym filmie. Nic tylko powiedzieć: Brawo!!! Ocena: 10/10

Wczoraj miałem przyjemność obejrzeć "Świętą górę" Jodorowskiego , nakręconą w roku 1973 i aż dziw mnie bierze, że nie zrobiłem tego wcześniej. Jestem teraz w stanie stwierdzić, że ten film jest jednym z najlepszych jakie w życiu wydziałem i stanowi istną awangardę kina surrealistycznego. Jednym słowem, uczta dla oka i umysłu. Mistrz Dali byłby zachwycony. I chociaż co prawda preferuję obrazy bardziej subtelne, to radykalna i bezkompromisowa wizja Jodorowskiego była dla mnie przyjemnością... dziwną i niepojętą, ale przyjemnością.
Reżyser bez pardonu wyśmiewa konsumpcję, komercję, sprzeczne aspekty religii i tak zwaną etykę ludzką. I co ciekawe, nawet ktoś tak konserwatywny, jak ja dzieli jego koncepcję.
Każda scena jest przemyślana i przy tym niemalże ciągle zaskakuje. Wszystko kipi symboliką, nawiązaniami do mitologii, tarota, astrologii itp. Także nudzić się nie można, a sceny takie jak dosyć osobliwa parafraza ukrzyżowania, czy mechaniczna vagina zapadają w pamięć.
Nie wiem co ten pan jarał, ale też tego chcę ! Bo jest to sztuka na wysokim poziomie - Dark Count poleca !!!! 100000/10

We wtorek byłem na Inwazja: Bitwa o Los Angeles. Jest to film przepełniony akcją, gdzie przez 80% filmu trwa nawalanka. Mieszanką gatunku wojennego i s-f, nawet dobrze wypadła. Koli w oczy jednak, wciąż stereotyp amerykańskiego filmu wojennego, czyli dzielni chłopcy giną za swój kraj. Patetyczność bije po oczach, więc trzeba nastawić się odpowiednio.
Typowy film odmóżdżający, wielkiej historii tu nie znajdziecie, ale dobrze spełnia swoją rolę.

Na pozytywne zakończenie tygodnia, postanowiłem oglądnąć sobie film, który już dawno chciałem obejrzeć, a mianowicie: Zapaśnik. Film opowiada o pewnym, doświadczonym już wrestlerze, który lata świetności w swojej karierze ma już za sobą. The Ram ledwo wiąże koniec z końcem występując na scenie niezależnej. Żyje sam. Pije. Zadurzył się w striptizerce. W przeszłości opuścił własną córkę. Jednak to wszystko jest nie ważne, gdyż ten film ma ukazać życie wrestlera, to co ci panowie muszą robić w ringu, jak się do tego przygotowują oraz jaki mają stosunek do swojej pracy. The Ram jako legenda lat 80, jest szanowany przez innych zawodników, dlatego podczas ustaleń wyników walk i ich przebiegu, wychodzi obronną ręką. Mimo serii zwycięstw, (w dość, jak na mój gust, słabych walkach) zarabia marne pieniądze. Po jednej z potyczek dostaje ataku serca, przez co konieczny jest zabieg, a w wyniku tego przerwanie kariery. Fakt ten jest dla zapaśnika ciosem poniżej pasa, nie wie on co ma ze sobą zrobić, częściej uczęszcza na spotkania ze striptizerką i stara się odnowić znajomość z córką. Jego działania nie idą dobrym torem, więc postanawia wrócić na ring, po wielu tygodniach emerytury. Walka ma być z jego przeciwnikiem ze szczytu kariery. Podczas konfrontacji obu panów, widzimy ich komunikację, rozmowy z sędzią, cały teatr walki. Polecam ten film każdemu hejterowi wrestlingu, gdyż dzięki niemu może zrozumieć co muszą przechodzić zawodnicy. Mamy rozmowy w szatni, przygotowywanie do walk, komunikację w trakcie konfrontacji. Coś pięknego. Jedynym mankamentem tego filmu jest fakt, że za bardzo urozmaicili początkowe walki poprzez dodanie nadmiernej ilości dziwnych przedmiotów, pomijając dobre akcje. Finałowa walka też nie była zbyt porywająca. Pomiędzy atakiem serca głównego bohatera, a powrotem na ring za dużo zmarnowano czasu, który mógłby być poświęcony wrestlingowi. No, ale co zrobić. Mimo tych zastrzeżeń, które wywarły znaczny wpływ na moją ocenę dzieła, polecam wszystkim hejterom, którzy uważają, że wrestling nie jest sportem. 6/10.

Przyszedł weekend, więc stwierdziłem iż wypada zobaczyć jakieś filmy. W związku z tym postanowieniem obejrzałem sobie te oto pozycje.

Sobota:
1. The Social Network - film, który zgarnął cztery Złote Globy i trzy Oscary, chociaż sam nie wiem czym sobie na to zasłużył. Co do fabuły, fajnie było zobaczyć kolejne etapy rozwoju jedynego portalu społecznościowego jaki używam, prześledzić perypetie właścicieli portalu, ale po za tym to nie ma szału. TSN jest przeciętnym filmem, który można oglądnąć dla zabicia czasu 5/10.

2. Zanim odejdą wody - chciałem się na to wybrać do kina, ale jakoś przegapiłem sobie emisję, więc dzisiaj nadrobiłem. Początkowo byłem rozczarowany tym filmem, gdyż wcale nie uznawałem go za komedię. Teksty były nudne, a akcja się wlekła. W połowie zaczęło się rozkręcać, więc zaczęło mi się podobać. Uśmiałem się na wjazdach na studzienki odpływowe, podczas kontroli na granicy Meksyku, ucieczki kradzionym samochodem oraz w szpitalu. Zapamiętałem dwa teksty, które uważam za dosyć śmieszne: "Był smakoszem kawy, a ostatecznie został podany jako kawa." oraz "Peter, właśnie narzygałem ci na ranę." Przez początkowe nudy film oceniam na 7/10.

3. Robin Hood - podobnie jak i poprzedni film, ta pozycja została jakoś przegapiona przeze mnie w kinie, więc dopiero teraz nadrobiłem zaległości. Film jest nieco innym niż zwykle przedstawieniem historii Robin Hooda, więc za sam ten fakt powinien zapunktować albo stracić. W moim przypadku stracił. Z tego co pamiętam Ryszard nie ginął, a Robin nigdy nie był po stronie Jana. W ogóle ta historia ukazuje jakąś alternatywną wersję "co by było gdyby". Mało klasycznego Robina, z okradaniem bogatych i dawaniem biednych, mało bandy Banitów, a o Sherwood to już nie wspomnę. Pomijając jednak fakt klasycznej historii Robin Hooda, film jest bardzo dobry. Było dużo walk, ciekawie wykreowana postać Jana, miód pitny u braciszka, Russell Crowe, Cate Blanchett oraz grający rolę terminatora, zabójcy cywilów i burzyciela wiosek - Mark Strong czyli Godfrey. Film oceniam na 8/10.

Niedziela:
1. Inwazja: Bitwa o Los Angeles - oh really? kolejna inwazja na naszą biedną Ziemię, a w szczególności na centrum wszechświata Stany Zjednoczone? No niby nie, bo przecież zostaje zaatakowanych około 20 krajów, ale mimo to akcja jest w USA. Co tu dużo gadać o tym filmie... średniak, odmóżdżacz, bez ciekawej fabuły, a za to z masą akcji oraz nieugiętymi i niezwyciężonymi marines. Jak już kilka osób, które wchłonęły to dzieło powiedziało: film jest dobry jeśli chodzi o cele czysto rozrywkowe. Tak na koniec, to ci obcy byli mi jakoś podobni do rakghuli 5/10.

Wkrótce kolejna dawka moich filmowych zdobyczy

Kolejna dawka moich filmowych odkryć

1. Drużyna A - takie filmy akcji to ja lubię. Jest w nich akcja, ale jest też dużo humoru. Wydaje mi się, że kiedyś już widziałem film, który skupia się na matrycach, ale nie będę się czepiał bo całość bardzo mi się podobała. Obsada filmu też bardzo dobra. 9/10.

2. Uczeń czarnoksiężnika - uwielbiam filmy z Nicolasem Cage`em, w związku z tym kiedyś tam postanowiłem sobie, że zobaczę co nowego nakręcił. Film gatunku fantastyki, więc automatycznie mnie zainteresował, fabuła chyba oryginalna, ciekawa akcja, Monica Bellucci Ze złych stron to akcja głównie dzieje się w czasach nowożytnych, no i zwycięża dobro 8/10

Wczoraj na TVP1 był wyświetlany film Ruiny. Grupka przyjaciół wybiera się do ruin nieznajdujących się na żadnej mapie. Oczywiście okazuje się, że mieszka w nich ZŁO..

Cóż, film równie młody (rok 2008), co beznadziejny. Do tego przewidywalny od początku do końca. Technicznie taki sobie (dużo krwi i nic więcej). Gra większości aktorów pozostawia wiele do życzenia. Jedynie bohatera granego przez Jonathana Tuckera da się jakoś znieść. Wiele irracjonalnych sytuacji, np. początek spoilera zabawy blondyny z nożem na końcu koniec spoilera. Nie ma co marnować klawiatury - oglądanie tego filmu to strata czasu. Tylko ze względu na Tuckera daję 2/10.

Może nie obejrzany wczoraj, ale ostatnio

Film można polecić każdemu, kto interesuje się historią komunizmu, a zwłaszcza PRL-u. Co prawda, tak jak wiele innych ostatnich polskich filmów historycznych, jest nieco patetyczny, ale do się już można/trzeba przyzwyczaić.

Akcję widzimy przede wszystkim z punktu widzenia rodziny Drywów, która na początku cieszy się, że będą mieć nowe mieszkanie w bloku. Po jakimś czasie muszą kombinować z cenami i artykułami, z powodu ogłoszenia drastycznej podwyżki cen, przez co na ulice wyleźli ludzie protestować.

I tu dostajemy też inne wątki: a mianowicie partyjnych komunistów, którzy gotowi są współpracować z ludźmi. Niektórzy krytykowali, że ówczesne władze komunistyczne zostały przedstawione jednoznacznie, jako ci źli. Otóż nie jest to prawda, dostajemy część takich, którzy gotowi są współpracować z opozycją.
Jan Mariański, przewodniczący miejskiej rady narodowej gotów jest przekazać postulaty robotników do wyższych władz. W sumie pokazali go, jako człowieka bez wyjścia: za oknem protestujący gotowi roznieść miasto, jak się wściekną, z drugiej strony przełożeni z góry dają mu jasno do zrozumienia, że "Róbcie, co chcecie towarzyszu, tylko niczego nie obiecujcie". Później reszta władz nie chciała mu nawet ręki podać, za wywołanie "zamieszania". Co jak co, ale zrobiło mi się chłopa żal. Zwłaszcza, że protestującym nic nie udało się zwojować.
Mamy też inne przypadki: wojskowych, którzy próbują wstrzymać pociąg, gdy dowiadują się o planowanej prowokacji armii. Albo gdański komitet PZPR, gotów deklarować współpracę...do momentu, aż z Warszawy przybywa Zenon Kliszko i wygłasza słowa o ideologicznej busoli oraz "Do kontrrewolucji się strzela". Genialnie zresztą odegrany przez Piotra Fronczewskiego.

Innymi rzeczami, które mi się podobały, to pokazanie, o co właściwie wkurzyli się ludzie. Nieprawdą jest, jak mówią niektórzy, że w filmie pokazano protestujących jako bojowników o wolność, podczas gdy oni wkurzyli się o fatalną sytuację ekonomiczną i walczyli o podwyżki. W filmie jest to właśnie pokazane. Żadnych haseł wolnościowych ani uniezależnienia się od ZSRR. Oczywiście pojawiają się hasła o szanowanie praw, kiedy wojsko i milicja zaczynają atakować ludzi i pałować.
Tutaj dodam, że sceny prześladowań i pałowania opozycjonistów też zostały dobrze przedstawione, choć zastanawiam się, czy nie puścili aby w paru momentach wodzów fantazji. Chodzi o scenę "Ile masz liter w imieniu i nazwisku, tyle razy przejedziemy ci pałą po plecach".

Mamy też aluzje do wewnętrznych PZPR-owskich walk. W pewnym momencie, kiedy Gomułka idzie odebrać telefon z Moskwy, Cyrankiewicz wstaje i stwierdza, że "Towarzysz Gomułka coraz gorzej się czuje". Jest to piękna aluzja, która pokazuje, jak różne frakcje wewnątrzpartyjne się gryzły. Cóż, system jednopartyjny nie gwarantuje jednolitości, jak to twierdzą niektórzy zwolennicy władzy silnej ręki

Generalnie film polecam, tak na 7/10, bo jednak niektóre patetyczne sceny przeszkadzały, a parę pokazanych rzeczy zastanawia.


I jeszcze wykonanie Ballady o Janku Wiśniewskim. Część ludzi w kinie, jak to leciało na napisach końcowych siedziała jak przybita, wpatrzona w ekran.
http://www.youtube.com/watch?v=1WRv33Lh5-Q

...Już wiem! Rozśmieszył mnie film, który oglądałam na wakacjach- Birdcage ( klatka dla ptaków). Jest to historia o dwóch pedziach, którzy prowadzą nocny lokal. Jeden z nich udaje babkę- maluje sobie usta i chodzi w szpilkach. Drugi ma syna- który to syn znajduje sobie narzeczoną. Teraz dwaj "przyjaciele" muszą pozbyć się z domu dziwnych bibelotów, zmienić lokal w elegancką rezydencję i pokazać bogatym rodzicom narzeczonej, że są zwykłą, damsko-męską rodziną. Śmieszne i idealne na rześki wieczorek, nie tylko dla pełnoletnich ( w końcu sami zobaczcie moją datę urodzin). Komedia, komedia, komedia, ale bez szaleństw... ;-D Film na czwórkę z plusem.

W piątek obejrzałem ów uważany za kultowy film Edwarda Wooda.


Fabuła przedstawia się następująco (skrót za filmwebem):


Spokój małego miasteczka zakłócają coraz to częstsze naloty UFO. Mieszkańcy zaczynają węszyć w miejscu ich lądowań - a jest nim cmentarz. Okazuje się, że kosmici chcą wskrzeszać umarłych, aby zapanować nad ich umysłami.


Nie jest taki beznadziejny jak to się ogólnie uważa Efekty specjalne w rodzaju spodków kosmicznych na sznurkach czy tam grobów dość komiczny. To raczej ciekawostka z udziałem m. in. słynnego odtwórcy roli hrabiego Draculi - Beli Lugosiego (który zmarł w trakcie kręcenia filmu, więc zastąpiono go innym aktorem, dlatego postać, którą gra, ma zasłoniętą płaszczem twarz). Ogólnie aktorstwo nawet ujdzie.

Ktoś kto spodziewa się kosmitów jako jakichś stworów (nawet animowanych poklatkowo jak to bywało w tamtych czasach) rozczaruje się. Grają ich normalni aktorzy, bez żadnej charakteryzacji, jedynie w "futurystycznych" ubraniach.

Czasem sceny kręcone w dzień są przemieszane z tymi kręconymi w nocy,co daje też dość śmieszny efekt.

Powtórzę: wg mnie nie jest jednym z najgorszych filmów wszech czasów. Nadaje się do oglądania No ale nie zabraniam nikomu uważać go za kicz