pamięta w którym zeszycie pojawia się historia z Sernpidalem? Uwielbiam kadr spadającego księżyca.

W tym numerze beda te 2 pierwsze czesci ta?

No to teraz skończyć z Bobą Fettem raz na zawsze i w każdym numerze kolejne zeszyty z Chewbaccą poproszę.

Zakupione.

Najlepszy wstepniak od poczatku wydawania SW Komiksu. xD

Wiezy Honoru to fajny komiks, jakis mieisac temu go sobie przypominalem po angielsku, zapomnialem kompletnie ze bedzie w tym numerze SW Komiksu ; >

Obie historie o Chewiem sa poprawne, ale bez szalu. Troche fajnych kadrow.. ; p

Cóż, na początku - dla mnie porażka, że podzielili historię o Chewbacce w taki sposób, że kontynuacje będą dopiero we wrześniu, albo nawet później. Sęk w tym, że poprzednie Gwiezdne Wojny Komiks, jednym z powodów jego upadku było podobno to, że nie można było zacząć zbierać od dowolnego numeru, właśnie przez dzielenie historii. Dobrze, że te historie to mniej więcej zamknięte całości, choć połączone jednym wątkiem. Ale co będzie w przyszłości?
No, ale komiksy

Chewbacca: Mallatobuck, czyli miłość Wookiech - pierwsza historia o Chewbacce. Całkiem niezła, rysunki porządne, dobrze się czyta, ALE pojawiło się zaskoczenie: to on miał żonę?
O kurde, a dzieciaki też były?
W każdym razie rysunki też bardzo ładne, ale jedna kwestia nie została wyjaśniona: ta Wookie wylizała temu koledze Chewiego w końcu futro, czy nie? 7/10

Chewbacca: Attichitcuk, czyli smutek ojca - w sumie gdyby nie podzielenie obu historii na 2 osobne, nawet bym się nie zczaił, że to nie jest jedna historia. Jego ojciec trochę ciekawie wypadł, albo mi się wydaje, albo w młodości przypominał Tarfulla. No i taka ciekawostka, której się nie spodziewałem - biały Wookie. Też 7/10


W ogóle w tych komiksach za dużo Wookiech. Szczerze mówiąc, nigdy za nimi nie przepadałem: wielkie, owłosione małpy. Z tego samego powodu też nigdy nie przepadałem za Chewbaccą.

Więzy honoru - noo, Komandosi Republiki, znani z gry i ksiązek Traviss zawitali do świata komiksów. Za to duży plus. A także za jeszcze jedną rzecz: Wat Tambor w SWK! Miodzio
Historia jest porządna, rysunki też dobre, ot dobra akcja komandosów i meldunek. Lekkie różnice były między tym, a historiami z książek Traviss, ale po prostu inna drużyna.
Natomiast parę rzeczy mnie dziwi:
-czemu w tej drużynie komandosów było ich tak dużo, skoro powinno być ich 4?
-odpowiadanie przed Radą Jedi, przed samymi Yodą i Windu. Nie powinni odpowiadać przed Arliganem Zeyem? To on odpowiadał za jednostki specjalne komandosów, jak dobrze pamiętam.
8/10 choć głównie za obecność komandosów i Wata Tambora.

Dziwi mnie to, że na drugiej stronie historie z Chewbaccą potraktowali jako jedną.
Chewbacca: Mallatobuck, czyli miłość Wookiech
Fajna historia. Czytając ją teraz nawet bardziej mi się podobała. 9/10

Chewbacca: Attichitcuk, czyli smutek ojca
Ciekawa historia, ale nico gorsza niż ta wcześniejsza 7/10

Więzy honoru
Fajny komiks. Trochę w klimacie gry Republic Commando. 9/10

A za miesiąc AAyla i Vos!!!

bo pewnie do NEJ się jeszcze nie dogryzają nawet, a tu Chewbacca im w komixie nie żyje xD

jednen z ciekawszych ostatnio, na pewno podobał mi się bardziej niż kompozycja z numeru poprzedniego, komiksy z Chewiem- świetne, pierwszy raz je czytałem.

Nawet fajny, spodziewałam się gorszego. Tylko szkoda mi teraz przyszłych potencjalnych fanów, bo nie dowiedzą się o spadającym księżycu przez przypadek. A taka wiadomość, w dodatku wyrwana z kontekstu może skutkować niezłą podnietą

nadzieję, że wydadzą jeszcze 3 numery Chewbacci.

Kilka słów na temat czerwcowego wydania Star Wars Komiks.

Chewbacca: Mallatobuck, czyli miłość Wookiech - historia całkiem ciekawa, możemy się sporo dowiedzieć o zwyczajach Wookiech, rysunki idealne dla takiej opowieści. Lizanie futra.
Takie zwykłe, normalne życie na Kashyyyk.
Moja ocena: 9/10

Chewbacca: Attichitcuk, czyli smutek ojca - Wookie-albinos, tego jeszcze nie było . Dialogi, klimat, napięcie wszystko jest ok.
IMO szwankują trochę rysunki, jest gorzej niż w dziele powyżej.
Moja ocena: 7/10

Więzy honoru - na pewno Komandosi Republiki mają rzeszę fanów, ale mnie ten komiks nieco nudził. Może dlatego, że nie jestem miłośnikiem książek pani Traviss, ani epickich misji niezłomnych żołnierzy, którzy walczą przeciwko Zóej Konfederacji!
Na plus na pewno Wat Tambor, postać tak rzadko przedstawiana w komiksach. Rysunki w porządku.
Moja ocena: 7/10

Również jestem zdania, że dzielenie danej historii na kilka zeszytów nie ma najmniejszego sensu, w Gwiezdne Wojny Komiks się to nie sprawdziło, więc po co robić to w SKW? :<

Zawartość numeru:

Mallatobuck, czyli miłość Wookieech
Attichitcuk, czyli smutek ojca - dwa życiowe komiksy o Chewbacce. Nawet jeśli nudne to urozmaicające starwarsową tematykę komiksową. Ten z ojcem może kapkę lepszy. 7.5/10

Więzy honoru - fajna kreska, ładne obrazki, pojawienie się Tambora. 7/10

Aha, ja to nie rozumiem co wy się tak czepiacie tych komiksów z Chewbaccą... Przecież to są zupełnie różne, niezwiązane ze sobą historie. Gdzie tu jest dzielenie komiksów na części? To tak jakby powiedzieć, że w SWK dzielone na odcinki są komiksy z Bobą

Co tym razem przygotował dla nas fanów Egmont? Dwa (a w zasadzie trzy) smakowite kąski.

Mallatobuck, czyli miłość Wookieech oraz Attichitcuk, czyli smutek ojca- czyli pierwsze dwie spośród napisanych przez Darko Macana opowieści, które stanowią przekrój żywota Chewbaccy, najsłynniejszego Wookieego w galaktyce. Oto więc Threepio i Artoo rozmawiają z bliskimi Chewiego, zbierając wspomnienia o bohatersko zmarłym przy wypełnianiu długu życia na Sernpidalu. Malla wspomina sposób w jaki poznała swojego przyszłego męża, zaś Attichitcuk opłakuje swego syna-wojownika, którego zgładzić potrafił dopiero cały księżyc. Początkowo zastanawiałem się, czy w ogóle oceniać teraz te opowieści. Nadal uważam (wbrew wyłożonym przez Sellera argumentom techniczno-marketingowym), że rozsądniejsze byłoby wydanie czterech zeszytów "Chewbaccy" w SWK-WS, mimo iż można je podzielić, gdyż są powiązane ze sobą bardziej luźno. Niemniej jednak mamy do czynienia z kolejnym numerem miesięcznik, więc jakaś ocena jest potrzebna, aczkolwiek potraktuje oba wspomnienia o Chewiem całościowo. Obie historie to początek wspaniałego komiksowego hołdu dla Chewbaccy. Obserwujemy go w młodości spędzonej na Kashyyyku, gdy "rodzi" się ten Chewie, jakiego znamy i uwielbiamy: odważny, szlachetny, wierny. Komiks ten jest również okazją do podpatrzenia zwyczajów rasy Wookieech: kodeksu zakazującego walki pazurami, praktykę porzucania albinosów w dżungli (co przywodzi na myśl zrzucanie ze skał słabych noworodków w Sparcie), przebieg zalotów. Akcja obu tych historii biegnie nieśpiesznie, ukazują one małe zdarzenia, które miały wszakże wielki wpływ na losy bohaterów. W warstwie graficznej też wypadają dobrze, poszczególni Wookiee niby podobni, ale twórcom ilustracji udało się podkreślić różnice, krajobrazy Rwookrrorro wyglądają wyśmienicie. I tylko ci Trandoshanie jacyś tacy dziwaczni. Reasumując mocne 7,5/10, ponieważ wydarzenia tu przedstawione nie są tak zajmujące, jak dalsze losy Chewbaccy, o której również wspomina ten komiks.

Więzy honoru - czyli zeznanie sierżanta komandosów Republiki przed Yodą i Windu. Kolejny świetny Tales, który zawitał na łamy Star Wars Komiks. Fabuła wydaje się sztampowa (RC chwytają zdrajcę Republiki widowiskowo kosząc przy okazji tuziny clankerów i ponosząc straty własne, wszak to wojna), ale pokazano ją za pomocą wysmakowanych rysunków (rzadko kiedy zdarza mi się w komiksie SW zobaczyc na martwych twarzach oddany strach przed śmiercią, Steve Pugh zrobił tym na mnie wrażenie). Poza tym powiedzmy sobie szczerze- fajnie było zobaczyć w kadrach komiksowych "kuzynów z miotu" tych spec-opsów, których przygody opiewa Karen Traviss na kartach swych powieści, oraz tych, którymi mógł się stać każdy z fanów dzięki kapitalnego "taktycznemu" shooterowi. W istocie jednak komiks ten "robi" zakończenie. Przez całą opowieść widzimy RC jako prących do przodu, skutecznych i wykonujących rozkazy sołdatów. Słowa Yody w finale świetnie ich charakteryzują: klony to myśląca i słuchająca rozkazów żywa broń. Broń, której ostrze może obrócić się przeciwko tym, którzy jej obecnie używają. Ocena 8/10. I pozostaje się jedynie przyczepic do słów z opisu "Więzów..." w numerze.
Komiks pokazuje, w jaki sposób myśleli i funkcjonowali prości żołnierze armii klonów o identycznym genotypie. Co jak co, ale żołnierze-klony Jango Fetta będące komandosami to jednak nie są zwyczajni szeregowi trooperzy.

Generalnie: bardzo dobry numer, oby więcej takich. Czekam na kontynuację "Chewbaccy", która najwcześniej za dwa miesiące.

Zaś w następnym numerze wracają dwa duety: Secura - Vos i Duursema - Ostrander w kapitalnym "Armor" - nic tylko się cieszyć.

Chewbacca będzie za 3 misiące.

Czerwiec 2010:

Star Wars Komiks 6/2010 (22)
Chewbacca chapters 1 & 2 (Chewbacca #1)
Honor Bound (Tales #22)


Lipiec 2010

Star Wars Komiks 7/2010 (23)
Armor (Republic #68)
Revenants (Tales #18)
Poison Moon (Dark Horse Extra #44-47)

Sierpień 2010

Star Wars Komiks 8/2010 (24)
Purge: Seconds to Die
A Death Star is Born (Tales #4)
Most Precious Weapon (Omnibus: Menace Revealed)

to jakiś szczególnie wybitny numer, aczkolwiek historie o klonach i Chewiem są dość przyzwoite. Solidnie 7/10 w obu wypadkach.

*

Chewbacca: Mallatobuck, czyli miłość Wookieech
Cóż… może wyjdę na nieczułego drania, ale ten komiks jest dla mnie trochę… infantylny.
Chociaż może każdy robi zaloty po swojemu…

Ale ci Trandoshanie… w ogóle nie wyglądają, no nie wiem… jak Bossk. Tylko Chewie jest normalny, jak wyrywał kończyny tak wyrywa

Ogólna ocena: 5/10
Klimat: 5/10
Rozmowy: 4/10
Rysunki: 7/10
Kolory: 7/10


Chewbacca: Attichitcuk, czyli smutek ojca
Również średnia historyjka, ale zakończona najważniejszym zdaniem
Jak zwykły księżyc może być przeciwnikiem dla mojego syna?

Nigdy nie wybaczę i nie nazwę inaczej niż kurestwem decyzji o uśmierceniu Chewiego. Patrząc przez pryzmat czasu popełniono niewybaczalny błąd chcą „mocno” otworzyć nowy rozdział o cienkich Vongach i całej telenoweli z traceniem i odbijaniem planet… bo to był pierwszy raz kiedy zabito na amen znaczącą postać z SW. Znaczącą pozytywnie.

Dlaczego padło na Chewiego? I to jeszcze w taki sposób? Nie wiem, ale dla mnie to niewybaczalne. Zresztą lepiej dla tasiemca jakim jest życie rodzin Skywalker i Solo wyszłaby śmierć któregoś z bachorów.

Tak, mówiłem już to wielokrotnie ale po prostu nie da się przejść obok tego.

Ogólna ocena: 6/10
Klimat: 6/10
Rozmowy: 5/10
Rysunki: 7/10
Kolory: 7/10


Więzy honoru
Kolejna historyjka z okresu, który już mnie zmęczył. Zresztą nie ma tam nic ciekawego.

Ogólna ocena: 4/10
Klimat: 5/10
Rozmowy: 5/10
Rysunki: 6/10
Kolory: 6/10


Końcowa ocena numeru 06/2010
5.0

No więc tak. Obie historyjki o Chewiem bardzo mi się spodobały. Bardzo lubię historyjki tego typu. Właściwie nic nie mam im do zarzucenia. Tylko ci Trandoshanie, rzeczywiście jak Lord Bart zauważył jacyś niepodobni do Bosska... Obu historyjkom dam po 10/10.
Historyjka z Wojen Klonów trochę wtórna, mnóstwo już widzieliśmy takich akcji, ale może być. Po przeczytaniu "Rozkazu 66", dobrze mi czytać komiks w którym żołnierze-klony normalnie wykonują rozkazy, normalnie walczą... Do tego świetne rysunki. 7/10

Bardzo dobry numer. Okładka mi się podoba - ten soczysty zielony...

Recka:

Chewbacca: Mallatobuck, czyli miłość Wookieech, Chewbacca: Attichitcuk, czyli smutek ojca. Wcześniej tylko słyszałem o tym komiksie i muszę przyznać, że opinie jakie słyszałem były pochlebne. Obie historie wspaniale obrazują charakter najsłynniejszego Wookiego Galaktyki. Pięknie nakreślono jego szlachetność, wytrwałość, pogodę ducha, jak i oddanie ideałom - tym samym, które przesądziły o długoletniej przyjaźni z Solo. Każdy, kto pasjonuje się życiem Chewiego, winien się zaznajomić z tymi opowieściami. Rysunki nie powalają, aczkolwiek trzymają poziom. Ocena: 7/10.

Więzy honoru. Przeciętny komiks, który nie utkwił mi w pamięci na długo. Dobre rysunki. Ocena: 6/10.

Całość oceniam na 6/10. Może następny nr. będzie lepszy?