Podobno "Wskrzeszony" jest komiksem ciekawym, szczególnie ostatnia scena daje do myślenia

Czekam z niecierpliwością

Ej, dajcie mi kiedyś założyć temat o SWK.

komiksy zapowiadają się zacnie, a już Wskrzeszony na pewno. Maul i Vader, zawsze chciałem to zobaczyć.

Heart of Darkness to zapewne to?

http://images3.wikia.nocookie.net/starwars/images/e/e7/Scan0001.JPG

już się nie mogę doczekać. Nareszcie jakiś komiks nie o rebelii ani o Wojnach Klonów ani o Nowej republice. Bo to mi się już trochę przejadło.

Niestety, wyszedł najsłabszy numer Star Wars Komiks, jaki mógł być Co prawda komiks o Minchu i Mrocznych Jedi z Bpfassh podnosi sam numer do góry, niestety i tak numer jest nisko przez "Wskrzeszonego".
Krótko

"Wskrzeszony" - Plz, żeby to chociaż miało jakiś ciekawszy wpływ na losy bohaterów SW, tymczasem Maul powrócił, pomachał i zginął. Komiks to SYF, SYF, SYF, od pomysłu na historię, po jej przebieg i dziwaczny sposób wypowiadania się wyznawców Ciemnej Strony.
Historię ratują jedynie rysunki, które są dość ładne, ale w pewnych miejscach niepodobne(Sidious).
2/10

"Jądro Ciemności" - komiks o genialnym tytule: tytule obecnie omawianej u mnie lektury na lekcjach polskiego
Historia całkiem ciekawa, rysunki przypominają concept-arty z Albumu Zemsty Sithów. Ale zastanawiam się, czy komiks jest kanoniczny. Różne źródła podają inaczej, np. że to Yoda wybił też Mrocznego Jedi na Dagobah, a np. Dziedzic Imperium(przynajmniej komiks) podaje, że całe zdarzenie miało miejsce w czasie Wojen Klonów. W każdym razie:
7/10

Egmontowskim miesięcznikom komiksowym z "Gwiezdnymi wojnami" w tytule stuknęło 25 numerów (cóż z tego, że po drodze było- bez mała- osiem lat przerwy w wydawaniu). Z tej okazji wydawnictwo umieściło w październikowym SWK tylko dwie historie, ale jedna z nich liczy aż 48 stron. Objętość numeru skoczyła więc do 64 stron, pytanie brzmi jak jest z jakością prezentowanych komiksów?

"Resurrection" Gdzieś kiedyś spotkałem się z opinią, że to jeden z najciekawszych Talesów. Istotnie opowiadana w nim historia o pojedynku Lorda Vadera z wskrzeszonym Maulem, pojedynku którego stawką jest status ucznia u boku Imperatora ciekawość wywołuje, ale większych emocji już nie budzi. Przez kolejne strony przechodziłem bez większego entuzjazmu, a początkowe zaintrygowanie szybko ustąpiło znużeniu. Nie chodzi mi nawet o sam fakt walki byłego (martwego) i aktualnego ucznia Sidiousa. W Star Wars nie takie rzeczy jak "wskrzeszanie" zmarłych miały miejsce (przywołam tu chociażby ducha Imperatora przenoszącego się z klona na klona w "Dark Empire"). Ta opowieść miała potencjał, bo Maul i Vader to jedne z najbardziej wyrazistych postaci Sagi, niestety coś po drodze nie wyszło. Zapewne znużenie podczas lektury częściowo wywołuje fakt, iż wiemy jak ów pojedynek się zakończy, ale przede wszystkim to, że Ron Marz nie wykrzesał z tej opowieści czegoś więcej, niż tylko łupaninę i kolejne potwierdzenie, iż Vader nieustannie cierpiał z powodu wyboru, którego dokonał w 19 BBY. Największa wada tego komiksu to to, że nic z niego naprawdę nie wynika. Nie odciska piętna na dramatis personae. Vader fechtował z Maulem, coś tam wewnętrznie poprzeżywał i wrócił do swych zwyczajowych obowiązków. I co z tego? Niby komiks ten ma w sobie sporo tajemnicy, nie padają tu odpowiedzi wprost na pytania, które może zadawać sobie czytelnik (czy jest to klon Maula istotnie, czy raczej oszust? Czy Imperator wszystko ukartował?), ale jakoś nie zaciera to złego wrażenia, że pomysł po drodze od scenariusza do gotowego komiksu gdzieś wyparował (może gdyby nie skrócono tej historii z planowanego czteroczęściowego story arcu do dłuższego talesa, wypadłoby to lepiej, znalazłoby się miejsce na więcej przeżyć wewnętrznych, na bardziej przemyślane poprowadzenie postaci). Leland Chee potwierdził kanoniczność tej opowieści i IMHO szkoda, bo dorzucił do biografii Dartha Vadera totalnie niepotrzebną cegiełkę, opisującą walkę, która tak naprawdę mało mnie obchodzi. Na osłodę zostają niezłe rysunki, zwłaszcza dynamicznie ukazane ciosy i pchnięcia mieczem z potokami lawy w tle. Natomiast szepczący za plecami Lorda Vadera szturmowcy to dla mnie jakieś całkowite nieporozumienie, chociaż akceptuje fabularne wykorzystanie tego motywu. Dam 5/10.

Heart of Darkness Panowie autorzy pożyczyli sobie tytuł z genialnego opowiadania Josepha Conrada. Rzecz z cyklu małych i przyjemnych. Nic wielkiego, ale całkiem zjadliwe. Ujmujące są "malarskie" rysunki Paula Lee i Briana Hortona, stylizowane na akwarelę (z góry przepraszam specjalistów w tej dziedzinie sztuki malarskiej, jeżeli palnąłem jakieś głupstwo). Stanowią one największą zaletę tej opowiastki. Minch nie jest specjalnie interesującym bohaterem, podobnie jak jego główny adwersarz (znów: brakło zapewne miejsca na ich pogłębienie). Także opowiadana historia wydaje się poprowadzono zbyt prosto jak na opowieść o genezie silnej obecności Ciemnej Strony na Dagobah (to jest w ogóle tales z gatunku kanonicznych? wie ktoś?), niemniej czytało się to bez bólu zębów. Zmyślne, acz bez rewelacji. 5/10.

Średnia ocena za numer: 5/10.

Czekam na 14 listopada, oby było ciekawiej.

Zgodnie z zapowiedzią z komenta
Dzisiaj kupiłem SWK (po raz pierwszy od baardzo dawna w dniu premiery ) i przeczytałem go na przystanku (strasznie długo czekałem na autobus -,-), i moim zdaniem ten numer jest bardzo udany.

No więc, po kolei -
Okładka - ta akurat mi się nie spodobała. Dam za nią, powiedzmy, 6/10.

Wskrzeszony - póki co najdłuższa "Talesowa" historia, jaka była w SWK, więc jest chyba najwięcej do opisania/zrecenzowania. Tak więc, w tej historii Vader przylatuje na odległą planetę, na której rzekomo znajdują się dane skradzione przez Rebeliantów. W jedynej budowli na planecie znajduje grupkę wyznawców Ciemnej Strony, którzy (to jest najważniejsze) wskrzesili Dartha Maula.
Pomysł "zmartwychwstania" Maula kiedyś wydawał mi się powalony, ale pomysł, to jedno, a wykonanie to drugie. A wykonanie moim zdaniem świetne. Komiks kilka razy może zaskoczyć czytelnika i bardzo wciąga. Tu też bardzo dużym plusem są rysunki Ricka Leonardiego, które bardzo pasują do opowieści, no i kolory nałożone przez Raula Trevino. Świetnie się sprawdzają w scenach walki, ale nie tylko. Bardzo dobrze się ogląda.
Ogólnie, i za wydanie tego po polsku, postawię 9,5/10

No i jest też drugi komiks, dużo krótszy, choć po trochu też wart uwagi. Jądro ciemności opowiada o gonitwie i pokonaniu pewnego Mrocznego Jedi. Co ciekawe, pojawia się tu kolejny Jedi tej samej rasy, co Yoda. Tylko nie rozumiem, czemu wszyscy z tej rasy muszą mówić takim szykiem zdań jak Yoda, no ale ok. Wyjaśnione tu też jest powstanie skupiska Mocy na Dagobah. Ale to co najlepsze w tym komiksie, to nietypowa jak na komiks grafika, która przypomina obrazy akwarelami. Moim zdaniem, bardzo ciekawa koncepcja i pełna klimatu. Ogólnie postawię 8/10 głównie za rysunki.

Czyli wychodzi średnia prawie 8/10.

-Wskrzeszony Głupi pomysł wskrzeszenia Maula. Sam pojedynek i jego oprawa trochę za bardzo przypominało pojedynek Obi wanna i Anakina na Mustafar. Zaletą komiksu są rysunki i mroczny klimat. 7/10

Jądro ciemności- Ładne rysunki. Fajnie przedstawiony sam pojedynek. Fajnie też, że obalono teorie Luke`a z Trylogii Thrawna, że to Yoda pokonał tego mrocznego lorda. 9/10

Dwie historie i obie naprawdę interesujące.

Wskrzeszony - od paru lat słyszałem w większości negatywne wypowiedzi na temat tego komiksu, tymczasem w moim przypadku jest zupełnie odwrotnie. Dobre rysunki, długość i oryginalny pomysł. Parę osób powyżej narzeka na to, że nic nie wnosi do SW. Pojedynek i koniec. A który z poprzednich komiksów o Vaderze w SWK coś wnosił. W większości był pojedynek i zwycięstwo Sitha; tak samo jest i tutaj z tym, że przeciwnik ciekawszy. Fakt, mogło być trochę lepiej, dlatego dam 8/10.

Jądro ciemności - duży plus za rysunki. Historyjka dość ciekawa, chociaż mogłaby być nieco dłuższa, bo odniosłem wrażenie podczas czytania, że wszystko wydarzyło się zbyt szybko. 7/10

Podsumowując, numer bez większych zastrzeżeń.

Ocena końcowa: 7.5/10

Przed zakupem miałem co do tego numeru wielkie oczekiwania (obstawiałem jeden z lepszych SWK), niestety lektura zweryfikowała wszystkie "przedmeczowe" założenia

Wskrzeszony - kolejny raz mamy sklonowanego Maula, jednak w odróżnieniu od "Mrocznych Widm" ta historia nie jest całkowicie beznadziejna. Trudno jednak nie oprzeć się wrażeniu, że komiks powstał "pod publiczkę". Wielu fanów zastanawiało się jak wyglądałby pojedynek Maula z Vaderem i taki otrzymali. Warstwa fabularna komiksu jest nieco płytka, owszem mamy jakieś przemyślenia Vadera, ale nie wygląda na to, że spotkanie z Maulem odcisnęło jakieś piętno w jego umyśle. Jeśli chodzi o rysunki to są one udane. Pasują do klimatu pojedynku i same sceny walki są główną ozdobą tego komiksu. Chociażby dla nich warto będzie czasem wrócić do tej historii.

Jądro ciemności - to moim zdaniem zmarnowany potencjał. Mamy ciekawy wątek z skupiskiem Ciemnej Strony na Dagobah, jednak potraktowano go po macoszemu. Mimo ogromnych możliwości wykreowania wyrazistych postaci i opowiedzenia arcyciekawej historii, twórcy zaserwowali nam krótką opowieść, która do uniwersum wiele nowego nie wnosi. Na osłodę pozostają zatem ciekawe rysunki, które potrafią przykuć uwagę czytelnika (szkoda, że rysowanych w tym stylu historii nie ma za dużo).

Na samym początku nawiążę do rozmowy o numeracji. Faktycznie Stridziu zwrócił mi uwagę, że w stopce jak PeKiN stoi liczba (25). Czyli SWK jest spadkobiercą GWK.
Czyli jak to jest w końcu z jubileuszami?

Komiksy.
Wskrzeszony
Po ****? Ciśnie się pytanie na usta?
Dla mnie Maul był świetnym produktem SW do czasu śmierci. Zginął po pięknej walce, trochę głupio, trochę jak na Sitha przystało - z zarozumialstwa.
A kto umarł ten nie żyje
http://www.youtube.com/watch?v=XiMaVeeTn7A#t=0m4s
by Franz

A to gówno? Pan Jacek był raczył zapowiedzieć komiks listą Insidera 20 Most Memorable Moments of the Expanded Universe http://starwars.wikia.com/wiki/20_Most_Memorable_Moments_of_the_Expanded_Universe
Lista jak lista, nad prawie każdym wydarzeniem można by płakać. Że ktoś je popełnił. A nad tym co robiono z Maulem po śmierci można tylko zgrzytać zębami.

Moje odczucia względem tego komiksu najlepiej oddał Wolf Skywalker: Wielu fanów zastanawiało się jak wyglądałby pojedynek Maula z Vaderem i taki otrzymali.
Co dokładnie? Kilkanaście zmarnowanych stron na wymianę ciosów (przy czym skąd Vader zrobił się nagle taki skoczny?) i rozmowę typu
-Ty jesteś oszustem
-Nie bo ty
-Nie no ty jesteś
-Ja nie bo ty jesteś
-Nie bo ty ty ty <pokazanie języka>

I jeszcze Palpi leciał za Vaderem. I skasował ludzików tak że zostały po nich szkielety. Chyba jechał ich na energizerze, albo ja się nie znam na mocach Sithów...

Ogólna ocena: 1/10
Klimat: 1/10
Rozmowy: 1/10
Rysunki: 4/10
Kolory: 5/10


Jądro ciemności
Bardzo fajny komiks, bardzo fajnie narysowany. Ładnie tłumaczy jaskinię z wizjami na Dagobah. Szkoda tylko, że mnie obraz psuje koleś z rasy Yody (litości, po tylu latach ktoś mógłby zaryzykować wymyślenie jakiejś nazwy albo zrobić konkurs na taką wśród fanów na oficjalnej).
To trochę takie siłowe nawiązanie do czasów TESB...

Ogólna ocena: 7.5/10
Klimat: 7/10
Rozmowy: 6/10
Rysunki: 8/10
Kolory: 7/10

Końcowa ocena numeru 10/2009
6.0

Szkoda, że to drugi numer z rzędu gdzie jeden komiks to kiszeczka totalna a drugi może być.

Moim zdaniem był to najlepszy jak do tej pory komiks. Może i nie było za dużo do czytania, bo pomimo objętości, w Odrodzonym mieliśmy czasem jedno zdanie na dwie strony i olbrzymie obrazki, ale jak już jakiś dialog się pojawiał, to było to coś wartego uwagi. Numer jest bardzo klimatyczny i nie chodzi o to, że cały jest poświęcony ciemnej stronie Mocy - po prostu wywołuje u mnie jakąś taką nostalgię, sam nie wiem czemu. I chociaż fabularnie oba komiksy nie są jakieś rewelacyjne, a rysunki specjalnie nie zachwycają, to bardzo przyjemnie mi się czytało to wydanie. Pojawiło się w nim sporo ciekawych cytatów i smaczków ;] Jak na numer jubileuszowy wypadł bardzo dobrze, cieszę się, że nie dostaliśmy kolejnego komiksu o Bobie Fetcie i jego moralności itd. Już w poprzednim numerze zauważyłem, że poziom komiksów wzrasta (W nieznane). Kolejny numer również zapowiada się obiecująco.

no i tak.

10/10.

Resurrection - najlepszy Tales... czekałem na niego po pl już bardzo długo. Kapitalny wybór na numer jubileuszowy

a ja powiem, byłem pierwsz raz na pierwszym spotkaniu bielskich fanów sw.... i w sumie nie pamiętam kto, ( bo było to rok temu) powiedział jakie to jest zajebiste że ten motyw z vaderem początek spoilera on przebija siebie i zabija maula koniec spoilera pamiętliwy nie jestem, ale to zdanie zapmiętałem... i w sumie nie miałem takiej radochy tylko obracałem te strony żeby zobaczyć jak wygląda ta scena... xD niemniej jednak mi sie podobało bardzo, chociaż ten vader i jego zamartwienie o początek spoilera martwych stormtrooperów koniec spoilera ... nie pasowało mi to do nie go... przynajmniej ja to tak odebrałem. a drugi komiks mi sie nie podobał... xd
ale ogólnie dobrze czekam na następne.

Przyszła pora na recenzyjkę :]
Muszę przyznac że miałem wielkie oczekiwania co do "Wskrzeszonego" i muszę również przyznac że bardzo się zawiodłem. Rysunki w moim mniemaniu słabe, fabuła mogłaby byc ciekawsza. Podobała mi się scena ze szturmowcami w mgle i Maulem- to miało klimat. Nie będę już bardziej się wgłębiał w moje niezadowolenie dlatego Ocena: 7/10

"Jądro Ciemności"- no cóż komiks fajny. Rysunki naprawde dobre , ale sądze że ze względu na okres w jakim znajduje się ta historia powinien byc dłuższy. takie odniosłem wrażenie. Tak więc 8/10
Numer niezły, podobałby mi się bardzie jakbym się nie nastawiał na Wskrzeszonego tak bardzo :<

Od samego początku nie mogłem zrozumieć o co chodzi wszystkim z tą okładką, że niby brzydka, najgorsza ze wszystkich, ble, ble.. Moim zdaniem jest to świetna okładka, pasuję idealnie do tematyki najnowszego numeru.

Pierwszym komiksem jest słynny już Wskrzeszony, czyli pojedynek Vadera z Maulem. Od dawna chciałem to przeczytać po polsku, odejdę od pisania o tym czy to dobrze, czy to źle że taki komiks powstał, że są tam akurat Vader i Maul. Moim zdaniem całym podsumowaniem komiksu jest:

- Czego mogłeś nienawidzić na tyle...by mnie zabić?
- Samego siebie.

Drugą, a zarazem ostatnią historią w tym numerze jest "Jąbdro Ciemności". Historia na tyle ciekawa, że praktycznie choć 700lat przez Bitwą o Yavin to całkowicie oderwana od jakiejś głównej historii, ot o prostu pojawili się Ciemni Jedi to wysłano Jedi aby ich pokonali. Genialna kreska, fabuła lekko kuleje ale przynajmniej mamy wytłumaczenie dlaczego na Dagobah jest tak dużo Ciemnej Strony i dlaczego została naruszona równowaga.

Cóż, dawno nie pisałem nic o SW Komiks, ale numer jubileuszowy #25 trochę mnie zmotywował aby napisać kilka słów. Jak na razie jestem zadowolony z komiksów, które otrzymujemy w każdym kolejnym numerze. Faktem jest, że niemożliwością jest aby pojawiały się tylko historię, które każdemu się spodobają, ale za 5,90zł nikt nie powinien narzekać. Czekam z niecierpliwością na numer #50, może się doczekamy?

Dobór komiksów jak najbardziej udany.

Wskrzeszony - całkiem nieźle narysowany, to pierwszy plus.
Jeżeli chodzi o fabułę, to tutaj troszkę gorzej. Nie podobają mi się pomysły wskrzeszania Maula, to bez sensu. Skoro Sam Vader i Palpatin nie potrafili wracać zmarłym życia, to dlaczego miała by to umieć trójka akolitów, których Imperator bez najmniejszego zabił? I to jeszcze zostawiając po nich same szkielety?
Nie spodobało mi się to, daję 6/10

Jądro Ciemności - tutaj dużo lepiej. Rysunki po prostu wspaniałe i te pastelowe barwy *_*.
Nawet nie irytował mnie, tak jak się wcześniej spodziewałem, ziomek Yodi, Minch.
Jestem autentycznie zachwycony, daję 10/10

Ocena generalna jubileuszowego wydania - 8/10

Oba komiksy zamieszczone w najnowszym numerze SWK przeczytałem po raz pierwszy i myślę ze są one całkiem dobre. Pierwszy przede wszystkim podobał mi sie ze względu na Vadera i Maula poniewaz kiedys bylem ciekaw jak przebiegłaby walka miedzy tymi dwoma sithami. Całkiem ciekawa opowieść. Drugi komiks rózni się od swego poprzednika lecz równiez przypadł mi do gustu. A odnosnie okładki, bardzo mi się podoba i oby tak dalej

Tym razem w miesięczniku przedstawiono dwie historie z Talesów
"Wskrzeszony" - 8/10
Pojedynek bardzo pasjonujący. Świetnie pokazane że uczeń Sitha zawsze powinien obawiać się o swoją pozycję u boku mistrza.Motyw wskrzeszenia trochę naciągany, ale za bardzo nie przeszkadza. Rysunki też niczego sobie.
"Jądro Ciemności" - 7/10
Historia jakoś mną nie wstrząsnęła.Rysunki na pewno lepsze niż w poprzednim komiksie.Ale to "nie szata zdobi człowieka" jak mówi mądre przysłowie.

No to już dziesiąty numerek w tym roku. Podwójny jubileusz - 25 w ogóle i 10 w tym roku

Wskrzeszony wbrew pozorom nie jest taki zły. Rysunki są... inne. Po prostu. Nie, nie są brzydkie, są po prostu odmienne od na codzień spotykanej, fotorealistycznej kreski i według mnie są na swój sposób miłą odmianą. Fabuła jest ciekawa. Mimo iż pomysł niejednokrotnie był męczony, to przedstawienie jest ciekawe. Do gustu przypadła mi idea tajemniczych mistrzów. Ale żeby zrozumieć trzeba przeczytać komiks. Wieńcząc, ta historyjka nie jest zła ale też nie wybija się nad niektóre Talesy (i nie-talesy) przedstawione w SW Komiksie. 8/10 to chyba najrozsądniejszy wybór.

Co do Jądra ciemności... Może tak - miałem zbyt wygórowane oczekiwania. Czytając tu i ówdzie o komiksie spodziewałem się poruszającego dzieła okraszonego niebanalną fabułą i świetnymi rysunkami (które rzeczywiście okazały się naprawdę dobre, na plus). A doczekałem się naprawdę dobrego komiksu o ciekawym pomyśle, obalającego teorię pojedynku Yody i mrocznego Jedi na Dagobah. Muszę przyznać że odkąd przeczytałem na Wookieepedii o komiksie, około rok temu marzyłem o jego wydaniu w ojczystym języku. I doczekałem się. Me oczekiwania, choć nie całe, zostały jako tako spełnione - 8/10

Reasumując, mamy jeden z lepszych numerów.

Reasumując...

Rysunki - 8/10
Dobór komiksów - 8/10
Publicystyka - ni ma
Ogół - 8.0/10

PS. Było dobrze.

Komiksową reckę czas zacząć.

Wskrzeszony. Komiks trudny do jednoznacznej oceny. Z jednej strony wskrzeszenie Maula jest możliwe (klonowanie), z drugiej mamy trzech darczyńców, którzy wg. mnie są słabiutko wytłumaczeni (za mało odwołań do przeszłości). Wszystko jednak przyćmiewa główna dysputa, będąca tłem dla pojedynku i próba odpowiedzi, czy Maul byłby wstanie poradzić sobie z Vaderem. Zawsze śmiałem twierdzić, że strata Maula, była dla Sidiousa bardzo dotkliwa. Szkolił go od małego, zaszczepiając mu większość nauk Sithów - poza tą jedną - zdradą. Bez niej zyskiwał dozgonnego ucznia, niewolnika, zawsze wiernego i oddanego bez reszty. Vader, tak jak Tyrannus, był wcześniej Jedi i zetknął się z całkiem przeciwstawną filozofią życia. Zawsze w takich przypadkach istnieje ryzyko, że uczeń "odmieni się". Nie mam wątpliwości, iż Maul nie przepuściłby Lukowi, ani na Bespin, ani nie ratował go tym bardziej na DS II.

Vader vs. Maul to pojedynek ciekawy z powodu wielu aspektów. Siła kontra siła, wyszkolenie w Mocy przeciw wyszkoleniu, sprawność fizyczna a mechaniczne kompozyty...Pojedynek niejednej płaszczyzny. Najważniejsza pozostaje jednak odpowiedź, dla czego tak się kończy ten pojedynek. Nienawiść do samego siebie uczyniła Vadera nie do zdarcia...Nienawiść, którą ostatecznie pokona jego własny syn. Ocena: 10/10 .

Jądro ciemności. Dobra historyjka tłumacząca mroczne wizje w jaskini na Dagobah. Chciałoby się aby była ona pełniejsza, poprzez przekazanie całości konfliktu na szerszym tle. Kreska i kolory całkiem, całkiem. Ocena: 6/10.

Całość za ten miesiąc oceniam na 7/10.

No to tak:

"Wskrzeszony" - zdecydowanie wolałem tą historyjkę jako niekanoniczną. Wskrzeszajcie sobie Maula ile chcecie, ale co za dużo to nie zdrowo. Dla mnie ta postać zginęła w pierwszym epizodzie. Swoją drogą, Maul nie był Sithem jako tako, a siepaczem Palpatine`a.
Niby w porządku, plan Imperatora na pozbycie się tych hmm... "mrocznych Jedi", ale mimo wszystko jakoś mi ta historyjka nie podchodzi.
Choć trzeba przyznać, że sama walka jak i rysunki moim zdaniem są rewelacyjne. A każdy komiks z Imperatorem dostaje u mnie dodatkowe punkty
Dodatkowo duży plus za moment, kiedy szturmowcy myślą i proszą Dartha Vadera, żeby ich nie zabijał, a on na to: "To nie ja"

Ocena końcowa, no hmmm... 7.5/10 ale za kanoniczność tego komiku, należy mu się duży minus.

"Jądro ciemności" - kolejne bardzo miłe nawiązanie do "Imperium kontratakuje". Choć dziwi mnie tylko fakt, że 700 lat wcześniej, na Dagobah przybywa przedstawiciel tej samej rasy co Yoda, a potem sam wielki mistrz udaje się tam na wygnanie. W końcu znamy tylko trzech osobników tej rasy, a nagle dwoje z nich odwiedza tą samą planetę (widać tak chciała Moc). Ale dobra, do rysunków się nie przyczepię. Mnie się podobało
8/10