Film oglądam sobie w tle, a po za tym pracuje 
JAk nie wierzysz to masz .
Wojna Domowa Rakatan
Około 30.000 BBY – do około 25.200 BBY
Wojna Domowa Rakatan jest najwcześniej zarejestrowanym, kanonicznym konfliktem na większą skalę. Miał on miejsce na większości światów należących do Imperium Rakatan. Czyli między innymi Tatooine, Dantooine, Corelli, Korriban i innych.
Powodem wojny był bunt niewolników, których przez lata Rakatanie wykorzystywali do trudnych prac. Między innymi budowy Gwiezdnej Kuźni, czyli fabryki, posiadającej nieograniczoną zdolność budowania machin Rakatan.
Wojna skończyła się zwycięstwem jeszcze niedawnych niewolników, a większość Rakatan wyginęła w wyniku tajemniczej zarazy i straciło możliwość wykorzystywania Mocy. Niedobitki wycofały się na Lethon, oryginalny świat Rakatan.
Rebelia była jednym z czynników, które doprowadziły do powstania Republiki Galaktycznej, a pozostawiona przez Panów technologia, przyczyniła się do przyspieszenia rozwoju prac nad hipernapędem.
Rakatanie mogli wskakiwać w nadprzestrzeń, lecz wykorzystywali do tego Moc, czego nie potrafili wszyscy obywatele Republiki.
Wojny Mocy na Tythonie
Wojny Mocy były pierwszymi konfliktami, pomiędzy użytkownikami Ashli, czyli później Jasnej Strony Mocy i Boganu, czyli później Ciemnej Strony Mocy.
Nie wiadomo do końca jak doszło do tej wojny. Powyższe zdjęcie nie ma nic wspólnego z tą wojną. Pokazuje jedynie jak ten konflikt mógł wyglądać. Użytkownicy Ashli zapewne chcieli spokojnie załatwić wszelkie spory, lecz Ciemna Strona, zapewne gotowała się w użytkownikach Boganu, doprowadzając do wojny, jak to już wiele razy w historii było.
Konflikt trwał od 25,793 BBY, do 25,783 BBY.
W jego wyniku oryginalna planeta Zakonu Jedi, Tython została zniszczona, użytkownicy Boganu zostali pokonaniu i zapewne wybici.
Po za tym ocaleni stworzyli Zakon Jedi i przenieśli się do systemu Adegan, na Ossus, gdzie po kilku wiekach skontaktowali się z Republiką i zostali jej obrońcami.
Konflikt pomiędzy Ximem a Huttami
Konflikt ten trwał 5 lat. Od 25,105 BBY do 25.100 BBY. Wiadomo przynajmniej o dwóch światach, na których toczyły się bitwy. Były to Ko Vari i Vontor.
Xim był kiedyś piratem, który przejął po ojcu władzę w królestwie, które nazwał Imperium Xima Despoty. Władca dysponował najnowszymi dostępnymi technologami. Między innymi prymitywnymi blasterami, oraz pierwszymi droidami bojowymi (patrz obrazek).
Władzę utrzymywał, poprzez ślepo lojalną policję, GenoHaradan, która w przyszłości będzie jedną z najlepszych gildii łowców nagród w historii. Po za tym odbywały się publiczne egzekucje, które pomagały powstrzymać wszelkie rebelie.
W pierwszych latach władzy, Xim podbił Mgławicę Tion. Prawdopodobnie spory o rozległości terenów były zalążkiem tego konfliktu. Nie wiadomo tego dokładnie, gdyż informacje są sprzeczne, a po za tym po tylu latach część danych została utracona. Przynajmniej tak tłumaczą to ludzie odpowiedzialni za chronologię.
Pierwszym zaatakowanym przez Despotę światem był Ko Vari. Huttowie w odpowiedzi na atak wynajęli grupy piratów, którzy rozkradali zaopatrzenia do statków władcy. Kiedy ten to odkrył, stworzył fortece, w której ukrył sporą część stali do tworzenia statków.
Wojna trwała nadal. W 25.105 r. Xim przegrał Bitwę o Vontor. Władca próbował odbić ten świat, aż 2 razy.
Konflikt zaczynał odciskać swoje piętno na skarbcu Huttów. Dlatego też podpisał z innymi rasami przyszłej Przestrzeni Huttów, Traktat z Vontor, w wyniku którego Klatooinianie, Vordanie, Weequaye i Nikto, zostali sojusznikami Huttów w tej wojnie. Traktat był uznawany przez następne tysiąclecia, robiąc z tych ras, niemalże niewolników Huttów.
W końcu po 5 latach, pewnemu Huttowi, o imieniu Kossak, udało się pojmać Xima, podczas Trzeciej Bitwy o Vontor. Siły Despoty utrzymywały się jeszcze przez jakiś czas, lecz po kilku dniach zostały całkowicie zniszczony przez sojusz Huttów i innych ras.
Ocalał tylko jeden statek, który podobno posiadał niesamowite bogactwa. Po prawie 25.000 lat odnalazł go Han Solo, lecz skarbem okazała się technologia przestarzała o wiele tysiącleci.
W wyniku wpjny Huttowie umocnili swoje znaczenie w tych regionach przez następne 25.000 lat. Aż do czasów wojny z Yuuzhan Vongami.
Xim w końcu zginął z wyczerpania jako więzień w lochach Kossaka, na Nal Hutta, a sam Hutt stał się inspiracją dla wielu innych jego pobratymców. Powiedzeniem stało się stwierdzenie „Klnę się na Kossaka, że...”
Wojny Unifikacyjne
Około 25.000 BBY
Rozpoczęły się w we wczesnym okresie Ekspansji, czyli największego okresu kolonizacji innych światów w historii Galaktyki.
Nie wiadomo o nich właściwie nic. Jedynie tyle, że mniej więcej w tym czasie powstał nowoczesny hipernapęd, na dwóch światach. Corelli i Duro. Jak to zwykle bywa zazdrość mogła doprowadzić do wojny.
Mimo że nie wiadomo jak do niej doszło, pewne jest jedno. Dzięki Wojnom Unifikacyjnym, doszło do podpisania Galaktycznej Konstytucji i do powstania Republiki Galaktycznej.
Coruscant zostało stolicą, a dotychczasowe kolonie i wszystkie Światy Środka dołączyły do wspólnoty. Rozpoczęła się Era Republiki.
Pierwsza Wielka Schizma
Był to pierwszy w historii podział Zakonu Jedi na użytkowników Ciemnej i Jasnej Strony Mocy. Miało to miejsce około 24.500 BBY
Legion Lettowa, któremu przewodniczył Xendor, był grupą skupiającą Mrocznych Jedi. Uważał on, iż prawdziwej potęgi nie pozna się poprzez bierną medytację, ale przez silne emocje. Ta teza nie spodobała się Mistrzom Jedi. Przez jakiś czas tolerowali działania Legionu, lecz w końcu grupa opuściła Ossus.
Jak o wielu wcześniejszych wojnach, tak i o tej jest mało wiadome. Istnieją zapisy tylko o dwóch wydarzeniach. Pierwszym jest pojedynek na Corulag. Co ciekawe nie toczył się pomiędzy upadłym padawanem, a mistrzem próbującym go uratować, jak to bywa ostatnio, lecz na odwrót.
Mistrz Jook-jook H`broozin, który przeszedł na Ciemną Stronę, był ścigany przez swego padawana Danzigorro Potts. Brał on również w Bitwie o Columus, która jest wspomnianym drugim wydarzeniem. Był jedynym, który przeżył walkę. Wycieńczony doznał wizji Zakonu Sithów, oraz doszedł do wniosku, że Jedi muszą mieć wspólnego wroga, żeby się znów nie podzielić.
W wyniku Pierwszej Wielkiej Schizmy, pozostali Mroczni Jedi zostali wygnani, a Zakon się umocnił, poprzez doświadczenie.
Atak Duinuogwuin’ów
Duinuogwuin’i, potocznie nazywani przez podróżników „Gwiezdnymi Smokami”, to długo wieczne, pięćdziesięciometrowe gady, odporne na promieniowanie i próżnię kosmiczną. Zostali odkryci w 15.500 roku BBY, przez grupę Republikańskich zwiadowców, którzy z przerażenia, zaatakowali, te niezwykle inteligentne istoty.
Smoki, chcąc się zemścić, poleciały za zwiadowcami, aż na Coruscant i zaczęły niszczyć budynki planety-miasta.
Kanclerz Fillorean, szybko wynegocjował pokój i wyjaśnił wszelkie nieporozumienia, razem z Borz`Mat`oh’em, przywódcą Smoków. Aby przypieczętować rozejm, razem zbudowali Uniwersytet Coruscański.
Druga Wielka Schizma
Druga Wielka Schizma, miała miejsce w 7003 roku BBY. Znana też była jako „Sto Lat Ciemności”.
Doprowadziła do niej grupa Jedi, która odkryła nowe zdolności. Mogli władać życiem, niczym wspominany w Epizodzie III Darth Pleaugus. Te możliwości pozwoliły im zająć się eksperymentami, które potem nazwane zostały Alchemią Sithów. Potrafili dzięki temu mutować istoty, a nawet przywracać zmarłych do życia. Na przykład Korribańskie Zombie.
Jedi zaczęli podejrzanie patrzeć na nowe zdolności swych braci. W końcu trójka Jedi. Ajunta Pall, Xoxaan, oraz Karness Muur, w strachu, przed stratą swych nowych zdolności zaproponowała reszcie Jedi, przyłączyć się do nich i dalej szkolić się i szukać lekarstwa na śmierć.
Wielu się do nich przyłączyło, a ci którzy odeszli z Zakonu Jedi zostali uznani za wygnanych.
Wojna trwała sto lat.
Wygnani stworzyli armię Mrocznych Jedi, wspierani przez armię Korribańskich Zombiech. Jedi przez całą wojnę odnosili wiele sukcesów, wygrywając niemalże wszystkie potyczki. Mroczni Jedi jednak się nie poddawali, a ich szeregi się zwiększały wraz z kolejnymi pokoleniami. Mrocznym Jedi udało się przedłużyć swój żywot, dzięki eksperymentom z alchemią.
W drugiej połowie Stu Lat Ciemności, niemalże pokonani Mroczni Jedi stworzyli gigantyczne bestie zwane Leviathanami. Dzięki nim szala zwycięstwa ponownie przeszła na stronę Wygnanych. Armie Jedi uciekały w strachu przed Leviathanami, które potrafiły wysycać energie życiową pokonanych, samymi stając się silniejszymi.
W końcu nadeszła ostateczna Bitwa o Crobos w 6900 r. BBY. Bombardowania i przeważająca ilość Jedi, doprowadziły do poddania się Mrocznych Jedi.
Wojna się skończyła.
Republika domagała się publicznych egzekucji Mrocznych Jedi, lecz Zakon zabronił tego. Wolał dać nauczkę upadłym i wygnał ich do Nieznanych Regionów, gdzie mieli żyć pozbawieniu technologii i możliwości powrotu. Jedi nawet nie wiedzieli jaki błąd popełnili. Ta decyzja doprowadziła do serii konfliktów, które targały Galaktyką przez następne 7000 lat.
Wygnańcy znaleźli się na nieznanym Republice świecie. Korriban. Zamieszkująca go rasa Sith, przyjęła Mrocznych Jedi, jako Bogów. Sithowie nie znali Mocy, tak więc Mroczni Jedi z łatwością podporządkowali sobie tą rasę.
Ajunta Pall został pierwszym z tysięcy Mrocznych Lordów Sith.
Z biegiem lat rasa Sith z Mrocznymi Jedi wymieszała się, a Upadli przyjęli miano Sith i tak pozostało na 7000 lat.
Wojny Unifikacyjne w systemie Koros
Wojny te miały miejsce na krótko przed powrotem Sithów w 5000 BBY. Miała ona na celu zjednoczenie wszystkich siedmiu światów w systemie Koros Major, przez cesarzową Tetę. W walkach brali udział dwaj Jedi. Odan-Urr, oraz Memit Nadill.
Wojna zakończyła się zwycięstwem cesarzowej i nazwanie siedmiu światów, Systemem Cesarzowej Tety. Przywódczyni nie wygrała by, bez pomocy Bitewnej Medytacji, opracowanej przez mistrza Odana-Urra. Umiejętność ta, przydała się w wielu następnych wojnach, Rycerzom Jedi.
Dzięki zjednoczeniu siedmiu światów, system Koros Major, został lepiej przygotowany na Wielką Wojnę Nadprzestrzenną, rozpoczętą w kilka tygodni później.
Wielka Wojna Nadprzestrzenna
5000-4990 BBY
Mroczni Jedi, wygnani przez Jedi ze Znanej Galaktyki, do Nieznanych Regionów, wylądowali na Korribanie i zniewalając rasę Sith, zaczęli tworzyć swoje Imperium. Przez dwa tysiące lat, Sithowie i Mroczni Jedi się wymieszali, a niegdyś wygnani zaczęli sami siebie nazywać Sithami.
Trwał Złoty Wiek Sith, kiedy rodzeństwo Gav i Jor Daragon, zajmujący się poszukiwaniem nowych szlaków nadprzestrzennych, odkryli przypadkiem planetę Korriban.
Kiedy wylądowali na planecie, właśnie trwał pogrzeb największego Mrocznego Lorda, w dotychczasowej historii, Marki Ragnosa. Po jego śmierci władzę miał przejąć jeden z sithów. Naga Sadow, bądź Ludo Kressh
Nagłe pojawienie się zwiadowców, doprowadziło do ich aresztowania, zabrania statku i osadzenia w więzieniu na lodowej stolicy Sithów – Ziost.
Rada Lordów postanowiła dokonać egzekucji na Jori i Gavie, w obawie przed atakiem Republiki. Naga Sadow miał jednak inne plany. Chciał podbić nowe terytoria dla swego Imperium. Dlatego też pomógł dwójce ludzi uciec, jednocześnie tworząc dowody, jako że to Republika pomogła im się wydostać z terenów należących do Sithów.
Przez kilka dni rodzeństwo było przetrzymywane w fortecy Nagi, kiedy Kressh odkrył oszustwo swego rywala. Nie udało mu się jednak pomóc, a dwójka ludzi zniknęła.
Jori uciekła, lecz nikt nie chciał jej wierzyć o zagrożeniu ze strony Imperium. W tamtych czasach Mroczni Jedi stali się już bajką dla dzieci.
Gav za to, pozostał na Ziost gdzie Naga Sadow zaczął nauczać go Magii Sithów.
Naga Sadow koronował się Mrocznym Lordem Sithów i zjednoczył wszystkich lordów wokół siebie, wypowiadając Republice wojnę. Zaatakował ją z zaskoczenia, śledząc lot Jori.
Flota uderzyła na setki światów Republiki, tak nagle, że wiele z nich padło nim jeszcze wysłali swe jednostki do walki.
Na system Koros Major uderzył sam Gav Daragon, obecnie akolita Sithów. Na planecie znajdowała się również obecnie jego siostra, u przyjaciela, Hutta Aarby. Ten zginął zaatakowany przez Sithów, pod dowództwem Gava. Jego siostra, myśląc że zrobił to umyślnie, zaatakowała go mieczem świetlnym, który otrzymała od jednego z mistrzów Jedi. Ranny akolita opuścił Polę bitwy, a pozbawieni dowódcy żołnierze Sithów, zostali szybko pokonani.
Sithowie byli tak zuchwali, że przypuścili atak na Coruscant. Na szczęście i tą bitwę udało się wygrać Republice. Sithowie ponosili coraz więcej klęsk.
Cesarzowa Teta, na Koros Major wyśledziła skok Gava i poleciała za nim ze swą flotą. Kiedy Naga Sadow, dowiedział się, że są śledzeni, zostawił niespodziankę dla floty Republiki. Doprowadził poprzez super broń do implozji jednego ze słońca systemu Primus Goluud. Gav otrzymał dowództwo nad całą flotą, ale był zdegustowany tchórzliwymi działaniami Lorda Sith. Uprzedził flotę o zagrożeniu i podał koordynaty Przestrzeni Sithów. Gav zginął transmitując te wiadomości, wraz ze sporą częścią floty Sithów.
Mroczny Lord Sithów powrócił nad Korriban, gdzie czekała go jednak zasadzka. Okazało się, że Ludo Kressh żyje i przejął dowództwo nad pozostałościami foty Sithów. Doszło do pierwszej Bitwy o Korriban. Rywal Sadowa, nie żył jednak na tyle długo, by się nacieszyć swoim sprytem. Zginął, kiedy jeden z okrętów Mrocznego Lorda, uderzył w okręt flagowy Ludo Kressha.
Wtedy też przyleciała flota Republiki. Osłabieni Sithowie zostali rozgromieni, a Naga Sadow uciekł z pola bitwy, na odległy świat Yavin IV. Przez następne lata, Republika patrolowała Przestrzeń Sithów i niszczyła fortece sithów. Wojna trwała dziesięć lat i była pierwszą od wielu lat, która zaangażowała całą armię Republiki, zamiast tylko Rycerzy Jedi.
W wyniku wojny, Odan-Urr, bohater Wojen Unifikacyjnych w Systemie Koros Major i Wielkiej Wojny Nadprzestrzennej, natchniony holocronem sithów, postanowił stworzyć Wielką Bibliotekę Jedi, na świętej planecie Ossus. Przez tysiąc lat był największym mędrcem zakonu, aż do Wielkiej Wojny Sithów.
Jeden z lordów sithów, umknął flocie Republiki i ukrył się w Nieznanych Regionach, by w 3681 r. BBY doprowadzić do Wielkiej Wojny. Ten lord odbudował potęgę Imperium i jako jeden z nielicznych pokonał Republikę.
Wielka Wojna Sith
Sześćset lat, po zwycięstwie w Wielkiej Wojnie Nadprzestrzennej, jak to zwykle bywa, młody Jedi, imieniem Freedon Nadd, postanowił odkryć więcej, niż pozwalali mu na to mistrzowie. Rozpoczęła się wędrówka padawana, ku mrocznej ścieżce. Latał po światach, będących pod wpływem antycznego zakonu Sith. Odkrył koordynaty do nieznanego systemu Yavin IV, gdzie spotkał się z duchem dawno zmarłego Lorda Sith- Nagi Sadowa.
Spędził tam wiele lat, a gdy w końcu dowiedział się wszystkiego co chciał, użył swych nowych mocy, by zniszczyć ducha Lorda Sith. Nazywając siebie Lordem Sith, udał się na świat Onderon, gdzie mianował się królem. Rządził żelazną ręką, z wielkiego murowanego miasta Iziz. Swych przeciwników politycznych wyganiał po za granice miasta, na dzikie tereny wokół Iziz, gdzie mieli umrzeć w cierpieniach. Nie stało się jednak tak, jak chciał król. Ci kryminaliści i przeciwnicy wkrótce stworzyli grupę zwana Jeźdźcami Bestii. Nauczyli się okiełznywać potwory zamieszkujące Onderon
Freedon Nadd stworzył rodowód, który z pokolenia na pokolenie nauczał tajemnic Ciemnej Strony swych dzieci.
W 4000 roku przed Bitwą o Yavin, Onderonem rządziła królowa Amanoa. W tym czasie planetą targał konflikt Wojna Bestii. Pierwszy z serii nakładających się na Wielką Wojnę Sith. Do jego zakończenia poproszono mistrza Jedi, Arce Jetha. Ten jednak wyznaczył do tego zadania swych trzech uczniów. Ulic Qel-Dromę i jego brata Caya, oraz Totta Doneetę.
Trójka Jedi spotkała się na miejscu z królową, kiedy nagle okazało się, że jej córka została porwana. Jedi zostali wysłani na jej odnalezienie, kiedy okazało się, że córka królowej sama chciała zostać porwaną, by zakończyć wojnę domową. Chciała wziąć ślub z przywódcą Jeźdźców Bestii, Oronem Kirą. Miało to zakończyć wojnę, lecz jej matka, potomkini Freedona Nadda, nie chciała się poddać. To utwierdziło młodego Ulica w przekonaniu, że królowa Amanoa stanowi zagrożenie.
Jeźdźcy Bestii szykowali się do ataku na miasto, by zrzucić z tronu Amanoę, pozwalając zasiąść na nim Galii i Oronowi.
Bitwa się rozpoczęła, a Jeźdźcy przegrywali .Okazało się, że Amanoa stosuje mroczną wersję Bitewnej Medytacji. Szala zwycięstwa przechyliła się jednak, kiedy na Onderonie zjawił się mistrz Jedi Arca Jeth, który użył swojej własnej zdolności, by wspomóc Jeźdźców.
Amanoa korzystająca z Ciemnej Strony Mocy, była jak latarnia w nocy dla Mistrza Jedi. Szybko ją wyśledził w podziemiach, gdzie znajdował się sarkofag Lorda Sith – Freedona Nadda. Szybko Arca zdał sobie sprawę, że ciało staruszki zamieszkuje martwy Lord Sithów. Arkanianin wykorzystał swoje zdolności, by wypędzić ducha z królwej. Okazało się, że wiekowa kobieta czerpała swe siły z ducha mrocznego lorda. Kiedy ten ją opuścił, Amanoa umarła, pozostawiając tron córce.
Nie był to jednak koniec. Mistrz Arca Jeth wiedział, że całun ciemnej strony ogarniał cała planetę, poprzez sarkofag martwego Lorda Sith. Dlatego też wraz ze swymi uczniami i rycerzem Jedi Ossem Wilumem, postanowili przenieść go na księżyc planety, na Dxun, gdzie naturalna niebezpieczeństwa powstrzymały by każdego przed zyskaniem potęgi ciemnej strony.
Od razu wzięli się do pracy. Jednak kiedy pochód z sarkofagiem zmierzał w stronę portu kosmicznego, nagle nastąpił atak z podziemi. Grupa bojowników kultu Sith, nazywająca siebie Nadystami uderzyła pod dowódctwem użytkownika ciemnej strony Warb Nulla.
W czasie walki mistrz Arca został ogłuszony przez niespodziewane uderzenie tajemniczego źródła ciemnej strony. Pozbawieni pomocy doświadczonego Jedi, czterech rycerzy zawiodło, a kultyści porwali pozostałości Freedona Nadda, oraz królowej Amanoy.
Okazało się, że ojciec Galii, król Ominin nadal żył i był źródłem zagrożenia z ciemnej strony. Arca natychmiast wyruszył na poszukiwanie starca wraz z Galią i Uliciem. Odnaleźli go w podziemiach Wielkiego Miasta. Jeth nie docenił jednak potęgi Omminiego. Freedon Nadd również i jego wspomagał. Dając mu niewiarygodnie długi żywot, oraz wielką potęgę. Arca został ogłuszony, a Ulic i Galia musieli się wycofać z podziemi. Rycerz Jedi podczas ucieczki zabił dowódcą Naddystów Warl Nulla.
Król Ommin postanowił wykożystać siłę Arci Jetha. Torturował go, zmuszając do sięgnięcia po ciemną stronę. Wtedy też by zabił mistrza Jedi, tworząc kolejnego ducha ciemnej strony, który wspomógł by króla.
Arca został sam, a Ulic wiedział że nie dał by rady uwolnić swego mistrza tylko z Cayem, Ossem i Tottem pod ręką. Dlatego też poprosił Jedi o wsparcie. Na Onderon przyleciało pięciu Jedi.
Dace Diath, Shoaneb Culu, Kith Kark, oraz Qrrrl Toq i Nomi Sunrider.
Nomi zostanie jednym z najsławniejszych Jedi w historii. Obecnie była dopiero świeżo upieczoną uczennicą mistrza Thona. Została Jedi po tym kiedy jej zamrły maż Arun, również Jedi ją o to poprosił. Do czasu wezwania na Onderon, uczyła się w akademii Jedi na Ossus czyniąc szybkie postępy.
Grupa Jedi szybko dołączyła do walki z kultystami. Niestety okazało się, że ktoś blokuje ich zdolności poprzez techniki ciemnej strony. Kith Kark używał specjalnej zdolności Pancerza Mocy, lecz nie zwrócił uwagi kiedy jego moc go zawiodła. Został zastrzelony przez Naddystów. Na Onderonie pozostało siedmiu Jedi i mistrza Arca.
W końcu grupie udało się przebić do króla, który zadziałał na nich ciemną stroną mocy. Powstrzymał większość z Jedi. Jedynie Ulicowi udało się przebić przez mroczną barierę Omminiego i zabił go swym mieczem świetlnym. Po chwili Arca Jeth został uwolniony.
Kiedy powstanie ostatecznie upadło, Arca Jeth ostatecznie przeniósł resztki Lorda Sith na Dxun, gdzie spoczęły póki nie odkrył ich pewien mroczny Jedi...
.gif)
).gif)
.
), a do tego kiedy tylko skończyłem zasady zaczął się rok szkolny i pewnie do tej pory te zasady walają się gdzieś na twardym dysku... 
