Kogo i dlaczego to nie jestem ja? >:|

No, normalnie, od lewej do prawej. Na prawdę nie widzę w czym problem oO

ależ ta młodzież się rozleniwiła przez ten internet, nawet im się myśleć nie chce Oo

Zwykle chmurki z tekstem są w kolejności od lewej do prawej i z góry na dół. A ten przykład trochę kiepski. Hmm.... no bo co za różnica czy przeczytasz "Sio mi stąd", następnie "phi, przeklęte urwisy" czy odwrotnie?

Ehh, że też ludzie nie mają większych problemów.....

"Dla doświadczonych mam strasznie głupie pytanie..." ? :|

Wystaczy codziennie myslec^
Mozg sie w tej czynnosci wyrabia, i sobie radzi nawet z tak skomplikowanymi rzeczami jak dymki komiksowe : )

A Ty, zdales juz ?

Jesli tak, to Bart, mial racje odnosnie matur : )

Btw, nie mam 12 lat, ale co wiek ma do rzeczy..

chcesz się pojedynkować na dyplomy? na pewno? ;p

wyczytałeś nasz wiek z numerów gg, czy z nicków?
zdałeś maturę i nie wiesz jak komiksy czytać? Przecież chyba nawet każdy polityk by to umiał

ja Cię po prostu uwielbiam <3

zapomniałes jeszcze napisac ze po zakonczeniu czytania komiksu nalezy komiks zamknąc..

Teraz to nieźle pojechałeś z ignorancją... Naprawdę uważasz że komiks nie może byc wyrafinowaną dozą kultury? Gratuluję w takim razie.

Ogólnie to do komiksów, za wyjątkiem Vaderowych, to zawsze się trochę zmuszam - chociaż, w wersji papierowej kanoniczne SWK dają radę i można się wciągnąć. W klasycznych Marvelach patrzę głównie na tekst, a potem szybko rzucam okiem na zarys obrazkach. W obecnych - ciężko powiedzieć. Wzrok skacze mi między budką/dymkiem a obrazkiem, ale nie zwracam uwagi na to, że to komiks, więc STARAM SIĘ nie patrzeć na rysnki podczas samego zagłębiania się w historię, ale oczywiście chciałbym, aby były jak najlepsze.

Fajny temat.
Z tego co zaobserwowałem to będę w mniejszości na Bastionie, ale dla mnie najważniejsze są rysunki i wszystko co jest z nimi związane - 3 razy K czyli kreska, kadrowanie i kolorystyka

Widzę, że większość "napierdziela" komiksy jeden po drugim w zastraszającym tempie, moja "wydolność" to jeden dziennie.

Szanuję artystów, którzy tworzą świetne komiksy i ten szacunek przekłada się na to iż poświęcam na delektowanie się pięknymi kadrami odpowiednio dużo czasu.

Ja wyrosłem na europejskich komiksach i jednym z moich pierwszych komiksów poznanych w dzieciństwie był FUNKY KOVAL: https://images.gildia.pl/_n_/komiks/komiksy/klasyka_polskiego_komiksu/6/skan2-600.jpg

Rysunki Bogusława Polcha tak utkwiły mi w pamięci i ukształtowały gust, że ciężko zachwycać się pośpiesznie rysowanym chłamem, którego niestety w SW nie brakuje
Rysunki pana Bogusława uratowały mi kiedyś zdrowie albowiem napadnięty na ulicy przez 3 oprychów przypomniałem sobie kadr z komiksu Ekspedycja i zastosowałem technikę jednego z bohaterów, który również zmagał się z trzema przeciwnikami (on wprawdzie zginął zastrzelony, ja natomiast miałem więcej szczęścia bo napastnicy nie mieli blastera i wyszedłem bez szwanku )

Tak więc... wysoka jakość ratuje zdrowie

Jeśli chodzi o pojedyncze kadry to w sumie nigdy się nie zastanawiałem w jaki sposób je czytam - czy zaczynam od obrazków czy od dymków i na czym się bardziej skupiam, po prostu czytam i jakoś tak naturalnie mi wszystko wchodzi Tempo czytania komiksów mam powolne, więc chyba dość dokładnie patrzę na obrazki. No i nie ma mowy o opuszczaniu części dialogów nawet jeśli są długie i nudne!

Jeżeli chodzi o całą stronę to niestety bardzo często łapię się, że w pierwszym momencie ogarniam całość albo jeśli historia mnie wciągnęła to zerkam w pierwszej kolejności na końcowe kadry. Staram się przed tym bronić, ale nie zawsze wychodzi. Ale nawet jeśli nawet spojrzę najpierw na dalsze kadry to i tak właściwe czytanie idzie kadr po kadrze, od pierwszego do ostatniego.

Za dzieciaka gdy czytałem np. takiego Thorgala z Orbity potrafiłem parę ładnych minut wpatrywać się w jeden kadr, rysunki były dla mnie baaardzo ważne. Z czasem jakoś mi się odmieniło i teraz decydowanie najważniejsza jest fabuła, rysunki to tylko dodatek. Chyba trochę mnie tego nauczyły komiksy typu Sandman gdzie sposób rysowania co chwilę się zmieniał i niektórzy rysownicy odwalili straszną padakę, ale fabuła nie pozwalała mi zrezygnować z lektury. Komiks z fatalnymi rysunkami, ale ze świetną fabułą uznaję za bdb, komiks z rewelacyjnymi rysunkami, ale słabiutką fabułą uznaję za mierny.

Hmmm nigdy się nad tym nie zastanawiałem. Zdecydowanie skupiam się na dialogach, nie ma opcji abym jakiś ominął. Co do rysunków to chyba już tak nie jest. Tzn. jak jest jakiś wielki, albo z jakimiś ciekawymi obiektami to patrzę i analizuję. Jednak kiedy po raz kolejny pojawia się postać X, która tylko coś mówi to raczej pobieżnie patrzę co tam właściwie jest.

Głównie skupiam się na dialogach, bo jednak chcę wiedzieć, co czytam

Ale jak jest na co popatrzeć, to i obrazki można czasem pokontemplować, bardziej się "wgryźć" w szczegóły i drugi plan. Takich komiksów mógłbym wymienić całe mnóstwo, ale ogólnie to chociażby wszelka twórczość Duuresmy (no właśnie, gdzie jest duet Ostrander-Duuresma?) bardzo się do tego nadaje.

Czasem też dany komiks sam z siebie jest taki, że to obraz jest ważniejszy i decydujący dla końcowej oceny ("Niewidzialni, niesłyszani" na przykład).