Autorzy biografii są historykami filmu. Twierdzą, że gdy Carrie Fisher miała 17 lat i uczęszczała do Royal Central School of Speech and Drama w Londynie wdała się w dwa romanse z słynnymi później muzykami – Davidem Bowiem i Freeddiem Mercurym.
Bowie miał wówczas 26 lat, na koncie płytę „The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars”. Zafascynował młodą Fisher. Ta miała o nim powiedzieć, że uczynił świat lepszym dla rewolucjonistów, dziwaków i wyrzutków takich jak ona. Bowie i Fisher podobno byli ze sobą blisko przez jakiś czas. Wówczas muzykowi zdarzało się, że przez całe dnie pił jedynie trochę mleka i brał kokainę. Walczył z nałogiem i swoimi demonami. W jednej chwili bywał okrutny i bezwzględny, a potem bardzo czuły i spragniony miłości – tak określa go Carrie. David miał jej powiedzieć, że choć był adorowany przez wielu fanów, w głębi serca czuł się bardzo samotny.
Freddie Mercury raczej kojarzony ze związków z mężczyznami dopuszczał czasem inne konfigurację. Wówczas był związany z Mary Austin. Carrie nie chciała być trzecią, ale wokalista „Queen” szybko wymienił ówczesną partnerkę. Fisher określa jego romanse mianem niekończącej się parady chłopców.
Obu muzyków Carrie poznała na imprezie zorganizowanej przez Micka Jaggera. Formalnie zaproszona na nią została Debbie Reynolds, ale zabrała córkę. Zaś autorką tych rewelacji jest Joan Hackett, aktorka i przyjaciółka Reynolds. Hackett zmarła w 1983, więc dziś trudno zweryfikować te rewelację.
Te romanse raczej przejdą już dziś bez większego echa. Zdecydowanie większe emocje wywołał ten z Harrisonem Fordem na planie sagi. Carrie zrobiła wokół niego szum, a potem niestety tragicznie zmarła.
