Felicity Jones, a właściwie to Felicity Rose Hadley Jones to angielska aktorka urodzona 17 października 1983 w Birmingham. Dorastała w Bournville (przedmieścia Birmingham). Jej rodzice poznali się, pracując razem w gazecie „Wolverhampton Express and Star”. Jej ojciec był tam dziennikarzem, matka zaś pracowała w reklamie. Niestety ich małżeństwo rozpadło się, gdy mała Felicity miała trzy latka. Potem dorastała wraz z bratem, wychowywana jedynie przez mamę. Pomimo tego mówi, że jest bardzo blisko związana ze swoją rodziną. Zresztą nie jest jedyną aktorką w rodzinie. Jej wujkiem jest aktor Michael Hadley. Swoją drogą brat Felicity jest montażystą.
Edukacja młodej Felicity nie była nakierowana na aktorstwo. Raczej wiedzę ogólną. Uczęszczała wpierw do Kings Norton Girls School, potem do King Edward VI Handsworth School, a następnie zrobiła sobie rok przerwy, podczas którego pojawiła się w serialu BBC „Servants”. Następnie zaczęła studiować anglistykę w Wandham College, w Oxfordzie, którą ukończyła w 2006. W trakcie studiów w wolnym czasie zajmowała się sztukami studenckimi, grała tytułową rolę w przedstawieniu „Attis”, o starożytnym bóstwie. W 2005 zaś wystąpiła w szekspirowskiej „Komedii omyłek”, w której występował między innymi Harry Lloyd. Sztuka ta była na tyle popularna, że wiązało się z nią tournee po Japonii.
Ale nie tylko wujek Michael był inspiracją dla kariery Felicity, który zresztą wspierał ją i zachęcał. Jej mama bardzo mocno interesowała się filmem i teatrem, więc w pewien sposób pomagała córce rozwinąć te zainteresowania. Młoda Felicity zadebiutowała mając trochę ponad dwanaście lat w filmie telewizyjnym „The Treasure Seekers”, w którym jedną z mniejszych ról zagrała
Keira Knightley. Dwa lata później zaczęła występować w serialu „Niefortunna czarownica”, ale po jedenastu odcinkach zrezygnowała z roli Ethel Hallow, bo za bardzo tęskniła za domem. Zastąpiła ją Katy Allen, potem gdy postanowiono nakręcić swoistą kontynuację serialu – „Weirdsister College”, to właśnie Felicity powróciła do roli Ethel. Serial jednak skończył się na 13 odcinkach. W międzyczasie związała się na dłużej z radiową operą mydlaną BBC Radio 4 – „The Archers”. Oczywiście z czasem też ktoś inny zajął jej rolę.
Rok później, w 2003, brała udział w „Servants” o którym już wspominaliśmy. Też była stosunkowo krótka produkcja składająca się z zaledwie 6 odcinków. Potem powoli zaczęły znów pojawiać się filmy. Początkowo telewizyjne, jak „Opactwo Northanger” (2007) na podstawie powieści Jane Austin. Potem był kolejny serial – „Cape Wrath” (8 odcinków), w którym także wystąpił
Ralph Brown. Jednocześnie także dalej starała się pracować w teatrze. W 2007 zadebiutowała na deskach Royal Court Theatre.
Następnie pojawiły się filmy kinowe. „Zakochany głupiec” (2008) z niewielką rolą Felicity, acz był to ważny obraz, także dzięki ciekawej obsadzie – Julia Ormond, Mark Strong, Daniel Craig. „Powrót do Brideshead” (2008) też nie przyniósł przełomu, a raczej kolejna niewielką rolę. W 2008 pojawiła się też w jednym z odcinków serialu „Doktor Who”, a także w sztuce „The Chalk Garden” wystawianej w londyńskim teatrze Donmar Warehouse.
W 2009 zagrała w miniserialu „Pamiętnik Anny Frank”. Felicity zagrała siostrę głównej bohaterki. W Annę zaś wcieliła się Ellie Kendrick (Meera Reed z „Gry o tron”). Aktorka ta zagrała też siostrę Felicity w „Wymarzonej pogodzie na ślub”.
Później było kilka mniej istotnych filmów w jej karierze jak „Chéri” (2009), „Cementery Junction” (2010) i „SoulBoy” (2010) w którym zagrała główną rolę żeńską. Poza kadrem współpracowała też z Anthonym Minghellą. Wystąpiła też w „Burzy” (2010) pewnej wariacji szekspirowskiej z doborową obsadą. Ten film jest bardzo ważny dla niej, gdyż na planie poznała Hellen Mirren, która stała się dla niej kimś w rodzaju mentorki.
Przełomem w jej karierze był film „Do szaleństwa” (2011), gdzie wystąpiła u boku Antona Yelchina i Jennifer Lawrence. Tę rolę Felicity dostrzeżono, dostała kilka nominacji oraz specjalną nagrodę na festiwalu Sundance. Potem była obsadzana w komediach romantycznych jak „Histeria – Romantyczna historia wibratora” (2011), „Na desce” (2011). Do tego drugiego przeszła dwumiesięczny trening, by móc jeździć na snowboardzie. Ale to nic, bo przygotowując się do roli, pojechała też w austriackie Alpy, by samej zrozumieć klimat kurortów. W jednym z barów szorowała też podłogę w toaletach, wszystko po to, by przygotować się do roli. To akurat jest o tyle istotne, że Felicity podchodzi do swoich ról metodycznie i stara się jak najlepiej do nich przygotować, także próbując rzeczy, które powinna znać jej postać.
Z komedii romantycznych próbowała swoich sił w rolach typowo komediowych, choć niestety w teatrze. Dla sztuki „Luise Miller” postanowiła mieszkać przez jakiś czas z praktykującą rodziną katolicką i wraz z nimi uczęszczać we mszach świętych. Wszystko, by przygotować się dobrze do roli.
W 2011 została też twarzą kosmetyków Burberry. Próbowała też swoich sił w modelingu.
Nie odpuszczała też ról dramatycznych, choćby telewizyjna „Ósma strona” (2011) czy „Albatros” (2011) za którego znów dostała kilka nominacji.
Potem były „Wymarzona pogoda na ślub” (2012), „Breathe In” (2013), „Kobieta w ukryciu” (2013), epizod w serialu „Dziewczyny” czy telewizyjny „Worricker. Ostateczna rozgrywka” (2014). Prawdziwy przełom jednak przyszedł w 2014. Pierwszy film to „Niesamowity Spider-Man 2” z
Martonem Csokasem i zdjęciami
Dana Mindela. To był jej pierwszy blockbuster, wielkie hollywoodzkie, więc dzięki roli Felicii wypłynęła na głębokie wody. Stała się rozpoznawalna. Może nie tak znacznie, ale dzięki kolejnemu filmowi uniknęła łatki dziewczyny ze „Spider-mana”. Mowa tu oczywiście o przebojowej roli Jane Hawking w „Teorii wszystkiego”. Felicity po raz kolejny bardzo dokładnie przygotowywał się do tej roli. Film bazuje na wspomnieniach Jane Hawking, a aktorka miała okazję ją poznać i przede wszystkim obserwować na żywo. Potem wspominała, że bardzo się denerwowała jak Jane odbierze jej rolę, w końcu stała się naśladować nawet jej sposób chodzenia, zachowania, czy śmiania się. Jones odwiedziła dom w którym mieszkała Jane ze Stephenem, widziała nawet suknie ślubną. Sama też przyznaje, że spotkała prawdziwą Jane trochę późno, gdy już miała koncepcję swej roli. Nie odtwarzała jej biernie, starała się oddać do kim jest, plus dodać parę rzeczy, by uzyskać wiarygodniejszy obraz tej skomplikowanej i niejednoznacznej kobiety. Za tę rolę Felicity była nominowana do Oskara ale też bardzo wielu innych nagród filmowych. Kilka mniej ważnych nawet zgarnęła. Póki co jest to bez wątpienia jej najważniejsza rola i zobaczymy, na ile Felicity uda się z niej wyjść w kolejnych latach. Te zaś zapowiadają się ciekawie. W kwietniu w USA do szerokiej dystrybucji wchodzi thriller „True Story”, a z końcem października kolejny – „Autobahn”. W 2016 zobaczymy ją u boku
Liama Neesona w „A Monster Calls”, a także adaptacji powieści Dana Browna „Inferno”. No i oczywiście w „Rogue One”.
Prywatnie w latach 2006-2013 była związana z rzeźbiarzem Edem Fornielesem.
Na koniec kilka zdjęć Felicity Jones z jej filmów.
jako Jane Hawking w „Teorii wszystkiego”
jako Kim w „Na desce”
jako Julie w „Cemetery Junction”
jako młoda Ruth w „Zakochanym głupcu”
jako Nelly Ternan w „Kobiecie w ukryciu”
jako Emily Darlymple w „Histerii – Romantycznej historii wibratora”
KOMENTARZE (3)
Dziś na nasze ekrany wchodzi kolejny film sensacyjny z Liamem Neesonem w roli głównej. Być może jest to jeden z ostatnich takich okazji, bo aktor od pewnego czasu powtarza, że robi się za stary na tego typu filmy. Ale póki co możemy cieszyć się „Nocnym pościgiem” (Run All Night), który wyreżyserował Jaume Collet-Serra na podstawie scenariusza Brada Ingelsby’ego. Neesonowi w filmie partnerują Ed Harris, Joel Kinnaman, Boyd Holbrook, Bruce McGill i Genesis Rodriguez.
„Skarb Sierra Madre” z 1948 to film bardzo istotny zarówno kulturowo, jak i historycznie, nagrodzony dwoma Oskarami za scenariusz i reżyserię dla Johna Hustorna, tytana kina, człowieka stojącego za wieloma spośród najlepszych filmów Humphreya Bogarta. Jego filmy były tak istotne, że łatwo w nich dostrzec wpływ na całe późniejsze kino, w tym także „Gwiezdne Wojny”. „Skarb Sierra Madre” to nie wyjątek.
