Recenzja Lorda Sidiousa

---

Kevin J. Anderson i Rebecca Moesta kontynuują swoją podróż z młodymi Rycerzami Jedi. Niestety jest to środkowy tom ostatniej trylogii w tej serii, a co za tym idzie nie może wnieść zbyt dużo, by nie uszczknąć nic z planowanego zakończenia. Chyba po raz kolejny mamy do czynienia z pomysłem, który niepotrzebnie rozbito na trzy akty. Ten niewiele wniósł do akcji.

Akcja luźno kontynuuje wątki z Return to Ord Mantell. Właściwie ważny jest tylko jeden, Anji Gallardo, która trafia do Akademii Jedi na Yavinie. Ale nie, na szczęście nie jest żadnym nowym Zekkiem, w którym na siłę znaleziono Moc. Po prostu towarzyszy bliźniętom, na co zgadza się Luke. Dziewczyna miała wiele przeżyć, więc należy się jej trochę odpoczynku w gronie przyjaciół. A skoro o odpoczynku mowa, to w Praxeum pojawia się Lando Calrissian, który zaprasza dzieciaki (swoją drogą olał Anakina Solo i go nie zaprosił) na Bespin do Miasta w Chmurach. Oczywiście poza bliźniętami, Tenel Ka i Lowbaccą leci też Anja. Wujek Lando jednak nie jest taki bezinteresowny. Przemienił Miasto w Chmurach w galaktyczne Las Vegas, pełne kasyn, teraz jednak chce zbudować z niego centrum turystyczne, przynajmniej na miarę Disneyworldu. Więc dzieciaki staną się pierwszymi beta-testerami nowego parku. W co im oczywiście graj. Swoją drogą ten wątek przypomina mi trochę Galaxy of Fear #4: The Nightmare Machine. Tam całość była o wiele bardziej absurdalna, tu niestety w większości jest nudna. Ale żeby nie było tak nudno, dochodzi wątek poboczny z poszukiwaniem Firgina D’an członka Modal Nodes (kapela z kantyny w Mos Eisley), a także Czarne Słońce i tajemniczy Czethros. Przestępcy nie chcą by na Bespinie działał park rozrywki, za to chcą zawładnąć kasynami i czerpać z nich krociowe zyski. Gdyby ta książka była przeznaczona dla starszego czytelnika moglibyśmy liczyć na krwawą jatkę, a tak najogólniej rzecz mówiąc nie możemy i nie dostajemy nic w zamian. W dodatku wiemy, że Anja jest powiązana z Czarnym Słońcem i jeszcze chce się mścić, ale nadal musimy czekać. W końcu coś się musi dziać w finale, prawda?

Powieść jest trochę krótsza niż poprzednie. Ciekawie prezentuje się nowa wersja Miasta w Chmurach, tylko pojawia się pytanie, czemu to właśnie musiało być tam? Czy Lando nie mógł rozpocząć nowego przedsięwzięcia gdzieś indziej? Zwłaszcza, że powoduje to pewien bałagan, bo Lando w EU ciągle zaczyna nowe interesy, i ciągle wraca na Bespin.

Najgorsze jednak w tym wszystkim jest to, że autorzy wracają do utartego schematu. Znowu całkowicie pomijają postaci Anakina Solo, koncentrując się na bliźniętach. Niestety, cała reszta, no może poza dojrzewaniem uczucia między Tenel Ka i Jacenem, jest tylko i wyłącznie ciągnięciem opowieści na siłę. Dla mnie ta pozycja niestety znów była raczej męcząca niż przyjemna. Na szczęście została jeszcze tylko jedna cześć.

Ocena końcowa

Ogólna ocena: 4/10 Klimat: 3/10 Rozmowy: 4/10 Opis świata SW: 5/10