Recenzja adama1210leg

---

Wielki powrót serialu „Wojny Klonów” nie okazał się szansą dla kolejnego rozszerzenia tej popularnej wśród nowego pokolenia fanów ery. Pojawiły się co prawda komiksy dla dzieci od IDW, książeczki obrazkowe Little Golden Books i właśnie „Stories of Light and Dark”, zbiór opowiadań, z którym niektórzy wiązali spore nadzieje. Ja od początku nastawiony byłem raczej umiarkowanie chłodno i bez większego optymizmu, a to dlatego że do mojej świadomości od razu dotarły słowa wypowiedziane na panelu wydawniczym podczas NYCC, że zdecydowana większość opowiadań w tej książce dla dzieci będzie adaptacjami odcinków serialu. Na okładce, całkiem ładnej zresztą, znalazło się jednak kilka znanych nazwisk, dlatego gdy na mojego Kindle'a trafił recenzencki egzemplarz „Stories of Light and Dark”, sięgnąłem po niego nawet z lekkim zainteresowaniem. Nie zawiodłem się, ale też nie zaskoczyłem pozytywnie, bo to, powtórzę ponownie, jest po prostu adaptacja, przypomnienie kilku wybranych odcinków serialu dla dzieci i młodszych nastolatków.

Tak naprawdę mógłbym i chciałbym teraz skończyć, ale pewne standardy, które przez lata wypracowaliśmy, wymuszają na mnie zagłębienie się trochę bardziej w tę kilkugodzinną lekturę. Nie ma sensu wspominać o każdym opowiadaniu, ale pozwolę sobie zwrócić uwagę na ciekawsze aspekty wybranych. Najpierw słowa krytyki, które kieruję w stronę nieznanego mi Yoon Ha Lee, który otrzymując szansę zrobienia czegoś nowego z bitwą o Umbarę, jedną z najciekawszych i najpopularniejszych opowieści z serialu, po prostu przepisał scenariusz kropka w kropkę, wyrzucając wszystko, co niezwiązane było z Rexem, głównym bohaterem opowiadania. Najgorsze adaptacje filmów nie były tak bezczelne, bo zawsze zawierały w sobie chociaż jakieś pojedyncze nawiązania do innych utworów, usunięte sceny, komentarze bohaterów, albo chociaż gry językowe. Tu zgodnie z zapowiedzią klasyka nie ma niczego. A warto zaznaczyć, że żadne inne opowiadanie nie miało takiej szansy zainteresować czytelnika tytułowymi klonami.

Po drugiej stronie jakościowego bieguna znajdują się za to Rebecca Roanhorse, Anne Ursu, Tom Angleberger i Lou Anders z opowiadaniami kolejno o Maulu, Padmé, Cadzie Banie i hrabim Dooku. Pierwsze dwie to po prostu świetne pisarki, co Rebecca Roanhorse miała już okazję udowodnić rok temu wybitną na tle książek Star Wars powieścią „Resistance Reborn”. Teraz, opisując z perspektywy Maula jego powrót na galaktyczną scenę, dostarcza opowiadanie wyjątkowo wiarygodne, które samo w głowie czyta się głosem Sama Witwera, głosem Sitha. Angleberger i Anders to pisarze innego typu. Obaj doświadczeni już w literaturze dla dzieci, obaj zaznajomieni ze światem Gwiezdnych wojen, bawią się oczekiwaniami czytelników, wprowadzają pomiędzy wypowiedzi bohaterów wewnętrzne żarty i nawiązania do innych opowieści z uniwersum.

Ale tak naprawdę spośród wszystkich opowiadań, także tej niewymienionej większości, nie ma żadnego, które realnie odmieniłoby moje spojrzenie na jakikolwiek aspekt serialu. Są ciekawe informacje np. o Yodzie wciąż liczącym na nawrócenie Dooku, ale to drobnostki bez bardziej znaczącego odbicia w czymkolwiek. Dlatego „Stories of Light and Dark” polecić mogę tym, którzy szukają lekkiej lektury na długą podróż i którym zbiór ten wpadł w ręce w jakiś sposób za darmo lub za przysłowiowego dolara. Jest wiele ciekawszych, fajniejszych, lepiej napisanych książek Star Wars, w tym książek dla dzieci i młodzieży, i tych rozgrywających się podczas Wojen Klonów, i bardziej interesujących premier tego roku.

Wojny Klonów powróciły, ale nie w dziełach pisanych. Bo tej książki wielkim powrotem niestety nazwać nie można.