* * *

Kiedy tylko śmigacz Drayfusa zniknął za wieżowcem, Flight zatrzymał się. Postawił butelki na ziemi obok drzwi, odwrócił się i przeszedł na parking taksówek. Wybrał najbliżej stojącą i zabębnił palcami w szybę, budząc devaroniańskiego kierowcę. Ten przeciągnął się, ziewnął, po czym odblokował drzwi. Oficer usiadł na tylnim siedzeniu i zapiął pasy.
- Dokąd? - zapytał sennie Devaronianin.
- Do Pałacu.
Kierowca wytrzeszczył na niego oczy.
- Nietypowy cel - zauważył.
- Co pan nie powie?
Widząc, że pasażer nie ma ochoty na wliczoną w cenę pogawędkę, uruchomił silnik, podniósł taksówkę z płyty lądowiska i skierował się w stronę dominującego na horyzoncie Pałacu Imperialnego. Po pięciominutowym locie obniżył pułap, po czym posadził maszynę na parkingu po zachodniej stronie budowli. Flight zapłacił, dorzucając nawet kredyt napiwku, po czym skierował się do wejścia. Szedł pewnie pośród korytarzy, krocząc bezbłędnie w stronę wind do sal audiencyjnych Imperatora. Przy trzeciej kabinie od lewej, nad którą paliło się zielone światło, nachylił się nad mikrofonem.
- Porucznik Trey Flight do Imperatora na niezapowiedzianą audiencję.
- Proszę chwilę zaczekać - odparł mechaniczny sekretarz, po czym z głośnika popłynęła lekko irytująca melodyjka.
Niecałą minutę później głos rozległ się na nowo.
- Jego Wysokość oczekuje pana ze skutkiem natychmiastowym.
- Dziękuję - rzucił Flight i wszedł do windy. Drzwi się za nim zasunęły, kabina nieodczuwalnie ruszyła, a po kilku sekundach ściana naprzeciw Flighta się rozwarła. Imperator stał przy niewielkim barku na audiencyjnej części sali, spoglądając kątem oka na gościa. W pokoju nie było nikogo więcej, nawet Gwardzistów. Za olbrzymim iluminatorem można było dostrzec dziesiątki tysięcy świateł płynących ze śmigaczy i budynków. Specjalna lampa podświetlała wiszący na ścianie "Senat".
- Proszę dalej, proszę dalej, panie Flight. Jakie wieści? - odezwał się władca spokojnym tonem.
Oficer podszedł do barku, po czym skłonił się nisko.
- Melduję Waszej Wysokości, że generał Drayfus połknął haczyk.
Palpatine uśmiechnął się.
- Udawał pan odpowiednio zaskoczonego?
- Tak, jestem pewien, że uwierzył w bajkę o klonie. Postarałem się, by sam skojarzył większość faktów. Oczywiście za współpracę należy też podziękować pułkownikowi Sallerowi. Dość długo nie dawałem się generałowi w niektórych kwestiach przekonać, tak więc chyba zupełnie mnie nie podejrzewa. Aha, żeby potem nie było niedomówień... - przypomniał sobie porucznik. - Matterson przekazał panu komunikator z zapisem całej naszej porannej rozmowy?
- Tak, oczywiście... - odparł Imperator. - A co z jego ojcem?
Flight przytaknął.
- Pokazał mi dziś wieczór wiadomość, którą odebrał od niego cztery dni temu... dokładnie tak jak pan mówił.
- Oczywiście. Jeden z moich protegowanych jest przypadkiem przyjacielem Gidira Drayfusa. To on, na moje polecenie, podsunął mu pomysł wykorzystania syna dla interesów firmy... wie pan, o co chodzi.
- Tak jest, prezes odegrał swoją rolę znakomicie. Sam bym się nabrał. Generał jednak, zgodnie z przewidywaniami, szybko go rozpracował.
- Dlatego obniży teraz czujność. Pozwólmy mu przez chwilę rozkoszować się swoją "błyskotliwością", ale niestety będzie trzeba wkrótce pozbawić go złudzeń - Imperator uśmiechnął się. - Rozumiem zatem, że to u niego zamierza się ukryć?
- Tak, wszystko według planu. Sugerowałbym jednak działać szybko.
- Mój agent na Chandrilli będzie mnie informował na bieżąco, ale obecność generała będzie trzymana w ścisłej tajemnicy. Dlatego pańska rola jako kontakt z nim jest taka ważna: tylko panu będzie ufał bezgranicznie. Jak tylko będzie pan miał pewność, że generał dotarł, zorganizujemy obławę. Obaj Drayfusowie staną przed sądem za zdradę, a Imperium, korzystając z zamieszania, przejmie wreszcie Drayfus Tibanna Mines...
Flight pokiwał głową ze zrozumieniem. Drayfus Tibanna Mines była jedną z ostatnich prywatnych firm zajmujących się wydobywaniem tego gazu. Ogromne zyski, jakie przyniosły konsorcjum wojny klonów, a także przynależność do Gildii Wydobywczej pozwoliły mu przez lata opierać się nacjonalizacji. Ponieważ Imperium zapewniło Gildii sporą niezależność od państwa, musiało po kolei przejmować przedsiębiorstwa doń należące. Organizacja tak łatwo nie zamierzała jednak oddawać jednego ze swoich najważniejszych członków w ręce Palpatine'a. DTM można było zagarnąć tylko kompromitując jej wieloletniego właściciela, Gidira Drayfusa. A taka okazja właśnie się nadarzała.
- Dwie pieczenie przy jednym ogniu, tak?
- Właściwie od początku bardziej zależało mi na firmie - przytaknął Palpatine. - ale nie ukrywam, że pozbycie się kogoś tak niewygodnego jak Roal Drayfus samo w sobie jest dostateczną korzyścią.
Oficer uśmiechnął się.
- No to nie pozostaje mi nic innego, jak czekać na sygnał od Roala... Swoją drogą, sporo w całym przedstawieniu zależało od niego, prawda? Gdyby nie jego własne domysły, raczej nic by z tego nie wyszło.
Imperator wlał do dwóch kielichów drogiego szampana.
- Sztuka manipulacji polega na tym, że manipulowany myśli, że to on pociąga za sznurki, panie poruczniku. Ale racja, generał bardzo nam pomógł. Sugeruję wznieść za niego toast - podniósł kielich na wysokość oczu. - Za Drayfusa!
- Za Drayfusa! - zawtórował Flight, po czym obaj skosztowali drogocennego trunku. Porucznik wypił całą zawartość kielicha, po czym odstawił go na barek.
- Jeżeli Wasza Wysokość pozwoli, oddalę się teraz.
- Pozwalam - Palpatine kiwnął głową. - Żegnam, poruczniku.
- Żegnam, Ekscelencjo.
Flight podszedł do windy i przywołał ją. Drzwi otworzyły się, a oficer wszedł do środka.
- Momencik, jeszcze jedna sprawa - Palpatine zatrzymał się w pół drogi do tronu. Porucznik przytrzymał nogą zamykającą się windę.
- Słucham?
- Zastanawiam się... kiedy przedstawiłem panu swój plan, zgodził się pan bez wahania. Dlaczego? Nie wziął pan pieniędzy, które oferowałem, i nie odniosłem wrażenia, że boi się pan śmierci. Czy generał Drayfus coś panu zrobił?
Flight spojrzał na swoje stopy, po czym podniósł głowę - z Imperatorem trzeba było utrzymywać kontakt wzrokowy.
- Nie mnie osobiście - zaczął. - Kilka lat przed wojną bardzo skrzywdził moją żonę, wtedy była jeszcze dzieckiem i się nie znaliśmy, ale nigdy tak naprawdę się po tym nie pozbierała. Zna pan jego przeszłość. Wie pan, co zrobił w wieku osiemnastu lat, podczas studiów?
Palpatine przytaknął.
- Zabił innego studenta podczas pijackiej burdy, a jego zwłoki zrzucił między budynkami. Trafiły w przelatujący śmigacz, były dwie ofiary, o ile dobrze pamiętam.
Flight pokiwał głową.
- W tym śmigaczu byli rodzice mojej żony. Miała wtedy sześć lat i żadnej innej rodziny, w sądzie reprezentował ją jakiś nieudacznik z Urzędu ds. Nieletnich. A stary Drayfus oczywiście wynajął najlepszych adwokatów galaktyki i sprzedał radzie przysięgłych bajkę o tym, że młodość rządzi się swoimi prawami, że jego syn bardzo żałuje tego co zrobił i tak dalej... Sąd w końcu uznał, że wypadkowi nikt nie jest winny, Gidir miał tylko pokryć koszty remontu wieżowca, który ucierpiał. A że Roal dostał trzy miesiące to tylko dlatego, że ciężko było zaprzeczyć, że zamordował tego drugiego studenta, chociaż już go obezwładnił. To i tak mało, ale wiadomo - tak zwana zbrodnia w afekcie. Ale moja żona nie doczekała się sprawiedliwości. I kiedy ją poślubiłem, obiecałem jej, że nie spocznę, dopóki obaj Drayfusowie nie zapłacą za to co zrobili. Dlatego tak spodobał mi się pański plan: bo ojcu generała też się dostanie - porucznik zrobił pauzę. - Nie jestem zwolennikiem zemsty, ale tu chyba mówimy o zwykłej sprawiedliwości?
Palpatine patrzył na niego ze zrozumieniem w oczach.
- Jestem socjalistą. Wyznaję zasadę, że każdy ma być traktowany tak jak inni bez względu na rozmiar majątku czy zasięg wpływów. Po to stworzyłem to Imperium.
Flight uśmiechnął się.
- I właśnie dlatego będę je wspierał przy każdej możliwej okazji.

OCENY UŻYTKOWNIKÓW:

Aby wystawić ocenę musisz się zalogować Wszystkie oceny Średnia: 6,80 Liczba: 5

Użytkownik Ocena Data Vergesso 9 2008-08-24 11:07:56 jabco 8 2008-08-22 21:59:54 BartSkywalker 7 2008-08-21 14:46:44 Kasis 7 2008-08-20 13:44:07 Carno 3 2008-08-21 10:33:41

TAGI: Fanfik / opowiadanie (255)