Recenzja ShaakTi1138

---

Dawno temu, gdy w moje ręce wpadły "Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć" oraz "Quidditch przez wieki", zapałałam wielką miłością do książek in-universe, które nie dość, że dają niesamowitą perspektywę dotyczącą bohaterów, to jeszcze pozują na autentyk. A w Polsce nareszcie doczekaliśmy się wydania "Dziennika rebelianta" niejakiego Ezry Bridgera, który wyszedł wraz z "Zapiskami rebeliantki".

Od razu chcę zaznaczyć, że uważam tę drugą pozycję za lepszą - nie tylko dlatego, że młodego złodziejaszka z Lothalu nie darzę wielką miłością, ale również z powodu, że druga książeczka jest lepiej przygotowana. Nie oznacza to, że jest to dziełko złe - wręcz przeciwnie, wydaje mi się, że to najlepsze książki spod znaku "Rebeliantów", jakie do tej pory wyszły. Jak sugeruje sama nazwa, mamy tutaj do czynienia z osobistym notatnikiem Ezry, który notuje swoje przemyślenia dotyczące przeróżnych spraw, pokazuje plany kradzieży i udziela rad jak być dobrym złodziejem czy po prostu jak dać popalić Imperium. Jak mówiłam, nie przepadam za Bridgerem, ale muszę przyznać, że Wallace'owi świetnie udało się oddać jego charakter - poczynając od zbytniej wiary w siebie, a skończywszy na typowych dla wieku nastoletniego wahaniach nastrojów; chłopak jednego dnia potrafi mieć depresję, a kolejnego szaleć z radości. Jeśli chodzi o zawarty materiał, to dzienniczek jest bardzo ciekawy, bo opowiada dużo o tym, co chłopak robił przed poznaniem załogi "Ghosta" - mamy tutaj na przykład nawiązania do fabuły młodzieżówki "Ezra's Gamble", dzięki czemu możemy poznać bohatera lepiej. Nawet wydarzenia znane z pilota serialu, choć w pewnych momentach opisane niemal tak samo, jak na ekranie, to jednak w większości przypadków zawierają przemyślenia Bridgera na temat innych bohaterów czy wręcz informacje rozszerzające kontekst historii. Zastanowiła mnie jednak w pewnym momencie wklejka ze ściśle tajnymi informacjami o Kananie i Herze, którą chłopak zdobył przed "Iskrą rebelii" - skoro o nich wiedział, to czemu w filmie zastanawia się kim są?

Ale nawet zostawiając zawartość merytoryczną książki: tym, co najbardziej mnie w niej urzekło, jest strona graficzna. "Dziennik" jest stylizowany na autentyk, więc znajdziemy tam teksty zapisane różną czcionką, rysunki staranne i bazgroły, a nawet "prawdziwe" wycinki z gazet, bilety czy schematy (mam na myśli nie wydrukowane na kartce, a "wklejone" na nią). Dzięki temu ma się wrażenie trzymania rzeczywistego przedmiotu z odległej galaktyki i czyni to z tej pozycji małą perełkę na mojej półce. W pamiętniku Ezry znajdziemy przede wszystkim grafiki dotyczące Lothalu oraz przebywających tam sił Imperium. Mimo że glob ten również nie należy do moich najulubieńszych, to dla osób poszukujących informacji o nim ta pozycja to prawdziwa kopalnia wiedzy - znajdziemy tu schematy miasteczek, dowiemy się czym było Tangletown i za ile można było sobie kupić obiad w luksusowej lothalskiej restauracji. Przypadła mi do gustu również dobrej jakości, półtwarda oprawa, która czyni książkę poręczną, a jednocześnie wytrzymałą.

Jakość polskiego tłumaczenia jest całkiem dobra - czepiłabym się tylko braku odmiany nazwy "Lothal" czy "klucza francuskiego". Nie wiem też na ile potoczne teksty (powtarzane do znudzenia "Rebelianci rządzą!") to inwencja translatora czy samego autora, ale trzeba przyznać, że mimo swojego irytującego charakteru naprawdę dobrze oddają indywidualny język Ezry. Na dokładkę: naprawdę przydałaby się pełna stopka redakcyjna, której Ameet jakoś nie ma zwyczaju umieszczać w swoich książkach, a bardzo by się przydała.

Jak pisałam, "Dziennik rebelianta" jest pozycją wyjątkową wśród zalewu książeczek związanych z serialem. Nie tylko wprowadza masę nowych informacji, lecz jest po prostu piękny. Moim zdaniem jest to obowiązkowa pozycja dla fanów "Rebeliantów" - a co najważniejsze, nie tylko dla tych młodszych, lecz także dla kolekcjonerów szukających czegoś niecodziennego na swoje półki.

Ocena końcowa

Ogólna ocena: 9/10 Klimat: 9/10 Opis świata: 9/10 Ilustracje: 10/10