|
Tytuł oryginału:Star Wars Episode II: Attack of the Clones Photo Comic Projekt: Steve Cook Kierownictwo artystyczne: Lia Rabacchi Tłumaczenie: brak Wydanie PL: brak Wydanie USA zeszytowe: Dark Horse Comics 2007 Wydanie pierwotne: Tokyopop 2005 (między innymi Japonia i Wielka Brytania) |
Recenzja Lorda Sidiousa
Trudno tę pozycję nazwać inaczej niż wypadkową The Phantom Menace Photo Comic i Atak klonów: Opowieść filmowa i co tu dużo mówić niestety marniejszą niż obie wspomniane pozycje.
Prawdą jest to, że właściwie w tym wydaniu AOTC trudno spodziewać się czegokolwiek nowego. Młodszy odbiorca powoduje konieczność pewnego uproszczenia całości, a krótka forma skrótowości. Dokładnie to wszystko mają w sobie zarówno wspomniany fotokomiks jak i opowieść filmowa, ale można się zastanawiać w czym rzecz, że tym razem to nie zadziałało. Przede wszystkim chyba dlatego, że mamy tu powtórkę wszystkich dotychczasowych ułomności a na dodatek nowe. Dobrze można się czepiać, że czasem kadry są zamienione kolejnością, czy że wiele rzeczy jest Mocno skrótowych, ale w niektórych miejscach mamy ewidentnie do czynienia z brakiem jakiejkolwiek logiki przy upraszczaniu. Choćby widać to w scenie w fabryce. Mamy kadr na którym widnieje informacja, że Padme zmagała się z maszynami, a zaraz potem prawie całą stronę poświęconą Anakinowi. Po prostu to dość śmiesznie wyszło, na prawdę o wiele lepiej ta skrótowość wychodzi w Opowieści filmowej gdzie starano się zachować jakikolwiek sens. Być może lepiej byłoby wyciąć w ogóle tę scenę i dać komentarz, że zostali pojmani i zawiezieni na arenę, a dać choćby kadr z Dexem, sugerującym wyprawę na Kamino.
Natomiast z nowych błędów należy zwrócić uwagę przede wszystkim na jeden. Dialogi, one niestety trochę różnią się od filmowych, też są ciut zmodyfikowane, nałożone z kilku, dla mnie osobiście psuje to niewątpliwie klimat. Inną sprawą jest to, że w tu odniosłem wrażenie, że więcej niż dialogów na niektórych kadrach jest opisów, które sugerują co się dzieje. Problemem jest to, że one nie zawsze spełniają swoją rolę wręcz przeciwnie, dostarczają kolejnych chaotycznych danych, jak na przykład informacje o kouhunach, podczas gdy można byłoby je z powodzeniem wykorzystać do wskazywania przeskoków w akcji (jak sprawa z Kamino).
Ale chyba najgorszą rzeczą są zdjęcia. One po prostu dobiły ten komiks, faktem jest, że jest dużo ciekawych łączeń kadrów, z których wystają postaci (np. na panelu mieści się jedna trzecia kogoś, ale ta osoba i tak jest pokazana cała, bo najeżdża na inne panele), dzięki czemu uzyskuje się unikalną stylistykę. Problem tkwi jednak w doborze kadrów i ich jakości. Zbyt wiele z nich jest po prostu chybionych, ukazują całą scenę, gdy ważny jest jej jedynie fragment, a na małej kartce papieru z daleka nie widać tego, co najważniejsze. No i niestety jakość zdjęć, które tu mocno zmatowiały i pozostawiają bardzo wiele do życzenia. Na dodatek jest jeszcze jedna rzecz, z kolorami, które mocno dają po oczach, zwłaszcza gdy przechodzi się między niektórymi stronami, gdzie jest pewna dominacja jednego koloru. Jak choćby Naboo, gdzie jest bardzo jaskrawa zieleń i Kamino gdzie to samo można powiedzieć o bieli. To niestety daje bardzo denerwujący i nieciekawy efekt.
Pierwsza pozycja z serii nie zachwyciła mnie zbyt mocno, ale przynajmniej trzymała poziom. Druga leci na jej marce i niestety sprawia wrażenie zrobionej na szybko, byleby wypełnić kontrakt. Jest to pozbawiona pomysłu adaptacja II Epizodu, ale chyba mimo wszystko dziecku lepiej kupić Opowieść filmową, która w tym przypadku jest o całą klasę lepiej zrobiona. Na koniec warto dodać, że komiks zawiera jeszcze kadr z przedstawieniem postaci oraz przewodnik po pojazdach i okrętach.
|
Ocena końcowa
|
|
Ogólna ocena: 3/10 Klimat: 2/10 Jakość zdjęć: 3/10 |
OCENY UŻYTKOWNIKÓW:
|
Aby wystawić ocenę musisz się zalogować Wszystkie oceny Średnia: 3,00 Liczba: 1 |
|
