William December Williams Jr., Lando Calrissian
Biografia:
Urodzony 6 kwietnia 1938 w Nowym Yorku. Tak naprawdę nazywał się William December Williams Jr.. Syn Williama December Williamsa Sr., posiada też siostrę bliźniaczkę. Wychował się na Harlemie, niesławnej dzielnicy Nowego Jorku. Już od najmłodszych lat pociągało go malowanie. Rodzina aktywnie zachęcała go do rozwijania artystycznych zdolności oraz innych form kulturalnych. W dużej mierze to dzięki swoim zdolnością dostał się do szkół artystycznych, oczywiście cały czas był wspierany przez swoją rodzinę. W między czasie zainteresował się też aktorstwem, a dokładniej teatrem. Ale zadebiutował już w wieku siedmiu lat i to na Broadwayu w musicalu Kurta Weilla w głównej roli Lotte Lenya. Studiował w Actors Workshop pod okiem Paula Manna i Sidneya Poitier (pierwszy afroamerykanin nagrodzony Oskarem). A następnie w National Academy of Pine and Desing gdzie zdobył wiedze w zakresie sztuk pięknych i malarstwa. Aktorstwo cały czas ciągnęło się, ale jego nauczyciele namawiali go, by się nie marnował i skoncentrował jedynie na malarstwie.
I choć miał doświadczenie sceniczne, do filmu go jakoś nie ciągnęło. Co ciekawe, zdecydował się na rolę w filmie, gdy potrzebował pieniędzy na farby i płótna. Przez znaczny okres dorabiał sobie grając w filmach, a sam nie był zainteresowany rozwojem tej kariery. Chociaż Billy Dee Williams zadebiutował w filmie „The Last Angry Man” w 1959 popularność i sukces odniósł w 1972 w „Lady Sings the Blues” z Dianą Ross, tym samym czasie zdobył również uznanie za role w serialu telewizyjnym jako Gale Sever w „Briang’s Song” za co był nominowany do nagrody Emmy oraz rolą w „Dynastii” gdzie wykreował role chciwego barona finansjery, aczkolwiek była to rola mocno drugoplanowa. W słynnym serialu zagrał u boku Diahann Carroll, swojej koleżanki z czasów szkolnych. Następnie grywał w filmach skierowanych do czarnej widowni, pojawił się w „Bingo Long Traveling All-Stars & Motor Knigths” z Richardem Pryorem i Jamesem Earl Jonesem, następnie grał w „Final Comedown”, „Hit!” i „Mohogany” ponownie z Dianą Ross. Zasłynął też rolą w biografii Scotta Joplina, słynnego czarnoskórego kompozytora (dziś głównie znanego z muzyki do filmu „Żądło” – wykorzystano właśnie tam kompozycje Scotta Joplina). W 1980 w wieku czterdziestu lat przyjął role Landa Calrissiana w „Imperium Kontratakuje”. Billy Dee Williams doszedł do porozumienia z reżyserem Irvinem Kershnerem żeby ten zezwolił mu nadać granej przez niego postaci charakter zgodny z wschodnią religią Zen którą był zafascynowany. Nie był to jednak jego pierwszy kontakt z Gwiezdną Sagą. Billy ubiegał się w 1976 roku o rolę Hana Solo. Dostał się nawet do wstępnych przesłuchań. Po sukcesie TESB Billy Dee Williams znów zwrócił do rozmaitych ról w serialach i filmach. Zagrał mi. z Sylvestrem Stallone i Rutgerem Hauer w 1981 w „Nocnym Jastrzębiu”. W 1983 Williams ponownie wcielił się w role Landa Calrissiana. Po ROTJ ukazywał się w liczny filmach: “Lonesome Dove: An American Dream”, „Mask of Death”. W 1989 pojawił się w “Batmanie” Tima Burtona, jednym z większych przedsięwzięć ówczesnych czasów. Wystąpił tam w roli Harvey’a Denta, z rady miejskiej. Williams podpisując kontrakt był świadom, że jego postać powinna za jakiś czas przerodzić się w Dwie Twarze, i liczył na to, że wystąpi w sequelu. Dent pojawił się dopiero w trzeciej części „Batman Forever”, ale nie była ona już reżyserowana przez Tima Burtona, a wytwórnia WB postanowiła obsadzić w tej roli Tommy’ego Lee Jonesa.
Oprócz aktorstwa Billy Dee Willians jest też doskonałym malarzem. W roku 1988 powrócił do Nowego Jorku, co bardzo dobrze wpłynęło na jego samopoczucie. W przeciągu dwóch lat, podczas których także występował, namalował przeszło 120 obrazów.
W latach dziewięćdziesiątych na dobre poświęcił się malarstwo, miał liczne wystawy w USA, następnie przekazał swoje dzieła do National Portrait Gallery w Washingtonie i The Schomburg Museum w Nowym Yorku. W 1991 miał pierwszą solową dużą ekspozycję swoich prac, potem było tego więcej.
W swoich obrazach Billy Dee Williams bada architekturę snów i emocji, tajemniczych jakości ludzkiego doświadczenia ruchu w subtelnych prądach codziennego życia. Jest to wyobrażenie "abstrakcji rzeczywistości" - obrazy oddane są w symbolicznym stylu: widocznym świecie tutaj i teraz z niewidocznym terenem uczucia i wyobraźni. Jego prace na dużą skale napełnia po brzegi napięcie, część utworu jest osiągany przez użycie dramatycznej perspektywy i zainspirowania sprytu niuansu. Billy Dee Williams używa palety chłodu, zamglenia, i światła dla podkreślenia sennego otoczenie. Jego obrazy są głównie namalowane olejami i akrylami które zostały naniesione pędzlem lub aerografem. Obecnie sam twierdzi, że woli akryle, acz w przeszłości bardziej odpowiadały mu farby olejne. W swych obrazach nawiązuje do sztuki i religii Wschodniej oraz Afrykańskich motywów. Czerpie też inspiracje, a czasem nawet więcej z prac Edwarda Hoppera, Eschera, mistrzów Holenderskich, Fredy Kahlo, Tamara de Lempicka czy Thomasa Harta Bentona. Jego obrazy osiągają ceny kilkudziesięciu tysięcy dolarów.
W 1996 został aresztowany przez policję za napad na swoją przyjaciółkę. Musiał wpłacić karę w wysokości 50 tyś $, a także miał zakaz zbliżania się do niej. Był trzykrotnie żonaty. Ma jedną córkę z Teruko Nakagami. Z jego córką wiążę się pewna anegdotka, związana z tym jak ludzie, w szczególności dzieci reagują na Landa. Kiedyś, gdy odbierał córkę ze szkoły grupa dzieciaków krzyczała za nim głośno – „to ten, który zdradził Hana Solo!”.
Nagrody i Nominacje:
2002: Wizyta Black Reel najlepsza rola drugoplanowa
2001: Wizyta Independent Spirit najlepsza rola drugoplanowa
2001: Wizyta Image najlepsza rola drugoplanowa
1984: Gwiezdne Wojny - Epizod 6: Powrót Jedi (nominacja) Saturn najlepszy aktor drugoplanowy
1981: Gwiezdne Wojny - Epizod 5: Imperium kontratakuje (nominacja) Saturn najlepszy aktor drugoplanowy
Filmografia:
2007: Halloween jako Szeryf Connors
2006: Hood of Horror jako Pastor Charlie
2005: Constellation jako Helms Boxer
2004: Oedipus jako Barman (głos)
2003: Epoch: Evolution jako Ferguson
2002: It's Black Entertainment jako on sam
2002: Tajniak (Undercover Brother) jako Generał Warren Boutwell
2002: Last Place On Earth, The jako Dr Davis
2001: Very Heavy Love jako Dante Brown
2001: Good Neighbor jako Sierżant Paul Davidson 2000: Sprawiedliwość na 18 kołach (18 Wheels of Justice) jako Burton Hardesty
2000: Sprawiedliwość na 18 kołach (TV)
2000: Zalotnik w akcji (Ladies Man, The) jako Lester
1999-2001: The Hughleys jako Jerry Rose
1999: Lęk skrada się w milczeniu (Fear Runs Silent) jako Szeryf Hammond
1998: Hard Time jako Leo Barker
1996: Mask of Death
1996: Movin Target
1996: The Prince
1995: Pułapka uczuć (Falling for You (TV)) jako porucznik Frank Lazaro
1995: Triplecross (TV)
1994: John Jakes’ Heaven & Hell: North & South, Book III (TV)
1993: Message from Nam (TV)
1993: Martin jako on sam
1993: Peray & Thunder (TV)
1993: Skazany na wolność (Marked for Murder) jako Kapitan Jack Reilly
1993: Alien Intruder
1992: Lonesome Dove: An American Dream (TV)
1992: Driving Me Crazy
1992: Giant Steps
1990: Dangerous Passion (TV)
1990: Secret Agent OO Soul
1989: Batman jako Harvey Dent
1988: The Return of Desperado (TV)
1987: Deadly Illusion
1987: Number One with a Bullet
1986-89: 227 jako Billy Dee Hasbro
1986: Odwaga (Courage (TV)) jako Bobby Jay
1986: Oceans of Fire (TV)
1986: The Right of the People (TV)
1985: Double Dare (TV)
1984-91: The Tonight Show Starring Johnny Carson jako Gościnie
1984: Miasto strachu (Fear City) jako Al Wheeler
1984: The Imposter (TV)
1984: Time Bomb (TV)
1984-86: Dynasty (TV)
1982: Powrót Jedi (Return of the Jedi) jako Lando Calrissian
1983: Chiets (TV)
1983: Maruin and Tige
1983: Shooting Stars (TV)
1981: Nocny jastrząb (Nighthawks) jako Matthew Fox
1980: Imperium kontratakuje (Empire Strikes Back) jako Lando Calrissian
1980: Children of Divorce (TV)
1980: The Hostage Tower (TV)
1979: Christmas Lilies of the Field (TV)
1978: The Jeffersons jako on sam
1977: Scott Joplin jako Scott Joplin
1976: The Bingo Long Traveling All-Stars & Motor Kings
1975: Mahogang
1974: The Take
1973: Hit!
1972: Brian’s Song (TV)
1972: The Final Comedown
1972: The Glass Hous (TV)
1972: Lady Sings The Blues
1871: Dan August
1970: PILOT jako Dan Gardner - Crisis Clinic
1970: The Out-of-Towners
1969-70: The F.B.I.jako James Borden, Nate Phelps, Ed Tobin
1969: The New People jako Heath
1969: Carter’s Army (TV)
1969: Lost Flight (TV)
1967: Coronet Blue jako 2nd technician
1966: The Guiding Light (TV)
1959: The Last Angry Man
Galerie, w których można podziwiać prace Billy’ego Dee Williamsa:
Galeria R. Michelson, Północny Hampton, MA (prace)
Jazz Chords
In Orbit
The Savoy
Hep Cat
The Groove
Bee Bop
California Dreaming
Empire Strikes Back
Urban City Blues
Galeria American Portrait, Washington D.C.
Self Portrait of Billy Dee Williams
Galeria Markman, The Regent, Las Vegas
Jazz Chords
In Orbit
The Savoy
Hep Cat
The Groove
Bee Bop
California Dreaming
Empire Strikes Back
Toucan Kid
Muzeum The Schomburg, Nowy York
Summer
Galeria Martin LaBorde, Nowy Orlean
Anima/Animals
Atlanta, Georgia
Attraction
Ballet Lesson
Bedouin Horsemen
Boys in the Band
California Dreaming
Ethereal Lovers
Explosion
Genesis
Guitar Player
Guitar Player II
Guitar Player III
In a Sentimental Mood
In Motion
Infielder in Red
Jazz Sextet 1920's
Jazz Vocalist
Kicking Back
Little League
Mr. Greed and the Beautiful Rose
Mr. Greed in Politics
Biografię napisał JORUUS
Lekko uzupełnił: Lord Sidious
Biografia:
Urodzony 6 kwietnia 1938 w Nowym Yorku. Tak naprawdę nazywał się William December Williams Jr.. Syn Williama December Williamsa Sr., posiada też siostrę bliźniaczkę. Wychował się na Harlemie, niesławnej dzielnicy Nowego Jorku. Już od najmłodszych lat pociągało go malowanie. Rodzina aktywnie zachęcała go do rozwijania artystycznych zdolności oraz innych form kulturalnych. W dużej mierze to dzięki swoim zdolnością dostał się do szkół artystycznych, oczywiście cały czas był wspierany przez swoją rodzinę. W między czasie zainteresował się też aktorstwem, a dokładniej teatrem. Ale zadebiutował już w wieku siedmiu lat i to na Broadwayu w musicalu Kurta Weilla w głównej roli Lotte Lenya. Studiował w Actors Workshop pod okiem Paula Manna i Sidneya Poitier (pierwszy afroamerykanin nagrodzony Oskarem). A następnie w National Academy of Pine and Desing gdzie zdobył wiedze w zakresie sztuk pięknych i malarstwa. Aktorstwo cały czas ciągnęło się, ale jego nauczyciele namawiali go, by się nie marnował i skoncentrował jedynie na malarstwie. I choć miał doświadczenie sceniczne, do filmu go jakoś nie ciągnęło. Co ciekawe, zdecydował się na rolę w filmie, gdy potrzebował pieniędzy na farby i płótna. Przez znaczny okres dorabiał sobie grając w filmach, a sam nie był zainteresowany rozwojem tej kariery. Chociaż Billy Dee Williams zadebiutował w filmie „The Last Angry Man” w 1959 popularność i sukces odniósł w 1972 w „Lady Sings the Blues” z Dianą Ross, tym samym czasie zdobył również uznanie za role w serialu telewizyjnym jako Gale Sever w „Briang’s Song” za co był nominowany do nagrody Emmy oraz rolą w „Dynastii” gdzie wykreował role chciwego barona finansjery, aczkolwiek była to rola mocno drugoplanowa. W słynnym serialu zagrał u boku Diahann Carroll, swojej koleżanki z czasów szkolnych. Następnie grywał w filmach skierowanych do czarnej widowni, pojawił się w „Bingo Long Traveling All-Stars & Motor Knigths” z Richardem Pryorem i Jamesem Earl Jonesem, następnie grał w „Final Comedown”, „Hit!” i „Mohogany” ponownie z Dianą Ross. Zasłynął też rolą w biografii Scotta Joplina, słynnego czarnoskórego kompozytora (dziś głównie znanego z muzyki do filmu „Żądło” – wykorzystano właśnie tam kompozycje Scotta Joplina). W 1980 w wieku czterdziestu lat przyjął role Landa Calrissiana w „Imperium Kontratakuje”. Billy Dee Williams doszedł do porozumienia z reżyserem Irvinem Kershnerem żeby ten zezwolił mu nadać granej przez niego postaci charakter zgodny z wschodnią religią Zen którą był zafascynowany. Nie był to jednak jego pierwszy kontakt z Gwiezdną Sagą. Billy ubiegał się w 1976 roku o rolę Hana Solo. Dostał się nawet do wstępnych przesłuchań. Po sukcesie TESB Billy Dee Williams znów zwrócił do rozmaitych ról w serialach i filmach. Zagrał mi. z Sylvestrem Stallone i Rutgerem Hauer w 1981 w „Nocnym Jastrzębiu”. W 1983 Williams ponownie wcielił się w role Landa Calrissiana. Po ROTJ ukazywał się w liczny filmach: “Lonesome Dove: An American Dream”, „Mask of Death”. W 1989 pojawił się w “Batmanie” Tima Burtona, jednym z większych przedsięwzięć ówczesnych czasów. Wystąpił tam w roli Harvey’a Denta, z rady miejskiej. Williams podpisując kontrakt był świadom, że jego postać powinna za jakiś czas przerodzić się w Dwie Twarze, i liczył na to, że wystąpi w sequelu. Dent pojawił się dopiero w trzeciej części „Batman Forever”, ale nie była ona już reżyserowana przez Tima Burtona, a wytwórnia WB postanowiła obsadzić w tej roli Tommy’ego Lee Jonesa.
Oprócz aktorstwa Billy Dee Willians jest też doskonałym malarzem. W roku 1988 powrócił do Nowego Jorku, co bardzo dobrze wpłynęło na jego samopoczucie. W przeciągu dwóch lat, podczas których także występował, namalował przeszło 120 obrazów.
W latach dziewięćdziesiątych na dobre poświęcił się malarstwo, miał liczne wystawy w USA, następnie przekazał swoje dzieła do National Portrait Gallery w Washingtonie i The Schomburg Museum w Nowym Yorku. W 1991 miał pierwszą solową dużą ekspozycję swoich prac, potem było tego więcej.
W swoich obrazach Billy Dee Williams bada architekturę snów i emocji, tajemniczych jakości ludzkiego doświadczenia ruchu w subtelnych prądach codziennego życia. Jest to wyobrażenie "abstrakcji rzeczywistości" - obrazy oddane są w symbolicznym stylu: widocznym świecie tutaj i teraz z niewidocznym terenem uczucia i wyobraźni. Jego prace na dużą skale napełnia po brzegi napięcie, część utworu jest osiągany przez użycie dramatycznej perspektywy i zainspirowania sprytu niuansu. Billy Dee Williams używa palety chłodu, zamglenia, i światła dla podkreślenia sennego otoczenie. Jego obrazy są głównie namalowane olejami i akrylami które zostały naniesione pędzlem lub aerografem. Obecnie sam twierdzi, że woli akryle, acz w przeszłości bardziej odpowiadały mu farby olejne. W swych obrazach nawiązuje do sztuki i religii Wschodniej oraz Afrykańskich motywów. Czerpie też inspiracje, a czasem nawet więcej z prac Edwarda Hoppera, Eschera, mistrzów Holenderskich, Fredy Kahlo, Tamara de Lempicka czy Thomasa Harta Bentona. Jego obrazy osiągają ceny kilkudziesięciu tysięcy dolarów.
W 1996 został aresztowany przez policję za napad na swoją przyjaciółkę. Musiał wpłacić karę w wysokości 50 tyś $, a także miał zakaz zbliżania się do niej. Był trzykrotnie żonaty. Ma jedną córkę z Teruko Nakagami. Z jego córką wiążę się pewna anegdotka, związana z tym jak ludzie, w szczególności dzieci reagują na Landa. Kiedyś, gdy odbierał córkę ze szkoły grupa dzieciaków krzyczała za nim głośno – „to ten, który zdradził Hana Solo!”.
Nagrody i Nominacje:
2002: Wizyta Black Reel najlepsza rola drugoplanowa
2001: Wizyta Independent Spirit najlepsza rola drugoplanowa
2001: Wizyta Image najlepsza rola drugoplanowa
1984: Gwiezdne Wojny - Epizod 6: Powrót Jedi (nominacja) Saturn najlepszy aktor drugoplanowy
1981: Gwiezdne Wojny - Epizod 5: Imperium kontratakuje (nominacja) Saturn najlepszy aktor drugoplanowy
Filmografia:
2007: Halloween jako Szeryf Connors
2006: Hood of Horror jako Pastor Charlie
2005: Constellation jako Helms Boxer
2004: Oedipus jako Barman (głos)
2003: Epoch: Evolution jako Ferguson
2002: It's Black Entertainment jako on sam
2002: Tajniak (Undercover Brother) jako Generał Warren Boutwell
2002: Last Place On Earth, The jako Dr Davis
2001: Very Heavy Love jako Dante Brown
2001: Good Neighbor jako Sierżant Paul Davidson 2000: Sprawiedliwość na 18 kołach (18 Wheels of Justice) jako Burton Hardesty
2000: Sprawiedliwość na 18 kołach (TV)
2000: Zalotnik w akcji (Ladies Man, The) jako Lester
1999-2001: The Hughleys jako Jerry Rose
1999: Lęk skrada się w milczeniu (Fear Runs Silent) jako Szeryf Hammond
1998: Hard Time jako Leo Barker
1996: Mask of Death
1996: Movin Target
1996: The Prince
1995: Pułapka uczuć (Falling for You (TV)) jako porucznik Frank Lazaro
1995: Triplecross (TV)
1994: John Jakes’ Heaven & Hell: North & South, Book III (TV)
1993: Message from Nam (TV)
1993: Martin jako on sam
1993: Peray & Thunder (TV)
1993: Skazany na wolność (Marked for Murder) jako Kapitan Jack Reilly
1993: Alien Intruder
1992: Lonesome Dove: An American Dream (TV)
1992: Driving Me Crazy
1992: Giant Steps
1990: Dangerous Passion (TV)
1990: Secret Agent OO Soul
1989: Batman jako Harvey Dent
1988: The Return of Desperado (TV)
1987: Deadly Illusion
1987: Number One with a Bullet
1986-89: 227 jako Billy Dee Hasbro
1986: Odwaga (Courage (TV)) jako Bobby Jay
1986: Oceans of Fire (TV)
1986: The Right of the People (TV)
1985: Double Dare (TV)
1984-91: The Tonight Show Starring Johnny Carson jako Gościnie
1984: Miasto strachu (Fear City) jako Al Wheeler
1984: The Imposter (TV)
1984: Time Bomb (TV)
1984-86: Dynasty (TV)
1982: Powrót Jedi (Return of the Jedi) jako Lando Calrissian
1983: Chiets (TV)
1983: Maruin and Tige
1983: Shooting Stars (TV)
1981: Nocny jastrząb (Nighthawks) jako Matthew Fox
1980: Imperium kontratakuje (Empire Strikes Back) jako Lando Calrissian
1980: Children of Divorce (TV)
1980: The Hostage Tower (TV)
1979: Christmas Lilies of the Field (TV)
1978: The Jeffersons jako on sam
1977: Scott Joplin jako Scott Joplin
1976: The Bingo Long Traveling All-Stars & Motor Kings
1975: Mahogang
1974: The Take
1973: Hit!
1972: Brian’s Song (TV)
1972: The Final Comedown
1972: The Glass Hous (TV)
1972: Lady Sings The Blues
1871: Dan August
1970: PILOT jako Dan Gardner - Crisis Clinic
1970: The Out-of-Towners
1969-70: The F.B.I.jako James Borden, Nate Phelps, Ed Tobin
1969: The New People jako Heath
1969: Carter’s Army (TV)
1969: Lost Flight (TV)
1967: Coronet Blue jako 2nd technician
1966: The Guiding Light (TV)
1959: The Last Angry Man
Galerie, w których można podziwiać prace Billy’ego Dee Williamsa:
Galeria R. Michelson, Północny Hampton, MA (prace)
Jazz Chords
In Orbit
The Savoy
Hep Cat
The Groove
Bee Bop
California Dreaming
Empire Strikes Back
Urban City Blues
Galeria American Portrait, Washington D.C.
Self Portrait of Billy Dee Williams
Galeria Markman, The Regent, Las Vegas
Jazz Chords
In Orbit
The Savoy
Hep Cat
The Groove
Bee Bop
California Dreaming
Empire Strikes Back
Toucan Kid
Muzeum The Schomburg, Nowy York
Summer
Galeria Martin LaBorde, Nowy Orlean
Anima/Animals
Atlanta, Georgia
Attraction
Ballet Lesson
Bedouin Horsemen
Boys in the Band
California Dreaming
Ethereal Lovers
Explosion
Genesis
Guitar Player
Guitar Player II
Guitar Player III
In a Sentimental Mood
In Motion
Infielder in Red
Jazz Sextet 1920's
Jazz Vocalist
Kicking Back
Little League
Mr. Greed and the Beautiful Rose
Mr. Greed in Politics
Biografię napisał JORUUS
Lekko uzupełnił: Lord Sidious
