Na początek mała aktualizacja z ratingu Nielsena. „Andor” nadal trzyma się dobrze. W tygodniu 5 – 11 maja 2025 obejrzano 830 milionów minut tego serialu (w USA). Dostępnych było 21 odcinków. Dało mu to piątą pozycję w na ogólnym ratingu i trzecią w kategorii produkcji oryginalnych. Dziś jednak zajmiemy się czymś innym, czyli ciekawostkami, które można dostrzec w kramiku Luthiena. W tle serialu można zauważyć bardzo wiele przedmiotów, które często mają swoją historię w uniwersum i nie tylko tam. Listę przygotowała oficjalna.

Kielich Sithów. Podobne w „Zemście Sithów” w swoim gabinecie miał Palpatine. Tamten pochodził z Malachor. Nie wiadomo skąd pochodzi ten u Luthiena Raela w 5 odcinku drugiego sezonu.



Tarcza wookiech. Niestety w sklepiku Luthiena leży od pierwszego sezonu i nikt nie chce jej kupić. Pewnie dlatego, że w sumie miał ich kilka. Najbardziej eksponowana to tarcza bojowa klanu Klorri.



Garnek Togrut. W 5 odcinku drugiego sezonu możemy zobaczyć przedmiot, którego jeszcze nie pokazano w sadze. To garnek używany przez gatunek Togruta, czyli ten sam z którego pochodzi Ahsoka.



Kalikori. Widzimy ją w 10 odcinku drugiego sezonu. To przykład sztuki twi’leków. Rodziny z okazji ważnych uroczystości tworzą takie rzeźby, a następnie przekazują je swoim dzieciom. Widzieliśmy coś takiego w „Rebeliantach”, gdzie jedna z nich należała do Syndullów.



Koncept hełmu mandaloriańskiego. To jedna z ciekawostek, bowiem tak naprawdę coś takiego jeszcze w uniwersum się nie pojawiło. Ralph McQuarrie przygotował projekt hełmu Boby Fetta, ale nie wykorzystano go. Choć w „Wojnach klonów” na tym pomyśle bazował hełm Rako Hardeena. W 5 odcinku drugiego sezonu wykorzystano ponownie pomysł McQuarriego.



Nakrycie głowy królowej Naboo. Inspirowane tym, co nosiła Amidala w „Mrocznym widmie”. Niestety w galerii Luthiena leży od pierwszego sezonu i nikt tego nie chce kupić.



Dekoracyjna czaszka gungańska. Trochę makabryczne, ale można ją zobaczyć w 10 odcinku drugiego sezonu.



Nakrycie głowy Amidali. Z „Ataku klonów”, prawie identyczne, ale niestety podróbka. Widać ją w 10 odcinku pierwszego sezonu.



Zbroja mandaloriańska. Lśniąca, ładna. Widać ją w 4 odcinku pierwszego sezonu.



Maska strażnika świątyni Jedi. Pochodzi z 7 odcinka pierwszego sezonu, natomiast debiutowała w „Wojnach klonów”.



Kamienie Sankary. W 5 odcinku pierwszego sezonu w galerii Luthiena pojawia się fenomen, pochodzący z filmu „Indiana Jones i Świątynia Zagłady”.



Holokron Sithów. W 5 odcinku pierwszego sezonu także widać ten bardzo gwiezdno-wojenny przedmiot.



Hełm Starkillera. Widoczny jest w 4 odcinku pierwszego sezonu. Dostępny był on w grze „The Force Unleashed” jeśli gracz ukończył ją po ciemnej stronie.



Hełm wookiech. Także widoczny w 4 odcinku pierwszego sezonu. To tradycyjny strój wookieech, który widać w trakcie walk na Kashyyyku w III Epizodzie.



Tarcza gungan. Kolejny artefakt z „Mrocznego widma”. Dostępny był w galerii Luthiena w 7 odcinku pierwszego sezonu.



Tabliczka Świata między światami. Można ją było kupić w 11 odcinku pierwszego sezonu. Podobne rzeczy widzieliśmy zarówno w serialu „Ahsoka” jak i „Rebeliantach”.



Bloki karbonitu. Inspirowane „Powrotem Jedi” i „Imperium kontratakuje”. Dostępne w 4 odcinku pierwszego sezonu.



Może ten krótki przewodnik pomoże zdecydować się na ponowne obejrzenie całego serialu „Andor” z wyłapywaniem szczegółów.

Autorami ciekawostek są Leland Chee, Pablo Hidalgo, Tim Wildgoose oraz ekipa tworząca rekwizyty do serialu.
KOMENTARZE (11)

Dziś bardziej pytanie o książki i ich wpływ na kanon.

P: Zarówno Expanded Universe jak i filmy trochę inaczej opisują kwestie powstania Gwiazdy Śmierci. W filmach wygląda na to, że Gwiazda Śmierci została zaprojektowana przed Epizodem II i prace nad nią trwały od Wojen klonów aż do okresu Imperium. W EU jest opisane, że została stworzona przez Imperium. Która wersja jest prawdziwa?

O: Obie są, dzięki elastyczności kanonu. Historia Gwiazdy Śmierci powstała w latach 90., bez wiedzy, że George Lucas użyje jej planów w prequelach. Ale nawet wówczas była to żywa, ewoluująca historia. Najstarsze źródła sugerują, że jej konstrukcja była przypisywana Wielkiemu Moffowi Tarkinowi, aczkolwiek nigdzie nie sugerowano, że on odpowiada za projekt inżynieryjny. Tę rolę dostał Bevel Lemelisk, po raz pierwszy opisany w dodatku do RPG D20 Galaxy Guide 5: Return of the Jedi.

Trylogia Akademii Jedi (1994 – 1995) Kevina J. Andersona dodała trochę mitologii do Gwiazdy Śmierci, poprzez dodatkowych naukowców, czy tajne miejsce konstrukcji zwane Otchłanią, gdzie testowano prototypy. Dzieci Jedi (1995) Barbary Hambly dodały do listy twórców, którzy mieli wpływ na projekt, profesora Nasdrę Magrody’ego. Planeta Życia (2000) Grega Beara wspomniała o pomyśle Raitha Sienara, zaś „Atak klonów” (2002) dodał do tego Geonozjan, czyli inżynierów Konfederacji.

Pytanie tak naprawdę polega na tym, kto co zrobił. Co ciekawe powstała wersja zdarzeń, która łączy wszystkie te wydarzenia i została przedstawiona w The New Essential Chronology. Pierwszą Gwiazdę Śmierci budowano dużo dłużej niż drugą. Z powodu na niespotykaną dotychczas skalę projektu i brak wiedzy, początkowo projekt wlókł się i nie rokował. Do tego dochodzą problemy z finansowaniem, materiałami, zasobami, brakami technologicznymi czy nawet sabotażem. To wszystko powodowało opóźnienia.

Więc projekt wymagał mniejszego nakładu pracy inżynierów, większego naukowców. Do tego stopnia, że nawet w pewnym momencie Tarkin kazał przestać pracować nad nim i zaczęto budować platformę testową w Otchłani, by lepiej zrozumieć naturę problemów z którymi przyjdzie im się mierzyć, a jednocześnie ograniczyć olbrzymie rosnące koszty. Dlatego całość zajęła prawie dwie dekady.

Potem jeszcze zaczęto dodawać kolejne elementy do tego, jednym z nich jest powieść Gwiazda Śmierci Micheala Reavesa i Steve’a Perry’ego, które dodają dodatkowe komplikacje i problemy związane z tym projektem.

K: Dodajmy, że „Łotr 1” i poniekąd „Andor” dodały również postać dyrektora Orsona Krennica, który w sposób aktywny zarządzał samą budową. To ładnie łączy się z tym, jak wcześniej przedstawiano Tarkina, który chwalił się projektem, ale kto inny fizycznie odpowiadał za prowadzenia go od początku do końca.
KOMENTARZE (9)

Kolejne pytanie o powiązania “Zemsty Sithów” i EU P: W Epizodzie III podczas odprawy w Świątyni Jedi Obi-Wan mówi, że mistrz Vos przeniósł swoje oddziały na Boz Pity. Czy chodzi mu o mrocznego Jedi Quinlana Vosa? I gdzie jest to Boz Pity?

O: Oczywiście, że chodzi mu o Quinlana Vosa, który w tamtym momencie nie tylko odzyskał zaufanie Jedi, ale też kroczył ścieżką Jasnej Strony po wydarzeniach na Saleucami które przedstawiono w serii „Republic” #74-77 (Oblężenie Saleucami). Dokładnie to mówi Obi-Wan Kenobi, Saleucami upadło a mistrz Vos przeniósł swoje siły na Boz Pity. O tym dokładnie mówił zeszyt #77.

W sposób analogiczny do historii Aayli Secury, gdzie Lucas dostrzegł ją w komiksie i zdecydował dodać w Epizodzie II, reżyser zaintrygowany był także Vosem. Quinlan Vos znalazł się w pierwszych wersjach scenariusza na Kashyyyku, ale potem ta scena została usunięta zanim rozpoczęto zdjęcia (więcej). Powstała jednak animatyka tej sceny.

Boz Pity to zielona planeta na terytoriach zewnętrznych. To świat cmentarzysko, gdyż jej oryginalni mieszkańcy wymarli, pozostawiając po sobie kości i grobowce. Są one olbrzymie, gdyż byli oni gigantami. Boz Pitty można zobaczyć w komiksie Obsesja, zeszyty #4 i #5.
KOMENTARZE (4)

W tym roku obchodzimy 20-lecie premiery epizodu III - „Zemsta Sithów” i z tej okazji mogliśmy ponownie obejrzeć film na srebrnym ekranie, ale nie jest to jedyna atrakcja jaka została przygotowana na ten rok przez Lucasfilm. Na październik zapowiedziano wznowienie wydania adaptacji powieściowej filmu napisanej przez Matthew Stovera. Książka zostanie wydana w nowej oprawie graficznej, twardej oprawie w kopercie octanowej z tłoczeniem oraz dodatkowymi stronami z notatkami od autora powieści. Te ekskluzywne wydanie ma kosztować 60,00 USD.
Ten rok wyjątkowo obfituje we wznowienia i nowe powieści oparte na filmach. W lipcu mają trafić do sprzedaży nowe wydania adaptacji powieściowych oryginalnej trylogii w nowej oprawie graficznej. Książki zostaną wydane przez Random House Worlds w cenie 18,00 USD za sztukę.


W sierpniu premierowo na Wyspach brytyjskich pojawią się też nowe adaptacje dla młodego odbiorcy napisane przez Toma Huddlestona, autora młodzieżowej serii powieściowej Adventures in Wild Space. Rok temu do sprzedaży trafiły dwie adaptacje „Episode I: The Phantom Menace - 25th Anniversary Edition” i „Episode IV: A New Hope”, natomiast w tym roku pojawią się kontynuacje „Episode II: Attack of the Clones” i „Episode V: The Empire Strikes Back”. Książki są wydane w ramach cyklu Cinematic Classics i zawierają ilustracje ze szkicami koncepcyjnymi oraz zostały wydane w twardej oprawie w cenie 14,99 GBP w nakładzie Studio Press.


Pod koniec lata do sprzedaży mają trafić wznowienia quasi-adaptacji wszystkich filmowych trylogii z cyklu William Shakespeare's Star Wars napisanych przez Iana Doeschera z ilustracjami Nicolasa Delorta. Każda cześć napisana jest w formie tragedii inspirowanymi twórczością angielskiego poety i dramaturga Williama Shakespeare'a. Książki zostaną wydane przez Insight Editions w twardej oprawie. Pierwsza tego typu powieść ukazała się w 2013 roku, natomiast w naszej bazie znajdziecie recenzje „Tragedy of the Sith's Revenge”.


KOMENTARZE (1)

Obecnie mamy dobry czas dla „Gwiezdnych Wojen”. „Zemsta Sithów” wróciła (na krótko) do kin, „Andor” święci tryumfy na Disney+. Przez pewien czas Disney+ miał też dedykowany kanał gwiezdno-wojenny. Natomiast firma FlixPatrol podała informacje, które filmy sagi były w tym roku (2025) najchętniej oglądane na platformie streamingowej Disneya. Pewne zaskoczenie jest.



Na piątym miejscu uplasowało się „Imperium kontratakuje”.

Na czwartym „Nowa nadzieja”.

Na trzecim „Atak klonów”.

Na drugim „Zemsta Sithów”.

A na pierwszym „Mroczne widmo”.

Co ciekawe, „Imperium” ledwo znalazło się na liście, prawie prześcignięte przez „Łotra 1”. Być może bardziej aktualne dane, już po premierze „Andora” sprawia, że ten film będzie piął się wyżej. O ile wysokie miejsce „Zemsty” w tym roku raczej nikogo nie dziwi, o tyle sukces pozostałych prequeli raczej zaskakuje.
KOMENTARZE (5)

Anthony Daniels to jedyny aktor, który może poszczycić się rolami we wszystkich dotychczasowych filmach aktorskich. W Epizodach i „Łotrze 1” grał oczywiście C-3PO, ale w „Hanie Solo” zagrał postać o imieniu Tak. Gwoli ścisłości, pojawił się również jako Dannl Faytonni w „Ataku klonów” i „Zemście Sithów”. Popverse zamieściło krótką informację z FanX Salt Lake Pop Culture & Comic Convention, gdzie mówił o swoich ulubionych produkcjach z sagi. I jest jedno zaskoczenie. Wymienił IX Epizod, co raczej jest wyborem nieoczywistym.

Ulubiony film Danielsa to „Nowa nadzieja”. To piękna, prosta historia, w której Luke staje się bohaterem, przechodząc klasyczną drogę. No i jeszcze mamy Dartha Vadera, o którym tutaj mało co wiemy.



Ale ulubionym filmem jeśli chodzi o pracę na planie był dla Danielsa IX Epizod, czyli „Skywalker. Odrodzenie”. Anthony doskonale bawił się tam z nową ekipą, uważa też, że Oscar Isaac to naprawdę jednym z najlepszych aktorów, który wystąpili w sadze. No i ma tą wspaniałą złą relację z C-3PO, zadręcza go nawet bardziej niż Han Solo. Daniels podczas tych słownych potyczek nie raz chichotał w kostiumie. Oczywiście jak mówi aktor, film nie został przyjęty tak jak oczekiwano, ale to część sagi.
KOMENTARZE (7)

Tym razem pytanie o motywacje dwóch bohaterów.

P: Czy są jakieś spekulacje jak Darth Sidious skusił Dartha Maula i Dartha Tyranusa na Ciemną Stronę? Czy też obiecał im nieśmiertelność?

O: Żadne z tych wydarzeń nie było opowiedziane wprost w książkach czy komiksach, ale jednocześnie jest tam sporo informacji, które pozwalają przybliżyć metody użyte przez Sidiousa. Maul nigdy nie był skuszony na Ciemną Stronę, był wychowany na Sitha od młodego wieku. Bardzo podobnie jak Jedi brali małe dzieci i szkolili je wpajając im dyscyplinę i filozofię, młody Maul w analogiczny sposób został Sithem. Był fanatycznym Sithem, który ponad wszystko pragnął zabijać Jedi.

Kwestia Dooku to większe wyzwanie, ale Sidious bez wątpienia odegrał kluczową rolę w tym, że Dooku czuł coraz większe rozczarowanie i rozgoryczenie Republiką czy Radą Jedi. Dooku był zawsze niezależny, podobnie jak jego uczeń Qui-Gon Jinn. Tyle, że Jinn nie miał tej niezależności w polityce, wykonywał więc polecenia Republiki bez zbędnych pytań, choć niekoniecznie w pełni z literami kodeksu Jedi. Dooku jednak pozbawił się wątpliwości wobec Republiki i widział Jedi jako miałkich sługusów tej bezdusznej instytucji.

Więc gdy Jinn stracił życie służąc Republice, przelało to czarę goryczy Dooku, który porzucił zakon, wyrzekł się go, stając się 20 członkiem zakonu, który zrobił to dobrowolnie.

Łatwo więc sobie wyobrazić Sidiousa i jego piękne obietnice pokoju, sprawiedliwości pod nowymi rządami. Szczegóły nie są jasne. A jak to się stało, że Dooku ostatecznie stanął w całości po Ciemnej Stronie, znów można spekulować. Może przeszedł starożytny rytuał, którym musiał kogoś zabić i padło na Sifo-Dyasa? Może za jakiś czas poznamy więcej szczegółów.

Natomiast warto sięgnąć po książkę Legacy of the Jedi Jude Watson wydaną przez Scholastic, która ukazuje młode lata Dooku i jego fascynację Ciemną Stroną. To także mogło mieć wpływ na późniejsze decyzje.

K: Kwestia początków historii Maula była też ukazana w pewien sposób w „Wojnach klonów” Dave’a Filoniego.
KOMENTARZE (3)

Tragiczna wiadomość przeszła przez Internet. Jak donosi Forbes, Watto nie żyje. Właściwie po co taki magazyn jak „Forbes” miałby się zajmować fikcyjną śmiercią wymyślonej na potrzeby filmu postaci? Otóż głównie za sprawą fanów i ich reakcji.



Zacznijmy jednak od początku. Jak pamiętamy Watto był właścicielem Anakina Skywalkera, widzieliśmy go w „Mrocznym widmie” a potem w „Ataku klonów”. Teraz, w 2025, w Marvelu postawili go zabić. W wydanej serii komiksów „Legacy of Vader”, dokładniej w drugim zeszycie dowiadujemy się, że Darth Vader brutalnie zamordował Watto. Vader postanowił po latach wrócić na Tatooine i zemścić się za dawne krzywdy. Może Toydarianin był odporny na sztuczki myślowe Jedi, ale nie na miecz świetlny. Śmierć Watto zszokowała wielu fanów i poruszyła ich. Wielu nagle zaczęło się interesować tą postacią, rozmawiać o niej, a nawet wysyłać SMSy. Jedni potraktowali to poważnie i wściekają się, że to kolejna postać z filmów George'a Lucasa brutalnie zamordowana przez Disneya, inni raczej pochodzą z humorem. Jeszcze inni zastanawiają się nad sensem tegoż komiksu.

Watto recognizing Anakin in AOTC was the most human connection he had with anyone in the entire trilogy https://t.co/i90Dr0oKy8 pic.twitter.com/ZtX11TiG5l

— Godzilla (1998) defender (@Trev_Internet) January 25, 2025

Watto recognizing Anakin in AOTC was the most human connection he had with anyone in the entire trilogy https://t.co/i90Dr0oKy8 pic.twitter.com/ZtX11TiG5l

— Godzilla (1998) defender (@Trev_Internet) January 25, 2025

crowds have begun placing memorial flower bouquets outside of Watto's home on Tattooine 🤍 pic.twitter.com/GvNqmw6vT8

— joe (@JoeStokowski) January 25, 2025

pic.twitter.com/MVOCCGjLZU

— derek (@derpo377) January 25, 2025

Pewnie czeka nas jeszcze wysyp memów.
KOMENTARZE (16)

Dziś pytanie o “Imperium kontratakuje” w kontekście “Ataku klonów”.

P: Skoro klony dojrzewają szybciej niż ludzie, dlaczego Boba Fett nie był stary w Epizodzie V?

O: Słuchaj uważnie, co powiedział Lama Su w „Ataku klonów”. To zdanie: „Poza wypłatą, która była wysoka, Fett zarządzał jednej rzeczy. Niezmodyfikowanego klona dla siebie. Ciekawe, czyż nie? Czysta genetyczna replikacja. Bez ingerowania w kod genetyczny, czy przyśpieszania wzrostu.” W ten sposób Lama Su opisał Bobę Fetta, więc on starzał się normalnie.
KOMENTARZE (7)

Kolejne pytanie o “Zemstę Sithów”.

P: W „Ataku klonów” życie Padme jest w niebezpieczeństwie, bo Separatyści pragnęli ją zgładzić. Dobra, ale dlaczego nie próbują jej zabić w Epizodzie III? Coś się zmieniło?

O: Tu trzeba zwrócić uwagę na motywację zabójstwa Padme w II Epizodzie. Konfederacja Systemów Niezależnych nie była jeszcze skonsolidowana. Hrabia Dooku zabiegał o wsparcie korporacji, by dołączyły do jego koalicji. Federacja Handlowa byłaby wielką częścią nowej supersiły, ale uparty Nute Gunray miał żądania wobec Dooku, zanim podpisał zobowiązanie. Chciał głowy Padme.



Kilka nieudanych prób zabójstwa później, Padme nadal żyła. Została pojmana na Geonosis i miała być poddana egzekucji. Gunray wówczas zdążył już podpisać porozumienie, tyle że zbyt wcześnie. W wyniku walk na arenie, Padme zbiegła, rozpoczęły się Wojny Klonów, a Gunray musiał odłożyć swoją prywatną wendettę na później.



Dodatkowo Darth Sidious, który zakulisowo sterował ruchami Separatystów, nie chciał jej śmierci. Była ona częścią innego, ważniejszego planu.
KOMENTARZE (4)

Dla niektórych wszystkie tholothianki wyglądają tak samo, stąd dzisiejsze pytanie.

P: W Insiderze #86 znalazła się lista ofiar Jedi generała Grievousa. Była wśród nich Adi Gallia, ale jak oglądam „Zemstę Sithów”, jestem prawie pewien, że widzę ją podczas rozkazu 66, zastrzeloną na jakiejś odległej planecie, gdy leciała na speeder bike’u. Chyba, że to jakaś inna, przepiękna ciemnoskóra Jedi.

O: To nie była Adi Gallia. Osoba, którą widziałeś zastrzeloną przez klony na Saleucami to Stass Allie. Wygląda ona bardzo podobnie jak Adi Gallia, a wprowadzono ją w II Epizodzie. Nie pomaga, że osoba, która gra Stass w Epizodzie III, czyli Nina Fallon z ILM bardziej przypomina Adi Gallię, niż Stass Allie. Ale to miała być Stass. Adi Gallia została zabita w komiksie Obsesja wydanym przez Dark Horse.

K: Adi Gallię w Epizodzie I zagrała Gin Clarke. Jej kuzynkę, Stass Allie w Epizodzie II zagrała Lily Nyamwasa. W Epizodzie III tę rolę przejęła wspomniana Nina Fallon. Przeniesienie zdjęć II Epizodu z Londynu do Australii wymusiło zmiany w obsadzie, do trzecioplanowych ról nie ściągano aktorów. Następnie ludzie pilnujący spójności kanonu połatali różnicę w wyglądzie postaci i tak Eeth Koth został w radzie zastąpiony Aganem Kolarem, a Adi Gallia – Stass Allie. Szerzej pisaliśmy o tym tutaj.
KOMENTARZE (3)

Dziś pytanie o kontrowersje w „Ataku klonów”.

P: W wielu książkach takich jak „Power of the Jedi Sourcebook”, termin Padawan oznacza ucznia Jedi, wybranego przez rycerza Jedi. Ale w Epizodzie II Yoda w rozmowie z Obi-Wanem nazywa młodzików padawanami. Kto ma rację? Czy Yoda znowu ma problem z basiciem?

O: Formalna definicja padawana to młodzik, który jest uczniem jakiegoś mistrza. Ten termin powstał przy Epizodzie I i był użyty w serii książek „Uczeń Jedi”, które wydawało Scholastic od 1999. W oryginalnym scenariusz do Epizodu II wypowiedź Yody: „Padawan ma rację” nie padła. Została ona nagrana podczas pracy z Frankiem Ozem, który podkładał głos. Zostawiono to tak, zamiast ściągać go jeszcze raz, by nagrał ponownie kwestie.

Natomiast tutaj podobnie powinno to się traktować jak termin „mistrz Jedi”, którym czasem określano rycerzy Jedi.

Podobnie jest z Dooku, w Epizodzie II, Yoda nazywa go swoim dawnym padawanem, ale Yoda szkolił go jedynie jak wielu młodzików.

K: Ostatni akapit dotyczy starego kanonu. Tam ludzie od holokronu i ciągłości zdecydowali, że wbrew temu, co słyszymy w filmie, Yoda nie szkolił Dooku. Nie było to zgodne z zamysłem George’a Lucasa. Po kasacji kanonu, Dooku ponownie stał się padawanem Yody, a nie tylko jednym z klanu młodzików.
KOMENTARZE (5)

Tym razem kolejne pytanie o “Zemstę Sithów”.

P: Na mapie galaktyki planety Mustafar i Geonosis są w podobnej odległości od Coruscant. W „Ataku klonów” Padme mówi, że Jedi będą potrzebować czasu by dotrzeć na Geonosis, aby uratować Obi-Wana, ale w „Zemście Sithów” sama w mgnieniu oka dociera na Mustafar. Jak to jest możliwe?

O: Twoje pytanie ujawnia jeden z głównych powodów, dla których Lucasfilm nie chciał publikować mapy galaktyki „Gwiezdnych Wojen”. Oczywiście mapy są bardzo pomocne, ale mają służyć opowiadanej historii. Chodzi o to by przemieszczanie się bohaterów z punktu A do punktu B zajęło tyle ile ma zająć. Szczęśliwie, hypernapęd daje tu spore pole do manewru. Nawet wczesne podejście z lat 80. w RPG, wprowadzono wiele zasad, które dawały mistrzowi gry miejsce, by naginać kwestie czasowe.

Podróżowanie po hyperprzestrzeni nie jest zawsze funkcją zależną od odległości. Zależy od tego jak mocno jest wyznaczona trasa. Więc jeśli komputer nawigacyjny ma nieaktualne dane danego regionu, podróż może zająć sporo dłużej.

Ludzie zajmujący się książkami i komiksami odkryli ten problem z Epizodem III jeszcze przed jego premierą. Rozwiązano to za pomocą HoloNet News, dokładniej publikacji ze „Star Wars Insider #73”. Wspomniano tam o wyścigu astronawigacyjnym, który prowadzi Republika z Separatystami, który sprawi, że szybciej będzie można docierać w dalsze zakątki galaktyki. Napisano tam wprost, że dzięki wynikom tych badań, w przypadku wielu miejsc, będzie można dotrzeć w ułamku dawnego czasu.

Więc tak, trasa przez hyperprzestrzeń może być długa i krótka, tak jak wymaga tego historia. Jeśli potrzeba by to trwało dłużej, dane muszą być mniej aktualne.
KOMENTARZE (2)

Tym razem zajmiemy się tym jak Kaminoanie traktują ludzi.

P: Trochę się pogubiłem oglądając „Atak klonów”. W jednej scenie premier Lama Su mówi, że Jango Fett oprócz sowitej wypłaty zażądał tylko jednej rzeczy, co sugeruje, że miał on istotną rolę w zawarciu umowy o klonowaniu. Ale potem jak Obi-Wan rozmawia z Taun We, ta mówi mu, że oni trzymają tutaj Jango, co sugeruje, że to jednak Kaminoanie tu dowodzą. Kto w takim razie dowodził na Kamino?

O: Fett przedstawił swoje żądania Tyranusowi, który go zrekrutował by był wzorcem armii klonów. A ponieważ Jango wciąż był łowcą nagród, to wyruszał co pewien czas na łowy, robiąc sobie przerwy w tej dziesięcioletniej umowie. Miał więc wolność opuszczania i wracania na Kamino. To, że Kaminoanie mówią, że go tu trzymają, nie oznacza, że mają nad nim jakąś władzę. Raczej pokazuje jakie mają oni zdanie o nim. Dla nich Jango i jego klony to produkt, nie osoby.
KOMENTARZE (3)

Tym razem o tym jak niektórzy w Lucasfilmie luźno traktują sobie kanon.

P: Kiedy stworzono X-wingi i TIE fightery? Pytam, bo wydaje mi się, że widziałem coś w tym stylu podczas pościgu na Coruscant w II Epizodzie, a oni wciąż tam używają innych maszyn.

O: Zarówno X-wingi jak i TIE Fightery powstały po Epizodzie III. Tam nadal zresztą widać ARC-170 czy myśliwce Jedi). Natomiast to, co zauważyłeś w „Ataku klonów” to żart, który można dostrzec podczas pościgu. To nie jest sugestia, że one dokładnie wówczas istniały. Zresztą są na tyle małe i tak daleko, by budzić wątpliwości u widza, czy mu się przypadkiem to nie przewidziała.


KOMENTARZE (3)

Dziś kolejne istotne pytanie, zmieniające percepcję “Nowej nadziei”.

P: Dlaczego szturmowcy tak pieczołowicie ukryli ślady swojego ataku na piaskoczołg w „Nowej nadziei”? Przecież są wszechmogącym Imperium, mogą robić co chcą i nikt nie będzie się burzył o to że zastrzelili jakiś Jawów.

O: Jedno z możliwych rozwiązań znajduje się w opowiadaniu „Kartografia to niełatwa rzecz: Opowieść właściciela farmy wodnej” z antologii Opowieści z Kantyny Mos Eisley. Główny bohater tego opowiadania, farmer wilgoci, próbuje utrzymać pokój ustanowiony między farmerami, Jawami i Ludźmi Pustyni. Imperium celowo sabotuje jego działania. Zwiększając napięcie między tymi grupami lokalnej populacji, sprawiają wrażenie, że imperialna obecność jest istotna do zachowania pokoju. Z filmów wiemy, że były już napięcia między Tuskenami a farmerami (porwanie Shmi w „Ataku klonów” i następnie krwawa zemsta Anakina, do tego dochodzą Tuskeni napadający niedaleko domostwa Larsów w „Nowej nadziei”). Jednakże tylko EU ukazywało rosnącą przemoc między Tuskenami i Jawami. Chociażby Ilustrowany wszechświat Gwiezdnych Wojen ukazuje fortecę Jawów, gdzie bronią się przed Jeźdźcami Tusken.

Jawowie pełnią istotną rolę w funkcjonowaniu farm i lokalnej społeczności. Więc z pewnością ktoś się tym zainteresuje, jeśli jacyś Jawowie zostaną zastrzeleni. Wraz ze zmniejszeniem się obecności Huttów, których wypływy w Zewnętrznych Rubieżach zmalały w czasach Imperium, Tatooine utrzymywane przez Imperium jest dalekie od bycia bezpiecznym miejscem. Brak strategicznego znaczenia sprawia, że Imperium nie będzie chciało lokować tu swoich zasobów, skoro można je użyć o wiele bardziej efektywnie. Co więcej, z wyciętej sceny rozmowy między Lukiem a Biggsem widać, że mieszkańcy Tatooine nie są nawet świadomi okropności, które Imperium wyczynia w innych miejscach.

K: Tu warto dodać jeszcze jedną rzecz. Polskie tłumaczenie opowiadania to „Kartografia to niełatwa rzecz”, oryginalne brzmi Drawing the Maps of Peace: The Moisture Farmer's Tale. Autorem opowiadania był M. Shayne Bell.
KOMENTARZE (1)