Kurrr... ktoś mi tu właśnie solidnie namieszał w CJ2

jak i tak w posce pewnie nie wyjdzie;(Ta polska to taki szajs....Marze mieszkać w Stanach...

liczę na to, że Reaves napisze coś w stylu Dartha Maula, ale raczej o Vaderze, bądź innym imperialnym łowcy nagród, czyli historię z antybohaterem w roli głównej. Znając Reavesa to pewnie gdzieś tam przewinie się I-5 i może jeszcze ktoś z medstarowej ferajny. Mam też dużą nadzieję, że pominie sobie Medstarowe nawiązania do filmów i jeśli już musi nawiązywać to skorzysta z bogactwa EU a nie tylko wiedzy filmowej (no chyba, że poważnie wykorzysta nowe epizody, a nie klasyczną trylogię).

że tytuł w przetłumaczeniu na polski to "Zmierzch Jedi", tak jak piąty tom Nowej Ery Jedi (Jedi Eclipse)

Jeżeli ma nazywć się Zmierzch Jedi to będzie mówić o polowaniu na Jedi przez imperialnych Inkwizytorów.

to bardzo ciekawa postać - właśnie nie tak dawno skończyłem Shatterpointa i rozmyślałem czy go gdzieś wykorzystają? Przyda się nareszcie jakiś Force-user z giwerą.. ile można Sithować i Jediować? Nareszcie ktoś bardziej neutralny.

Uwarzam że w tej trylogi będą dokładnie opisane wydarzenia w wyniku których Tremayne stracił połowę twarzy.

jestem ciekaw, co to bedzie za książka - ale żeby nie kolidowała z DL: TRODV. A Lord ma rację - Amber teraz naprawdę się stara z tymi ksiązkami, ale chyba po premierze E3 stracił trochę zapał. A Egmont mógłby te swoje cholerne prawa do młodzieżowych sprzedać - po co trzymać coś, z czego się nie korzysta?

i nie tylko tam - wyczytałam że Coruscant Nights zostało przesunięte na 2008 rok! Przyznam, że mocno się wkurzyłam. Jedna z bardziej oczekiwanych przeze mnie książek będzie o 2 lata później
Właściwie w 2006 nie bardzo jest co zamawiać

http://starwars.com/eu/lit/novel/news20071214.html

wg mnie takie sobie te kolory :/

Na pierwszy rzut oka, to główna różnica jest w kolorze klingi. Bodaj w piewszej wersji Jax trzyma miecz, gdzie głownia ma kolor różowy -purpurowy, a tu mamy żółty...Ciekawe o tyle, że z tego co pamiętam, to Darsha Assant miała miecz o tym kolorze

Na samą książkę czekam bardzo, tym bardziej, że Reaves to jeden z moich ulubieńców. Mam nadzieję, że klimat będzie zbliżony do tego, ze słynnej już książki o pewnym Zabraku, lub na tyle fajne co Med Star ...a może nawet ciut lepsze

to w sumie jest nie zła, pierwszym i najwyraźniej dobrym skojarzeniem było skojarzenie z powieścią detektywistyczną...
Co do opisu/zapowiedzi to nie mogę powiedzieć tyle dobrego, nie zaintrygowało mnie to, jak zapowiedź marnej książki z serii "Detektyw na tropie". Miejmy nadzieję, że sama książka będzie ciekawa, bo oczywiście przeczytam ją, o ile wyjdzie po polsku...

Zabawne, że pierwszy tom "Nocy Coruscant" przebył tak żmudną drogę, żeby trafić wreszcie w ręce czytelników. Plany jej napisania pojawiły się przecież jeszcze w okolicach premiery "Ataku klonów", zaś sama książka była gotowa jakoś pod koniec 2005 roku. Wydawcy jednak postanowili poczekać z jej wydaniem. Dlaczego? Tego możemy się tylko domyślać, może czekano na wystartowanie z produkcją serialu aktorskiego? A może po prostu postanowiono przedstawić ją później? Ważne, że trafiła ona wreszcie do księgarń (póki co zagramanicznych).

Wbrew pewnym oczekiwaniom niektórych to nie jest kryminał w stylu noir. Za to jest to dosyć mroczna opowieść o pewnym mieście, czy raczej mieście-planecie. Coruscant, czy raczej Imperialne Centrum. Jest pełne życia. Jest prawdziwe. Tam naprawdę nigdy nie zachodzi słońce, chyba, że życzą sobie tego wysoko postawieni notable. Inna sprawa, że tam również słońce nigdy nie wschodzi. A w nim uciekinierzy, nieszczęśnicy i rzezimieszki, wszyscy ukrywający się w pod jednym najdroższych rejonów Galaktyki. Wśród tych wszystkich szumowiny spotkać można wielu znajomych, nie tylko z książek Reavesa, ale też Perry’ego i Stovera. To piękne, bo jak dla mnie idealnie wypełnia misję EU, czyli rozszerzania tego co już znamy. A z wszystkich tych dosyć barwnych postaci najbardziej intryguje I-5, jego problemy, a przede wszystkim przemyślenia moralne jakie powoduje u innych, które stają się miłą przerwą w akcji. Bo przecież wszyscy wiemy, że gdyby droidy mogły myśleć już dawno byśmy nie istnieli. Co ciekawe w książce brak jednego wybitnie czarnego charakteru: choć jak na ślicznej okładce widać nad całym tym bałaganem wisi cień Lorda Vadera, ale jest on trochę tak jak w ANH, on tam przede wszystkim jest.

To co już po raz kolejny denerwuje mnie u Reavesa to powtarzające się odwołania do planet, czy zdarzeń, o których nie ma prawa wiedzieć zwykły mieszkaniec galaktyki, ale wie o nich czytelnik, znając tak dobrze filmy: znów Tatooine trafiło do przysłowia, podobnie jak Reek. Niby dobrze, że R. próbuje opisać sposób myślenia stamtąd, szkoda, że robi to tak głupio. Ale jak pisałem Reaves nadrabia to bardzo gęstym opisem mrocznej planety, mocnymi dialogami i lekkim językiem.

Pierwsze „Noce Coruscant” napisane są jak klasyczna opowieść detektywistyczna, a może nawet bardziej jak klasyczny niedzielny serial sensacyjny. Jest przygoda, humor, sensacja i groza. I najważniejsze - tradycyjny ciąg dalszy nastąpi.

Coruscant Nights 1: Jedi Twilight to pierwszy tom trylogii autorstwa Michaela Reavesa. Nie ukrywam, że po tej książce oczekiwałem bardzo dużo. Pierwszy raz bowiem od czasu „Dartha Maula: Łowcy z Mroku” Reaves napisał samodzielnie książkę w świecie Gwiezdnych Wojen. Owszem, w między czasie powstały „Medstary” i „Death Star” ale były one tworzone przy współpracy ze Stevem Perrym.

Akcja książki dzieje się już po „Zemście Sithów”, w czasach kiedy bycie Jedi było bardzo niebezpiecznym zajęciem i mogło się skończyć nieprzyjemnie. Na książki w tym mrocznym okresie czekałem od wyjścia filmu i wydaje mi się, że trochę za długo z ich wydaniem zwlekano. Odbiór po tych paru latach jest na pewno inny niż byłby zaraz po premierze. Do tej pory jednakże tylko Jude Watson wpasowała się w ten okres, po Reavsie oczekiwałem jednak zdecydowanie czegoś więcej niż po tej autorce.

Z początku w książce możemy wyróżnić kilka wątków, które mniej więcej w połowie łączą się w jedną całość. Jest to o tyle dobrze przeprowadzone, że wszystkie od samego początku zmierzały do połączenia i czytając to podświadomie oczekiwałem na ten moment. Każdy z nich jest prowadzony dosyć dobrze, dzięki czemu nie odczuwa się chęci przeskoczenia kilkunastu stron aby przejść do ciekawszego wątku. Niemniej jednak, żaden z nich mnie jakoś specjalnie nie zafascynował. To, że wszystkie prowadzone są dobrze i równo to plus ale brakuje czegoś co by bardziej przyciągnęło uwagę. Czasem wręcz akcja się dłuży.

Dużym plusem książki jest wykorzystanie starych postaci, które nie były jednak aż tak bardzo wyeksploatowane do tej pory. Reaves wykonał tu kawał dobrej roboty używając zarówno wykreowanych wcześniej przez siebie postaci jak i zapożyczając te stworzone chociażby przez Stovera czy Perrego oraz nawiązując do postaci filmowych. Dzięki temu płynnie powiększa się nam zasób informacji o starych bohaterach.

Zgodnie z tytułem akcja książki rozgrywa się na Coruscant, a dokładniej w jego dolnych i mniej znanych rejonach. Autor poświęcił dosyć dużo stron na opis tego jak wyglądają dolne rejony Coruscant, jak się tam żyje oraz czym zajmują się mieszkańcy. Nie pominął nawet takich kwestii jak rozrywka. Prawdę mówiąc dawno już nie miałem styczności z tak dobrym opisem świata Gwiezdnych Wojen. Otoczenie nie istniało samo dla siebie jak to ma miejsce w wielu pozycjach ale było integralną częścią powieści, która przesiąkała klimatem dolnych rejonów Coruscant. Przede wszystkim jednak bogate opisy nie zanudzały czytelnika.

Jeśli jednym z głównych bohaterów książki dziejącej się w tym okresie jest Jedi, to musimy otrzymać odpowiednia porcję jego przemyśleń dotyczących sytuacji w jakiej się znalazł on, zakon i galaktyka. Reaves niejednokrotnie stara nam się pokazać sposób w jaki pojmuje to wszystko Jax Pavan i o ile intencje są tu jak najbardziej dobre o tyle chyba lekko zawiodło wykonanie. Momentami miałem wrażenie, że autor chciał czerpać ze Stovera i jego opisów Mace’a Windu w „Punkcie Przełomu”, problem w tym, że chyba nie starczyło mu umiejętności. Próba zagłębienia się w psychikę bohatera okazała się moim zdaniem zbyt płytka. Nie była jednak zła, w związku z tym pozostało wrażenie niedosytu.

Czytało mi się książkę bardzo przyjemnie, choć na pewno nie jest ona majstersztykiem jakim był „Darth Maul: Łowca z Mroku”. Z czystym sumieniem mogę jej dać 8/10.

Książkę właśnie kończę. Niezła. Sceny z Vaderem znakomite. Już czekam na następny tom. Ciekawe czy jakieś postacie się powtórzą (oprócz Vadera)

Czekałem z przeczytaniem CI dopiero do momentu aż wyszła druga książka z tej serii, żeby zaliczyć jedna po drugiej i być bardziej na bierząco. Jak się później okazało chyba zrobiłem dobrze, bo łatwiej mi z tej perspektywy oceniać poszczególne pozycje.

Generalnie na książkę oczekiwałem z niecierpliwościa, gdyż wpisuje sie ona w moje upodobania, a mianowicie opowiada swoistą poboczną historię zahaczając o wątki generalne. Pod tym względnem na pewno na książce się nie zawiodłem. Autor przytacza nam opowieść całkiem ciekawą i można powiedzieć, że miło się Coruscant Nights I czyta. ponadto na plus z pewnością zaliczyć należy obecność mało znanych a wspominanych już wcześniej u Reavesa bohaterów (w szczególności z Medstarów). Lekturę książki dodatkowo uatrakcyjniają humorystyczne wstaki, w szczególności z udziałem Dena Dhura. Fabuła oczywiście nie jest może najwyższych lotów, ale charakterystycznie (dla Reavsa bo podobnie było w Death Starze) splatające się wątki powodują, iż ochoczo pochłania sie kolejne kartki. Oczywiście w książke nie zabrakło kilku rażących niuansów, ale chyba Reavse wypada na tle innych i tak nieźle w tej kategorii.

Podsumowując, jak już wczesniej napisano, to miłe czytadło przygodowe.
8/10

ogłaszam wszem i wobec że znana jest już okładka książki i opis ...

Trwają mroczne rządy Imperium. Niemal wszyscy rycerze Jedi zginęli. Jax Pavan jest jednym z nielicznych, którym udało się uniknąć zagłady. Zarabia na życie jako łowca nagród, ukrywa swoją prawdziwą tożsamość i stara się nie dać schwytać żądnym krwi Jedi skrytobójcom.
Nagle dowiaduje się, że jego dawny mistrz został zabity. Przed śmiercią prosił, aby Pavan doprowadził do końca ważne zadanie. Jax nie ma wyboru. Musi wyjść z ukrycia i spełnić ostatnie życzenie umierającego mentora, ryzykując, że odnajdzie go Darth Vader...
______________________________________________________________________

a tu link do okładki :


http://amber.sm.pl/img/okladki/007500/007567.jpg

już można zamawiać w tym miejscu, gdyby ktoś chciał
http://merlin.pl/Noce-Coruscant-Pogrom-Jedi_Michael-Reaves/browse/product/1,625425.html;jsessionid=E9D558ADD281D601B3FBD579894FD8F1.LB1

przynajmniej we Wrocku Kupiłem ją wczoraj - dziś zacząłem i przed chwilą skończyłem bo krótka jest
Podobała mi się, zwłaszcza opisy dolnych poziomów Coruscant i opuszczonej fabryki. Mamy tutaj nawiązania przede wszystkim do Medstarów, ale i do DM: Łowcy z Mroku też się znajdą. Nieźle opisane są intrygi początek spoilera Kairda, mającego zamiar wyeliminować Xizora by zostać lordem Czarnego Słońca, a i sam Xizor to niezły kozak, zwłaszcza w scenie pojedynku z Jaxem koniec spoilera

Niestety, muszę was uwrażliwić - sprawdzajcie swoje egzemplarze, bo w moim powtarza się dwa razy ten sam fragment: jest strona 232 a potem znowu od 225 do 232.

Pomijając to, samej książce daję 8/10

http://amber.sm.pl/ksiazka.php?indeks=007567
Nad opisem książki... ten tytuł "PROGRAM JEDI" ;p Dobrze, że chociaż na okładce poprawny ;] Mimo wszystko przed wysłaniem czegoś w świat mógłby ktoś to sprawdzić.

Zapowiada się ciekawie, może jutro już będę ją miał.

Mam talent "Pogrom Jedi"!

Zapowiada sie bardzo ciekawie, narazie odpoczywa na półeczce. Skończe Bane`a I to odrazu biorę się za nowe dziełło Reavsa! Hmmm, czuje to pod skórą, że trylogia będzie świetna, mhm...

Wachalem sie tu czy w pytaniach o SW zadac swoje pytania, ale ze dotycza bezposrednio ksiazki, niech beda tutaj ; >
Na poczatku ksiazki jest mowa ze `byl swiadkiem rozwiazania senatu`, dotychczas myslalem ze senat rozwiazany zostal dopiero w czasach nowej nadziei.. Ktos mnie oswieci ?
Tlumaczenie-odmiana `Nick Rostu` w zdaniu `moze czesciowo dlatego Nickowi Rostowi swiat najnizszych poziomow zawsze wydawal sie niezbyt realny` Conajmniej dziwna sie mi wydaje.. (ciekawe czy bedzie tez `Macowi Windowi` ; D)
Niszczyciele klasy Victory mogly lodowac na powierzchni planet ? (bo mowa w ksiazce ze ktostam widzial na powierzchni doki gdzie byly one obslugiwane)

Widzialem tez jedno zdanie ktore wydawalo sie urwane, jakby nie zostalo przretlumaczone do konca, ale nie mam fotki, a nie pamietam gdzie bylo, takze to zostawiam narazie.. : P

A sama ksiazke ocenie jutro-nie lubie oceniac swiezo po przeczytaniu.

... przeczytane. I muszę powiedzieć, że książka nie wbiła mnie w fotel.
O ile Medstar świetnie przedstawiał życie polowego szpitala, o tyle tutaj jak na powieść detektywistyczną mamy mało detektywizmu . Irytują trochę odniesienia do planet z filmowej trylogii, które mimo wszystko nie powinny być jakoś powszechnie znane. Postacie nieco bez głębi, ich losy śledzi się bez zbytniego zaangażowania. Momentami ksiązka przypomina zapis sesji RPG, a SW to jednak nie Forgotten Realms. Zaskakująco dobrze na tle głównych bohaterów wypada historia Kairda i jego zmagania z Xizorem. Ciekawie czyta się dywagacje na temat wolnej woli I-5, szkoda, że nie poszło to trochę w stronę opowiadania o IG-88 z "Opowieści łowców nagród". Koncepcja paladynów Mocy interesująca, ale czy ona odbijała strzały z blasterów swoimi strzałami? Faktycznie niezły trick. Yoda by się nie powstydził.
Podsumowując, "Pogrom Jedi" nie jest w zasadzie książką złą, ale niezbyt przypadł mi do gustu.

Nie będę ukrywał. Czekałem na CN. Wszystkie wiadomości jakie docierały do nas o tej pozycji wskazywały, że będziemy mogli oczekiwać tego co znamy z wcześniejszej twórczości Reavesa, lub stworzonego w kooperacji z Perrym. Oczekiwałem nawiązań do Coruscant jaką znamy z Łowcy z mroku, jak i z MedStara, a także z Cieni Imperium. Te aspekty zostały zrealizowane pomyślnie. Ale najważniejszą dla mnie sprawą pozostawał nie sam opis świata SW, lecz fabuła i postacie, które miały ją tworzyć. W tym miejscu mogę stwierdzić jednoznacznie: Reaves spisał się .

Jax Pavan, Rostu, I-5, Dhur, czy też Kaird, to przykład, że można stowrzyć na prawdę dobrą książkę w oparciu o prawdziwie niszowe postacie. Przy nich tylko Xizor i Vader są "gwiazdami", ale takimi które nie przytłaczają, nie zagarniają całego splendoru. To właśnie w takich seriach Jak MedStar czy CN mamy jedyną szansę na spojżenie na świat SW oczami tych mniejszych, pozornie tylko mniej ciekawych. Tym samym universum gwiezdnych wojen staje się bliższe, bardziej szczere, i co najważniejsze nie jesteśmy skazani na monotonnię. Niemal każdy zetknął się z opisami książkowej serii Legacy i tego co następuje po niej. Głównymi bohaterami znowu będzie klan Solo&Skywalker, a opisy zdradzają powolną falę wtórności. Droga jaką proponuje nam LucasBooks przy pomocy pióra Reavesa wydaje mi się znacznie trafniejsza. W tym przypadku nie grozi nam zmęczenie materiału, albowiem wykorzystuje się poboczny wątek w oparciu o zagospodarowanie jakiejś niszy, który wg. mnie sprawdza się wspaniale. Tu nawet intryga Sitha mająca na celu pozyskanie Jedi jest, jakby daleko, widzimy zaledwie jej obrzeża, skutki. Autor nie daje nam dostępu do myśli głównego intryganta (Vadera) - jak sądzę - aby nie zdominował on całej reszty bohaterów.

Jednakże nie odbieram tej powieści jako ideału. Słabsze momenty tej książki, to wspominane wielokrotnie: Tatooine, popularność nazwy Jax Pavan w Imperial City, lekko nadbudowany wątek Czarnego Słońca i pragnień powrotu Kairda, no i zdziczałe droidy (jakoś do mnie nie przemawiały ;/). Duży minus należy się również osobom odpowiedzialnym za polskie wydanie. Mam na myśli powtórzenie stron o których wspominał powyżej Urthona .

Mimo tych niedogodności uznaję CN I jako dobry start tej trylogii. Nadal wiążę z tą serią wiele nadzieji. Ufam, że wciąż będziemy mieli do czynienia z rowojem EU właśnie w takim kierunku. Chciałbym też wierzyć, iż początek spoilera zbiornik Bacty dla Rostu znajdzie się u Josa Vondara koniec spoilera, co będę sobie poczytywał jako kolejny ukłon w stronę fanów .

Ocena:7/10

Witam! Mam pytanie, czy Star Wars. Pogrom Jedi. Noce Coruscant to dobry tytuł dla kogoś kto nie miałdo tej pory styczności z książkami uniwersum gwiezdnych wojen i czy można od niego zacząć czytać?
pozdrawiam i proszę o szybką (nawet krótką, byle popartą jakimś argumentem odpowiedź, założę się, że macie serie w małym palcu i mimo, że ta książka jest stosunkowo młoda odpowiecie mi na moje pytanie

Ogólnie fajna kniżka. Co prawda spodziewałem się czegoś innego, a dobre fragmenty przeplatały się z nudnymi (tych drugich było na szczęście mniej) to jednak daję książce mocne, dobre [b]7/10[/b