-Wbrew całej reszcie komentujących, ja bardzo liczę na tę powiedź.

Nie całej, nie całej Ja tez na to czekam i na to liczę

... Tymoteusz niewiele zostawił do dopowiedzenia. Niewiele, ale i całkiem sporo, czyli cała historia misjii Outboud Flight, bo to co było później już znamy (lub poznamy, gdy Amber się zdecyduje).

Cały czas należy mieć na względzie fakt, że Zahn i cała reszta twórców SW kroczą oddzielnymi ścieżkami. Timi ma swoje do powiedzenia i powie, bo to jego historia i jego powieści. I dobrze. EU zostawmy innym.

OF?
Po co? Kto? Dlaczego ci? To w kwestii początków misji. Tego nie znamy, a chcemy poznać. Joruus to nie wszystko. Interesuje mnie pewna młoda Jedi. To pewnie tu dowiemy się co do misji miał LS, Ani i Obi-Wan. Liczę na pomysłowość Zahna.

No i sam lot oraz konfrontacja z Thrawnem. Mały zespół rozpoznawczy? Kontra OF? A skąd to i dlaczego? Co się wydarzyło na pokladzie OF? Skąd "survivors"?

W sumie niewiele zostało do opowiedzenia, ale znając Zahna jak "zły szeląg" oraz biorąc pod uwagę, że to powieść liczę na ucztę.

Mamy przykład człowieka, który zwyczajnie spoczał na laurach i dobrą hostorie potrafi skleić ze swoich wczesniejszych płodów. "Dobrą" tj. zdatną do drukowania oczywiscie. Luceno jakoś potrafi napisać na różne tematy a ten tylko w kółko to samo: Thrawn, Thrawn, Thrawn. Podziwiam kolesia i jestem mu wdzięczny- ruszył EU z hibernacji i wymyslił ksiązki naprawdę dobrą. Ale na jednym sukcesie nie mozna jechać wiecznie. Trochę źle zrobił... mam złe przeczucia... jeszcze ten Anakin i Obi wklejeni w historie... eech... :/

ogólnie bardzo lubię książki Zahna. I - o ile mimo wszystko irytują mnie niezgodności z filmami - bardzo chętnie do nich wracam. Jutro zaś jadę odebrac z księgarni Survivor`s Quest. Mam nadzieję, że spełni moje oczekiwania...

Co zaś do samego OF... cóż, jak dotąd Zahna w okresie prequeli mieliśmy wyłącznie w krótkich opowiadaniach (których, przyznam się szczerze, jeszcze nie zdążyłem przeczytać) więc ciekawe, jak się sprawdzi w większej powieści. Mam nadzieję, że będą nawiązania do Maski Kłamstw, Planety Życia itp. - a Ani i Obi nie będą grać jakiejś głównej roli, lecz raczej będą stać na uboczu.

No i to będzie pierwsza książka Zahna bez Mary...

Przyanm, że podchodzę do tego tematu bardzo chłodno! Oczywiscie czekam na kolejną skiążkę Zahna i cieszę się że takowa powstanie, jednak nie pozostaje bez wątpliwoście szególnie że okazuje sie że będziemy wałkowali kolejny raz pewne mity które już są nam znane. Wiem, wiem może i tak podobać się wielu, ale z drugiej strony po takim autorze spodziewać się chyba powinniśmy jajkiegoś powiewu orginalności

Dopiero teraz się dowiedziałem o takim projekcie! Mi się to bardzo podoba!!! Mam nadzieję że pan Zahn napisze więcej niż jedną książkę o wcześniejszych wydarzeniach. Mógłbys mi podać link do strony gdzie jest coś o tym napisane Lordzie Sidious?

mysle ze bedzie wtopa poniewaz wiekszosc ksiazek ostatnio sa slabe..... LOrdzie ale Ty jestes w ksiazkach bylo p[owidziane ze Sidieus widzial ze musi sie zaczac pozbywac Jedi a tutaj znalazl dobry i cichy sposob

Nie bądziz takim pesymistom uwarzm ,że ta książka będzie świetna.

Właśnie skończyłem. I muszę przyznać, że Zahn spełnił stawiane przeze mnie wymagania. Ale po kolei.
Mamy Thrawna. Jednym się to podoba, innym nie, ale jak jest powieść o "Zewnętrznym Locie", zniszczonym przecież przez tegoż, to trzeba go chyba przyjąć z całym dobrodziejstwem inwentarza. Zwłaszcza, że przy okazji wychodzi co nieco na temat społeczeństwa Chissów, a i motywacje Formbiego z "Rozbitków..." stają w nieco innym świetle. Thrawn jest taki, jakim można go było sobie wyobrazić; młody, ciekawy świata, ale jednocześnie juz genialny i specyficzny. Jest także mniej wyrachowany, niż w Trylogii Thrawna; tam był zamknięty w sobie, cichy, nieodgadniony, a jak miał zrobić coś paskudnego, to to po prostu robił. Tutaj jest ciągle nieodgadniony, ale już mniej cichy, bardziej otwarty. Pozwala sobie na coś w rodzaju przyjaźni z Car`dasem, zresztą obu panów łączy coś w rodzaju wzajemnego zaufania. Jest też bardziej idealistycznie nastawiony do życia, niż w późniejszych czasach, chociaż nadal jak ma skonfrontować ideały z rzeczywistością, to się nie cacka. W sumie odkrywanie tych niuansów, różniących obie wersje Thrawna, jest ciekawą zabawą. No i jest oczywiście to, co zawsze urzekało fanów, czyli jak mając dwanaście myśliwców zniszczyć całą flotę Federacji Handlowej.
No to teraz Car`das. O ile u Thrawna różnice były niuansami, o tyle Jorj jest krańcowo odmienny od swojego starszego odpowiednika. Młody, płochliwy, niepewny jutra... a jednak gdzieś tam ciągle błyskotliwy i cwany, stanowi niezłego towarzysza dla Thrawna. W zasadzie cały czas się gdzieś przewija, coś robi, gdzieś włazi, i w zasadzie po tych doświadczeniach nic dziwnego, że potem stał się jednym z największych cwaniaków w galaktyce. No i okazuje się, że sieć informacyjna, którą stworzył, a którą potem przejął Karrde, koniec końcó miała służyć... Sidiousowi. Jak dla mnie bomba.
C`baoth. No to tutaj szalejemy, i to dosłownie, bo okazuje się, że nasz ulubiony mistrz takim fajnym kolesiem nie był. Wręcz przecinie, miał szalone wręcz ciągoty do ciemnej strony, orientujące się na jego życiową pasję: "Zewnętrzny Lot". No i dochodzi do tego, że miażdży mózgi Vagaarich na odległość, w zasadzie ot tak. Nie dziwota, że to właśnie jego klon został podporządkowany Imperatorowi. No i zamiata, bo nie do końca wiadomo, co o nim myśleć.
Kinman Doriana. Tutaj Zahn naprawił to, co wymodził w "Bohaterze Cartao"; Doriana okazuje się być agentem Sidiousa w biurze Kanclerza. I niby jest to śmieszne, ale jakby się zastanowić, nie takie głupie (albo i odwrotnie; Zahn ma to do siebie, że balansuje między błyskotliwością a śmiesznością), wszak Kinman mógł być agentem Sidiousa jeszcze za czasów Valorum, a potem ten go utrzymał w niewiedzy, żeby odwrócić od siebie ewentualne podejrzenia (Doriana miał coś takiego, że mógł się wygadać, co widać po tym, jak szybko kontaktuje Thrawna z Sidiousem).
Zostaje jeszcze masa postaci pobocznych: Lorana Jinzler całkiem przyzwoita, Obi-Wan i Anakin wciśnięci chyba tylko po to, aby Rostoni puściła książkę, Chissowie, Vagaari i paru innych... a w środku tego wszystkiego "Zewnętrzny Lot". No i rzeczywiście, trochę on wychodzi po macoszemu. Ale też nie on był tutaj najważniejszy; stanowił raczej fanaberię C`baotha, niż jakiś poważny projekt naukowy (bo na pokładzie nie było naukowców). I wszystko się rozgrywa - jak to u Zahna - między postaciami. A co do Yuuzhan i zagrożenia i plotek o Gwieździe i w ogóle... to jedna ważna rzecz: Sidious chciał przede wszystkim pozbyć się C`baotha, Yuuzhanie to inna bajka. A że Thrawn to łyknął (bo akurat Chissowie walczyli z Yuuzhanami) to całkiem inna sprawa, no i oczywiście Imperator mógł planować obronę granic. Ale o żadnej Gwieździe Śmierci nie ma mowy. I być nie może.
Co do nienawiści Sidoiusa do innych ras - rzeczywiście, pada takie stwierdzenie, ale bez konsekwencji; zresztą ta nienawiść była raczej wtórna względem użyteczności, i o tym należy pamiętać.
Jak dla mnie 9/10. Byłaby dyszka, ale to nie jest tak rozwinięta i wielowarstwowa intryga,jak w Ręce Thrawna; tego poziomu Zahn chyba już nie przeskoczy...

już przeczytałam ponad 120 stron. Zapowiada się ciekawie

właśnie czytać OF i muszę przyznać, że choć książkę należy uznać za dobrą, nie można powiedzieć, żeby była to pozycja, którą należy się zachwycać.
Świetną sprawą jest ukazanie młodego Thrawna i rozwoju jego talentów, a także ogólnie rozwinięcie historii Chissów. Jednak, jak wspomniał LS w swej recenzji książki, za mało jest języka - jedyny zwrot jaki utarł mi się w pamięci to pohskapforian Także te braki lingwistyczne stanowią zdecydowany minus książki.
Jeszcze większym minusem jest zdecydowanie zbytnie rozwleczenie negocjacji na Barlok, które toczą się przez 1/3 książki - zajmując miejsce, w którym można było lepiej opisać choćby przygotowania OF do lotu czy poświęcić te kartki Chissom.
Największym jednak minusem książki jest obecność Obi-Wana i Anakina - są tu niewiadomo po co, wciśnięci zapewne na siłę przez Rostoni - wchodzą w skład wyprawy, potem Palpatine/Sidious ich stamtąd zabiera, no jakiś idiotyzm.
Plusem, jak już wspomniałem, jest Thrawn i inni Chissowie (braciszek Thrass, taki smaczek...), Car`das i zupełnie inne oblicze tej postaci niż w innych książkach, C`baoth, Vagaari, Lorana i Dean Jinzler i Yuuzhanie. W przeciwieństwie do LSa, uważam, że ta ostatnia kwestia została rozwiązana bardzo dobrze, a nawiązanie do "Planety życia" jest zdecydowanym plusem książki, podobnie jak inne nawiązania do EU. Szerzej o tym wszystkim pisze w swoim poście Misiek, więc chyba nie ma sensu, by kopiować jego wynurzenia.

Ogólnie rzecz biorąc, nieźle, ale mogło być lepiej. Wystawiłem książce ocenę 8/10

Wrażenia?
Pozytywne. Mimo konieczności wpasowywania się w różne, czasem wzajemnie sprzeczne wzmianki o przeszłości utknięte w iluś poprzednich książkach (a może właśnie dzięki tej konieczności?) Zahnowi udało się napisać kolejną porządną książkę z zakręconymi wątkami. Momentami trochę widać dopasowywanie się do tego, co zostało rzucone na odwal się w innych knigach (było AFAIR np. coś takiego, że Thrawn zniszczył OF z polecenia Palpiego - no i faktycznie Doriana dość zaskakująco kontaktuje go tu z Sidiousem). Nawiązania do postaci "Survivor`s Quest" sprawiają, że - podobnie jak Starą Trylogię w wersji klasycznej - należałoby te książki czytać w kolejności powstawania, a nie chronologii świata GW.
Troszeczkę za bardzo wybiela się tu moim zdaniem Thrawna - w TT był z niego porządny, twardy imperial walczący o Pokój i Porządek w Galaktyce, tutaj jego motywacje są jakby nawet szlachetne, pozwala sobie na wyrzuty sumienia i inne takie... Ale może po prostu z wiekiem stwardniał, a to, że nie był w pełni oddany Imperium, pojawiło się już w HoT i innych Mist Enocunters...
Książka moim zdaniem zdecydowanie udana, w górnych 5% książek SW.

Jesteś świeżo po przeczytaniu ksiązki zahna i jestem ciekawy czy w tej książce jest dużo akcji mam tu na myslii nie tylko bitwy kosmiczne ,ale przedewszystkim pojedynki i czy dłużo jest wątków z Car`dasem?
Pozdro i niech moc ci sprzyja !

Jak poinformował mnie dział literatury w wydawnicstwie Amber książka ,,Poza galaktyke " T.Zahna ma zostać wydana 10 kwietnia .
Niech moc wam sprzyja !

W sprawie nowej książki "Poza Galaktykę", która ma ukazać się 10.04.br AMBER pisze następujące rzeczy:
Akcja powieści poprzedza wydarzenia Rozbitków z Nirauan

Wielotysięczna misja, którą dowodzi mistrz Jedi Jour C’baoth, wyrusza kolonizować nieodkryte światy poza znaną galaktyką. Wkrótce Jedi, Chissowie, Vagaari, Lot Pozagalaktyczny, Obi-Wan, Anakin i Darth Sidious spotykają się na granicy Nieznanych Regionów – w niewłaściwym miejscu i niewłaściwym czasie. A na skraju galaktyki gromadzą się tajemnicze siły zbrojne przybyszów z daleka.

Ja może czegoś nie wiem, ale chyba "Rozbitkowie z Nirauan" to rok 22 ABY a "Poza Galaktykę" 27 BBY Ktoś chyba coś schrzanił. Jestem załamany.

To nie lada sztuka przykuć uwagę czytelnika do końca opowieści, w sytuacji gdy jej finał znany jest praktycznie od ponad 10 lat. Zahnowi się to zdecydowanie udało.
Mamy wreszcie okazję poznać szczegółowo życiowy cel mistrza C’baotha, którym nie było zorganizowanie wyprawy międzygalaktycznej, lecz objęcie władzy nad pionierskim oddziałem cywilów, a następnie na dobrze zorganizowanych podstawach nadbudowanie nowego, „lepszego” społeczeństwa. C’baoth w swym szaleństwie jest w jakimś stopniu uwodzicielski, proponuje inny obraz wszechświata i inną koncepcję tego jak powinny działać Jedi i jakie jest ich miejsce w Galaktyce. Jest to wizja zdecydowanie inna od tego, czego od lat naucza Yoda, Mace Windu i większość przeciętnych Jedi. Na ich tle Jorus jest wizjonerem, jednocześnie zdaje sobie doskonale sprawę z tego, że realizacja jego planów w tej Galaktyce jest niemożliwa. Zgodnie z tym co proponuje nam Zahn, równie doskonale zdaje sobie z tego sprawę Lord Sidious, dla którego C’baoth wydaje się zagrożeniem większym niż sam Yoda.
Problem polega na tym, iż nasz wizjoner popada w skrajność; szlachetne (w pewnym stopniu) założenia odchodzą na dalszy plan, ustępując miejsca żądzy władzy i Ciemnej stronie. Jego szczegółowo opracowany plan, poparty niebywałymi zdolnościami (więź bitewna) ponoszą klęskę w konfrontacji z tradycyjną nauką Jedi i zbyt dużym zaufaniem do własnej potęgi. Sam C’baoth jednocześnie przegrywa jako mentor-nauczyciel. Jego uczennica bowiem, w decydującym momencie w ogóle nie bierze pod uwagę tego, co przez wiele lat wpajał jej mistrz. Wybiera służbę zwykłym ludziom i wraca, można rzec, na właściwe sobie miejsce.

Zdecydowanym plusem książki są pełnokrwiste, pełnowymiarowe postacie (Thrass, Car’das, Doriana), porządne dialogi i bardzo ciekawa fabuła. Thrawn jest tym geniuszem jakiego znamy z Dziedzica Imperium, być może trochę wybielonym, wręcz niepokalanym, jednakże można to zrzucić na karb jego wieku i dotychczasowego odizolowania od brutalnej rzeczywistości.

Wepchnięcie wątku Anakina i Obi Wana wydaje się zrobione na siłę, z jednej strony jednakże pozwala na pełniejsze ukazanie Palpatine’a , jego zaangażowania w budowanie Nowego Ładu i zainteresowania młodym Skywalkerem. Z drugiej natomiast, daje okazję do ciekawych konfrontacji pomiędzy C’baothem i Kenobim. Mimo to wolałbym, żeby miejsce znajomego nam duetu zajął na przykład Ki Adi Mundi – to Jedi, którego potencjał powinien być zdecydowanie lepiej pokazany w EU.

Zdecydowanym minusem jest polskie tłumaczenie, w niektórych miejscach wręcz karygodne oraz liczne literówki. Za 40 zł czytelnik ma prawa domagać się towaru w każdym stopniu dopracowanego, tymczasem polskie wydanie przypomina towar wybrakowany.

Skonczylem wczoraj to czytac... Ciekawa ksiazka... Ciekawe postacie... ojj ciekawe... Jor... Car`Das... Fajne dialogi... Intrygi... Buehehe... Okazja by poznac C`Boatha bardziej... <wrecz wogole go poznac>
Tak... moja ocena... 9/10

już dawno, a zapomniałem skomentować. Wciągnęła mnie. Bałem się wątku Obi-Wana i Anakina...na darmo. Nawet miło było chwilami się oderwać od Jorusa i Thrawna, do tego Kenobi, który jako jedyny sprzeciwia się C`Boathowi, to mi się podoba. Jednak siłą napędową książki jest wątek Thrawna, Car`dasa, kiedy przyłącza się do towarzystwa Doriana z Kavem, to już jest w ogóle cud, miód. Minus jest jeden. Papatine wiedział o Yuzhanach. Nie podoba mi się to. To, że wiedział Thrawn na plus, ale Palpi...nie ;/
Napalałem się na książkę...bardzo...i się nie zawiodłem. 9/10 bo do Wizji Przyszłości to trochę brakuje.

-początek spoilera
Po przeczytaniu tej książki zacząłem się zastanawiać nad jedną sprawą: Dlaczego Palpatine tak bardzo nalegał na wysłanie tej misji. Wiem, że chciał się pozbyć Jedi aby mieć jak największe szanse na pokonanie ich ale 18 Jedi to niewielu w prównaniu z rzezią jaką spowodował "rozkaz 66".
Napewno powodem nie była chęć dowiedzenia się czy rzeczywiście jest jakaś tajemnicza armia, gdyż Kav razem z Dorianem mieli ich zniszczyć na granicy Nieznach Regionów więc zbyt wcześnie aby misja przyniosła jakiekolwiek informacje.
Jedyną przyczyną na jaką wpadłem jest śmierć mistrza C`baoth ze względu na to, że posiadał wiedzę o Więzi Bitewnej Jedi, ale czy TO własnie był jedyny powód?
Proszę o pomoc, możliwe że ktoś wyczytał lub wydedukował coś więcej lub przeczytał w innej książce.
Z góry dziękuję.
koniec spoilera

Właśnie zabrałem sie za czytanie książki Poza Galaktykę i czytam na okładce z tyłu: "akcja powieści poprzedza wydarzenia Rozbitków z Nirauan" Wszystko byłoby ok, gdyby nie fakt że chronologicznie pierwsza dzieje się w roku -27 a druga w 21. Wytłumaczy mi ktoś sensownie o co chodzi? Czy też Amber coś pomylił?

Dziś skończyłem czytać. To dopiero moja pierwsza książka Zahna. Muszę powiedzieć, że jestem pozytywnie zaskoczony, mimo, że wiedziałem wcześniej, jak zakończy się Lot Pozagalaktyczny. Zwykle czytam książki bardzo długo, nieraz zdarza mi się skończyć po kilku miesiącach albo w ogóle nie skończyć. Nie tym razem. Naprawdę wciągnęła mnie bez reszty.

Sama fabuła jest bardzo interesująca; podzielono ją na kilka oddzielnych wątków, które ostatecznie łączą się ze sobą. Obok najważniejszej części, czyli tej związanej z Lotem Pozagalaktycznym, mamy także przygody Jorja Car`dasa i komandora Thrawna, a także dzieje Startisa, czyli Kinmana Doriany. Jak już mówiłem, znałem zakończenie. A jednak to, co stało się z drednaughtami niemalże mną wstrząsnęło. Najpierw wyobraziłem sobie, że Lot eksplodował zupełnie, w drobny mak, jednak nie zrozumiałem do końca działania bomb radiacyjnych. Potem wszystko stało się jasne... Wzruszające zakończenie z Loraną i Thrassem, szkoda mi ich, bowiem bardzo polubiłem te postaci, zwłaszcza Jedi.

Moje odczucia, co do bohaterów? No cóż, ulubioną postacią książki jest Lorana, całkiem fajny Thrawn i Doriana. Strasznie nie lubię C`baotha, nie żal mi tego starucha, władczego i aroganckiego, bezmyślnego i zbyt pewnego siebie. Obi-Wan i Anakin rzeczywiście trochę na siłę wciśnięci. Niby mi to nie przeszkadzało, ale potem zniknęli zupełnie i po krzyku. Ani widu, ani słychu. Jakby zupełnie wyparowali.

Kwestią zupełnie niepowiązaną z fabułą, ale także ważną, jest czytelność tekstu. Nie chcę nawet wiedzieć, kto dokonywał korekty - ilość literówek i błędów jest po prostu skandaliczna. I to nie były literówki, które pominąłbym bez wzruszenia. Były to literówki w imionach nieznanych mi bohaterów - były momenty, że nie wiedziałem jak się nazywają, bo na dwóch stronach były trzy różne wersje imienia. Pominę milczeniem błędy typu: "Przez monet nie wiedział, co powiedzieć", czy "Obi-Wan obejrzał się, bo za jej plecami...". Niemal na każdej stronie jakaś literówka lub inny, gorszy błąd. Korekta do korekty.

Moja ocena: 8,75/10. Ocena być może byłaby wyższa, jednak za C`baotha i korektę takowa się nie należała. Sama fabuła jednak bardzo ciekawa, mam nadzieję, że sięgnę kiedyś po kontynuację, czyli po "Rozbitków z Nirauan".

Wyjątkiem jest trylogia Thrawna - jedna z najlepszych (jak nie najlepsza) trylogia książkowa w SW.

Regułą jest to że Zahn jest słabym pisarzem.

Zmierzył się z legendą - lotem pozagalaktycznym - i poległ. Książka jest liniowa jak f(x)=-ax+b, a,b należą do R i a > 0.

Jestem zawiedziony.

Zahna przeczytałem oza Galaktykę,Posłuszeństwo i Rozbitków.A jak jest moim zdaniem?
W pewnym sensie się z wami zgadzam.Autor ewidentnie w swoich książkach tworzy "Zahn Wars" i z tego co słyszałem jest totalnym egoistą(choć o jednym wątku z Planety Życia i NEJ-a wspomniał trzeba przyznać)bo tworzy swoje EU ignorując dorobek innych pisarzy,podczas gdy Ci autorzy wykorzystują jego pomysłu np. Chissów z dobrym skutkiem.
Odnośnie samej książki Poza Galaktykę to naprawdę mi się podobała.Trzymała w napięciu,przez cały czas zadawałem sobie pytanie dlaczego,a potem już jak zginie załoga.Podobało mi się dosyć dokładne przedstawienie Chissów i zarysowanie Vagaari.Końcówka bardzo mocna
Co ciekawe czytałem najpierw Poza Galaktykę,a dopiero potem Rozbitków i powiem wam,że jak dla mnie Zahn wykazał niesamowitą ciągłość(ale to w końcu Zahn Wars ).Mimo, iż Rozbitkowie powstali wcześniej, to w ogóle nie odniosłem takiego wrażenia, bardzo dobrze rozwinął swoje wątki.Za do duży plus

Książkę czyta się przyjemnie. Dzięki niej poznałem tak uwielbianą przez wielu postać Tharwna. Dowiadujemy się z niej dużo o rasie Chissów. Ciekawa była postać Jedi Jorusa C`boatha który był Jedi innym od typowego, był rygorystyczny i miał swoje poglądy ale myślał przyszłościowo o zakonie Jedi. Kto wie może gdyby jego myśli stały się powszechne wśród Jedi to może by nie upadli? I oczywiście Anakin podziwiający Jorusa C`boatha. Do tego mamy Jedi Jinzler która jakby nie wie jak odnaleźć siebie na tym locie pozagalaktycznym. Postać Car`dasa też była dobrze wykreowana.
8/10

Oj, dużo wody upłynęło w rzekach zanim dotarłem do tej książki. Udało się jednak w końcu, i dzisiaj zakończyłem lekturę.

Poza Galaktykę, to książka ze wszech miar godna polecenia. "Pozagalaktyczny Lot" przewija się niemal od pierwszej książki Zahna w świecie SW. Gdy pierwszy raz czytałem te fragmenty, gdzie wspominano o tym projekcie, fantazja na prawdę dawała się we znaki, starając się odpowiedzieć na pytanie, jak mogłaby wyglądać taka książka na ten temat. Dzisiaj mogę powiedzieć, że moje oczekiwania się spełniły.

Główną zaletą książki, jest oczywiście styl jakim posługuje się autor. Akcja toczy się wartko, płynnie i bez zbędnych przestojów. Głównym zarzutem in minus w konstrukcji fabuły, wskazałbym na dwa wątki: udział Obi-Wana i jego padawana, a także zbyt rozbudowana misja na Barloku. Oba te wątki, można było, jeśli nie usunąć całkowicie, to poważnie ograniczyć. A tak kosztem tych zbędnych pobocznych założeń, ucięto miejsce na ukazanie bardziej złożonych relacji jakie panowały wokół całego projektu, czy też szerszego opisu upadku Jorusa. Miałem też wrażenie, że tym sposobem ucierpiała również końcówka książki, głównie poprzez bardzo skrótowe nakreślenie finału wszystkich pobocznych, jak i głównych wydarzeń.

To jednak i tak nie zaciemnia obrazu, że mamy tu do czynienia z na prawdę bardzo dobrą powieścią. Bardzo szerokie i zróżnicowane otoczenie w jakim poruszają się główni bohaterowie. Vagaari, Chissowie, czy też technologie jakie im towarzyszą, to miód na serce czytelnika. Ukazanie narastającego konfliktu między Jedi a załogą, także zadowala. Bogata gama postaci, z przeróżnymi problemami, robi wielkie wrażenie. Jako zaletę wskazałbym również, mniej szczegółowe opisanie konstrukcji "Lotu", co było mankamentem w przypadku Rozbitków. Jednakże, dla mnie, największą siłą tej pozycji są trzy postacie; Jorij, Lorana i Thrawn. Na osi tych postaci, obserwujemy cały dramat jaki zarysował się wokół tytułowego projektu. Książka posiada ciężki, przygnębiający klimat. Jego czeluścią jest chyba właśnie Lorana Jinzler, która wg. mnie jest największą ofiarą pragnień jej mistrza, historycznego splotu wydarzeń i niespełnionych relacji rodzinnych. Kiedyś na tym forum określiłem się jako zwolennik reguły Zakonu Jedi, sprzed jego upadku. Po tej lekturze, już nie jestem tak pewny swojego stanowiska.

Książka T. Zahna, wpisuje się w klimat SW i konwencję, którą przed laty nakreślił sam autor. Każdą stronę pochłania się w bardzo szybkim tempie, i czeka się na wielki finał, o którym wiadomo już od tak dawna.

Ocena: 8/10.

Po pierwsze to nie mogę uwierzyć, że ostatni raz czytałem tą powieść z kilkanaście lat temu, zdaje się, że na pierwszym roku studiów, a pamiętam niemalże wszystko!

Po drugie, książka ta była dla mnie zawsze pewnego rodzaju " game changerem" starego kanonu, bowiem dowiadujemy się z niej, że Sidoius wiedział już o Yuzchaan Vong! Ponowna lektura przypomniała mi, że to nie Thrawn informuje go o tym zagrożeniu a właśnie zaufany agent Sithów ostrzega Komandora. Szkoda, że nigdy później nie wykorzystano już tego wątku z Palpatine i Przybyszami z Dali a mógłby to być materiał na kolejną dobrą historię od Zahna
...

A taką niewątpliwie jest ta lektura. Dobre tempo, niezłe dialogi i przyzwoicie nakreśleni bohaterowie. Kenobi i Anakin wciśnięci nieco na siłę, ale w logiczny sposób, jako Jedi, którzy szukali zaginionej Vergere w "Planecie Życia". Szkoda, że tak po prostu ich wątek zostaje ucięty w 3/4 powieści.

Ego Jorusa C`boatha jest chyba jeszcze większe, niż pisarza, ale to miła odmiana od czołobitnych Jedi z tamtego okresu. Jorus żąda, stawia warunki i wydaje komendy, aż się prosi o całą trylogię z jego udziałem a nie obłąkanego klona. A brat Thrawna, który martwi się o brata, że o wzruszającym finale nie wspomnę to znakomite momenty tej historii.

Podsumowując - dobra powieść, którą przeczytałem raz, dwa, Zahn dobrze się spisał dostosowując swoją historię do nowo obowiązujących zasad w kanonie po premierze Epizodu I i II. Także powiązanie tego z Nową Erą Jedi to dobry pomysł, chociaż mocno wywraca on znaczenie filmowej trylogii i znaczenia superbroni Imperium, ale temat wałkowany był nie raz. Dla mnie filmy są tylko wierzchołkiem góry lodowej EU, dlatego doceniam próby łączenia wszystkich wątków z rozmaitych źródeł w jedną całość mającą jakiś logiczny ciąg przyczynowo-skutkowy. Czy ta sztuka się udała? Może i nie, ale taki to był urok starego kanonu