nie wiem, ja ją oceniam na 6/10. Może to kwestia tego, ze wpierw przeczytałem TUF, który mnie troche zawiódł (jako ostatnia część NEJ). Liczyłem że w TFP to naprawią, ale niestety pozycja równie dobrze mogłaby wejść w skład trylogii Heretyk. Wtedy TRylogia by zyskała. Dzieje się tu kilka rzeczy, ale mam wrazenie, że to wyjazd na wycieczke na Zonamę, oraz potyczka w przestrowzach która ni z tego ni z owego nagle stała się bitwą, która zmienia oblicze wojny...Świetnie jest zrobiony wątek Noma Anora... ale ogólnie jestem trochę zawiedziony końcem NEJ. Dla mnie seria sprawia wrażenie że wycichała.

tak brzmi tytuł listopadowej książki Amberu. Na ich stronie z jest również enigmatycznie zapowiedziana pozycja "Opowieści" z działu komiksu. Czyżby to było Star Wars Tales?

okładkę: http://www.wydawnictwoamber.pl/!okladki/11_2004/ostatnie.jpg

i opis:
"Przejęty przez obce istoty okręt Zonamy Sekot ma posłużyć do znalezienia słabych punktów w jej technologii. Badania ujawniają wstrząsającą prawdę - inteligentna planeta kryje nie tylko klucz do swojej zagłady, ale i dawno zapomniane tajemnice Yuuzhan Vongów. "

O co chodzi z tym okrętem Zonamy Sekot?

Jest też już okładka do Opowieści, nie wiem skąd ją wzięli.

że im się coś w Amberze popieprzyło i uznali że Zonama Sekot to statek a nie planeta.

Oświeci mnie ktoś jaką objętość ma TFP po angielsku? Bo Amber objętości nie przekłada na cenę, i jak usłyszę, ze znowu mam 35 zyli za 350 str. płacić, to mnie ciężki szlag trafi. Jka zobaczyłem ostatnio Zdrajce za 30, i spojrzałem na ilość stron, to się zagotowałem(moja kolekcja NEJ jest mocno niepełna, a Zdrajcy nigdy nie widziałem wcześniej, stąd zaskoczenie). Dziwi mnie zwłaszcza, że SbS, mające ok. 700 str. kosztowało tyle ile Heretyki.. Przyznam ze polityki tego wydawnictwa to ja nie rozumiem..

Hmm.. jak jeszcze wziąć pod uwagę tłumaczenie to może przeżyję.. Ale i tak mam dość tych cen.. ech.. kasa na drzewach nie rośnie. Tak czy inaczej wielkie dzięki za info(a poprzedni awatar i tak był lepszy ;p)

Zawsze miałem dziwny gust i specyficzne poczucie humoru.. Ale fani SW raczej nie są normalnymi jednostkami..

Ale mi i tak się podobała.. bardzo.. Nie to co ten krzywy pysk Skąd tyś go wziął? No, ale może się przyhamuje, bo Yuuzhanie w przewadze na forum

Symetria i uroda ludu Yuuzhan vong w parze ze sobą nie idą, a jako że ja jak na avatarku widać ludziem jestem, to to, że uważam ten pyskj za krzywy jest komplementem, nie? tak zdeformowny i przerobiony już, że sam Shimrra by pochwalił

XVIII tom NEJ: Ostatnie proroctwo będziemy mogli dostać już w przyszłym tygodniu - 22 listopada. (Ja będę może miał nawet 21 )

Greg Keyes
Star Wars. Nowa Era Jedi. Ostatnie proroctwo

wydawnictwo: Amber, Listopad 2004
Seria: Star Wars
ISBN: 83-241-1870-5
liczba stron: 288
wymiary: 125 x 195 mm
typ okładki: miękka

na Merlinie nie było zapowiedzi przyszłych książek, może to zwiastun tego że sprzedawców znowu zacznie to interesować.

już od dawna w sklepach, i co? Tylko ja i Lord mamy swoje zdanie na jego temat? No, zwierzać mi sie tu ze swoich wrażeń, ale już !

Ostatnie Proroctwo, wbrew moim wcześniejszym buńczucznym zapowiedziom, że będę miał 21, kupiłem... 23 listopada. Wiecie czemu? Bo cały czas myślałem, że 22 to wtorek, a był to poniedziałek

Jeśli chodzi o styl, w jakim napisana jest książka - typowo keyesowski, co oznacza: mocno starwarsowy. Żywiołowy, bez super-szczegółowych opisów (Denning) czy głębszych przemyśleń filozoficznych (Stover). Na pewno zaś znacznie bardziej emocjonujący i przypadający do gustu, niż przynudnawa kangurowa trylogia poprzedzająca TFP - o Heretyku Mocy of course mowa.
Cóż, fabuła... Shedao streścił ją chyba aż za dobrze, więc od siebie dodam jeszcze tylko kilka komentarzy:
1. Syn Pellaeona, niejaki komandor Mynar Devis. Shed pisze, że uznaje to za jeden z buraków tej książki. Faktem jednak jest to, iż chociaż Pellaeon nigdy nie miał czasu założyć rodziny, nie musi to oznaczać, iż w trakcie długiej kariery wojskowej nie trafił mu się jakiś romansik A skoro wyszedł z tego syn, mógł się facet nim czasami pointeresować... choć pobieżnie, dlatego nikt o tym nie wiedział
2. Dobrze tak tym cuchnącym Durosjanom
3. Po raz pierwszy w całej serii pojawia się inny niz Nom przedstawiciel domeny Anor. Niejaki Phaa... szkoda, że prawdopodobnie się kuzynkowi Nomka szybko zmarło

No i króciutkie podsumowanko. Książka, trzeba przyznać, do gustu mi przypadła - i tak jak Shedao wystawię jej ocenę 8,5 - w komentarzach zaś będzie to 9, ponieważ, jak wiadomo, nie mamy tam połówek. Bardzo yuuzhańska powieść, wręcz najbardziej w całej serii nie licząc Traitora, a przy tym mamy dużo rozmów o niejakim Wie... a zresztą, sami zobaczycie

Ostatnie Proroctwo... jest ksiażką SW jakiej dawno nie czytałem...jest zupełnie inna od tego co miałem osotanio (rok 2004) okazję czytać. Tak pisze Ricky na próżno szukać tu op[isów Dennigowskich czy też folozofii Stovera... To jest po prostu książka gdzie się coś dzieje, ksiązka która pomimo tego ze nie ma w sobie wielu wydarzeń nacechowanych akcją sama w sobie czyta się jak książka akcji. Najlepszym dowodem na to jak musiała byc dla mnie atrakcyjna jest to iż przeczytałem ją za 3 podejściami praktycznie w 6 godzin...jak dla mnie to już coś znaczy gdzie w porównaniu z tym miałem okazję czytać takiego HIII przez conajmniej miecha. No własnie a o ile wspomniałem o HIII to w ogóle po przeczytaniu FP mam jeszcze większe petensje do autorów wszystkich HJeretyków, dyż chyba tylko moja miłość do SW kazała mi je przycztać (to była naprawdę nuda).

Ale chciałem jeszcze trochę o samych wydarzeniach, a mianowicie pomysł na połączenie w ksiażce Jedi z Yuuzhanami w jednej inicjatywie był według mnie bardzo dobry, wreszcie coś innego w tym NEJ...czemu diopiero pod sam koniec! teraz dopiero jak przeczytałem FP mam juz a sobą całą NEJ i musze powiedzieć, zę jednak FP dużó lepeij wpisuje się w TUFa anizeli w Heretyków i nie zgadzam się z propozycją Lorda który pisał gdzieś, aby połaczyć FP i Heretyków w jedną cąłość. No cóż ksiązka może nie jest w końcu aż taka rewelacyjna ale przynosi nam odmiane i świezy powiew oraz zapowiedź niezłej akcji w TUFie na którego niestety trzeba bedzie czekać jeszcze pewnie z rok

Uwaga mogą znajdować się tu spoilery!




Uważam, że Ostatnie Proroctwo to książka godna polecenia każdemu, dlatego, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Keyes jako jeden z niewielu autorów SW wprowadza tu pewne elementy humoru i może do Allstona mu daleko, to wychodzi mu to całkiem ładnie, najbardziej podoba mi się moment, w którym Ekspedycja widzi przez iluminator Zonamę i Nom Anor mówi:
„To planeta z proroctwa. Naprawdę tego nie czujecie?”, a na to arcykapłan:
„Czuję…” – zaczął niepewnie i pokręcił głową. Wyglądało to, jakby zakołysał nią z boku na bok. – „Nie, nic nie czuję”.
Autor korzysta tu z wielu dzieł innych pisarzy, nie ma tu tylu nawiązań, co w książkach Luceno, ale jest ich i tak więcej niż w jakichś innych powieściach, najbardziej Keyes czerpie z twórczości Zahna, co jest dla mnie dużym plusem, bo uwielbiam, tego autora. Postacie nie są tu jakoś wspaniale opisane, można by powiedzieć, że Autor z grubsza po prostu olał ten temat, no ale przecież wszyscy doskonale wiemy, jak wygląda i jaki ma charakter np. Wedge Antilles, ale dopiero po tej książce polubiłem Horna, przedtem wydawał mi się takim wsiowym głupkiem i jeszcze Mynar Devis według mnie nie jest żadnym burakiem, choć trochę dziwny to jest, trzeba przyznać. Opisy bitew są dobre i myślę, że autorzy tacy jak Kathy Tyers, a nawet Timothy Zahn mogliby się od niego wiele nauczyć. Tłumaczenie jest bardzo dobre, Pan Syrzycki spisał się na medal. Ma ona jednak kilka minusów, ostatnie 200 stron dzieje się w ciągu kilkudziesięciu godzin o ile się nie mylę, co jest dla mnie minusem, bo nie lubię takich szybkich książek, brakuje mi tu jakichś następstw po katastrofie w Bilbringi, flota się wycofuje i to koniec, żadnych skutków tej masakry, oraz Harrar, spodziewałem się czegoś więcej po tej postaci, no ale trudno, mam nadzieję, że jeszcze mu się odżyje w TUFie. Książka zasługuje na ocenę 9/10. Polecam.

PS: Tytuł Ostatnie Proroctwo jest według mnie beznadziejny, najlepsze byłoby Ostateczna Przepowiednia, ale Amber chyba wie lepiej co nie

NIe pasował mi wątek ze zdradą Nom Amor`a, po prostu nie mogę sobie wyobrazić aby po prostu zrezygnował z organizacji w którą włorzył tyle sił .
Po za tym nie pomyślał nawet że ci zchambieni kturzy znają jego prawdziwą torzszamość tj. jego ochroniarz (zapomiałem imienia ) mogą w ramach zemsty zdradzić wielkiemu lordowi co naprawdę robił jak go nie było.

Przyjemna książeczka, którą się szybko czyta. Lekka z kilkoma nawet ciekawymi miejscami. Miła odmiana po beznadziejnych Heretykach Mocy. Tahiri jest już tutaj bardziej przyswajalna, przynajmniej dla mnie. Wyprawa mająca na celu poszukiwanie Zonamy Sekot przez ludzi i Yuuzhan Vongów przesadnie nie wciąga, ale trochę potrafi zainteresować. Trochę mnie rozśmieszyły silniki pozwalające się poruszać Sekot w nadprzestrzeni. Okazuje się, że wystarczy wsadzić komuś rakietkę w tyłek żeby mógł sobie swobodnie polatać . Wolę jednak takie wyjście niż jakiś kolejny abstrakcyjny pomysł. Zaskoczeniem dla mnie było to, że szkoda zrobiło mi się Nen Yin. No i kurczę Nom Anorowi znowu się udało się przeżyć. Zaczynam odnosić wrażenie, że gość to jakiś odpowiednik Skywalkerów i Solo wśród swoich. Ciekawie się czytało o walce floty Antillesa, nawet to trzymało napięcie.
Teraz zostało mi do przeczytania tylko zakończenie NJO i wreszcie będę mógł się rozstać z tą serią.