W związku z tym, że niedawno ukończyłem "Gambit Huttów", zamierzam podzielić się z Wami swoją opinią o tej książce. Szczerze mówiąc, jest ona IMHO jeszcze lepsza od "Rajskiej pułapki", a to coś znaczy. Klimat w niczym nie ustępuje nawet filmom z Klasycznej Trylogii. Dzięki temu książkę czyta się bardzo przyjemnie. Świetny jest też opis początek spoilera bitwy o Nar Shaddaa, wprost nie można się od niego oderwać. koniec spoilera W "Gambicie..." można też znaleźć kilka wręcz kultowych momentów, oprócz wspomnianej powyżej bitwy urzekły mnie fragmenty, w których początek spoilera Boba Fett zostaje posłany przez Hana i Landa na drugi koniec galaktyki (po wstrzyknięciu mu narkotyku wymuszającego posłuszeństwo), koniec spoilera, a także niezapomniane stwierdzenie, że syn Janga nosił kiedyś imię Jaster Mereel. Poza tym pojawia się tu kilka słynnych postaci, takich jak Vima-Da-Boda (przedstawiająca się jako Vima Sunrider!), Mako Spince, Shug Ninx i Salla Zend. Do tej pory te nazwiska znane mi były tylko z takich książek jak "Ilustrowany przewodnik po postaciach...", i ich szersze poznanie sprawiło mi ogromną przyjemność. A propos wyżej wymienionych przemytników, to ich życie jest w "Gambicie..." bardzo ciekawie opisane. Podsumowując, książka ta jest pozycją niemalże bez wad (choć w polskim tłumaczeniu rzuca się w oczy parę rażących błędów), i mogę ją polecić każdemu fanowi GW, który jeszcze nie ma jej na półce.

Gdzie znalazłeś Gambit? Bo chyba nie w Empikach czy jednak?

to nawet pokusiłbym się o zdanie najlepsza trylogia książkowa z świata GW. A dlaczego, a dlatego że jest klasyczną przygodówką, świetnie wplecione miejsca, postacie, pojazdy z innych książek, idealna trylogi dla kogoś kto zaczyna swoją przygodę z bookami SW.

Minęło prawie 20 lat od mej ostatnie lektury tej trylogii, zaskakująco dużo pamiętałem a i tak "rereading" dał mi sporo satysfakcji.

Fabuła ma spory rozmach, poza biografią młodego Solo śledzimy losy Huttów, rebeliantów i wielu postaci drugoplanowych. Autorka chyba przeczytała cały wydany wtedy kanon ("zaledwie" 20 powieści i kilkadziesiąt zeszytów komiksowych) i za punkt honoru postawiła sobie nawiązać praktycznie do każdej pozycji. Każdy przemytnik/przestępca z Nowej Rebelli, Kryształowej Gwiazdy, serii Dark Empire, Cieni Imperium, który powoływał się na znajomość z Hanem pojawia się tu chociaż na chwilę, czasem odgrywa też ważną rolę. Coś wspaniałego, po dziś dzień obok "Darth Plagueisa" książki Pani Crispin zawierają najwięcej smaczków dla fanów starego kanonu.

Jedyne co irytowało mnie obecnie to przedziwne momentami sploty okoliczności typu "jakie są szanse by dwie osoby wpadły na siebie przypadkiem w odległej galaktyce" - jest tego trochę, ale przynajmniej opowiadana tu historia wciąga i ma dobre tempo. Wątek z Fett też dosyć kuriozalny, ale ok, wtedy nie był jeszcze tak eksploatowany, w dodatku oparty był na starych źródłach, sprzed retconów związanych z Epizodem II. Fajnie, że Solo jest tu trochę takim chadem i korzysta z życia, autorka nie bawi się w konwenase i dosyć odważnie opisuje jego romanse. Najbardziej urzekła mnie perspektywa Huttów i ich logika, coś pięknego, ich długowieczność, wzgarda dla innych gatunków, brak empatii oraz inteligencja - Jabba jest tu niezwykle przenikliwy, sprawdza raporty, zestawienia finansowe. To samo Durga - oddany co prawda zmarłemu ojcu, ale potrafi brutalnie rozegrać walkę o władzę. Do tego Xizzor i Guri mają swoje 5 minut, Fel, Vader, kogo tu nie ma!

Cała trylogia dostaje ode mnie solidne 8.5/10, mam wrażenie, że scenarzyści Solo zapoznali się z nią, kilka wątków rozegrali inaczej, kilka może i lepiej ale inspiracje są widoczne.

Wertując forum przypadkiem znalazłem ten temat, prosiłbym jednego z moderatorów o scalenie go z moim.