I bardzo dobrze, że czerwone, pasuje do reszty okładki.

Mi tam się ten czerwony napis podoba, pasuje do reszty okładki.
Ale książki chyba nie kupię bo mam w kolejce kilka innych pozycji SW a z kasą cienko :/

Okładka bardzo dobra, tłumaczenie w sam raz: `Ścieżki Mocy` zdecydowanie pasują. Już się bałem że pójdą w stronę `Siły próbówek` xDD
Wszystko dobrze, wracając do okładki kolorystyka dobrana jest wspaniale. Jednym słowem miodnie. Czekam!

Kolor na okładce nie powinien razić. Każda część trylogii ma inne więc problemu nie ma. Co do ceny się zgodzę. Za taką cieniutką książkę to chyba trochę za dużo. Ale nie ma co narzekać. I tak prędzej, czy później zakupię

no nie. Teraz to już kompletnie nie będzie widać, że to jedna seria. Przydałoby się trochę konsekwencji. Tak patrząc na półkę w ogóle nie widać, że książki ułożone są po kolei. Różny kolor loga sprawia jakby zostały ułożone chaotycznie.

Szkoda, że podnieśli cenę. Dotychczas ksiazki tej grubości kosztowały 29,90.
Polska okładka wygląda bardzo ładnie.

Pozycja obowiązkowa na listopadowej liście zakupów. Dwa poprzednie tomy bardzo przypadły mi do gustu, więc i ten przeczytam z pewnością. Okładka mnie nieco razi (nie jest tak cudownie "pulpowata" jak ta z "Alei cieni"), ale też nie jest totalną katastrofą, zaś kolor logo w ogóle mi nie przeszkadza.

Noce Coruscant są genialne, także na pewno książkę kupię, a okładka jeszcze lepsza niż w TFU Taka oldschoolowa, miałem ją z miesiąc na pulpicie.

Cieszmy się że tak szybko dostajemy zakończenie serii. Co mnie zdziwiło to cena. Za II tom była 39.90 a za ten 32.90 choć II był cieńszy? nie rozumiem już tego cennika. A okładka chyba identyczna jak amerykańska i mi się podoba nwet z tym czerwonym logo :>

Owszem okładka jest ważna ,bo szczerze lubię sobie czasami popatrzeć na moja kolekcję
Poza tym fajnie ,że Amber wzięło się za Noce w miarę szybko...

Muszę przyznać jednak wam rację co do loga. Popatrzałem sobie ostatnio na moją kolekcje i wszystkie książki mają zupełnie inne logo na "górze". Przynajmniej te by dali identyczne bo chyba każdy trzyma książki bokiem na półce

Czy we Wrocławiu ktoś z Was zaobserwował już "Ścieżki Mocy" na księgarskich półkach (ze szczególnym uwzględnieniem stoiska w bibliotece im. Mikulskiego na Rynku)?

Opis z tyłu ksiązki jest opisem z "Alei Cieni".
Miałem nadzieje, że po wpadce z "Prawdziwymi Barwami" nabiorą więcej rozumu.

że jej nie kupiłem

Opis z tyłu jest z "Alei cieni", poza tym na grzbiecie książki nie ma pomniejszonego obrazka, przez co na półce nie pasuje do poprzednich dwóch tomów!!!

Ja jestem za zorganizowaniem powstania i obaleniem ludzi z Amberu odpowiedzialnych za to!

Napisałem do Amberu z związku z tymi błędami i o to co mi odpisali:

"Rzeczywiście pech prześladuje nas akurat przy tej serii wydawniczej, chociaż to nie pech, a jak zawsze człowiek zawinił.
Błąd w postaci zamiany tekstu na IV stronie okładki powstał w ostatniej fazie i niestety w takiej postaci został wydrukowany cały nakład. Chociaż taki błąd nie pozbawia tej książki jej wartości merytorycznej, nie zmienia to faktu, że jest wpadką edytorską naszego wydawnictwa.
Pozostaje mi tylko przeprosić Pana i wszystkich fanów GW za taką skazę, wierząc, że nie wpłynie to negatywnie na zadowolenie z przeczytanej książki."

Czyli jak widać pewnie nie wyciągną z tego fantu żadnych konsekwencji wobec tego co strzelił taką gafę

z tym, co Amber zrobił z wydaniem "Ścieżek Mocy", wiadomo coś o tym, by Amber próbował jakoś to naprawić, np. taka akcja jak w przypadku Prawdziwych Barw?

kwas straszny, od Pogromu cieszyłem sie na myśl o Pavanie i Vaderze na grzbiecie książki. Opis z okładki to już wogóle amatorka tak jak ilość literówek, która od jakiegoś czasu w książkach Amberu jest zatrważająca. Hm, ilość czy jakość? Jednak stawiam na ilość, jednak bez przesady z tą obniżką jakości.

pomijając wpadkę na okładce i w tekście (w jednym miejscu jest ten zaułek Śnieżnej Ślepoty czy jakoś tak a potem Snowblind Mews), to książka jest nawet dobra. Szybko się czyta, pojawiają się Inkwizytorzy, niezłe sceny rozwałki , bohaterowie dalej dają się lubić i ogólnie powieść podobała mi się.

Czy ktoś wie, gdzie w Łodzi albo w jakim sklepie internetowym można dostać egzemplarz książki z prawidłowo wydrukowanym tyłem okładki?

dziwne że jeszcze nikt porządnej recenzji nie napisał. Myślałem że będzie większy odzew. Mi książka się podobała i to bardzo. Wciągająca, ciekawa akcja (zupełnie inna niż w AC), dobre zakończenie trylogii choć samo zakończenie książki zostawia dużo wątków które można dalej kontynuować co mi jednak się nie podoba. Wpadki jak to wpadki chyba nigdy już nie będzie idealnej książki Amberu. A tak jednym słowem to bardzo dobra książka którą czytałem z wielką przyjemnością :>

Właśnie czy mógłby jeszcze ktoś potwierdzić że istnieje dobre wydanie tej ksiązki i gdzie została ona zakupiona...?

pytanie - w jakiej księgarni albo w jakim sklepie internetowym można dostać egzemplarz książki z prawidłowo wydrukowanym tyłem okładki? Nawet ze strony internetowej Amberu mi odpisali, że nie dysponują dobrymi egzemplarzami, podobnie sprzedawcy na Allegro. Czy ktoś byłby tak miły i w swojej księgarni kupił mi książkę z właściwą okładką i wysłał za zwrotem kosztów?

Bardzo dobra książka. Wciągająca, z dającymi się polubić bohaterami, z Inkwizytorami, z zajebistymi walkami, no i nawet fajnym finałem. Tyle, że właściwie nie stało się nic spektakularnego. Można by pomyśleć, że to jeszcze nie jest koniec. Mimo to było ciekawie, mrocznie, intrygująco. 9/10. Świetna seria....

...ale czas na skrobnięcie minirecenzji znalazłem dopiero dziś. Szczerze? Dla mnie tom trzeci trylogii Noce Coruscant to spory zawód, który jest tym bardziej odczuwalny, jeżeli zestawi się "Ścieżki..." z najlepszą w całej trylogii "Aleją cieni". Początkowo wydawało mi się, że Reaves chce się pobawić w Forsythe`a i pisząc o zamachu na Palpatine`a zrobić z tego tomu wariację na temat "Dnia Szakala", ale to wrażenie szybko zniknęło, jak tylko okazało się, że pomysł politycznego morderstwa nie będzie głównym, ani nawet istotnym wątkiem tej powieści (i w sumie troszkę szkoda).

Największą wadą tej książki jest to, iż jest przeraźliwie nudna. Niektóre fragmenty dłużyły mi się niemiłosiernie, część wątków (jak np. szkolenie Savarosa na Jedi) jest bardzo wysilona i topornie napisana, ostatkiem sił woli powstrzymywałem się przed przekartkowaniem dalej. Także sceny walk nie poprawiają obrazu całości, bo sprawiają wrażenie bardzo epickich (vide walka Tesli z Kajem), ale opisy ich są pozbawione werwy, podczas lektury w ogóle nie udzieliło mi się napięcie - ergo cały ich potencjał poszedł w diabły. Sama historia nie jest najgorsza, intryga zmierza ku rozwikłaniu postawionych w "Pogromie Jedi" znaków zapytania bez wpadania w fabularne koleiny, niestety posuwa się do przodu w żółwim tempie.

Nie najlepiej wypadają tu też nowi bohaterowie. Starych znajomych Reaves kreuje bez większych zmian: Dejah jest nadal zeltroniańska femme fatale, zaś Den Dhur i I-Five nadal budzą najwięcej sympatii. Natomiast Kajin Savaros i Probus Tesla (dobrze, że nie Edison) mówiąc kolokwialnie Reavesowi po prostu "nie wyszli". Kaj ma mieć potencjał zostania potężnym władcą Mocy, tymczasem Reaves robi z niego irytującego i emocjonalnie niestabilnego chłopaczka, który kończy w żałosny sposób. Na rozbudowanie postaci Inkwizytora autorowi chyba nie starczyło już miejsca w maszynopisie, więc dostaliśmy stereotypowego badguya, który drży na myśl o karze z ręki Vadera. No i Vader właśnie, ponownie wciśnięty do fabuły nieco na siłę, zaś to, co z nim zrobił Reaves w finale bardzo mnie rozczarowało, ale i nieco rozzłościło. Zawód stanowi też finał, który - gdy już do niego dochodzi - rozpoczyna się od ciekawego twistu fabularnego i napięcie naprawdę zaczyna rosnąc, ale później cała akcja kończy się nagle jak hejnał z Wieży Mariackiej, dodatkowo w sposób szalenie niesatysfakcjonujący - mówiąc krótko, jeżeli czekałem całą książkę na finalne uderzenie w bęben, to niech ono będzie z całej siły, nie zaś ciche jakby za perkusją usiadł zagubiony osadnik wycieńczony wielodniową wędrówką po Morzu Wydm na Tatooine. Generalnie apetyt miałem wielki, a nie najadłem się zbytnio (ani chybi, muszę skończyć z porównaniami gastronomicznymi).

Największym plusem powieści (tak jak w przypadku poprzednich tomów)jest opis Coruscant ekhm...Imperialnego Centrum z jego brudnymi alejkami, kanałami, podrzędnymi bazarami. Śmiem zaryzykować, że jest to jedyny element, który wypada tu lepiej niż w "Alei...".

Ocena: niestety tylko 4/10.

Cała trylogia to z kolei całkiem solidna próba zmieszania SW z kryminałem, chociaż elementy stylu noir udało się oddać tylko w pierwszych dwóch tomach. Za całość solidne 6/10. Słaby tom trzeci nie zmienia faktu, że Reaves ogółem odwalił kawał dobrej roboty.

informacja potwierdzona przez Sue Rostoni

za clubjade.net

Michael Reaves and Maya Bohnoff will do a fourth Coruscant Nights book with the tentative title of Jedi Dawn. It’s set for November 2012 and is in addition to the 2011 holostar novel.

z książek, które długo czekały na swoją kolej abym przeczytał. Wreszcie się doczekała, tym samym zaległości mam już nadrobione prawie wszystkie. Co ze Ścieżek Mocy wyszło? Ano moim zdaniem nic dobrego.

W pierwszym tomie mieliśmy pięknie użyte znane wcześniej postacie - książka pełna była nawiązań w najwyższym stylu. Opisywał autor również wspaniale dolne rejony Coruscant. Swoistą nowością była próba osadzenia w SW powieści detektywistycznej. I to wszystko razem wyszło bardzo dobrze. Drugi tom również całkiem nieźle opisywał Coruscant ale miał jedną kluczową wadę, autor zgubił gdzieś pomysł na książkę. Akcja przez to ciągnęła się niemiłosiernie. Czy w takim wypadku był sens pisać trzeci tom? Nie. Niestety jednak napisano go. Efekt? Postacie, które w pierwszym tomie intrygowały, były wyraziste tutaj są mdłe. Akcja jest trochę bardziej dynamiczna niż w słabiutkim drugim tomie ale za to miałem wrażenie, że pozbawiona jakiegokolwiek sensu. Intryga? Zapomnijmy o tym, że zaczynaliśmy od powieści paradetektywistycznej. Nawet nie wiem w sumie jak nazwać to co otrzymaliśmy w trzecim tomie. Może zatem choć ciekawe opisy Coruscant? A w życiu. Nawet tego elementu z poprzednich tomów nie zachowano, a odwalono dosyć pobieżnie.

Dodatkowo irytuje sposób w jaki autor opisuje Moc. Krótkie błyskawice Mocy puszczane przez niewydarzonego inkwizytora miałyby zabijać?!?! A widział Reaves może Luke`a smażonego przez Palpatine`a w Powrocie Jedi? Młody adept posiadający prawie nieograniczony potencjał? Czyli znowu robimy coś a`la TFU? Nie kupuję tego.

Niestety pewnych rzeczy nie powinno się kontynuować i ta książka jest tego przykładem. 3/10

Uff, to była naprawdę długa lektura. A to przecież zaledwie 288 stron (wydanie oryginalne), a zajęło mi przynajmniej pół roku. I to chyba jest najlepsza recenzja – tę książkę naprawdę ciężko się czyta, więc trudno ją polecić.

Dlaczego czyta się ciężko? Bo jest nudna. Nic tam się właściwie nie dzieje, bohaterowie chodzą po swoich coruscańskich kwaterach i snują plany i marzenia, rozmyślając o filozofii i etyce, więcej tam monologów wewnętrznych niż jakichś konkretnych zdarzeń...i niestety nie ma to nic wspólnego z SW. Nawet Coruscant, tak barwnie opisywane w poprzednich częściach, tutaj blednie, przesuwane w cień oddaje miejsce niemiłosiernie niedojrzałemu trójkątowi miłosnemu, oraz nie mniej irytującemu trójkątowi I-5 – Den – Rihaan. Same intrygi i spiski, a w tle snujący się bezbarwni inkwizytorzy. Jest jeszcze jeden niezwykły chłopiec, są jakieś wzmianki o kobiecie-togrutance, niestety niezbyt to wszystko ciekawe.

Co więcej początek spoilera wmieszanie do tej całej afery Dartha Vadera było tylko niepotrzebną stratą czasu, gdyby zamiast niego Jax musiał ostatecznie pokonać Teslę, a ten chciałby osiągnąć potęgę wbrew woli Vadera, to i Tesla miałby okazję stać się prawdziwą postacią, a też i całej historii zrobiłoby to lepiej. A tak nawet najmroczniejszy Mroczny Lord nie wykazał się tutaj niczym szczególnym, ot był śmiertelnym zagrożeniem, ale znów mu nie wyszło. koniec spoilera

Trzecia część Nocy Coruscant to nie jest książka oburzająca, nie niszczy kanonu, nie psuje Gwiezdnych Wojen. Świetny jest motyw Kaja, a I-five to wciąż jedna z najciekawszych postaci z odległej galaktyki. Ale to niestety bardzo słaba książka.

5/10


...Żeby było śmieszniej bardzo cieszę się na czwartą część i na Holostar, ponieważ wiem jaki potencjał mają te czasu, jak dobra może być ta seria i jak wspaniale potrafi pisać Michael Reaves, a wspomagany siłami Kaathryn Bohnhoff pewnie nawet lepiej. Oby następnym razem mnie nie zawiedli.

Ostatni tom trylogii Reavesa, jest książką po której mam różne odczucia. Po pierwsze, spodziewałem się takiego finału. Konfrontacja z Darthem Vaderem nie mogła być inna. W sumie nie mam zastrzeżeń, do finałowego pojedynku, może po za sugestią, że uśmiercenie kogoś z trójki Den - Kaj - Laranth, nadało by większego realizmu i pokazało, iż mamy do czynienia z prawdziwie Dark Times. Ci, którzy zginęli w walce z Vaderem, z racji ich niskich pobudek, nie wzbudzali żalu i tęsknoty. Z resztą końcowa akcja z Elominem i jego dawnym szefem, przypominała scenę z innej bajki, kiedy to pewien pokurcz postanowił pewnemu hobbitowi odebrać błyskotkę. Sam wątek zdrajcy, też był niezgorszy, do końca nie chciało się wierzyć, że może być to Zeltronka, chociaż jej nagła zmiana stanowiska w kwestii zamachu na Imperatora, budziła wątpliwości. Jako zaletę zaliczyłbym, relacje panujące między Pavanem a Tarak. Końcowy akord z ostatnich stron, był świetną zapowiedzią na przyszłość.

Słabe strony, są niestety bardzo widoczne. Po pierwsze akcja z Savarosem i sprawa próby odrodzenia Zakonu. Według mnie, było to całkowicie zbędne. Pomysł zajmował znaczne połacie powieści, przez co osłabił wątek relacji między I-5 a Pavanem, który był znacznie istotniejszy niż nieporadne szkolenie, finalnie kończące się niczym.
Inny minus, to Inkwizytorzy. Nie będę się tu pastwił nad ich wyraźną nadbudowaną potęgą (zresztą równie przesadzoną co w przypadku Savarosa), aczkolwiek jak już się zabiera na ten temat głos, to warto było by przybliżyć coś więcej na ich temat. Dobijał mnie też sam Probus Tesla, a właściwie jego nazwa. Zdaję sobie z tego sprawę, że nie było to zamiarem autora, ale w mojej wyobraźni, zamiast złego gościa z łysą i pełną blizn głową, widziałem krzyżówkę tego pana:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Codex_Manesse_Heinrich_von_Breslau.jpg

z tym panem:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Tesla_Sarony.jpg

Sorry, ale taki mam klimat

Mieszane uczucia przenoszą się na okładkę. Bo rysunki, jak i kolorystyka są świetne, aczkolwiek brakowało mi jednak rysunku na grzbiecie książki, no i z tyłu powtórzono opis z Alei cieni.

Jak więc ocenić Ścieżki Mocy? Nie jest, to spektakularny finał, który wgniata w fotel, a potem wielokrotnie wraca się, choćby myślami do tej pozycji. Tom III, to zdecydowanie najsłabsza część, która zapewne po odstawieniu na regał, będzie już jedynie ozdobą. Wystawiam więc 6/10.

Pozostaje jeszcze ocena całej serii. Noce Coruscant witałem z wielką nadzieją, szczególnie po dylogii MedStar. Tam Perry i Reaves, pokazali EU bez wielkich nazwisk, jednakże równie ciekawe, z bardzo dobrze nakreślonymi bohaterami, którzy do tej pory odgrywali marginalne role, lub z całkiem nowymi, lecz równie udanymi postaciami. Tutaj, także się zapowiadało, że będzie podobnie. Niestety, III tom nadwątlił początkowo pochlebne wrażenie. Nie skazuje całego projektu na straty, jednak oczekiwałem czegoś więcej, tym bardziej, iż Reaves pokazał, że go na to stać. Zdaję sobie sprawę, że autor w trakcie pisania tej serii, mocno się rozchorował. Wierzę jednak, i liczę na to, że po pokonaniu różnych problemów, wróci do formy z wcześniejszych książek. Moja ocena trylogii "CN", to 7/10.